Κούφιες κουβέντες για ειρήνη, δάκρυα και κλάματα για τα θύματα του πολέμου, ψέμα με ουρά.

Κύριος σκοπός να σκεπαστεί η αιτία του πολέμου, ο σκοπός του πολέμου, οι ευθύνες αυτών που ξεκίνησαν τον πόλεμο.

Δεν υπάρχει σε όλη την ιστορία των πολέμων, με εξαίρεση τις λαϊκές επαναστάσεις, πόλεμος που να μην επιχειρήθηκε να δικαιολογηθεί και καλυφθεί με τις πιο απύθμενες ψευτιές. Κανένας πόλεμος, γενικός ή τοπικός που ξεκίνησαν οι ιμπεριαλιστές δεν έγινε χωρίς κάποιο άλλοθι. Το ίδιο τροπάρι επαναλαμβάνεται και στο βρώμικο αυτό πόλεμο, σχετικά με τις αιτίες που τον προκάλεσαν, τις δυνάμεις που τον οργάνωσαν και τους σκοπούς που επιδιώκονται.

Αποτελεί επόμενα πρωταρχικό καθήκον των κομμουνιστριών και κομμουνιστών να ξεσκεπάσουν με μεγαλύτερη ακόμα αποφασιστικότητα και σαφήνεια τη βρώμικη προπαγάνδα ώστε να αποκαλυφθεί ο πραγματικός χαρακτήρας και αυτού του πολέμου.

Οσο ξεκαθαρίζεται στα μυαλά του κόσμου το βασικό ζήτημα, δηλαδή για τις αιτίες, το χαρακτήρα και τους σκοπούς του πολέμου, τόσο πιο γρήγορα θα δημιουργούνται και οι δυνατότητες για να μπει φρένο στην εξάπλωσή του πριν είναι αργά, για εξελίξεις προς όφελος των λαών.

Αν δεχτούμε, τη χιλιοεπιβεβαιωμένη από όλους τους πολέμους, άποψη του Κλαούζεβιτς, τότε είναι εύκολο να βρεθεί και η άκρη για το λόγο που γίνεται ο πόλεμος και να παραμεριστεί όλη η φλυαρία και η φιλολογία της απάτης.

Κατά τον Κλαούζεβιτς, "ο πόλεμος είναι η συνέχιση της πολιτικής με άλλα μέσα".

Ποια πολιτική συνεχίζεται;

Ποια ήταν η προηγούμενη πολιτική;

Από ποιες δυνάμεις διεξάγεται αυτός ο πόλεμος;

Να τα κύρια ερωτήματα στα οποία το ΚΚΕ έχει δώσει σαφείς και συγκεκριμένες απαντήσεις.

* * *

Και ποια πολιτική συνεχίζουν;

Οι ευρωλάγνοι εδώ έχουν χάσει αυγά και καλάθια και σοφίζονται κάθε είδους τεχνάσματα για να εξαπατήσουν το λαό σχετικά με το χαρακτήρα και την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Ολο το προηγούμενο διάστημα, από την Οχτωβριανή Επανάσταση και δώθε, η κυρίαρχη πολιτική των χωρών, αυτών με ηγέτιδα δύναμη τις ΗΠΑ, ήταν μία και μόνον:

Η ανατροπή του σοσιαλισμού, που περιόρισε την κυριαρχία τους, η ανάκτηση του χαμένου εδάφους, η αποτροπή της επέκτασης του σοσιαλισμού και επόμενα η δυνατότητα να ληστεύουν τους λαούς και να εκμεταλλεύονται την εργατική τάξη για να απομυζούν τεράστια κέρδη.

Σήμερα επιχειρούν να ολοκληρώνουν αυτό που πέτυχαν, χάριν της αντεπανάστασης που επικράτησε στις χώρες του σοσιαλισμού.

Σήμερα επιχειρούν να τσακίσουν ό,τι θυμίζει σοσιαλιστική κατάκτηση.

Σήμερα επιχειρούν να δημιουργήσουν εκείνες τις προϋποθέσεις ώστε να μην μπορέσουν οι λαοί να ξανασηκώσουν κεφάλι.

Σε αυτό το στόχο είναι όλοι ενωμένοι. Είναι όλοι μαζί, μαζί και η Ελλάδα.

Δύναμη κρούσης στην επιβολή αυτής της νέας Τάξης Πραγμάτων είναι το ΝΑΤΟ. Είναι το αμερικανο-ευρωπαϊκό ΝΑΤΟ με το "νέο δόγμα" του.

Είναι το ΝΑΤΟ που δοκιμάζει το "νέο δόγμα" του αυτή τη στιγμή στη Νέα Γιουγκοσλαβία.

Είναι όλοι μαζί. Δεν είναι τυχαίο ότι όλοι έβαλαν την υπογραφή τους στην επίθεση κατά της Σερβίας.

Η καμπάνα που χτύπησε τη χρονιά που πέρασε με τις αλλεπάλληλες οικονομικές κρίσεις στη ΝΑ Ασία, αλλά και σε άλλα σημεία του πλανήτη, κρίσεις που ταρακούνησαν τα θεμέλια του καπιταλισμού, είναι η βαθύτερη αιτία που συνενώνει τους ιμπεριαλιστές σε μία άγρια επιθετική πολιτική.

Ο φόβος μπροστά σε μια νέα παγκόσμια οικονομική κρίση είναι η βαθύτερη αιτία που τους οδηγεί σε μια ολόπλευρη πολιτικοστρατιωτική προετοιμασία κατάπνιξης των λαϊκών κινημάτων και εξεγέρσεων, που αναπόφευκτα θα ξεσπάσουν.

Σε αυτόν το στόχο είναι όλοι ενωμένοι. Αυτήν την πολιτική εφαρμόζουν. Αυτό το μήνυμα στέλνουν στους λαούς.

Αυτόν το σκοπό εξυπηρετεί ο συγκεκριμένος πόλεμος.

Συνεχίζουν την ίδια πολιτική με άλλα μέσα.

* * *

Τα συμφέροντα της κάθε ξεχωριστής χώρας.

Ο αγώνας μεταξύ τους για το μοίρασμα της λείας.

Οι συμφωνίες για το ξαναμοίρασμα των χωρών, για τον έλεγχο των αγορών. Τα τεράστια κεφάλαια που έχουν συσσωρευτεί, τα μεγαθήρια που έχουν δημιουργηθεί από τη συσσώρευση κεφαλαίων και τις συγχωνεύσεις κάνουν απίστευτα πιο επιθετικό και το κεφάλαιο και τον αγώνα μεταξύ των διαφόρων τμημάτων του, καθώς και ανάμεσα στις κυρίαρχες ιμπεριαλιστικές χώρες.

Αγώνας που παίρνει και θα παίρνει διαστάσεις, όλο και πιο πολύ, ανοιχτής σύγκρουσης.

Η ανθρωπότητα βρίσκεται μπροστά σε θανάσιμο κίνδυνο.

Τα τύμπανα του πολέμου που χτύπησαν στη Σερβία, δεν πρέπει να ξεγελάσουν τους λαούς. Οι ιμπεριαλιστές δεν τρελάθηκαν. Αυτός είναι ο ιμπεριαλισμός.

Με όχημα τα ανθρώπινα δικαιώματα στις προηγούμενες δεκαετίες έσπρωχνε όπου και όσο μπορούσε τους λαούς ενάντια στη Σοβιετική Ενωση και το σοσιαλιστικό στρατόπεδο.

Με όχημα πάλι τα ανθρώπινα δικαιώματα σπρώχνει σήμερα την ανθρωπότητα στο ματοκύλισμα για να επιβάλει την ιμπεριαλιστική τάξη.

Οι λαοί δεν έχουν άλλη επιλογή.

Υποταγή ή αντίσταση.

Υποταγή ή σύγκρουση με αυτά τα συμφέροντα με αυτές τις δυνάμεις.

Αργά ή γρήγορα θα μπει στην ημερήσια διάταξη το σύνθημα σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα.

Είτε με δολάρια, είτε με ΕΥΡΩ, ο ιμπεριαλισμός δεν αλλάζει.

Μόνο οι λαοί μπορούν να τον αλλάξουν.

Μόνο οι λαοί μπορούν να αποτρέψουν ένα νέο γενικευμένο πόλεμο μέσα από την οργάνωσή τους και την προετοιμασία τους για βαθιές αντιιμπεριαλιστικές και επαναστατικές αλλαγές.

* * *

"Πρώτα η Ελλάδα", σημαίνει δραστήρια συμμετοχή στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς. Αποκαλύπτει συμφωνίες και οδηγεί την Ελλάδα σε επικίνδυνες περιπέτειες.

Δεν είναι τυχαίο ότι το σύνθημα αυτό προβλήθηκε αμέσως μετά την παράδοση του Οτσαλάν.

Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις δημιουργούνται πλέον εύλογα ερωτηματικά για το κατά πόσο ήταν σχεδιασμένη αυτή η εξέλιξη. Ολα δείχνουν ότι οι Αμερικανοί ήθελαν να ξεμπλέξουν με τον Οτσαλάν, με το κουρδικό κίνημα για να έχουν εξασφαλισμένα τα νότα της Τουρκίας και τα δικά τους μπροστά στις πολεμικές επιχειρήσεις στα Βαλκάνια.

Ολα τείνουν στο να δεχτούμε ότι έχουν γίνει γενικότερες συμφωνίες, στις οποίες έχει εμπλέξει την Ελλάδα η κυβέρνηση του κ. Σημίτη.

Το σύνθημα "πρώτα η Ελλάδα", δεν είναι για καλό.

"Πρώτα η Ελλάδα" σημαίνει πρώτα τα συμφέροντα της οικονομικής ολιγαρχίας της Ελλάδας. Και το συμφέρον της επιβάλλει την ταύτιση, τη σύμπλευσή της με τους ιμπεριαλιστές όπως έκανε πάντα σε όλη την ιστορία της.

Η συμμετοχή της Ελλάδας στον πόλεμο ενάντια στη Σερβία με την υπογραφή της και τις διευκολύνσεις που παρέχει ήδη είναι περίτρανη απόδειξη.

Για την εργατική τάξη της Ελλάδας, για τη νεολαία, για τον ελληνικό λαό ένα πρέπει να 'ναι αυτή τη στιγμή το αίτημα.

Να απεμπλακεί αμέσως η Ελλάδα από τον πόλεμο στα Βαλκάνια. Να σταματήσει αυτός ο βρώμικος πόλεμος.

Να σταματήσει η Ελλάδα να στηρίζει αυτόν τον πόλεμο.

Το αίτημα αυτό πρέπει να συνενώσει και να ξεσηκώσει όλο το λαό και μαζί με τους άλλους λαούς να αντιτάξουν το δικό τους μέτωπο στον πόλεμο και τους ιμπεριαλιστές.

Αν δε σταματήσει άμεσα η Ελλάδα να στηρίζει αυτόν τον πόλεμο, τότε ανοίγεται ο δρόμος για εμπλοκή της σε ένα γενικευμένο τοπικό πόλεμο.

Στην προκειμένη περίπτωση, "μάχαιραν έδωσες, μάχαιραν θα λάβεις".

ΠΡΙΝ από ένα χρόνο, παραμονές της επίθεσης των ΗΠΑ στη Βαγδάτη, η κ. Ολμπράιτ δήλωσε ότι οι ΗΠΑ αντλούν το δικαίωμά τους να βομβαρδίζουν τις γωνιές του πλανήτη από το γεγονός ότι είναι το "περιούσιο" (!) έθνος του πλανήτη. Ενα χρόνο μετά, το αφεντικό αυτής της κυρίας, τη στιγμή που σπέρνει το θάνατο στη Σερβία, βγήκε στα διεθνή τηλεοπτικά δίκτυα για να απευθύνει - ακούσατε - ακούσατε - διάγγελμα προς το σερβικό λαό! Ναι. Ο κ. Μπιλ Χίτλερ - ή Αδόλφος Κλίντον, αν προτιμάτε - απηύθυνε διάγγελμα προς τους Σέρβους για να τους... ενημερώσει ότι οι βόμβες του δεν έχουν στόχο τους ίδιους, αλλά τον Μιλόσεβιτς. Ο δολοφόνος των Σέρβων έστειλε μήνυμα στα θύματά του για να τους πει πόσο πολύ κοντά στα παιδιά της Σερβίας είναι η σκέψη του (!) και πόση θλίψη (!) τον γεμίζει το γεγονός ότι ο Μιλόσεβιτς στέλνει τα νιάτα της Σερβίας στον πόλεμο! (σελίδες 14 - 15)

Η ΕΠΙΒΟΛΗ της αμερικανόπνευστης δικτατορίας των συνταγματαρχών, στις 21 Απρίλη 1967, αν υπήρξε τραγωδία για την Ελλάδα, για την Κύπρο και το λαό της ήταν πραγματική συμφορά. Κανείς δεν έχει αμφιβολία επ' αυτού. Αλλωστε, η εθνική καταστροφή που σημάδεψε το τέλος του καθεστώτος, το 1974, είναι φανερή ως τις μέρες μας, έχει χαραχτεί ανεξίτηλα στις μνήμες των ανθρώπων και σε κάθε γωνιά του μαρτυρικού νησιού (σελίδα 23)

ΔΕΝ ΑΡΚΕΙ που η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας στη χώρα μας δεν αναπτύχθηκε στα αστικά κέντρα - όπως τουλάχιστον σχεδιάστηκε μετά το νόμο 1397/83. Ακόμα και αυτές οι μονάδες που αναπτύχθηκαν στις αγροτικές περιοχές - και κυρίως στα Κέντρα Υγείας - υποβαθμίζονται, συρρικνώνονται, αφήνονται στην τύχη τους και τελικώς πνέουν τα λοίσθια (σελίδες 24 - 25)

ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ένταξης των αιτημάτων του συνδικαλιστικού κινήματος των επαγγελματιών, των βιοτεχνών και των εμπόρων στα πλαίσια του αιτήματος και της πάλης για αλλαγή της γενικότερης πολιτικής σε αντιμονοπωλιακή, αντιιμπεριαλιστική κατεύθυνση, καθώς και το αντικειμενικό συμφέρον των μικρομεσαίων στρωμάτων να συμπαραταχτούν σε κοινό μέτωπο πάλης με την εργατική τάξη, μακριά από αυταπάτες ότι μπορούν να συνυπάρξουν με τα μονοπώλια, τόνισε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλ. Παπαρήγα, στη συγκέντρωση των ΕΒΕ που διοργάνωσε τη βδομάδα που μας πέρασε η ΚΟΑ (σελίδες 38 - 39)

ΤΑ ΟΣΑ συνέβησαν γύρω από το ιδιοκτησιακό καθεστώς και το μέλλον της Ιονικής Τράπεζας αποκαλύπτουν το μέγεθος του πολιτικοοικονομικού σκανδάλου, το οποίο συντελείται με την πολιτική ιδιωτικοποιήσεων. Η περίπτωση της Ιονικής - για την οποία δήλωναν υποψήφιοι μνηστήρες 3 όμιλοι τραπεζών - δείχνει με το δικό της τρόπο, ότι αυτοί που μετέχουν στο "φαγοπότι" εκποίησης κρατικών επιχειρήσεων - είτε ως πωλητές (κυβέρνηση και διορισμένες από την κυβέρνηση διοικήσεις των κρατικών επιχειρήσεων), είτε ως αγοραστές (οι όμιλοι μεγάλων ελληνικών και ξένων επιχειρήσεων, που διεκδικούν "αντί πινακίου φακής" τις ιδιωτικοποιούμενες δημόσιες επιχειρήσεις), είτε ως μεσάζοντες (ελληνικοί και ξένοι οίκοι που παρέχουν "συμβουλές" στην πλευρά των πωλητών ή των αγοραστών κλπ.) - "τρώνε καλά"... (σελίδα 39)

ΜΕ ΔΥΣΚΟΛΙΑ θα τα φέρουν βόλτα και το φετινό Πάσχα οι οικογένειες των εργαζομένων, προκειμένου να στρώσουν το τραπέζι της γιορτής, όπως το απαιτεί η παράδοση. Κι αυτό, με δεδομένο ότι οι περισσότεροι οικογενειάρχες περιμένουν να εισπράξουν το ισχνό δώρο του Πάσχα, όχι για να περάσουν πλουσιοπάροχα, αλλά για να ανταποκριθούν σε μια σειρά ανάγκες και οικονομικές εκκρεμότητες που έχει δημιουργήσει όλο το προηγούμενο διάστημα. Ετσι, όσο συντηρητικά κι αν προσπαθήσει κανείς να τα βολέψει, πολύ γρήγορα θα διαπιστώσει ότι δεν επαρκεί καλά καλά το δώρο για τα εντελώς απαραίτητα των ημερών. Αυτό τουλάχιστον διαπίστωσε ο "Ρ", προσπαθώντας να κάνει μια καταγραφή του τι αγοράζει μια μέση ελληνική μισθοσυντήρητη τετραμελής οικογένεια για να περάσει το Μ. Σάββατο μετά την Ανάσταση και την Κυριακή το μεσημέρι με δυο - τρεις φίλους (σελίδες 38 - 39)