Από τα σημαντικότερα "επιτεύγματα" της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, τα τελευταία χρόνια, είναι και η αδρανοποίηση των Επιθεωρήσεων Εργασίας,του κατ' εξοχήν αρμόδιου μηχανισμού ελέγχου τήρησης της εργατικής νομοθεσίας, ο οποίος πριν ακόμη δεχτεί το νομοθετικό χτύπημα της υπαγωγής του στη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση,είχε αφεθεί στη μοίρα του, με λιγοστό προσωπικό, χωρίς μέσα και υποδομή.

Σήμερα, το υπουργείο Εργασίας ανέλαβε ξανά τον έλεγχο των Επιθεωρήσεων, μέσα από τις διατάξεις του αντεργατικού νόμου 2639,σύμφωνα με τον οποίο δημιουργείται το Σώμα Επιθεωρητών Εργασίας ή ΣΕΠΕ.Το ΣΕΠΕ είναι "πραγματικότητα" από την 1η Ιούλη, ωστόσο αυτή τη στιγμή δε λειτουργεί, επειδή γίνεται η ενημέρωση και εκπαίδευση του προσωπικού του, το οποίο προέρχεται από τους υπαλλήλους που στελέχωναν τις μέχρι τώρα υπηρεσίες. Στις 19 Ιούλη, όλοι οι προϊστάμενοι θα κληθούν στο υπουργείο για οδηγίες..."Υπάρχει ένα κενό", παραδέχτηκε σε πρόσφατη συνέντευξη Τύπου ο υπουργός Εργασίας, αναφερόμενος στον αριθμό των επιθεωρητών, οι οποίοι αυτή τη στιγμή είναι 470,ενώ οι οργανικές θέσεις του νέου σώματος, που το ίδιο το υπουργείο καθόρισε, είναι 1.038!!! Βεβαίως, ο υπουργός Εργασίας έσπευσε να διευκρινίσει ότι το πρόβλημα θα αντιμετωπιστεί...

Δυστυχώς, στα σχέδια του υπουργείου είναι η πρόσληψη 400 μόνο νέων υπαλλήλων, ώστε ο συνολικός αριθμός των επιθεωρητών να φτάσει τους 870,που είναι 160 λιγότεροι από τις προβλεπόμενες οργανικές θέσεις.

Η έλλειψη προσωπικού, δεν είναι όμως το μόνο κενό. Μια σειρά από υφιστάμενες Επιθεωρήσεις καταργούνται, σε όλη τη χώρα, ακόμα και σε βιομηχανικές ζώνες! Αποψη του υπουργείου Εργασίας είναι ότι η κατάργηση αυτών των υπηρεσιών θα βοηθήσει να γίνονται καλύτερα οι έλεγχοι. Για παράδειγμα, οι έλεγχοι θα γίνονται "καλύτερα" στην Αττική, με την κατάργησηεννέα τοπικών Επιθεωρήσεων Εργασίας και τη δημιουργία δύο νέων, σαν αντιστάθμισμα...

Οι καταργούμενες Επιθεωρήσεις της Αττικής είναι, σύμφωνα με το Προεδρικό Διάταγμα 136/99: Βοτανικού, Ν. Φιλαδέλφειας, Παγκρατίου, Ρέντη, Περάματος, Κηφισιάς, Κορωπίου, Αιγάλεω, Μεγάρων. Οι δυο νέες που δημιουργούνται είναι οι Παλλήνης και Ανω Λιοσίων.

Κατά γενική ομολογία και των υπουργών Εργασίας, πριν οι Επιθεωρήσεις ενταχθούν στη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση, ο έλεγχος των επιχειρήσεων δεν ήταν αυτός που έπρεπε. Με την αλλαγή του καθεστώτος, δε στάθηκε πλέον δυνατή ούτε η σύνταξη της ετήσιας έκθεσης για τη δραστηριότητα των Επιθεωρήσεων, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει κανένα επίσημο στοιχείο για τη λειτουργία τους, ενώ καταγγελίες εργαζομένων σκιαγραφούσαν ένα τέλειο χάος.

Η τελευταία έκθεση ήταν το 1993 (!) και ανέφερε ότι στη χώρα έγιναν το 1992 95.820 έλεγχοι. Υποβλήθηκαν 2.781 μηνύσεις και υπήρξαν 250 καταδικαστικές αποφάσεις σε 473 υποθέσεις που εκδικάστηκαν μέχρι την παρουσίαση της έκθεσης. Μερικά χρόνια αργότερα, στελέχη του υπουργείου Εργασίας και διαφόρων οργανισμών, είχαν σαν επιχείρημα για την αλλαγή των εργασιακών σχέσεων, την πλήρη καταστρατήγησή τους από τους εργοδότες, γεγονός που επέβαλε την ελαστικοποίηση της νομοθεσίας για "να μπει μια τάξη"! Αυτή τη στιγμή κανείς δεν ξέρει πόσοι έλεγχοι έγιναν από το 1993 και ύστερα και πόσες μηνύσεις υποβλήθηκαν.

Η πολιτική της κυβέρνησης σε αυτό τον τομέα είναι σαφής. Διάλυση του ήδη ανάπηρου θεσμού, προκειμένου να επιβληθεί η εργασιακή ζούγκλα. Ετσι έμφαση δίνεται πλέον στην προειδοποίηση για... συμμόρφωση των εργοδοτών. Καμιά απόφαση δεν υπάρχει και για την ενίσχυση της υποδομής των υπηρεσιών.

Μια σημαντική αποστολή των Επιθεωρήσεων, είναι και ο έλεγχος τήρησης των μέτρων υγιεινής και ασφάλειας των εργαζομένων. Σήμερα εκτιμάται ότι συμβαίνουν 120 θανατηφόρα ατυχήματα στην Ελλάδα ετησίως και το Εργατικό Κέντρο Αθήνας εκτιμά ότι ακόμη και σύγχρονες επιχειρήσεις περιφρονούν στοιχειώδεις υποχρεώσεις τους. Επίσης, σύμφωνα με το ΕΛΙΝΥΑΕ,το υπουργείο Εργασίας δεν έχει στοιχεία (συλλέγονταν από τις Επιθεωρήσεις) για τα ατυχήματα το 1995 και 1996, όταν στο ΙΚΑ δηλώθηκαν 91 και 77 εργατικά δυστυχήματα αντίστοιχα για κάθε χρόνο, καθώς και 21.540 και 21.255 αντίστοιχα μη θανατηφόρα ατυχήματα!

Πάνω σε αυτά τα "κενά", η κυβέρνηση δεν έχει τοποθετηθεί ακόμη.

Γιώργος ΦΛΩΡΑΤΟΣ

Η διάλυση των Επιθεωρήσεων Εργασίας, στο όνομα της ...ανασυγκρότησής τους, αυτή καθαυτή αποτελεί πρόκληση για τους εργαζόμενους της χώρας, ωστόσο, αποκτά σκανδαλώδεις διαστάσεις, όταν πρόκειται για βιομηχανικές ζώνες, με χιλιάδες εργάτες, για τους οποίους το μεροκάματο είναι πολλές φορές μεροκάματο τρόμου.

Σ' αυτές τις περιοχές, εντάσσεται και η Βιομηχανική Ζώνη Σχηματαρίου - Οινοφύτων, με 320 περίπου εργοστάσια και 11.000 περίπου βιομηχανικούς εργάτες.Απ' αυτούς, οι 8.000 είναι άντρες και οι 3.000 γυναίκες, η πλειοψηφία τους είναι ξεκληρισμένοι αγρότες απ' όλη την Ελλάδα, ακόμα και τη Θράκη, ενώ 4.000 μεταφέρονται από Αθήνα, Χαλκίδα και Θήβα. Οι 42 από τις 320 επιχειρήσεις απασχολούν 8.500 εργάτες, ενώ μόλις σε έξι υπάρχουν σωματεία και μόνο 4.000 εργαζόμενοι είναι συνδικαλισμένοι.

Οι "επαϊοντες" του υπουργείου Εργασίας έκριναν ότι σ' αυτήν την περιοχή δε χρειάζεται πια Επιθεώρηση Εργασίας! Ταυτόχρονα, συρρικνώνεται και η Επιθεώρηση της Θήβας, ενώ η υπηρεσία τεχνικής ασφάλειας μένει με έναν τεχνικό στη Λιβαδειά, που δεν είναι βιομηχανική περιοχή, ο οποίος θα αναφέρεται στη Λάρισα, όπου θα εδρεύει η προϊστάμενη αρχή... Να σημειωθεί ότι, πριν λίγα χρόνια, η Βοιωτία διέθετε έξι τεχνικούς ασφάλειας, που και πάλι ήταν λίγοι.

Η Βιομηχανική Ζώνη Σχηματαρίου - Οινοφύτων αναπτύσσεται συνεχώς, αφού όλο και περισσότερες επιχειρήσεις μεταφέρονται εκεί. Ωστόσο, όλη αυτή η περιοχή δε διαθέτει στοιχειώδη υποδομή ούτε τους αναγκαίους μηχανισμούς ελέγχου των επιχειρήσεων, με αποτέλεσμα αυτές να οργιάζουν και σε βάρος των εργαζομένων και σε βάρος του περιβάλλοντος.

Σε ό,τι αφορά στους εργαζόμενους, ό,τι και να καταγγείλει κανείς θα είναι λίγο, όπως μας λέει ο Τ. Ριζόπουλος, αντιπρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Θήβας και μέλος της Νομαρχιακής Επιτροπής για την Υγιεινή και Ασφάλεια της Εργασίας. Εφαρμόζονται κάθε είδους εργασιακές σχέσεις, ενώ δεν τηρείται η μεγάλη πλειοψηφία των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων, ενώ το πρόβλημα αποκτά μεγαλύτερες διαστάσεις για τους αλλοδαπούς εργαζόμενους. Η μεγάλη "πληγή", όμως, είναι τα μέτρα για την Υγιεινή και Ασφάλεια της Εργασίας, τα οποία είναι ανύπαρκτα. Η καταγγελία αυτή επιβεβαιώνεται τραγικά από τους 4 νεκρούς εργάτες μέσα σε ένα χρόνο - 2 στην ΕΛΒΑΛ,1 στον "Τζιρακιάν και 1 στον Γιαζιτζόγλου - και τα δεκάδες ατυχήματα, πολλές φορές σοβαρά, π.χ., ακρωτηριασμοί, που συμβαίνουν καθημερινά.

Ο συνδικαλιστής καταγγέλλει, επιπλέον, ότι σε πολλές επιχειρήσεις οι εργάτες δουλεύουν σε χώρους χωρίς εξαερισμό με πρώτες ύλες τοξικές και καρκινογόνες, με αποτέλεσμα, ειδικά το καλοκαίρι, να σημειώνονται ακόμα και δηλητηριάσεις. Η τρομοκρατία οργιάζει, πόσο μάλλον που για την πρόσληψη απαιτείται μεσολάβηση πολιτικού παράγοντα. Δεν είναι τυχαίο ότι από τις 320 επιχειρήσεις μόνο στις 6 υπάρχουν σωματεία. Συνολικά, στην περιοχή Θήβας - Οινοφύτων υπάρχουν 25 σωματεία, όταν πριν 10 χρόνια υπήρχαν 60. Μεγάλες ευθύνες γι' αυτό, ο Τ. Ριζόπουλος επιρρίπτει στην ηγεσία του ΕΚΘ (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ), που "δεν κάνει ουσιαστικά τίποτα για να υπερασπίσει τους εργαζόμενους, ενώ ούτε η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ έχει παρουσιαστεί ποτέ. Για το λόγο αυτό, συγκροτήσαμε ένα συντονιστικό σωματείων και από το φθινόπωρο θα πάμε και στη δημιουργία ΠΑΜΕ στην περιοχή".

Η περίπτωση της ΕΛΒΑΛ είναι αποκαλυπτική του μεγέθους της τρομοκρατίας που ασκείται, αφού 5 φορές που επιχειρήθηκε να δημιουργηθεί σωματείο απέλυσε όλα τα ιδρυτικά μέλη. Μία ακόμα χαρακτηριστική περίπτωση είναι αυτή της"Προφίλ Αλουμινίου",όπου, μετά το θανατηφόρο ατύχημα, κλιμάκιο συνδικαλιστών επισκέφτηκε την επιχείρηση, ζητώντας, μεταξύ άλλων, να τους επιτραπεί να μιλήσουν στους εργαζόμενους, με σκοπό να τους παροτρύνουν στη δημιουργία Επιτροπής για την Υγιεινή και Ασφάλεια, το αίτημά τους απορρίφθηκε!

Οι συνδικαλιστές δεν μπορούν να επισκεφτούν τους εργαζόμενους ούτε στο διάλειμμα, αφού δεν υπάρχει! Διάλειμμα δεν υπάρχει σε πολλές ακόμα επιχειρήσεις, όπως στην ΕΛΒΑΛ,στην ΕΛΦΙΚΟ κ.α. Μάλιστα ο Τ. Ριζόπουλος καταγγέλλει ότι θυμίζουν ΕΤΜΑ αυτές οι επιχειρήσεις, αφού έχουν φροντίσει να είναι αδύνατον να έρθει κάποιος σε επαφή με τους εργαζόμενους, ακόμα και κατά την είσοδο ή έξοδό τους απ' αυτές.

Χιλιάδες επιχειρήσεις, βαριές βιομηχανίες, δραστηριοποιούνται στην ευρύτερη περιοχή του Πειραιά. Μόνο στο Ρέντη λειτουργούν αυτή τη στιγμή 2.500 επιχειρήσεις, ωστόσο η Επιθεώρηση Εργασίας κλείνει και το έργο της αναλαμβάνει αυτή της Νίκαιας.Η Επιθεώρηση Εργασίας Περάματος,όπου μόνο και μόνο για τη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη έπρεπε να μείνει ανοιχτή και να ενισχυθεί, κλείνει και αναλαμβάνει η Επιθεώρηση Κερατσινίου.

Ταυτόχρονα, μεγάλη αναστάτωση έχει προκληθεί και για τη φημολογούμενη συρρίκνωση του ΚΕΠΕΚ Πειραιά,μέσω της μεθόδου της απόσπασης μέρους του, ήδη λιγοστού, προσωπικού του.

Τα παραπάνω προκάλεσαν την έντονη αντίδραση των σωματείων της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης,τα οποία καταγγέλλουν το υπουργείο Εργασίας ότι "συμβάλλει στην πλήρη, ανεξέλεγκτη καταστρατήγηση κάθε έννοιας νομιμότητας" και ότι "λύνει τα χέρια της εργοδοσίας να αναπτύξει την επίθεση σε βάρος των εργαζομένων".Τέλος, προειδοποιούν ότι θα φέρει "ακέραια την ευθύνη για τις ανεξέλεγκτες καταστάσεις που θα πυροδοτηθούν".

Βάσω ΝΙΕΡΗ

Ανεξέλεγκτη κάνει την κατάσταση στους εργασιακούς χώρους, κύρια στον τομέα της ασφάλειας και της υγιεινής, η διάλυση των Επιθεωρήσεων Εργασίας