Στις 15 Μάρτη (7 μ.μ.), στη Μεγάλη Αίθουσα Τελετών του Πανεπιστημίου Αθηνών, ο Ιάκωβος Καμπανέλλης θα αναγορευτεί επίτιμος διδάκτωρ του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών.Τον τιμώμενο θα προσφωνήσει ο αντιπρύτανης Ακαδημαϊκών Υποθέσεων και Προσωπικού του Πανεπιστημίου Αθηνών, Αντώνιος Κ. Δανασσής - Αφεντάκης.Το έργο του θα παρουσιάσουν ο πρόεδρος του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών, Βάλτερ Ι. Πούχνερ,και ο αναπληρωτής πρόεδρος του Τμήματος, Σπύρος Ευαγγελάτος.Θα ακολουθήσει η ανάγνωση των κειμένων του Ψηφίσματος του Τμήματος και η επίδοση του Διδακτορικού Διπλώματος από τον Βάλτερ Πούχνερ και περιένδυση του τιμώμενου με την τήβεννο της Φιλοσοφικής Σχολής, από τον κοσμήτορα Εμμανουήλ Ι. Μικρογιαννάκη.

Ο Ιάκωβος Καμπανέλλης θα μιλήσει με θέμα: "Γιατί και πώς γράφεται ένα έργο".Θα ακολουθήσει συναυλία με τραγούδια από το έργο του "Παραμύθι χωρίς όνομα" σε μουσική Μάνου Χατζιδάκι,σε μουσική επεξεργασία και διεύθυνση Δημήτρη Λέκκα.Τραγουδά ο Θανάσης Μωραϊτης και συμμετέχει το μουσικό σύνολο "Μπουκουράνα": Χριστίνα Κολοβού, Βασίλης Λιαρμακόπουλος, Ράνια Λιαρμακοπούλου, Αριστείδης Χατζησταύρου, Ξενοφών Συμβουλίδης.

Εξι βδομάδες χρειάστηκε ο Μότσαρτ για να γράψει τη μουσική των "Γάμων του Φίγκαρο",του λυρικού έργου που έμελλε να σφραγίσει την εξέλιξη της όπερας. Είκοσι χρόνια μετά το τελευταίο ανέβασμά της στη Λυρική Σκηνή, η "μνημειώδης" κι εξαιρετικά δημοφιλής όπερα παρουσιάζεται στο λυρικό μας θέατρο, σε σκηνοθεσία του Σπύρου Ευαγγελάτου και μουσική διεύθυνση του Ηλία Βουδούρη.Η πρεμιέρα θα πραγματοποιηθεί σήμερα (7 μ.μ.), ενώ θα δοθούν τέσσερις ακόμη παραστάσεις, στις 17, 18, 19 και 21 Μάρτη. Η όπερα βασίζεται στο ομώνυμο έργο του Μπωμαρσέ, το οποίο είχε δημιουργήσει μεγάλο θόρυβο στο Παρίσι το 1784, λίγα χρόνια πριν το ξέσπασμα της Γαλλικής Επανάστασης. Τους ρόλους ερμηνεύουν (πρώτη διανομή) οι: Γιώργος Παππάς, Μάτα Κατσούλη, Ιουλία Τρούσσα, Μαρσίν Μπρονικόφσκι, Μαρία Μαρκέτου, Δημήτρης Κασιούμης, Ελένη Λιώνα κ.ά. Τα σκηνικά - κοστούμια είναι της Λαλούλας Χρυσικοπούλου και η διεύθυνση χορωδίας της Φανής Παλαμίδη.

Διήμερο εκδηλώσεων (20, 21/3), με τίτλο "Ημέρα Ποίησης", οργανώνει η Εταιρεία Συγγραφέων.Η έναρξη των εκδηλώσεων θα γίνει στις 20/3 (7 μ.μ.) στο Μέγαρο Μελά (Αιόλου 93). Θα χαιρετίσει ο πρόεδρος της Εταιρείας, Κώστας Στεργιόπουλος.Θα ακολουθήσει συζήτηση με θέμα: "Η ποίηση στο κατώφλι του 21ου αιώνα",των Γιώργου Βέη, Αλέξη Ζήρα, Ρούλας Κακλαμανάκη, Λύντιας Στεφάνου, Θανάση Χατζόπουλου.Στις 8.30 μ.μ. ο Νίκος Ξυδάκης και οι μουσικοί Δημήτρης Χουντής, Γιάννης Παπαζαχαράκης, Γιάννης Βασσάλος θα παρουσιάσουν μελοποιημένη ποίηση των Σολωμού, Βιζυηνού, Σαπφούς (μετάφραση Ελύτη), Μ. Γκανά, Θ. Γκόνη.

Στις 21/3 θα πραγματοποιηθούν τρεις εκδηλώσεις: Στις 12 μ., στη "Στοά του Βιβλίου" θα πραγματοποιηθεί εκδήλωση με θέμα "1.000 χρόνια ποίηση. Ο 20ός αιώνας συναντά την παράδοση" (θα μεταδοθεί απευθείας από το Τρίτο Πρόγραμμα της ΕΡΑ). Ποιήματα θα διαβάσουν οι ηθοποιοί Αννίτα Δεκαβάλλα και Μελίνα Μποτέλη. Συμμετέχει μουσικό σύνολο του Τρίτου Προγράμματος. Επιλογή κειμένων - επιμέλεια: Αθηνά Παπαδάκη - Δήμητρα Χριστοδούλου. Στη 1 μ.μ. στο καφέ "Αιολίς" (Αιόλου 23 και Αγίας Ειρήνης), σε αφιέρωμα για τον Μίλτο Σαχτούρη ποιήματά του θα διαβάσουν οι Κώστας Γκιμοσούλης, Νίκος Δαββέτας, Σωτήρης Τριβυζάς, Δημήτρης Χουλιαράκης. Στις 7 μ.μ. στο Μέγαρο Μελά ποιητές θα διαβάσουν ποιήματα ποιητών που αγαπούν.

Τοπία της ελληνικής φύσης, αλλά και όψεις αστικών κέντρων, παρουσιάζει ο Σπύρος Κωτσαλάς,στην έκθεσή του (16 - 30/3) στην γκαλερί "Σκουφά" (Σκουφά 4). Στις συνθέσεις του το φως είναι το συνδετικό στοιχείο. Φως που μεταμορφώνει τις πέτρες, τα ξερά χορτάρια, την επιφάνεια της θάλασσας, αλλά και τις πολυκατοικίες, ή τα εργοστάσια μέσα ή γύρω από την πόλη.

Οπως σημειώνει ο Ματθαίος Μουντές,"στα τοπία του Σπ. Κωτσαλά συναντούμε την υποβλητική ποίηση του ταπεινού που γίνεται μεγαλειώδες και έναν καημό της μνήμης που μετατρέπεται σε λάφυρο του ανέμου, μέσα στις πέτρες και τις αγάπες μας. Το ίδιο μεταίσθημα έχομε και στα άλλα τοπία του, τα "αστικά", με τα σπίτια, τις θάλασσες και τα καράβια (...). Είναι ο ασημένιος χρόνος, ταμένος στη μνήμη και τη νοσταλγία της χαμένης ζωής".

και πιο ύστερα

- Προσοχή προσοχή, η ταχεία αμαξοστοιχία Θεσσαλονίκης - Μονάχου αναχωρεί εντός πέντε λεπτών από την έκτην γραμμή.

Πού είναι, ρε σύντροφε, όλοι αυτοί οι φαφλατάδες, που μας γεμίζουν, όποια ώρα και να 'ναι, πότε τα μάτια μας και πότε τα μίζερα πιάτα μας με τις σάρκες των αιματοκυλισμένων εορταστικών εξόδων; Ολοι αυτοί, που δεν αφήνουν στεναγμό για στεναγμό, κλότσο για κλότσο, πήδημα για πήδημα, τζούρα για τζούρα, που να μη μας την περιγράψουν, γιατί στόμωσαν ξαφνικά; Ούτε ένα στρογγυλό τραπέζι. Ούτε μια του κώλου ανάλυση. Χάθηκαν και οι ειδικοί του Παντείου, οι ονειροκρίτες του ΑΠΘ. Εξαφανίστηκαν και οι στρατευμένοι ντεμέκ καλλιτέχνες, και μαζί μ' αυτούς οι οικολόγοι, οι χορτοφάγοι, οι αντιρρησίες συνείδησης και ο επί του Τύπου υπεύθυνος της Ιεράς Μητροπόλεως Αθηνών! Ολοι χαμένοι ή απλώς μπουκωμένοι! Ετσι, το τρένο του πολέμου εισήλθε ανενόχλητα εις την έκτη ή την πέμπτη γραμμή