ΠΑΙΔΕΙΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΠΑΙΔΕΙΑ

ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΗΣ ΣΤ΄ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ

Νομιμοποίηση των αντιδραστικών βιβλίων με ... αριστερό περίβλημα

Αντιπροσωπευτικό παράδειγμα της ιδεολογίας και της μεθοδολογίας που διαπνέει τα νέα σχολικά βιβλία του Δημοτικού είναι το βιβλίο Ιστορίας της ΣΤ΄ Δημοτικού, γύρω από το οποίο γίνεται πολλή συζήτηση τις τελευταίες μέρες. Κάνοντας σημαία τους τις βολικές για το σύστημα αντιδράσεις τύπου Παπαθεμελή για κάποια σημεία του συγκεκριμένου βιβλίου, διάφοροι συγγραφείς και αρθρογράφοι ανέλαβαν να το υπερασπίσουν (στο πνεύμα και το γράμμα του), στο όνομα μάλιστα ...της Αριστεράς και της προόδου!

Τι είναι αυτό που υπερασπίζονται, όμως, οι τελευταίοι; Το βιβλίο δεν ξεφεύγει από ιδεολογικά και πολιτικά στερεότυπα που ακολουθούν τη διδασκαλία της Ιστορίας, έτσι όπως την έχουν γράψει οι νικητές. Για παράδειγμα, οι επαναστάσεις δεν εμφανίζονται ως αποτέλεσμα κοινωνικών διεργασιών, δεν έχει τη θέση του ο ρόλος του λαού σε αυτές, αλλά εμφανίζονται μάλλον ως διπλωματικά γεγονότα. Απέναντι στον εμφύλιο πόλεμο κρατιούνται παράξενες αποστάσεις και πουθενά δεν εμφανίζεται ο ρόλος των ΗΠΑ, αλλά εξιστορούνται τα γεγονότα σα να είχαν να μοιράσουν κάτι οι Ελληνες μεταξύ τους κι έτσι προέκυψε ο εμφύλιος. Δεν αναδεικνύονται οι πραγματικές αιτίες του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, ούτε αναφέρεται πουθενά ο προοδευτικός ρόλος της ΕΣΣΔ... Και, μάλιστα, πέρα από αυτά τα στερεότυπα που ακολουθούνταν και από τα προηγούμενα εγχειρίδια, εισάγει και νέα του τύπου της «ευρωλαγνείας».

Ολα τα παραπάνω ...προοδευτικά, λοιπόν, τα υποστηρίζουν διάφοροι σύγχρονοι «ευρωλάγνοι» και μαζί μ' αυτά («πακέτο») υποστηρίζουν και ένα ακόμα τετράτομο βιβλίο Ιστορίας των Βαλκανίων, που χρηματοδοτήθηκε απευθείας από τα υπουργεία Εξωτερικών των ΗΠΑ, της Γερμανίας, το ίδρυμα Σόρος και άλλα ...ευαγή ιδρύματα.

«Το βιβλίο Ιστορίας εγκρίθηκε από το αρμόδιο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο. Με βάση ποιες διαδικασίες και με ποια επιστημονικά δεδομένα θα "διορθωθεί" το βιβλίο; Ποια νομιμοποίηση έχει η υπουργός Παιδείας να λογοκρίνει ένα σχολικό εγχειρίδιο;», γράφει ο Νίκος Φίλης στην «Αυγή» (28/1/2007). Ούτε λίγο - ούτε πολύ, υπερασπίζεται το σύνολο των νέων αντιδραστικών και ανορθολογικών σχολικών βιβλίων στο όνομα της αυθεντίας του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου (το οποίο σε τελική ανάλυση ελέγχεται πλήρως από την εκάστοτε κυβέρνηση). Θυμίζουμε ότι η ίδια «παιδαγωγική αυθεντία» ενέκρινε τις συνταγές μαγειρικής στο βιβλίο της γλώσσας, κ.ο.κ. Η ενδεχόμενη απόσυρση του βιβλίου, όπως και του αμερικανογερμανικού τετράτομου, χαρακτηρίζεται δε από την «Αυγή» λογοκρισία!

Οσο για την επικεφαλής της συγγραφικής ομάδας του βιβλίου... (άλλη αυθεντία αυτή!) δεν αναγνωρίζει καν στο γονιό το δικαίωμα να έχει άποψη για το τι μαθαίνουν στο παιδί του, τι συνείδηση προσπαθούν να του οικοδομήσουν. «Οταν το βιβλίο γίνεται σύμφωνα με τη μέθοδο (...) όταν δεν το καταστρέφουν οι γονείς στο σπίτι που προσπαθούν να κάνουν τους δασκάλους (...) το βιβλίο λειτουργεί», λέει χαρακτηριστικά η συγγραφέας Μ. Ρεπούση σε συνέντευξή της («Εποχή», 28/1/2007), στην οποία καταλήγει μάλιστα αναφωνώντας: «Τι δουλιά έχουν οι γονείς να αξιολογούν σχολικά βιβλία;».

Στο εισαγωγικό κείμενό της, δε, η εφημερίδα υποστηρίζει τη μέθοδο στην οποία βασίζεται το βιβλίο, τη μέθοδο «της αυτενέργειας του μαθητή», που «δίνει οπτικές και γραπτές πηγές από τις οποίες ο μαθητής μόνος πλησιάζει σφαιρικά ένα γεγονός ή ένα φαινόμενο. Με τη βοήθεια του δασκάλου θα στήσει σιγά σιγά την ιστορική αφήγηση». Δηλαδή, ο κάθε μαθητής θα γράφει τη δική του Ιστορία! Κι όλα αυτά ντύνονται με την αυταπάτη «μήπως και καταφέρουμε να κάνουμε το σχολείο όχι ιδεολογικό τσιφλίκι της μιας ή της άλλης μερίδας, αλλά λίγο ελκυστικότερο στο παιδί»... Λες και όταν υποχωρεί η γνώση στο όνομα της ελκυστικότητας με τις αναδιαρθρώσεις που προωθούνται στο σχολείο δεν υπηρετείται μια συγκεκριμένη ιδεολογία, λες και δεν προωθούνται για να υπηρετήσουν τα σύγχρονα σχέδια του ιμπεριαλισμού...

Οι «προβληματικοί» κομμουνιστές στη νέα Βαλκανική Ιστορία

Η εκ των συγγραφέων της νέας Ιστορίας κ. Κουλούρη, δίπλα στον βουλευτή της ΝΔ κ. Γεωργιάδη κατά την παρουσίαση του τετράτομου στην Αθήνα, το Νοέμβρη του 2006. Συντονιστής ο Π. Τσίμας

Πώς φτάσαμε στο Δεκέμβρη του '44; Απλά πράγματα: «Τον Μάρτιο του 1944 το ΕΑΜ δημιούργησε την Πολιτική Επιτροπή Εθνικής Απελευθέρωσης (...) Πράγμα που συνιστούσε άμεση πρόκληση προς την εξόριστη κυβέρνηση (...) Η κυβέρνηση Παπανδρέου επέστρεψε στην απελευθερωμένη Αθήνα τον Οκτώβριο του 1944 με τη συνοδεία ενός μικρού βρετανικού εκστρατευτικού σώματος (...) Το κύριο πρόβλημα ήταν ο αφοπλισμός των αντάρτικων ομάδων (...) Το ΕΑΜ οργάνωσε μια μαζική διαδήλωση στην Αθήνα. Η αστυνομία εξαπέλυσε απρόκλητα πυρ εναντίον της, αφήνοντας νεκρούς περίπου δεκαπέντε διαδηλωτές και διαδηλώτριες. Οι δυνάμεις του ΕΛΑΣ επιτέθηκαν τότε στα αστυνομικά τμήματα και ακολούθησαν λυσσαλέες οδομαχίες σε όλη την Αθήνα μεταξύ των μονάδων του ΕΛΑΣ και των κυβερνητικών και βρετανικών δυνάμεων. Στο τέλος επικράτησαν οι βρετανικές δυνάμεις» (τα αποσπάσματα από τη σελίδα 56 του τόμου για τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο που υπογράφει η κ. Κουλούρη για λογαριασμό του ιδρύματος Σόρος και των υπολοίπων που χρηματοδοτούν το ξαναγράψιμο μιας ενιαίας Ιστορίας των Βαλκανίων έτσι που να έχουν τον ένα και τον αυτό πολτό στα μυαλά τους όλα τα παιδιά της περιοχής που δε γνώρισαν από κοντά τους κομμουνιστές).

Και τι ήταν αυτοί οι κομμουνιστές που ζούσαν στα Βαλκάνια; Ενδιαφέρον το απόσπασμα στη σελίδα 106 του ίδιου βιβλίου υπό τον τίτλο «Εγκλήματα των ανταρτών»: «Οι Ουστάσι (...) είχαν πολεμήσει από την αρχή στη γερμανική πλευρά. Τώρα, μετά την κομμουνιστική νίκη του Τίτο, έπρεπε να οδηγηθούν στη σφαγή, κυριολεκτικά να σφαχτούν (...) Αντρες, γυναίκες, παιδιά και μωρά που τα κρατούσανε στα χέρια, όλοι πεθαμένοι της πείνας, προχωρούσαν ανάμεσα στους ανθρώπους του Τίτο, που ήταν καβάλα σε μικρόσωμα άλογα και κρατούσαν εκείνα τα διαβόητα κοζάκικα μαστίγια που έχουν στην άκρη τους μολύβι, τις ναγκάικες, με τις οποίες μπορείς να ξεσκίσεις το πρόσωπο ενός ανθρώπου μ' ένα χτύπημα. Τα χρησιμοποιούσαν ελεύθερα».

Συμπέρασμα: Μόνιμα προβλήματα αυτοί οι «αιμοδιψείς» κομμουνιστές. Στην Ελλάδα προκάλεσαν την εξόριστη κυβέρνηση κι ευτυχώς βρέθηκαν οι Βρετανοί και τους νίκησαν. Στη Γιουγκοσλαβία δυστυχώς πρόλαβαν κι έσφαξαν τους πτωχούς και πεινασμένους που είχαν κάνει το λάθος να πολεμήσουν με την πλευρά των Γερμανών.

Ε, γι' αυτό το βιβλίο κλαίει στην κυριακάτικη «Αυγή» ο Νίκος Φίλης: «Ενα άλλο βιβλίο Ιστορίας που απευθυνόταν στους εκπαιδευτικούς και είχε γραφεί σε συνεργασία με ιστορικούς απ' όλες τις βαλκανικές χώρες δεν είχε την "τύχη" να "διορθωθεί", αλλά αποσύρεται», γράφει. Και θα απορεί μετά αν τον χαρακτηρίσει κανείς ...δικό τους άνθρωπο τον αθώο!

ΗΠΑ και χορηγοί ξαναγράφουν την Ιστορία

Η ιστοσελίδα που παρέχει δωρεάν σε όλα τα Βαλκάνια τη νέα Ιστορία, έτσι όπως γράφτηκε με την ευγενή χρηματοδότηση της «αμερικάνικης βοήθειας» και του γερμανικού υπουργείου Εξωτερικών

Ενα βήμα πριν τα ελληνικά σχολεία βρέθηκε η προσπάθεια των ιμπεριαλιστικών κέντρων να ξαναγράψουν την Ιστορία των Βαλκανίων. Ο λόγος για το έργο του CDRSEE - Κέντρου για τη Δημοκρατία και τη Συμφιλίωση στη Νοτιοανατολική Ευρώπη, με τίτλο Joint History Project ή Σχέδιο Κοινής Ιστορίας.

Η έκδοση αποτελείται από τέσσερις τόμους περίπου 150 σελίδων που αναφέρονται σε Οθωμανική Αυτοκρατορία, Εθνη και Κράτη στη Νοτιοανατολική Ευρώπη, Βαλκανικούς Πολέμους και Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και απευθύνεται σε εκπαιδευτικούς, προκειμένου να χρησιμοποιηθεί ως «εναλλακτικό εκπαιδευτικό υλικό» για τη Νεότερη Ιστορία. Οπως πληροφορούμαστε από τη σχετική ιστοσελίδα, το πρόγραμμα εκτείνεται γεωγραφικά σε Αλβανία, Βοσνία - Ερζεγοβίνη, Βουλγαρία, Κροατία, Κύπρο, Ελλάδα, ΠΓΔΜ, Ρουμανία, Σερβία και Μαυροβούνιο, Σλοβενία και Τουρκία.

Οι τέσσερις τόμοι, όπως ομολόγησε και η ίδια η υπουργός Παιδείας Μ. Γιαννάκου σε σχετική συζήτηση την περασμένη βδομάδα στη Βουλή, έχουν χρηματοδοτηθεί από το υπουργείο Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών, από τον Οργανισμό των Ηνωμένων Πολιτειών για τη Διεθνή Ανάπτυξη, από το υπουργείο Εξωτερικών της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, από το Σύμφωνο Σταθερότητας για τη Νοτιοανατολική Ευρώπη και για την ελληνική έκδοση από το Ιδρυμα Λεβέντη.

Στην εισαγωγή της ελληνικής έκδοσης διαβάζουμε: «Ιδιαίτερη μνεία αξίζουν οι Χορηγοί Επιχειρήσεων. Χωρίς την εμπιστοσύνη που έδειξαν στο Κέντρο και χωρίς τη γενναιόδωρη οικονομική τους στήριξη, το έργο μας δε θα μπορούσε να ολοκληρωθεί. Οι χορηγοί αυτοί είναι οι επιχειρήσεις: Coca-Cola HBC, Alpha Bank και Τιτάν ΑΕ. Ολα όσα πέτυχαν το προσωπικό μας και οι συνεργάτες του Κοινού Σχεδίου Ιστορίας, δε θα είχαν επιτευχθεί χωρίς την υποστήριξη των χορηγών και των χρηματοδοτών μας. Είμαστε ιδιαίτερα ευγνώμονες στο Ιδρυμα Α. Γ. Λεβέντη, που γενναιόδωρα ανέλαβε το πλήρες κόστος της μετάφρασης των τεσσάρων Βιβλίων Εργασίας από τα αγγλικά στα ελληνικά, καθώς και αυτό της έκδοσής τους».

Τα βιβλία στάλθηκαν στο υπουργείο Παιδείας, προκειμένου να φτάσουν στους εκπαιδευτικούς που διδάσκουν Ιστορία. Ηδη, το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο έδωσε την έγκρισή του, κάτι για το οποίο πανηγύριζαν σε δελτίο Τύπου οι υπεύθυνοι του CDRSEE, οι οποίοι δήλωναν ότι στις αρχές του 2007 θα λάβουν και την τελική έγκριση από το υπουργείο Παιδείας. Η εντολή για την αποστολή τους στα σχολεία δεν έχει δοθεί από το υπουργείο Παιδείας.