Ενα ωριαίο αφιέρωμα για τη ζωή και το έργο του μεγάλου ζωγράφου και ακαδημαϊκού Παναγιώτη Τέτση, που πρόσφατα τιμήθηκε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας για τη δωρεά του μεγαλύτερου μέρους του έργου του στην Εθνική Πινακοθήκη, θα παρακολουθήσουμε απόψε στη ΝΕΤ στις 22.00 με τον τίτλο "Η διαδρομή".Ο καλλιτέχνης μιλά για τα πρώτα του βήματα στον κόσμο των χρωμάτων, αλλά και για τα όσα ακολούθησαν στη μεγάλη περιπέτεια της ζωγραφικής. Θα αναφερθεί στην ιδιαίτερη πατρίδα του, την Υδρα, που τον γέμισε με έμπνευση και διεκδίκησε μεγάλο έργο του, καθώς και στους ανθρώπους που στάθηκαν δάσκαλοι και οδηγοί ζωής.

Ο Π. Τέτσης γεννήθηκε στην Υδρα το 1925 και το 1940 παίρνει τα πρώτα μαθήματα ζωγραφικής, ενώ την ίδια χρονιά γνωρίζει τους "πραγματικούς του δασκάλους", τον Πικιώνη και τον Χατζηκυριάκο - Γκίκα.Το 1943 σπουδάζει ζωγραφική στο προπαρασκευαστικό τμήμα της "Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών" στην Αθήνα, κοντά στους Δ. Μπισκίνη και Π. Μαθιόπουλο.Ακολουθεί εισαγωγή του στα εργαστήρια της Σχολής, κοντά στον Κ. Παρθένη,απ' όπου αποφοίτησε το 1949. Μέλος της ομάδας Αρμός Α και αργότερα της ομάδας Αρμός Β, το 1951 διορίστηκε επιμελητής στην έδρα του ελεύθερου σχεδίου με καθηγητή τον Χατζηκυριάκο - Γκίκα στην Ανώτατη Σχολή Αρχιτεκτόνων του ΕΜΠ. Από το 1953 έως το 1956, ο Π. Τέτσης εγκαθίσταται στο Παρίσι, με υποτροφία του ΙΚΥ. Εκεί, στη Σχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού, διδάσκεται την τέχνη της χαλκογραφίας. Από το 1958 έως το 1976 διδάσκει στο Ελεύθερο Σπουδαστήριο Καλών Τεχνών (γνωστή αργότερα ως "Σχολή Βακαλό"), ενώ παράλληλα (έως το 1962) διδάσκει ελεύθερο σχέδιο στη "Σχολή Σχεδιαστών του Αθηναϊκού Τεχνολογικού Ομίλου".

Το 1958 το ελληνικό τμήμα της Διεθνούς Ενωσης Κριτικών Τέχνης τον εκλέγει μεταξύ Ελλήνων υποψηφίων, για το διεθνές βραβείο του Μουσείου Γκουνγκενχάιμ,όπου και εκτίθεται το έργο του. Ακολουθεί (1962) το Βραβείο Κριτικών για το έργο "Το Ναυπηγείο",ενώ το 1970 ορίζεται εκπρόσωπος της Ελλάδας στην Μπιενάλε Βενετίας.Λόγω των ειδικών πολιτικών συνθηκών αρνείται τη συμμετοχή. Το 1976 ο Π. Τέτσης εκλέγεται καθηγητής στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών,στο Γ Εργαστήριο Ζωγραφικής, όπου διδάσκει έως το 1991. Το 1989 η σύγκλητος τον εκλέγει πρύτανη του Ιδρύματος και το 1993 εκλέγεται ακαδημαϊκός.O Παναγιώτης Τέτσης θα γνωριστεί με πολλούς από τους μεγάλους καλλιτέχνες και πεζογράφους της εποχής του ανάμεσα σ' αυτούς συγκαταλέγονται οι: Περικλής Βυζάντιος, Παντελής Πρεβελάκης, Ανδρέας Εμπειρίκος, Γιάννης Τσαρούχης, Διαμαντής Διαμαντόπουλος. Το 1944 ως σπουδαστής στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών, θα μαθητεύσει κοντά στο μεγάλο δάσκαλο, τον Κωνσταντίνο Παρθένη, μαθητεία, που ασφαλώς σημάδεψε την καλλιτεχνική του πορεία. Η σκηνοθεσία είναι του Παναγιώτη Κακαβιά.

Πόσο αντέχει μια αγάπη; Οι απαντήσεις διαφέρουν ανάλογα τους ανθρώπους και τις εποχές. Υπάρχει μια κατηγορία "αγαπημένων", που με το πρώτο "πρωτοβρόχι", με την πρώτη δυσκολία ξεχνούν αμέσως τους αιώνιους όρκους πίστης που έχουν ανταλλάξει. Υπάρχουν όμως και οι λίγοι, οι ελάχιστοι, εκείνοι οι εκλεκτοί που όταν αγαπούν, αγαπούν για πάντα. Και τα όσα εμπόδια τους βάζει η ζωή, ακόμη και εάν αυτά ονομάζονται εξορίες, φυλακές, βασανιστήρια, εξευτελισμοί, ταπεινώσεις δε σβήνουν τη φλόγα, αντίθετα τη δυναμώνουν, την κάνουν πυρκαγιά. Η πραγματική ιστορία της Ελένης Βούλγαρη και του Μπάμπη Γκολέμα, που γνωρίστηκαν στη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου και έζησαν μαζί από το 1954 μέχρι την πτώση της χούντας μόνον 70 ώρες συγκλονίζει το θεατή. Η αγάπη αυτή άντεξε, όπως και οι ίδιοι άντεξαν όλες τις δοκιμασίες, τις ταπεινώσεις, τους εξευτελισμούς, την απομόνωση και μετά από πολλά χρόνια, οι δυο ερωτευμένοι αγωνιστές θα παντρευτούν - πού αλλού; - στις φυλακές με κουμπάρο το ίδιο τους το παιδί. Παράλληλα με την ερωτική σχέση των δύο ηρώων, που βαδίζουν το δικό τους δρόμο, μέσα στις εξορίες και τις φυλακές, ο σκηνοθέτης δίνει δυνατά την εικόνα της ταραγμένης ιστορίας της χώρας μας, εκείνα τα χρόνια, τα "Πέτρινα Χρόνια",που θα παρουσιαστούν τη Δευτέρα" στις 22.00 από τη ΝΕΤ. Στην εξαιρετική αυτή ταινία πρωταγωνιστούν οι: Δημήτρης Καταλειφός και Θέμις Μπαζάκα, η οποία απέσπασε και το βραβείο α γυναικείου ρόλου στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, διακρίθηκε στο Φεστιβάλ Βενετίας το 1985 και στο Φεστιβάλ Βαλένθια. Σενάριο - σκηνοθεσία: Παντελής Βούλγαρης. Φωτογραφία: Γιώργος Αρβανίτης. Μουσική: Σταμάτης Σπανουδάκης. Τελικά η ταινία απέσπασε: Τρία βραβεία στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης: 1) καλύτερης ταινίας, 2) σκηνοθεσίας, 3) Α γυναικείου ρόλου (Θέμις Μπαζάκα). Ακόμη τρία κρατικά βραβεία το 1985: Ταινίας μεγάλου μήκους, α γυναικείου ρόλου και μουσικής.

Την "Τρίτη" στις 00.30 στη ΝΕΤ θα παρουσιαστεί το ποιητικό ντοκιμαντέρ - δοκίμιο του Κρις Μπέργκερ: "Χωρίς ήλιο".Μια γυναίκα διαβάζει και σχολιάζει τις επιστολές που δέχεται από ένα φίλο, τον οπερατέρ Κράσνα, που ταξιδεύει σε όλον τον κόσμο και ενδιαφέρεται για τους δυο πόλους, την εξελιγμένη Ιαπωνία (σύνθεση παράδοσης και νέου τεχνολογικού πολιτισμού) και την πάμπτωχη, οπισθοδρομική Γουινέα - Μπισάου της Αφρικής (όπου χάνεται η παράδοση). Ο οπερατέρ αναρωτιέται για την έννοια της αναπαράστασης του κόσμου. Ενας άλλος καλλιτέχνης που κινείται στο χώρο του βίντεο - κλιπ επεξεργάζεται εικόνες με τη βοήθεια ενός ηλεκτρονικού υπολογιστή και τις σχολιάζει με τη σειρά του. Το "Χωρίς ήλιο" κέρδισε τον τίτλο της καλύτερης ταινίας το 1983 από τους Αγγλους κριτικούς κινηματογράφου. Η μουσική του Μισέλ Κράσνα είναι από μια σπουδή του Μουσόρσγκγσι, Ισαό Τομίτα, πάνω στο "θλιμμένο βαλς" του Γιαν Σιμπέλιους.

Τέλος την "Πέμπτη" από την "κινηματογραφική λέσχη" της ΕΤ-1 στις 23.35 μπορούμε να παρακολουθήσουμε το αστυνομικό θρίλερ του Αλφρεντ Χίτσκοκ "Ο άγνωστος του τρένου",με πρωταγωνιστή τον Φάρλεϊ Γκρέιντζερ. Στο τρένο, ο Γκάι, ένας διάσημος τενίστας πιάνει κουβέντα με κάποιον που δηλώνει θαυμαστής του. Κατάπληκτος θα μείνει, όταν ο θαυμαστής θα του κάνει μιαν "ανάρμοστη" πρόταση: να ανταλλάξουν εγκλήματα. Πρόκειται για μια από τις κορυφαίες δημιουργίες του Χίτσκοκ που στηρίζεται στο βιβλίο της Πατρίτσια Χάισμιθ, σε σενάριο Ρέιμοντ Τσάντλερ.

Από την ταινία του Π. Βούλγαρη "Τα πέτρινα χρόνια"