ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 28 Ιούλη 1999
Σελ. /28
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
ΣΤΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ Η ΑΣΦΑΛΙΣΗ

Η αγωνία εκατομμυρίων εργαζομένων και συνταξιούχων, όταν γίνεται αναφορά στο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης και στις αλλαγές του, επικεντρώνεται στο αν θα πάρουν σύνταξη οι πρώτοι και ποια σύνταξη θα παίρνουν οι δεύτεροι. Αυτό, τουλάχιστον, σε "πρώτη ανάγνωση", καθώς στη σκέψη κάθε εργαζόμενου και συνταξιούχου είναι η απαίτηση για ένα σύστημα δημόσιο, που θα ικανοποιεί τις ανάγκες κάθε ασφαλισμένου. Ενα σύστημα, που θα αποδίδει στους ανθρώπους του μόχθου, σ' όλους εκείνους, στων οποίων την εργασία οφείλεται ο παραγόμενος πλούτος και στις οικογένειες τους, αυτό που δικαιούνται. Πλήρη περίθαλψη και σύνταξη. Στήριξη στη διάρκεια του εργάσιμου βίου τους και εξασφάλιση ενός καλού επιπέδου ζωής με κάλυψη όλων των αναγκών τους, όταν αποσύρονται από τη δουλιά.

Η αγωνία της κυβέρνησης, όταν αναφέρεται στο ασφαλιστικό (αγωνία που μοιράζεται με τους εργοδότες), είναι αν θα αντιδράσουν εργαζόμενοι και συνταξιούχοι στη διάλυση του συστήματος, ή θα μείνουν παθητικοί θεατές σε μια άνευ προηγουμένου ανατροπή στοιχειωδών δικαιωμάτων, όπως είχαν διαμορφωθεί τα τελευταία χρόνια, παρά το πρώτο χτύπημα που έδωσαν οι αντιασφαλιστικοί νόμοι της ΝΔ, ο 1902/90, ο 1976/91 και ο 2084/92. Η γενική κατεύθυνση είναι μία: Η μεταφορά πόρων που ανήκουν στην εργατική τάξη και αποτελούν, μέρος της κάλυψης των αγακαίων όρων αναπαραγωγής της εργατικής δύναμης των εργαζομένων, στα χέρια του κεφαλαίου. Ο διοικητής του ΙΚΑ, Μ. Νεκτάριος,σημείωνε πριν λίγες μέρες ότι "το κρατικό σύστημα, με την αναδιανεμητική βάση χρηματοδότησης, θα παραμείνει, αλλά θα περιοριστεί. Οπότε εκεί θα προστεθεί το σύστημα κεφαλαιοποίησης για τη συμπληρωματική σύνταξη". Δεδομένου ότι, με ευθύνη της κυβέρνησης, δεν καταβάλλονται οι κρατικές ενισχύσεις στα ασφαλιστικά ταμεία, αυτονόητο είναι ότι στην πορεία θα καταργηθεί εντελώς αυτό το θεωρούμενο για το κεφάλαιο "έξοδο". Την ίδια στιγμή, αναγγέλλονται μειώσεις των ασφαλιστικών εισφορών των εργοδοτών, ως "αντάλλαγμα" για τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.

Παλεύοντας αυτήν της την αγωνία, η κυβέρνηση δραστηριοποιείται σε δυο μέτωπα, για τις ανατροπές που ετοιμάζει. Πρώτα απ' όλα, επιστρατεύει τη μέθοδο της "μελέτης" του συστήματος και του "κοινωνικού διαλόγου", ο οποίος θα επακολουθήσει μετά τη μελέτη, σύμφωνα με όσα έχουν ανακοινωθεί. Τρανό παράδειγμα "μελέτης" του ασφαλιστικού συστήματος, είναι η διαβόητη έκθεση Σπράου, ο οποίος υποτίθεται ότι μαζί με την ομάδα των ερευνητών του (μεταξύ των οποίων και ο πρωθυπουργικός σύμβουλος Π. Τήνιος) μελέτησε το σύστημα, για να καταλήξει σε ένα εγχειρίδιο προσαρμογής του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης στο μοντέλο που έχει οικοδομηθεί σε άλλες χώρες - μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης, με κύριο στοιχείο τη μείωση αυτών των δικαιωμάτων των ασφαλισμένων.

Για την πρώτη φάση των αλλαγών, το λεγόμενο "μίνι ασφαλιστικό", το οποίο παρά το μέγεθός του έμπηξε βαθιά το μαχαίρι της διάλυσης στο ασφαλιστικό σύστημα, η κυβέρνηση πραγματοποίησε έναν "κοινωνικό διάλογο", από τον οποίο απουσίαζαν οι συνταξιούχοι. Για τη δεύτερη φάση, προχωρά πιο προσεκτικά. Ανέθεσε στην ΕΤΕΒΑ, να εντοπίσει "οίκους" του εξωτερικού, οι οποίοι θα αναλάβουν να ...μελετήσουν το σύστημα και, στη συνέχεια, να προτείνουν τις αλλαγές του. Ωστόσο, η κυβέρνηση θα υλοποιήσει προκαθορισμένες αποφάσεις για το ασφαλιστικό, καθώς δε θέλει, και ως εκ τούτου δεν μπορεί, να κάνει κάτι διαφορετικό, από όσα προβλέπουν οι απαιτήσεις του ΣΕΒ, όλων των επιχειρηματιών που υπηρετεί με την πολιτική της και οι κατευθύνσεις του Διευθυντηρίου των Βρυξελλών για το μέλλον της κοινωνικής ασφάλισης και στη χώρα μας.

Είναι σαφέστατο ότι το νέο σύστημα, που οραματίζεται η κυβέρνηση, θα έχει άμεση σχέση με τις νέες εργασιακές σχέσεις που προωθεί. Θα πρέπει να απαντά στην εργασία του "απασχολήσιμου", ο οποίος θα έχει την ευκαιρία, (άλλο αν πραγματικά υπάρχει ή όχι η δυνατότητα), να μοιράζεται μια δουλιά - και ένα μεροκάματο - με άλλους δυο εργαζόμενους. Θα πρέπει να συνδυαστεί με τρίμηνες, πεντάμηνες και εξάμηνες απασχολήσεις ενός ανέργου, σε διαφορετικούς κλάδους, αλλά και στη συχνή εναλλαγή ανέργων και εργαζομένων σε μια θέση. Θα πρέπει να συσχετίζεται με εργαζόμενους, που δουλεύουν 10ωρα και 12ωρα για μερικούς μήνες και παίρνουν "ρεπό" τους επόμενους και εκείνους που εργάζονται για τέσσερις ώρες τη μέρα, μερικές μέρες τη βδομάδα. Η έννοια του "απασχολήσιμου", σύμφωνα με τον πρωθυπουργό Κ. Σημίτη, όταν πρωτοαναφέρθηκε στο τραγικό αυτό εφεύρημα, εμπεριέχει και την ανάληψη, από τον ίδιο τον εργαζόμενο, της ασφάλισής του, με οτι αυτό συνεπάγεται απο την άποψη του κόστους για τον ίδιο, σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από σήμερα. Καθώς οι εργαζόμενοι είναι αυτοί που και σήμερα καλύπτουν επί της ουσίας το μεγαλύτερο μέρος των δαπανών της κοινωνικής ασφάλισης, παρά το οτι ολόκληρη τους ανήκει δικαιωματικά γιατί είναι μέρος της κλεμμένης απο το σύστημα εργασίας τους, είναι ξεκάθαρο ότι ο πρωθυπουργός προανήγγειλε οτι έχει αυξηθεί το λεγόμενο κόστος της ασφάλισης για τους εργαζόμενους, άρα δεν μπορούν να έχουν την ίδια ασφαλιστική κάλυψη χωρίς την ακόμη μεγαλύτερη δική τους επιβάρυνση, προαναγγέλοντας ταυτόχρονα τη μείωση των παρεχόμενων ασφαλιστικών δικαιωμάτων και την παντελή έλλειψη στήριξης του συστήματος από το κράτος. Σαν φυσική συνέχεια, ήρθαν και οι δηλώσεις του υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, Μ. Παπαϊωάννου, που τις επαναλαμβάνει συχνά τον τελευταίο χρόνο, ότι στη δεύτερη φάση του ασφαλιστικού θα εξεταστούν ζητήματα "χρηματοδότησης" του συστήματος, τα οποία έχουν άμεση σχέση με τα όρια ηλικίας, τις ασφαλιστικές εισφορές, τα κατώτερα όρια σύνταξης, το θεσμό των βαρέων και ανθυγιεινών.

Ο υφυπουργός Κοινωνικών Ασφαλίσεων, Φ. Ιωαννίδης, δήλωνε μια μέρα μετά την κυβερνητική σύσκεψη για την ανάθεση στην ΕΤΕΒΑ της αναζήτησης των ξένων "οίκων", ότι "βεβαίως υπάρχουν προβλήματα, που είναι και διεθνή λίγο - πολύ, συναρτημένα με ιδιαίτερη ένταση στη χώρα μας με το δημογραφικό. Δεν μπορεί να μην υπάρχουν προβλήματα, όταν έχουμε συνεχή γήρανση του πληθυσμού". Οσο για το ότι "κάποιοι" λένε πως έχουμε χαμηλά όρια συνταξιοδότησης, πρόσθετε: "Και αυτό σε κάποιες περιπτώσεις είναι ακριβές", καθώς "υπάρχουν κάποιες διατάξεις, οι οποίες είναι συναρτημένες και με χαρακτηρισμούς, οι οποίοι σήμερα πια δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, για βαριά και ανθυγιεινά...". Οι δηλώσεις αυτές δεν αφήνουν περιθώρια αμφιβολίας για τη λογική της κυβέρνησης, απέναντι στο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης. Το ότι ο Μ. Νεκτάριος σημείωνε την ίδια μέρα, πάλι σχετικά με τα όρια ηλικίας, ότι "δε χρειάζεται να αλλάξει κάτι" και ότι οι αλλαγές θα αφορούν όσους έχουν γεννηθεί από το 1950 και μετά, είναι απλώς άλλη μια ένδειξη της κυβερνητικής προσπάθειας για αποπροσανατολισμό. Η προσπάθεια αυτή συνιστά και το δεύτερο μέτωπο που έχει ανοίξει, για την απαξίωση του ασφαλιστικού συστήματος στους εργαζόμενους. Οι συντάξεις είναι ιδιαίτερα χαμηλές, οι ιατροφαρμακευτικές παροχές υποβαθμίζονται. Τα χρέη των εργοδοτών χαρίζονται και τα Ταμεία στενάζουν από έλλειψη προσωπικού και σύγχρονης οργάνωσης. Μεγαλώνει η φημολογία της οικονομικής τους δυσχέρειας και της επικείμενης κατάρρευσής τους. Προκρίνεται ο συμπληρωματικός, αλλά ουσιαστικός ρόλος της ιδιωτικής ασφάλισης. Γίνεται, με λίγα λόγια, μεθοδευμένη προπαγάνδα για τη σπίλωση του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης, στα μάτια των ασφαλισμένων.

Γιώργος ΦΛΩΡΑΤΟΣ

Η κυβέρνηση θα υλοποιήσει προκαθορισμένες αποφάσεις για το ασφαλιστικό, καθώς δε θέλει, και ως εκ τούτου δεν μπορεί, να κάνει κάτι διαφορετικό, από όσα προβλέπουν οι απαιτήσεις του ΣΕΒ, όλων των επιχειρηματιών που υπηρετεί με την πολιτική της και οι κατευθύνσεις του Διευθυντηρίου των Βρυξελλών για το μέλλον της κοινωνικής ασφάλισης και στη χώρα μας.


ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΗ ΓΚΡΟΥΜΟΥΤΗ, ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΥ ΑΛΦΕΙΟΥΣΑΣ ΗΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΠΡΩΗΝ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΑΓΡΟΤΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΗΛΕΙΑΣ
Δε θα περάσει ο κανονισμός

- Τι σημαίνει για τους σταφιδοπαραγωγούς ο νέος κανονισμός για τη σταφίδα που επιβάλλει η Ευρωπαϊκή Ενωση και αποδέχεται η ελληνική κυβέρνηση;

- Ο νέος κανονισμός για τη σταφίδα είναι το τελευταίο χτύπημα στους παραγωγούς. Η αντιαγροτική πολιτική της κυβέρνησης με εντολή της ΕΕ εκδιώκει ουσιαστικά ένα ακόμη εθνικό προϊόν, ξεκληρίζοντας συγχρόνως 25.000 αγροτικά νοικοκυριά που καλλιεργούν σταφίδα στην Πελοπόννησο. Ο κανονισμός αυτός είναι καταστροφικός και γι' αυτό βρίσκει τους παραγωγούς αντίθετους. Οχι μόνο τους δεσμεύει απέναντι στους εμπόρους, αφού τους αναγκάζει στη σύναψη συμβολαίων μαζί τους, αλλιώς τους απαγορεύει να πουλήσουν το προϊόν τους, αλλά πέφτει και η στρεμματική επιδότηση κατά 7% σε σχέση με πέρσι.

Αρα μειώνεται το εισόδημά τους. Και σα να μην έφτανε αυτό, ο κανονισμός αναγκάζει τον παραγωγό να διακινεί τη σταφίδα σε κιβώτια των 20-25 κιλών, τα οποία θα πρέπει να τα πληρώνει ο ίδιος! Υπολογίζοντας ότι κάθε κιβώτιο στοιχίζει 600 δραχμές, ο παραγωγός χάνει 30 χιλιάδες δραχμές επιπλέον στον τόνο! Αλλά ακόμη και όταν κάνει το συμβόλαιο με τον έμπορο, ο παραγωγός θα μάθει την τιμή με την παράδοση της παραγωγής! Τότε θα πάρει και το 70% της στρεμματικής επιδότησης και το υπόλοιπο 30% αργότερα. Μπορεί όμως και καθόλου γιατί με τις ποσοστώσεις μπορεί η ΕΕ να πει ότι η παραγωγή είναι μεγαλύτερη από όσο ορίζει και έτσι ο παραγωγός να χάσει και αυτό το μέρος της επιδότησης.

- Μιλήσατε για "τελευταίο χτύπημα" της κυβέρνησης προς τους σταφιδοπαραγωγούς. Τι προηγήθηκε εκ μέρους της και πού αποσκοπεί αυτή η πολιτική;

- Η κυβέρνηση, μέσω του πρώην υπουργού της Στ. Τζουμάκα διέλυσε τον Οργανισμό Σταφίδας, μέσα από τον οποίο οι παραγωγοί πέτυχαν να προωθούν το προϊόν τους προς όφελός τους. Η κυβέρνηση τον διέλυσε, διαλύοντας συγχρόνως μια περιουσία 50 δισεκατομμυρίων δραχμών. Πρόκειται για την περιουσία του Οργανισμού που φτιάχτηκε από τα λεφτά των ίδιων των παραγωγών, από τις κρατήσεις που τους γίνονταν. Είναι λεφτά που ανήκουν στους παραγωγούς.

Το ερώτημα είναι πού πήγαν. Ας τα δώσει η κυβέρνηση σε αυτή τη νέα ανώνυμη εταιρία που ετοιμάζει για να προστατέψει τη σταφίδα και τους παραγωγούς. Ας αγοράσει η ίδια τα κιβώτια για τη σταφίδα αντί να τα πληρώσουν οι παραγωγοί από την τσέπη τους Εκτός αυτού, διέλυσε και το συνεταιριστικό κίνημα και δημιούργησε τις "ομάδες παραγωγών". Πρόκειται για μέρος της γνωστής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ενωσης που θέλει να κατεβάσει την αγροτική παραγωγή στην Ελλάδα σε μονοψήφιο αριθμό.

- Πώς προτίθεστε να αντιδράσετε σε αυτή την εξέλιξη;

- Θα παλέψουμε για να μην περάσει ο κανονισμός που μας οδηγεί στο ξεκλήρισμα. Τον έχουν χρόνια ετοιμάσει, αλλά η κυβέρνηση δεν τολμούσε να τον εφαρμόσει ακριβώς επειδή γνωρίζει τις αντιδράσεις. Ηδη ξεκινήσαμε συσκέψεις στα χωριά. Στα Καράτσουλα Ηλείας, που έχει μεγάλη σταφιδοπαραγωγή, δημιουργήθηκε συντονιστική επιτροπή με τη συμμετοχή πλήθους παραγωγών που ήδη φτιάχνουν το πρόγραμμα της δράσης. Στο τέλος της βδομάδας θα προχωρήσουμε σε δυναμική κινητοποίηση στη νομαρχία και έπεται συνέχεια.

Γρ. Τρ.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ