Ταυτόχρονα, στ' ανάκτορα των ισχυρών της Γης, εξυφαίνεται μια "συνωμοσία της σιωπής", που απλώνεται παντού, για να κρύψει τη ζοφερή πραγματικότητα, τα αίτια, τους αίτιους και τα θύματά τους. Ο καπιταλισμός, που δηλώνει ο νικητής του 20ού αιώνα μετά την ανατροπή των σοσιαλιστικών καθεστώτων και απειλεί ως κοσμοκράτορας το μέλλον των λαών, επιχειρεί να μετατρέψει τη Γη σ' έναν πελώριο "τάφο της σιωπής". Το σύριγμα των ρουκετών και το κροτάλισμα των πυροβόλων του πολέμου, οι κινήσεις των χεριών στα Χρηματιστήρια, τα χτυπήματα των πλήκτρων στα κομπιούτερ φαίνεται σα να σκεπάζουν κάθε ανθρώπινη λαλιά. Οι φωνές Ελευθερίας, Δημοκρατίας, Κοινωνικής Δικαιοσύνης, Σοσιαλισμού, που δονούσαν τα χρόνια του αιώνα που φεύγει, φαίνεται τώρα να σιωπούν.
Οι άνθρωποι πεινούν και δε φωνάζουν, εξευτελίζονται και δεν ουρλιάζουν, σκοτώνονται και δε βογκούν. Κρύβονται, γιατί φοβούνται να ζήσουν.
Δυστυχώς, στη "συνωμοσία της σιωπής", συμμετέχουν με την ντροπή της αποδοχής και της απουσίας τους κι άλλοι πολλοί.
Πάλαι ποτέ "αντιιμπεριαλιστές" και "πατριώτες" πολιτικοί, που διαδήλωναν για το δίκιο των λαών, τώρα εκθειάζουν τους γκανγκστερικούς βομβαρδισμούς των ιμπεριαλιστών στο Ιράκ, στη Βοσνία κι οπουδήποτε αλλού. Συνδικαλιστικές ηγεσίες, που σιωπούν μπροστά στη γενικευμένη και ανάλγητη επίθεση της κυβέρνησης και του κεφαλαίου στους εργαζόμενους και στο λαό. Δημοσιογράφοι, που σιωπούν για τα μεγάλα και σοβαρά και προβάλλουν τα ευτελή κι ανώδυνα. Πνευματικοί άνθρωποι, που, αραχτοί στις γνώσεις τους, σιωπούν για την άγνοια κι αμορφωσιά της εκπαίδευσης. Εκκλησιαστικοί ταγοί, που σφραγίζουν τα χείλη τους, όταν είναι να πουν κάτι κακό για την εγκόσμια εξουσία.
Είναι οι κομμουνιστές κι άλλοι μαχητές της ειρήνης, που διαδηλώνουν και τώρα κατά των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων. Είναι οι εργάτες, που μιλούν με την απεργία τους και οι αγρότες, που κραυγάζουν με τα τρακτέρ τους. Είναι οι μαθητές, που αγωνίζονται για τη μόρφωση, με τη δροσιά της νιότης τους και την αύρα της ζωής τους, διαρρηγνύοντας το πέπλο της σιωπής για τα χάλια της παιδείας και προειδοποιώντας εξουσιαστές και συμβιβασμένους να "κάτσουν καλά" και να μην τολμήσουν να αναμειχθούν στο μέλλον τους.
Να, τι είπε μια μαθήτρια, μιλώντας σε ραδιοφωνικό σταθμό κι απαντώντας σε κατηγόριες "συνωμοτών της σιωπής" για τις μαθητικές κινητοποιήσεις: "Κοιτάξτε, όλοι εσείς, που έχετε λουφάξει κι ό,τι αποφασίζουν οι κυβερνώντες, το δέχεστε. Εμείς είμαστε εδώ για να τους θυμίζουμε ότι δεν μπορούν να περνούν ζωή και κότα. Θα τους παιδέψουμε". Αυτό το "θα τους παιδέψουμε" αποτελεί το "κατηγορώ" της νεολαίας στο παρόν και την "υπόσχεσή" της στο μέλλον.
Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ
Μεγάλοι χαμένοι οι παραγωγοί, που πληρώνουν ακριβά τα σπασμένα της καταστροφικής πολιτικής κυβέρνησης και ΕΕ και τις ολέθριες επιπτώσεις της ΓΚΑΤΤ
Κατακόρυφη πτώση σημειώνουν φέτος οι εξαγωγές εσπεριδοειδών και οι συνέπειες για τους παραγωγούς είναι ολέθριες. Σύμφωνα με τα μέχρι τώρα στοιχεία του υπουργείου Γεωργίας, οι εξαγωγές εσπεριδοειδών έφτασαν να πέσουν μέχρι και 75% σε σύγκριση με την αντίστοιχη περσινή εμπορική περίοδο.
Συγκεκριμένα, έως τις 10 του Δεκέμβρη είχαν εξαχθεί 9.732 τόνοι πορτοκάλια,ενώ η αντίστοιχη ποσότητα πέρσι ήταν 22.147 τόνοι. Ακόμα χειρότερη είναι η κατάσταση στα λεμόνια,όπου εξήχθησαν μόλις 1.160 τόνοι έναντι 4.650 τόνων πέρσι, ενώ στα μανταρίνια έγιναν εξαγωγές ύψους 2.492 τόνων, έναντι 3.495 τόνων πέρσι. Τα στοιχεία αυτά δείχνουν ότι οι εξαγωγές στα πορτοκάλια σε σύγκριση με την ίδια περίοδο πέρσι μειώθηκαν κατά 56%, στα λεμόνια κατά 75% και στα μανταρίνια κατά 28%.
Η πτώση αυτή δεν οφείλεται μόνο στην κρίση που αντιμετωπίζει η Ρωσία και γενικότερα οι χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, αφού μειωμένες είναι και οι εξαγωγές προς τις χώρες της ΕΕ. Για παράδειγμα, στα πορτοκάλια εξήχθησαν μέχρι τις 10 Δεκέμβρη προς τις χώρες της ΕΕ 3.347 τόνοι,ενώ αντίστοιχα πέρσι είχαν εξαχθεί 5.923 τόνοι.Ανάλογη είναι η εικόνα για τα λεμόνια και τα μανταρίνια.
Φαίνεται, λοιπόν, ότι η τρέχουσα εμπορική περίοδος θα είναι η χειρότερη για τα εσπεριδοειδή, αφού, ήδη, μαζί με τις εξαγωγές, και κατρακυλούν και οι τιμές παραγωγού σε εξευτελιστικά επίπεδα, και ακόμα δεν έχει μαζευτεί ο κύριος όγκος της παραγωγής. Αυτό σημαίνει ότι το πρόβλημα, που ήδη υπάρχει, θα γίνει ακόμα πιο έντονο μέσα στο επόμενο διάστημα.
Οι μεγάλοι χαμένοι της υπόθεσης φαίνεται ότι θα είναι για άλλη μια φορά οι παραγωγοί, οι οποίοι πληρώνουν ακριβά τα "σπασμένα" της καταστροφικής πολιτικής της κυβέρνησης και της ΕΕ, τις ολέθριες επιπτώσεις της ΓΚΑΤΤ, λόγω της δραστικής μείωσης των εξαγωγικών επιδοτήσεων και του όγκου των επιδοτούμενων εξαγωγών, καθώς και από την κερδοσκοπία των εμπόρων - εξαγωγέων. Οσον αφορά την ΓΚΑΤΤ, αξίζει να σημειωθεί ότι το 1995 οι εξαγωγικές επιδοτήσεις ήταν 38 δραχμές το κιλό για τα πορτοκάλια και 45 δραχμές για τα λεμόνια. Πέρσι οι εξαγωγικές επιδοτήσεις έπεσαν στις 9,05 δραχμές στα πορτοκάλια και στις 7,8 δραχμές στα λεμόνια, για ποσότητες πολύ μικρότερες σε σύγκριση με το 1995. Φέτος οι Βρυξέλλες αύξησαν τις εξαγωγικές επιδοτήσεις στις 17 δραχμές για τα πορτοκάλια και στις 11,8 δραχμές για τα λεμόνια, όμως παράλληλα μείωσαν ακόμα περισσότερο, σε σύγκριση με πέρσι, τις ποσότητες που δικαιούνται εξαγωγικής επιδότησης.
Από την άλλη, η κυβέρνηση και το αρμόδιο υπουργείο Γεωργίας εφαρμόζουν κατά γράμμα τις καταστροφικές επιταγές της ΓΚΑΤΤ και των επιτελείων των Βρυξελλών και αρνούνται να πάρουν μέτρα στήριξης του εισοδήματος των παραγωγών και σχεδιασμού - προώθησης των εξαγωγών στα εσπεριδοειδή, που είναι μια από τις βασικές καλλιέργειες της χώρας.