ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 19 Απρίλη 2007
Σελ. /32
Μεγάλα και μικρά «δομημένα» εγκλήματα

Γρηγοριάδης Κώστας

Το υπερτιμολογημένο ομόλογο των 280 εκατ. ευρώ, που εξέδωσε το υπουργείο Οικονομικών και αφού μέσα σε λίγες ώρες άλλαξε τρεις - τέσσερις φορές χέρια κατέληξε στο ΤΕΑΔΥ, δεν είναι παρά η κορυφή του παγόβουνου. Αυτό εκτιμούν τραπεζικοί παράγοντες, οι οποίοι, λόγω της θέσης που κατέχουν, είναι σε θέση να γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα. Οπως ανέφεραν στο «Ρ», τέτοιες πρακτικές είναι συνήθεις πλέον στην τραπεζική αγορά, γίνονται επί πολλά χρόνια και ας κάνουν σήμερα ορισμένοι τους έκπληκτους. Η συνήθης, κατά την άποψή τους, πρακτική που επικρατεί στην αγορά είναι τράπεζες και χρηματιστηριακές εταιρείες να πωλούν σε ασφαλιστικά ταμεία ομόλογα σε τιμές 0,10 - 0,15 εκατοστά της μονάδας, πάνω από την τρέχουσα τιμή διαπραγμάτευσης. Και μπορεί, συνεχίζουν, οι υπερτιμολογήσεις αυτές να εμφανίζονται αμελητέες, αλλά στην πράξη σημαίνει ότι αν μια τράπεζα πουλήσει ένα ομόλογο 100 εκατ. ευρώ 0,15 εκατοστά της μονάδας υψηλότερα από την τιμή διαπραγμάτευσης, βάζει στην τσέπη της 15.000 ευρώ.

Αυτά, βέβαια, ήταν τα «μικρά» καθημερινά εγκλήματα, που έχουν τη βάση τους στον ασφυκτικό εναγκαλισμό των ασφαλιστικών ταμείων από το τραπεζικό σύστημα. Και ήταν θέμα χρόνου, από τα μικρά και αθέατα αυτά εγκλήματα να περάσουμε στα μεγάλα, τύπου ΤΕΑΔΥ και ΤΣΠΕΑΘ. Με φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς το πολιτικό σύστημα, το τραπεζικό κεφάλαιο και τις διορισμένες «αδαείς» διοικήσεις των Ταμείων.

Περί ... παγκοσμιοποίησης και ανεπάρκειας

Συνέδριο για τις μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις, της ΕΕ, στη Στουτγκάρδη. Ο εκπρόσωπος της κυβέρνησης, ο γγ Βιομηχανίας Σ. Παπαδόπουλος, υποστήριξε ότι το πρόβλημά τους είναι ότι: Δεν τις χρηματοδοτούν οι τράπεζες. Εργαζόμενοι και επιχειρηματίες είναι ανίκανοι. Αποφεύγουν την είσοδό τους σε νέες αγορές του εσωτερικού και του εξωτερικού.

Είπε, όμως, ότι η κυβέρνηση εγγυάται το δανεισμό αυτών των επιχειρήσεων και εφαρμόζει ειδικά σχέδια γι' αυτές που απασχολούν μέχρι 50 άτομα και πρότεινε να συμπληρωθούν τα συμπεράσματα του συνεδρίου με πρόβλεψη για τη διευκόλυνση εγκατάστασής τους σε ειδικούς χώρους, π.χ. πάρκα, και να ενθαρρυνθεί η «διεθνοποίησή» τους.

Τελικά, ποιον κοροϊδεύουν; Διώχνουν τα μικρομάγαζα και τα συνεργεία από περιοχές όπως το Γκάζι και επιδοτούν με εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ Βιομηχανικές Περιοχές για τις μεγάλες επιχειρήσεις. Τα δάνεια δεν μπορεί να τα πάρει ο «μικρός» ούτε με την εγγύησή τους, που αυξάνει και το κόστος δανεισμού. Τα ειδικά σχέδια είναι για τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις στα όρια που βάζουν. Το κράτος δε δίνει δεκάρα για τους αυτοαπασχολούμενους και τους μικρούς ΕΒΕ, αντίθετα τους χαρατσώνει φορολογικά και ενισχύει προκλητικά σε βάρος τους τις πολυεθνικές, τα πολυκαταστήματα, τις εισαγωγές.

Κι ενώ δεκάδες χιλιάδες από αυτούς δεν έχουν να πληρώσουν στον ΟΑΕΕ ούτε την ασφάλισή τους και κάποιους τους βάζουν ακόμη και στη φυλακή λόγω αυτών των χρεών, η κυβέρνηση μιλά για «διεθνοποίηση» και τους κατηγορεί ως ανεπαρκείς!

Η ... «αξιοποίηση»

Η «αξιοποίηση» (ή, κατά το κοινώς λεγόμενο, «ξεπούλημα») των ελεύθερων χώρων της Αθήνας αποτελεί πάγια αντίληψη των διοικήσεων του Δήμου Αθήνας, της Υπερνομαρχίας και των εκάστοτε κυβερνήσεων. Το Πάρκο Ελευθερίας «αξιοποιήθηκε» από τον μεγαλοεπιχειρηματία Χρ. Λαμπράκη, το Πεδίον του Αρεως από τον Μ. Κυριακού, ο Ελαιώνας από την ΠΑΕ ΠΑΟ του Βαρδινογιάννη, το κτήμα ΘΩΝ από τον μεγαλοεργολάβο Μπ. Βωβό. Από αυτήν την τακτική, δε θα μπορούσε, βέβαια, να απουσιάσει και ένας από τους μεγαλύτερους πνεύμονες πρασίνου της Αθήνας, ο λόφος του Λυκαβηττού.

Ετσι, μετά από συμφωνία της Εταιρείας Τουριστικά Ακίνητα (ΕΤΑ) ΑΕ και του Δήμου Αθήνας, εδώ και τέσσερα χρόνια έχει ξεκινήσει η διαδικασία ...«ανάπλασης» του λόφου. Τότε, είχε αποφασιστεί ο Δήμος να αναλάβει την επίβλεψη των έργων ανάπλασης και η ΕΤΑ ΑΕ, το κυριότερο: τη χρηματοδότησή της. Φυσικά, όποιος βάζει το χρήμα, έχει και τον πρώτο λόγο στην «ανάπλαση». Προχτές, λοιπόν, ο δήμαρχος Αθήνας, Νικ. Κακλαμάνης, υπέγραψε νέα συμφωνία με την ΕΤΑ ΑΕ, συνολικού κόστους 785.000 ευρώ, που θα καταβάλει η εταιρεία, για τη συνέχιση των έργων.

Η «ανάπλαση» αυτή, όμως, μάλλον παραπέμπει σε ιδιωτικοποίηση, όπου μια ΑΕ βάζει χέρι (πρώτα με τη μορφή της χρηματοδότησης, μετά και με άλλους τρόπους) σε έναν ακόμη ελεύθερο χώρο. Ας μην ξεχνάμε, άλλωστε, ότι η ΕΤΑ ΑΕ ήταν αυτή που παρέδωσε το τελεφερίκ και τη λειτουργία του εστιατορίου του Λυκαβηττού, στην «Καστελόριζο ΑΕ».


Επικοινωνιακά...

ΩΡΑΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΧΟΥΜΕ. Αντί να ασχοληθούν με όλα όσα γίνονται και με το χάλι των ασφαλιστικών ταμείων, τους απασχολεί αποκλειστικά το προφίλ τους προς τα έξω. Τέτοια προσήλωση στο ...συμφέρον της χώρας.

Ο Μεϊμαράκης δηλώνει ότι υπάρχει πρόβλημα επικοινωνιακής πολιτικής, ο Αβραμόπουλος πως πρέπει να μην εμφανίζεται η κυβέρνηση διασπασμένη και ο Ρουσόπουλος προσπαθεί να μας πείσει ότι κανείς από αυτούς δε διαφωνεί με τις επιλογές του πρωθυπουργού.

Οπως και για πολλά άλλα πράγματα, οι άνθρωποι περιμένουν απλώς να ...περάσει η μπόρα. Να ξεχαστεί το θέμα των αποθεματικών, να ξεχαστεί το θέμα του «Sea Diamond» και μέχρι να γίνει αυτό, να μην υποχωρήσουν τα ποσοστά τους στις δημοσκοπήσεις.

Στο μεταξύ το μόνο που τους αφορά είναι να απαντούν έγκαιρα στη σκανδαλολογία που προσπαθεί να «στήσει» το ΠΑΣΟΚ. Πάντα, μακριά από οποιαδήποτε έννοια πολιτικής συζήτησης. Μιλάμε για πραγματική κωμωδία.

ΣΥΓΧΥΣΤΗΚΕ χτες ο Χρήστος Παπουτσής (πρώην υπουργός Ναυτιλίας αν θυμάστε), επειδή λέει η βουλευτής του ΚΚΕ Ελπίδα Παντελάκη υποστήριξε ότι είναι φιλοεφοπλιστικές οι πολιτικές ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Μάλιστα, δήλωσε ότι το ΠΑΣΟΚ δε δέχεται τέτοιες κριτικές από «νέους βουλευτές»...

Μάλιστα, επειδή αυτή η συζήτηση ξεκίνησε από το μέτρο της επιστράτευσης που άσκησαν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, ακούστε τη ...δικαιολογία που έδωσε για το κόμμα του: Ο τότε υπουργός Γ. Ανωμερίτης - είπε - «αναγκάστηκε» να προβεί σε επιστράτευση. Γι' αυτό το λόγο, πριν λίγους μήνες το ΠΑΣΟΚ ζήτησε αλλαγή του καθεστώτος της επιστράτευσης.

Ακριβώς όμως εκεί είναι η ουσία του πράγματος. Οτι ο Γ. Ανωμερίτης «αναγκάστηκε» λόγω των συμφερόντων που εκπροσωπούσε τότε η κυβέρνησή του. Τα ίδια συμφέροντα που εκπροσωπούσε και ο Μ. Κεφαλογιάννης, που επίσης «αναγκάστηκε» να επιστρατεύσει τους ναυτεργάτες για μια ακόμη φορά.

Γρηγοριάδης Κώστας

Θα συνιστούσαμε στα στελέχη του ΠΑΣΟΚ να είναι πολύ πιο μαζεμένα, πάντως. Μπορεί να τους εκνευρίζει η κριτική για ταύτιση της πολιτικής τους με αυτή της ΝΔ, όμως αυτό δεν κρίνεται στα λόγια. Κρίνεται στις πράξεις. Και οι πράξεις του ΠΑΣΟΚ είτε ως κυβέρνησης είτε ως αντιπολίτευσης δεν αφήνουν περιθώρια.


Δεν είναι θέμα διαχείρισης

Τι θυμίζει ο τσακωμός της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ για τη ρεμούλα των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων; Μα το δολοφόνο που γυρίζει στον τόπο του εγκλήματος. Χτυπιέται και οδύρεται το ΠΑΣΟΚ σήμερα για το στημένο κόλπο των δομημένων ομολόγων, το ρόλο των υπουργών, τις υπέρογκες υπερτιμολογήσεις, τις μίζες, την παρέα του Λονδίνου που συντόνιζε το όλο παιγνίδι, το ρόλο του Πρινιωτάκη και του Παπαμαρκάκη.

Το ΠΑΣΟΚ στέκεται στην αστυνομική πλευρά της υπόθεσης, ενώ, την ίδια στιγμή, συμφωνεί με τη ΝΔ στον τρόπο διαχείρισης των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων. Και τα δύο αυτά κόμματα συμφωνούν με τη θέση ότι τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων, θα πρέπει να τζογάρονται στο Χρηματιστήριο και σε διάφορα χρηματοοικονομικά προϊόντα. Αφού και τα δύο συμφωνούν στο βασικό - στον τρόπο διαχείρισης των αποθεματικών - τότε πού διαφωνούν; Μα στον τρόπο της καλής και της κακής διαχείρισης, του καλού και του κακού διαχειριστή. Μοιραία, αν υπάρχει πολιτική ταύτιση σε ένα θέμα, τότε οι διαφορές υποβιβάζονται στα θέματα της διαχείρισης.

Το έργο αυτό δεν είναι καινούριο. Το είχαμε δει και στην περίοδο κατά την οποία το ΠΑΣΟΚ ασκούσε κυβερνητική εξουσία, η ΝΔ συμφωνούσε με την ουσία της ασκούμενης πολιτικής, αλλά ασκούσε κριτική σε θέματα ...διαφάνειας, διαπλοκής και κακοδιαχείρισης. Τα ίδια επαναλαμβάνονται και σήμερα με αντεστραμμένους όμως τους ρόλους των πρωταγωνιστών. Σήμερα, κυβερνά η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ συμφωνεί με την ουσία της ασκούμενης πολιτικής, αλλά ...διαφωνεί με τις παρενέργειές της. Τα μικρά και τα μεγάλα σκάνδαλα που εκ των πραγμάτων αναδύονται και συνοδεύουν τις πολιτικές καπιταλιστικής διαχείρισης.

Αλλά και στο πεδίο των σκανδάλων, παρακολουθούμε, για μια ακόμη φορά, ένα θέατρο του παραλόγου. Με πρωταγωνιστές και πάλι τους εκπροσώπους του δικομματισμού. Μιλά το ΠΑΣΟΚ για «στημένο παιγνίδι» στην υπόθεση των δομημένων ομολόγων, τη στιγμή που είναι ακόμα νωπή στη μνήμη του ελληνικού λαού η ιστορία του άλλου μεγάλου σκανδάλου του Χρηματιστηρίου της περιόδου 1999 - 2000. Σκάνδαλο, στο οποίο όχι μόνο λεηλατήθηκαν τα χρήματα εκατοντάδων χιλιάδων μικρών αποταμιευτών, αλλά την περίοδο που ο χρηματιστηριακός δείκτης κλυδωνιζόταν, εξωθήθηκαν οι διοικήσεις των Ταμείων από την κυβέρνηση, να τζογάρουν στο χρηματιστήριο, όχι με την προσδοκία κάποιων μελλοντικών αποδόσεων, αλλά για να συγκρατήσουν την πτώση των τιμών των μετοχών. Με αποτέλεσμα βέβαια να εξανεμιστούν τότε μερικές εκατοντάδες δισ. δραχμές. Μιλά σήμερα το ΠΑΣΟΚ για το σκάνδαλο των δομημένων ομολόγων, τη στιγμή που είναι το κόμμα που είχε δημιουργήσει το νομοθετικό πλαίσιο για να παίζονται τα αποθεματικά στο Χρηματιστήριο και στα πολύ περισσότερο επικίνδυνα παράγωγα.

Και η ΝΔ; Ηρθε στην εξουσία με τον «όραμα» του «ηθικού καπιταλισμού» και σήμερα συνελήφθη ...κλέπτουσα οπώρας. Αυτό το ομολογούν και τα ίδια τα στελέχη της, τα οποία ζητούν καρατομήσεις προσώπων, για να διασωθεί το σκάφος που έχει γείρει επικίνδυνα. Οι εργαζόμενοι πρέπει να αντιληφθούν ότι τα μικρά και μεγάλα σκάνδαλα είναι η φυσική απόρροια της καπιταλιστικής διαχείρισης που ασκούν και τα δύο κόμματα του δικομματισμού. Μαζί, όμως, με την αγανάκτηση και την αηδία που νιώθουν για τα «μακριά χέρια» που λεηλατούν τα Ταμεία, θα πρέπει να βγάλουν και τα αναγκαία πολιτικά συμπεράσματα...


Θανάσης ΚΑΝΙΑΡΗΣ



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ