ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 27 Φλεβάρη 1999
Σελ. /28
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΩΡΑ, "ΙΔΟΥ Η ΡΟΔΟΣ"

Ας δεχτούμε ότι η τραγική και εθνικώς επιζήμια κατάληξη της υπόθεσης Οτσαλάν, ήταν αποτέλεσμα της ανικανότητας του πρωθυπουργού, των προσωπικών αδεξιοτήτων των αρμοδίων υπουργών, συγκυριακών καταστάσεων και δυσκολιών, στις οποίες δεν μπόρεσε ν' αντεπεξέλθει η κυβέρνηση. Μπορεί, όμως, να ισχυριστεί κανείς ότι το "υπόβαθρο" στο οποίο διαδραματίστηκαν τα γεγονότα κι αναπτύχθηκαν οι κυβερνητικές ενέργειες, δεν είναι αυτό της γενικότερης εξωτερικής πολιτικής της Ελλάδας, η οποία στηρίζεται και λειτουργεί με βάση το δόγμα - που ασπάζονται άπαντες οι κυβερνώντες - "είμαστε σύμμαχοι των ΗΠΑ, εταίροι στην ΕΕ και η εξωτερική μας πολιτική πρέπει, σε κάθε περίπτωση, να βρίσκεται σε πλήρη αντιστοιχία με τις κατευθύνσεις, τις επιλογές, τις αποφάσεις και τις προοπτικές των συμμάχων και εταίρων μας";

Τι σημαίνει αυτό το δόγμα για την υπόθεση Οτσαλάν, το ξεκαθάρισε ο πρωθυπουργός στη γραπτή δήλωσή του, αμέσως μετά την παράδοσή του Κούρδου ηγέτη στους Τούρκους, δηλώνοντας, εμμέσως πλην σαφώς, πως η ελληνική κυβέρνηση συμφωνεί με τους συμμάχους και εταίρους που θεωρούν τον Οτσαλάν διεθνή τρομοκράτη κι όχι πολιτικό και στρατιωτικό ηγέτη ενός λαού που μάχεται για ελευθερία κι ανθρώπινα δικαιώματα και το κουρδικό κίνημα τρομοκρατικό και αποσχιστικό κι όχι πατριωτικό και απελευθερωτικό. Συνεπώς, ανεξαρτήτως των όποιων "αδυναμιών" ή και "λαθών" στους χειρισμούς, η ελληνική κυβέρνηση ενήργησε υλοποιώντας αυτό το δόγμα, το οποίο δεν αφήνει και πάρα πολλά περιθώρια "παρανοήσεων" και "ελιγμών".

Βεβαίως, απ' ό,τι φαίνεται, τούτοι εδώ οι κυβερνώντες, δε διανοήθηκαν καν"ελιγμό" - ένας τέτοιος, ίσως, να ήταν η δημοσιοποίηση του ερχομού του Κούρδου ηγέτη στην Ελλάδα, η παραμονή του εδώ, τουλάχιστον, μέχρι να εξεταστεί η αίτησή του για άσυλο στην Ιταλία και η προσφυγή της ελληνικής κυβέρνησης στην ΕΕ, ζητώντας ν' αναλάβει κι αυτή τις ευθύνες της - μ' αποτέλεσμα να μην κρατήσουν ούτε τα προσχήματα και να ξεφτιλιστούν, εμφανιζόμενοι σαν "σπιούνοι" των Αμερικανών και "καταδότες" του Οτσαλάν στους δημίους του. Απ' αυτή και μόνο την άποψη θα μπορούσε κανείς να τους χαρακτηρίσει "ανίκανους", όπως, π. χ., θα θεωρούνταν "ανίκανος" ένας ληστής τράπεζας, από το πρόσωπο του οποίου έπεσε η μάσκα, μ' αποτέλεσμα ν' αναγνωριστεί.

***

Κι αν η κατάληξη της υπόθεσης Οτσαλάν - όπως προηγουμένως των Ιμίων και των "S - 300" - δεν αρκεί για ν' αντιληφθούν οι πάντες πως η "πηγή του κακού" βρίσκεται στο "έδαφος" της πολιτικής των ελληνικών κυβερνήσεων - η οποία έχει εναρμονιστεί με την εξυπηρέτηση των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων, τα οποία στις πλείονες, αν όχι όλες, των περιπτώσεων είναι αντίθετα με αυτά της Ελλάδας - είναι και η, εν εξελίξει, υπόθεση του Κοσσυφοπεδίου, όπου φαίνεται ακόμα πιο καθαρά το μέγεθος υποταγής της κυβέρνησης στα ξένα αφεντικά και η επικινδυνότητα της πολιτικής της για τα συμφέροντα της χώρας μας. Στο θέμα του Κοσσυφοπεδίου είναι προφανές ότι η κυβέρνηση δεν πάσχει από"ανικανότητα", αλλά από... "φιλοϊμπεριαλιστίτιδα". Διότι ουδείς μπορεί να ισχυριστεί πως είναι θέμα χειρισμών η συμμετοχή της Ελλάδας στην ιμπεριαλιστική επέμβαση για το διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας, η μετατροπή της χώρας μας σε στρατόπεδο - ορμητήριο των Αμερικανών και Ευρωπαίων προς το Κοσσυφοπέδιο και γενικότερα τα Βαλκάνια.

Κι αν στην υπόθεση Οτσαλάν εφευρέθηκε, ως "δικαιολογία" - διά τη "συμμόρφωσιν προς τας υποδείξεις" - η ανάγκη "προστασίας των εθνικών συμφερόντων", για την ενεργό συμμετοχή στην επέμβαση κατά της Γιουγκοσλαβίας, ουδεμία δικαιολογία στέκει, παρά μόνο η παραδοχή από την ελληνική κυβέρνηση ότι ενεργεί για να βοηθήσει τους συμμάχους, προσδοκώντας μεγαλύτερο ρόλο στην εμπέδωση και κατοχύρωση της "νέας τάξης" στην περιοχή μας, χωρίς να ενδιαφέρεται αν έτσι πλήττει τα εθνικά συμφέροντα και διακυβεύει το ειρηνικό παρόν και μέλλον του λαού μας. Επομένως, έχουμε να κάνουμε με κυβέρνηση από τις πλέον επικίνδυνες κι όχι κυβέρνηση "ανικάνων" και "παρασυρμένων".

Ούτως ή άλλως, πάντως, αποδεικνύεται ότι, παραδίδοντας την εξωτερική πολιτική και τα συμφέροντα της χώρας μας στα χέρια των Αμερικανών και Ευρωπαίων ιμπεριαλιστών, η κυβέρνηση Σημίτη μόνο κακό έχει να προσφέρει στην Ελλάδα και στο λαό μας. Και δεν πείθει πια πάρα πολλούς το "επιχείρημα" ότι, μπορεί μεν αυτή η κυβέρνηση να έχει πρόβλημα στην εξωτερική πολιτική, αλλά"πετυχαίνει" στην οικονομία και στην πορεία για ένταξη προς την ΟΝΕ. Εκτός του γεγονότος ότι η οικονομία "πάει καλά" μόνο για τους λίγους πλούσιους και πολύ άσχημα για την πλειοψηφία του ελληνικού λαού, αρκετοί τώρα συνειδητοποιούν πως και η ένταξη στην ΟΝΕ δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια οικονομική και πολιτική παράδοση της Ελλάδας στους δημίους της. Αλλά ακόμα και να "πήγαινε" καλά η οικονομία, ποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι θα συνεχίζεται η οικονομική ευημερία, χωρίς την εξασφάλιση της εθνικής ανεξαρτησίας και της εδαφικής ακεραιότητας της Ελλάδας; Πώς θα "κρατηθεί" η ελληνική οικονομία αν, π. χ., "ανάψει" ο πόλεμος στη Γιουγκοσλαβία ή εκδηλωθεί μια σύρραξη με την Τουρκία;

****

Εκ των πραγμάτων, λοιπόν, τίθεται άμεσα το αίτημα - που αποτελεί πλέον λαϊκή απαίτηση - αυτή η κυβέρνηση να φύγει. Το ΚΚΕ ζήτησε να προκηρυχτούν εκλογές για να δοθεί η δυνατότητα στον ελληνικό λαό να παρέμβει. Οι εκλογές μπορούν και πρέπει ν' αποτελέσουν ένα βήμα λαϊκής παρέμβασης, ώστε "κάθε κατεργάρης να μπει στον πάγκο του", αλλά και για να γείρει η πλάστιγγα προς την πλευρά των κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων που πρεσβεύουν μια άλλη πολιτική υπέρ των συμφερόντων του λαού και του τόπου. Διότι το πρόβλημα δεν είναι μόνο να φύγει αυτή η επικίνδυνη κυβέρνηση - οι κυβερνήσεις πέφτουν, αλλά τα προβλήματα μένουν - αλλά χρειάζεται να καταδικαστεί αποφασιστικά και η πολιτική της υποταγής και της συνταύτισης με τους ξένους "προστάτες", στην οποία ορκίζονται το ΠΑΣΟΚ, αλλά και η ΝΔ, η οποία τώρα "ψαρεύει σε θολά νερά", προβάλλοντας την "ανικανότητα" του Κ. Σημίτη, για να εξαπατήσει τον ελληνικό λαό και, ερχόμενη αυτή στην κυβερνητική εξουσία, να συνεχίσει την ίδια φιλοϊμπεριαλιστική και αντιλαϊκή πολιτική. Η λαϊκή παρέμβαση στις εκλογές πρέπει και μπορεί να δώσει ώθηση στην αναζωογόνηση του λαϊκού κινήματος, που χρειάζεται ν' αναδειχτεί σε κυρίαρχο παράγοντα των κοινωνικών και πολιτικών εξελίξεων, να συμβάλει στη δημιουργία του Λαϊκού, Αντιιμπεριαλιστικού, Αντιμονοπωλιακού, Δημοκρατικού Μετώπου, ικανού ν' ανατρέψει την αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζεται και ν' ανοίξει το δρόμο για προοδευτικές αλλαγές στην Ελλάδα. Εκλογές, λοιπόν. Η πρόκληση του ΚΚΕ αφορά στην κυβέρνηση και στο ΠΑΣΟΚ, αλλά και τη ΝΔ και τ' άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης. "Ιδού η Ρόδος"...

Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ

Το ΚΚΕ ζήτησε να προκηρυχτούν εκλογές για να δοθεί η δυνατότητα στον ελληνικό λαό να παρέμβει. Οι εκλογές μπορούν και πρέπει ν' αποτελέσουν ένα βήμα λαϊκής παρέμβασης, ώστε "κάθε κατεργάρης να μπει στον πάγκο του", αλλά και για να γείρει η πλάστιγγα προς την πλευρά των κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων που πρεσβεύουν μια άλλη πολιτική υπέρ των συμφερόντων του λαού και του τόπου


ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΣΤΕΦΑΝΙΔΗ, ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΤΗΣ "ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΗΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ" ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΟΥ
Να γίνουν έργα για τους κατοίκους

- Πρόσφατα, στο Νομαρχιακό Συμβούλιο Ανατολικής Αττικής έγινε συζήτηση για το Σχέδιο Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΣΠΑ) 2000 - 2006, που θα χρηματοδοτηθεί από το 3ο Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης (ΚΠΣ). Ποια είναι τα συμπεράσματά σας;

- Η συζήτηση που έγινε αλλά και οι επόμενες, που θα ακολουθήσουν στους δήμους, παίρνουν έναν τυπικό και όχι ουσιαστικό χαρακτήρα. Η κυβέρνηση, καθ' υπαγόρευση της Ευρωπαϊκής Ενωσης, έχει ήδη πάρει τις αποφάσεις της για τα έργα που θα ενταχθούν στο ΣΠΑ. Και πολλοί αιρετοί της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας, απλώς συμμορφώνονται με τις αποφάσεις. Σε αυτό το πλαίσιο, οι προαναφερόμενοι αιρετοί δεν ορίζουν συγκεκριμένα έργα ή παρεμβάσεις που έχουν ανάγκη οι περιοχές τους. Απλώς, γράφουν μια "έκθεση ιδεών" για τους άξονες της δράσης και τους κοινούς στόχους των Περιφερειακών Επιχειρησιακών Προγραμμάτων. Σε αυτή την κατεύθυνση κινήθηκε και η πλειοψηφία του Νομαρχιακού Συμβουλίου, όταν συζήτησε για ένα "πακέτο", του οποίου το ύψος δεν είναι καν γνωστό.

- Πόσα μπορούν να περιμένουν οι εργαζόμενοι από αυτά τα "πακέτα";

- Στις συνεδριάσεις του Νομαρχιακού Συμβουλίου όσο και των Δημοτικών Συμβουλίων, θα περίμενε κανείς να υπάρχει και ένας θετικός απολογισμός για τους κατοίκους της περιοχής, σε σχέση με τη λεγόμενη κοσμογονία, που έπρεπε να έχει γίνει τα προηγούμενα χρόνια από τα Μεσογειακά Ολοκληρωμένα Προγράμματα και τα Πακέτα Ντελόρ 1 και 2. Ομως, κανένας δεν τολμά να κάνει κάτι τέτοιο, αφού η πραγματικότητα είναι ολότελα διαφορετική. Τα "χρυσά κουτάλια", που μας έλεγαν, δεν τα είδε κανείς. Οπως δεν πρόκειται να τα δει και στο μέλλον κανένας από τους εργαζόμενους της χώρας. Αντίθετα, τα απολαμβάνουν οι ντόπιες και ξένες κατασκευαστικές εταιρίες.

- Τι πρέπει να γίνει κατά τη γνώμη σας;

- Οι συζητήσεις στους κόλπους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, σε σχέση με το 3ο ΚΠΣ, θα έπρεπε να κινούνται στην κατεύθυνση της πραγματικής και ουσιαστικής συζήτησης, για να αποκαλυφθούν οι πραγματικές ανάγκες των εργαζομένων και της κάθε περιοχής ξεχωριστά. Θα έπρεπε να είναι μια συζήτηση με διεκδικητική προοπτική. Με προτάσεις που θα κατέληγαν στην ενίσχυση εκείνων των τομέων και κλάδων της παραγωγής, ώστε να επιταχύνεται η ανάπτυξη και να μειώνεται η ανεργία.

- Ειδικότερα για τις ανάγκες της Ανατολικής Αττικής;

- Στην περιοχή μας θα έπρεπε να μιλήσουμε για ενίσχυση κλάδων παραγωγής, που τα προηγούμενα χρόνια "ανθούσαν", όπως κλωστοϋφαντουργία, γεωργία, που αναπτύσσεται στην περιοχή του Μαραθώνα και αλλού, αμπελοκαλλιέργεια, αλλά και τουρισμός, σε συνδυασμό με την ουσιαστική ενίσχυση των πραγματικά μικρομεσαίων επιχειρήσεων της Ανατολικής Αττικής και όχι "μικρομεσαίων", όπως ο Κόκκαλης.

Επίσης, ουσιαστικές προτάσεις ανάπτυξης της περιοχής σε όφελος των κατοίκων είναι οι σχεδιασμένες εντάξεις στα σχέδια πόλης. Οχι να αφήνουμε την περιοχή να γεμίζει αυθαίρετα και μετά, υπό την πίεση των καταστάσεων, να εντάσσουμε στο σχέδιο. Αλλη πρόταση είναι η υλοποίηση προγραμμάτων λαϊκής κατοικίας, σε συνδυασμό με την προστασία του περιβάλλοντος και, φυσικά, τα αντιπλημμυρικά έργα.

Βέβαια, οι άλλες παρατάξεις του Νομαρχιακού Συμβουλίου και πολλοί αιρετοί της πρωτοβάθμιας Αυτοδιοίκησης, στην περιοχή μας, δε θέλουν να γίνει μία τέτοια ουσιαστική συζήτηση. Μία συζήτηση, που δε θα είναι αποκλειστικά δεμένη με τους αριθμούς των ευρωπαϊκών προγραμμάτων, αλλά με περιεχόμενο κοινωνικό, οικονομικό, πολιτιστικό.

Ε. Γ.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ