Στην Πάτρα βρέθηκε το περασμένο Σάββατο, στις 12/12, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα,όπου έδωσε συνέντευξη Τύπου στα τοπικά ΜΜΕ. Ανοίγοντας τη συνέντευξη, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ τόνισε τα παρακάτω:

"Το σημερινό (σ.σ. του Σαββάτου) επίκαιρο θέμα είναι η Σύνοδος της Βιέννης. Εμείς, με βάση την πληροφόρηση που έχουμε, συνοψίζουμε τα αποτελέσματα της Συνόδου της Βιέννης ως εξής: Βοηθούν, επειδή έπεσαν πια οι μάσκες.Οσοι πίστευαν ότι αυτή η Σύνοδος ήταν δυνατόν να βάλει επί τάπητος ζητήματα υπέρ των λαών, ζητήματα κοινωνικής πολιτικής υπέρ των εργαζομένων, νομίζω ότι θα βγάλουν πολύ εύκολα τα συμπεράσματά τους. Θα έχουν πια καταλάβει ότι οι κυβερνήσεις και οι ηγέτες των κρατών - μελών της ΕΕ το μόνο που είναι ικανοί να κάνουν είναι να ετοιμάσουν ακόμα μεγαλύτερες χωματερές για τους λαούς.Αυτά είναι, κατά τη γνώμη μας, τα συμπεράσματα της Συνόδου. Από αυτή την άποψη, έχει πολύ μεγάλη σημασία οι ριζοσπαστικές λαϊκές δυνάμεις, οι άνθρωποι που έχουν έναν προοδευτικό τρόπο σκέψης, να καταλάβουν ότι ήρθε πια η ώρα να διεκδικηθεί ένας άλλος δρόμος εξέλιξης για την ελληνική κοινωνία, που, βεβαίως, έχει ως βασικό του χαρακτηριστικό τη συνεπή αντιπαράθεση και σύγκρουση με την ελληνική και ευρωπαϊκή πλουτοκρατία.Θέλω έτσι, με έναν πολύ γενικό και συμβολικό τρόπο, να δώσω τη δική μας αντίληψη για το ποιος είναι ο άλλος δρόμος εξέλιξης της ελληνικής κοινωνίας.

Μάθαμε ότι συζητούν (σ.σ. οι "15") για ένα Σύμφωνο Απασχόλησης. Πρέπει να ξέρει ο ελληνικός λαός ότι αυτό το Σύμφωνο Απασχόλησης θα είναι, στην πραγματικότητα, ένα σύμφωνο που θα κάνει ακόμα πιο φτηνή και πιο απασχολήσιμη την εργατική δύναμη.Θα είναι ένα σύμφωνο απασχόλησης που θα ψάξουν να βρουν έναν σύγχρονο μηχανισμό, με βάση τον οποίο θα καθιερωθεί ένα ποσοστό "φυσιολογικής ανεργίας", κατά τη γνώμη των ηγετών της ΕΕ. Θα προσπαθήσουν, δηλαδή, να κρύψουν την ανεργία. Γιατί, ξέρετε, τώρα αν ένας εργαζόμενος δουλεύει μια - δυο ώρες τη βδομάδα, θεωρείται κανονικά εργαζόμενος, δε θεωρείται άνεργος. Αυτή είναι η ουσία του Συμφώνου Απασχόλησης".

"Εχει ενδιαφέρον η συζήτηση που έγινε για τη διανομή των κοινοτικών ποσών. Βεβαίως, όπως ξέρετε, παραπέμφθηκε στη γερμανική προεδρία. Πάντως, η ουσία είναι η εξής: Η ΕΕ δεν είναι μια ένωση ισότιμων, όπως έλεγαν, χωρών, αλλά μια ένωση ανισότιμων χωρών, πέρα από το ότι αντίπαλος και στόχος της ΕΕ είναι η εργατική τάξη, οι λαοί. Είναι μια ένωση ανισότιμων χωρών, πολλαπλών ταχυτήτων, πολλών κύκλων και το βασικό της γνώρισμα είναι η γαλλο- γερμανική και βρετανική κυριαρχία.Αυτά για όσους λένε ότι η Ελλάδα θα σωθεί σε μια Ευρώπη της ισότιμης συνεργασίας. Θα έχει κι άλλες συνέπειες η κατανομή των κοινοτικών ποσών, όπως θα γίνει από τη γερμανική προεδρία. Για την Ελλάδα, π.χ., εμείς βλέπουμε ότι τα σπασμένα θα τα πληρώσει ο ελληνικός λαός. Δηλαδή, στο βαθμό που θα μειώνονται τα κοινοτικά ποσά, η ελληνική κυβέρνηση θα δικαιολογείται και θα παίρνει νέα αντιλαϊκά μέτρα γιατί τάχα "έχουμε λιγότερους πόρους".Το πιο σημαντικό, όμως, είναι ότι θα μπει ψαλίδι στα διάφορα τοπικά έργα που έχουν εξαγγελθεί. Και θα συγκεντρωθεί η προσοχή - ήδη το έχει πει ο πρωθυπουργός - στα μεγάλα έργα στο λεκανοπέδιο της Αττικής, στη Θεσσαλονίκη και, ενδεχόμενα, σε κάποιες άλλες περιοχές, σε μεγάλα έργα που συγκεντρώνουν το ενδιαφέρον και μαγνητίζουν το πολυεθνικό κεφάλαιο. Επομένως, πέρα από τις κοινωνικές ανισότητες που οξύνονται, και οι περιφερειακές ανισότητες θα οξυνθούν στην Ελλάδα.

Καταλαβαίνετε, λοιπόν, ότι είναι ακόμα πιο ισχυρή η βάση για την ανάπτυξη οξυμένων πολιτικών και κοινωνικών αγώνων πάνω σε ουσιαστικούς και καθαρούς φιλολαϊκούς στόχους κι όχι σ' αυτά τα "γιατροσόφια" που ακούμε από τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Η βάση πια που διαμορφώνεται θα είναι τέτοια, που, από τα ίδια τα πράγματα, μόνο με οξύτατες κοινωνικές και πολιτικές αναμετρήσεις υπάρχει ελπίδα να αποσπάσει ο λαός κάποιες κατακτήσεις, τις οποίες, για να τις διατηρήσει, θα πρέπει να προχωρήσει ακόμα πιο βαθιά τους αγώνες του".

Αναφορικά με την κατάσταση που υπάρχει στο συνδικαλιστικό κίνημα, στη ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ τέθηκε η παρακάτω ερώτηση:

- Υπάρχει μια ιδεολογική διάσπαση του συνδικαλιστικού κινήματος γενικότερα. Τελευταία εντείνονται οι φήμες ότι το ΚΚΕ προωθεί και τη σχηματική του διάσπαση. Εννοώ ότι πάμε για διάσπαση στη ΓΣΕΕ ή σε άλλους μαζικούς χώρους. Θα ήθελα να μου πείτε αν θα προωθήσετε αυτή την πιθανότητα.

Και η απάντηση της Αλέκας Παπαρήγα:

"Κατ' αρχήν, το ΚΚΕ όταν κάνει επιλογές, τις δημοσιοποιεί γιατί κάνουμε επιλογές που απευθύνονται προς τα έξω και όχι στο μαξιλάρι μας. Επομένως, οι φήμες μπορεί να λένε ό,τι θέλουν. Αν το ΚΚΕ είχε αποφασίσει να κάνει μιαν άλλη ΓΣΕΕ, θα το είχε πει. Γιατί πώς θα γίνουν αυτά αν δεν το πεις; Δεν είμαστε, όμως, εμείς που θ' αποφασίσουμε αν θα γίνει άλλη ΓΣΕΕ, το συνδικαλιστικό κίνημα έχει τη δική του αυτοτέλεια. Αλλά, αν είχαμε αυτή τη γνώμη, θα βγαίναμε ανοιχτά και θα λέγαμε "φτιάξτε μια άλλη ΓΣΕΕ". Θα το λέγαμε, δε θα ντρεπόμασταν. Αυτό που εμείς έχουμε βάλει ανοιχτά, σε επίσημα δημοσιευμένα ντοκουμέντα μας, είναι ότι αυτή τη στιγμή η ηγεσία του συνδικαλιστικού κινήματος και στον ιδιωτικό και στον δημόσιο χώρο μεθοδευμένα οδηγεί το κίνημα σε διάλυση και σε παράλυση. Μακάρι, ειλικρινά το λέω, αυτά τα όργανα, αυτό το κίνημα να ήταν ένα καθολικά ζωντανό κίνημα και να υπήρχαν οι διαφορές στην τακτική ή ακόμα και στη στρατηγική. Γιατί όταν έχεις μιαν ηγεσία που οργανώνει ένα κίνημα, θα κάνεις οξύτατη διαπάλη, αλλά είναι διαπάλη στο κίνημα. Αυτή τη στιγμή η ηγεσία της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ τι αντιπροσωπεύουν; Για πηγαίνετε στους τόπους δουλιάς;

Εμείς θεωρούμε ότι υπάρχουν ζωντανές δυνάμεις μέσα στους χώρους δουλιάς, στους κλάδους, ακόμα και εκλεγμένοι που δεν είναι κομμουνιστές. Αυτούς τους ανθρώπους τους έχουν μπλοκάρει. Και πρέπει μέσα στις γραμμές του συνδικαλιστικού κινήματος να βρεθούν τρόποι για να αντιμετωπιστεί αυτή η κατάσταση. Συσπειρώσεις σωματείων κατά κλάδο. Πώς αλλιώς θα γίνει; Δηλαδή, επειδή μια διοίκηση έχει αποφασίσει να ξεμπερδεύει με τις εργατικές διεκδικήσεις, όλοι οι άλλοι πρέπει να κάθονται και να περιμένουν;

Εμείς λέμε στο λαό ότι πρέπει να παλέψει κατά της κυβερνητικής πολιτικής. Ετσι λέμε ότι οι εργαζόμενοι πρέπει να βγάλουν συμπεράσματα για την ηγεσία τους: να μην τους ψηφίζουν, να μην τους εκλέγουν, να ψηφίζουν εκείνους που πρέπει. Εν πάση περιπτώσει, το συνδικαλιστικό κίνημα είναι το κίνημα στους χώρους δουλιάς. Τα πρωτοβάθμια σωματεία τα έχουν πετάξει στο πλάι. Στις σημερινές συνθήκες το πρωτοβάθμιο σωματείο για να δράσει θέλει στήριξη από τα πάνω. Είναι άλλη περίοδος, δεν είναι η περίοδος των χωριστών μεμονωμένων αγώνων.

Εμείς, λοιπόν, βάζουμε το ζήτημα της συσπείρωσης δυνάμεων. Αν τώρα η κριτική στη ΓΣΕΕ, η συσπείρωση δυνάμεων, η προσπάθεια να μην είναι φιάσκο μια απεργία ή μια κινητοποίηση θεωρείται διάσπαση του κινήματος, εμείς τη λέμε αγωνιστική ενότητα του κινήματος.Αν είναι ένα κόμμα που θέλει ενωμένη την εργατική τάξη, αυτό είναι το ΚΚΕ. Αυτή είναι η φιλοσοφία μας. Αλλά κι αυτή η ηγεσία που έχει κάτσει στο σβέρκο; Θα μου πείτε "με διαδικασίες αρχαιρεσιών". Ομως, έτσι όπως γίνονται σήμερα τα πράγματα, πόσοι συμμετέχουν; Για ρωτήστε πόσοι είναι γραμμένοι στα σωματεία; Τι αντιπροσωπεύουν σήμερα αυτές οι ηγεσίες; Εμείς θέλουμε να αποκαταστήσουμε το συνδικαλιστικό κίνημα στη συνείδηση των εργαζομένων. Η διάσπαση δεν είναι λύση. Λύση είναι η συσπείρωση και η αντιπαράθεση μ' αυτές τις ηγεσίες. Οχι να ξαναεκλέγονται από την άγνοια του κόσμου, ο οποίος πάει μια φορά το χρόνο και ψηφίζει με κριτήριο αν είναι ΠΑΣΟΚ, να ψηφίσει τον ΠΑΣΚίτη, αν είναι ΝΔ, να ψηφίσει τον ΔΑΚίτη. Ε, δεν πάει έτσι".

Απαντώντας η Αλέκα Παπαρήγα σε ερωτήσεις δημοσιογράφων σχετικά με τις κινητοποιήσεις στην Παιδεία, καθώς και στις αιχμές της κυβέρνησης ότι το ΚΚΕ βρίσκεται πίσω από αυτές, σημείωσε:

"Εμάς μας έχει κάνει πολύ μεγάλη εντύπωση η ωριμότητα που δείχνει το μαθητικό κίνημα. Είναι μια ωριμότητα πηγαία, προκύπτει από την πείρα των μαθητών. Εμείς δεν έχουμε λόγο να το κρύψουμε: τα τελευταία χρόνια προσπαθήσαμε ανοιχτά και με πολύ ανοιχτές διαδικασίες να ενημερώνουμε τους εργαζόμενους, τις λαϊκές οικογένειες και τους ίδιους τους μαθητές και τους σπουδαστές για την "εκπαιδευτική μεταρρύθμιση" η οποία επρόκειτο να έρθει και την οποία γνωρίζαμε ότι θα έρθει και από τη "Λευκή Βίβλο", αλλά και από τις συγκεκριμένες κατευθύνσεις του ΟΟΣΑ και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου προς την Ελλάδα. Επομένως, εμείς δεν κρύβουμε ότι συμβάλλαμε σ' αυτή τη νέα συνείδηση και με την πολιτική μας ενημέρωση και με τη δράση μας.

Βεβαίως, οι αγώνες δε θα μπορούσαν να γίνουν μόνο επειδή τους ήθελε το ΚΚΕ. Οι αγώνες γίνονται επειδή η νεολαία μας βγάζει συμπεράσματα και ζει πια στο πετσί της μιαν άγρια αντιεκπαιδευτική πολιτική, αλλά και μια γενικότερη αντιλαϊκή πολιτική.Τα περισσότερα παιδιά, που βγαίνουν στους δρόμους, είναι παιδιά λαϊκών οικογενειών και μη νομίζετε ότι αυτή η αγανάκτηση που υπάρχει στις λαϊκές οικογένειες δεν έχει αντίκρισμα και στη θέληση και τις επιθυμίες των παιδιών. Ο κ. Σημίτης λέει αυτά που θέλει να πει...

Να σας πω κάτι; Είναι τιμή μας και καμάρι μας το ότι υποστηρίζουμε τους αγώνες και το ότι οι κομμουνιστές κάνουν ό,τι μπορούν για να αναπτυχθούν οι αγώνες αυτοί, να υπάρχει η μέγιστη δυνατή ενότητα, η περιφρούρηση και η επαγρύπνηση. Και, νομίζω ότι για ένα κόμμα είναι τίτλος τιμής όταν αυτά που λέει στα προγράμματά του, τα κάνει και πράξη. Αυτό δε σημαίνει ότι το νεολαιίστικο κίνημα δεν έχει τη δική του δυναμική, τη δική του αυτοτέλεια. Την έχει κι αυτό είναι πάρα πολύ καλό.

Και να σας πω και κάτι άλλο: Είναι μια ευκαιρία να κατανοηθεί γιατί λέμε ότι έχουμε διαφωνίες με τα άλλα κόμματα. Ολα τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης λένε πως "οι αγώνες είναι κάτι το αρνητικό, αδυνατίζουν την κοινωνική συνοχή. Να βρούμε ένα γιατροσόφι να κλείσουν οι αγώνες, δηλαδή να κοροϊδέψουμε τους μαθητές. Ας κάνει καμιά παραχώρηση η κυβέρνηση για να κοροϊδέψει τη μαθητική νεολαία, ώστε να κλείσουν οι αγώνες και να τελειώνουμε". Δεν είναι έτσι. Φυσικά, οι αγώνες θα εναλλάσσονται στις μορφές τους - αυτό η ίδια η νεολαία θα το καθορίσει - αλλά η αγωνιστική στάση δεν μπορεί να έχει ημερομηνία λήξης. Οι αγώνες είναι σήμερα ό,τι πραγματικά νέο και σύγχρονο έχει να επιδείξει η ελληνική κοινωνία".

Σε ερώτηση σχετικά με τις δηλώσεις του Ζιουγκάνοφ αναφορικά με την πιθανότητα η επόμενη κυβέρνηση της Ρωσίας να αποτελείται από κομμουνιστές και από άλλες προοδευτικές δυνάμεις, όπως και η κυβέρνηση που υπάρχει σήμερα στη γειτονική Ιταλία και τη διαμόρφωση ανάλογης προοπτικής συνεργασίας και στην Ελλάδα, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ σημείωσε:

"Ουδέποτε - κόντρα σ' αυτά που λέγονταν - το ΚΚΕ επιχείρησε να αντιγράψει ή να μεταφέρει μηχανιστικά εμπειρίες που δεν ταιριάζουν στη χώρα του. Αυτό δεν πρόκειται να το κάνουμε. Δεν το κάναμε και δε θα το κάνουμε και τώρα. Βεβαίως εμείς βλέπουμε την αναγκαιότητα πολιτικών συμμαχιών και την αναγκαιότητα μιας μετωπικής λαϊκής εξουσίας, όχι απλώς μιας κυβέρνησης, από κυβερνήσεις καλά πάμε. Ομως, δεν ξεκινάμε ανάποδα. Ξεκινάμε από το εξής: Ποια είναι σήμερα τα κυρίαρχα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας; Ποιος είναι ο δρόμος λύσης; Και, με βάση αυτό, λέμε "μπορούμε" ή "δεν μπορούμε να κάνουμε συμμαχίες". Υπάρχουν κόμματα στην Ελλάδα τα οποία ξεκινούν ανάποδα και λένε: "Πρέπει να βρούμε τρόπο να συνεργαστούμε με το ΠΑΣΟΚ" λέει π. χ. ο ΣΥΝ. Και πρώτα αρχίζει με την ανάγκη συνεργασίας, βάζει και την απλή αναλογική που είναι ένα δίκαιο αίτημα, αλλά τη βάζει μόνο για να υπηρετήσει μια τέτοια συνεργασία και μετά ξεκινάει "να τα βρούμε". Μπορείς να τα βρεις μ' ένα κόμμα που διαφωνείς; Αρα, δε διαφωνούν ριζικά.

Οι συνεργασίες είναι απαραίτητες, αλλά όχι η οποιαδήποτε συνεργασία. Αν, π. χ., γίνει μια συνεργασία η οποία λειτουργήσει αντιλαϊκά, όχι μόνο θα φέρει το κίνημα πίσω, αλλά συκοφαντείται και φθείρεται κι η ίδια η ιδέα της συνεργασίας. Η συνεργασία επιβεβαιώνεται από το αν συμφέρει το λαϊκό κίνημα.

Τώρα, να σας πω για τη Ρωσία. Πραγματικά, είναι εξαιρετικά ιδιόμορφες και πρωτότυπες οι συνθήκες. Το κομμουνιστικό κίνημα δεν έχει ζήσει ανάλογη τέτοια πείρα. Εχουμε ανατροπή του σοσιαλισμού και εγκαθίδρυση του καπιταλισμού με τον τρόπο, μάλιστα, που γίνεται στη Ρωσία. Εχουμε κυριολεκτικά τη διάλυση μιας χώρας. Εχουμε λοιπόν καταστάσεις όπου το κομμουνιστικό κίνημα δεν έχει ανάλογη εμπειρία. Σε μια συγκεκριμένη φάση τα πράγματα πρέπει να τα δει κανείς έτσι ή αλλιώς. Αυτή η εμπειρία της Ρωσίας από πλευράς πολιτικής συμμαχιών σε καμιά περίπτωση δεν έχει βάση να μεταφερθεί στην Ελλάδα. Αλλωστε, αυτή η ίδια η συμμαχία θα κριθεί και στην πορεία. Και, μιλώντας για την Ελλάδα, δε φτάνει να πεις "συμμαχώ εναντίον ενός κυβερνητικού κόμματος". Η συνεργασία πρέπει να βασίζεται εναντίον μιας πολιτικής κατ' αρχήν και, κατά συνέπεια, και κομμάτων.

Τώρα, όσον αφορά την Ιταλία, νομίζω ότι η πείρα της Ιταλίας είναι πολύ χρήσιμη για την Ελλάδα, γιατί λίγο πολύ μιλάμε για ίδιες συνθήκες. Κοιτάξτε, αριστερές σημαίες μπορεί να σηκώνει ο οποιοσδήποτε. Μπορεί να τις σηκώσει κι ο Καραμανλής αύριο. Δε σημαίνει ότι όποιος έχει μιαν αριστερή σημαία έχει και αριστερή πολιτική. Ξέρετε, όλοι αυτοί που θεωρούνται αριστεροί και ριζοσπάστες στην Ιταλία δίπλα έχουν τον τίτλο του "πρώην". Αφού είναι "πρώην" δεν μπορεί να είναι "νυν". Και, τέλος, για πάρτε τα έργα της κυβέρνησης Ντ' Αλέμα: τα πρώτα μέτρα που πήρε - δεν τα λέω εγώ, τα γράφουν όλες οι εφημερίδες - ήταν προνόμια στους επιχειρηματίες, ελαφρύνσεις στους επιχειρηματίες, απαγόρευση της απεργίας στους δημοσίους υπαλλήλους. Τέτοια μέτρα ήταν. Τώρα αν αυτά είναι αριστερά, ας τα πουν όπως θέλουν. Μόνο αριστερά δεν είναι. Για να μην αναφερθώ στον Οτσαλάν που τον είπαν "τρομοκράτη". Αυτή η "αντίσταση" στους Αμερικανούς κράτησε πέντε - δέκα μέρες. Μετά, πετάχτηκαν οι μάσκες. Αυτοί είναι οι "πρώην". Οταν βλέπετε "πρώην", να μαζεύεστε. Καλύτερα να είναι οι γνήσιοι εκπρόσωποι κάποιων συντηρητικών ιδεών, γιατί ξέρεις με ποιον έχεις να κάνεις. Με τους γνήσιους εκπροσώπους κάνουμε πραγματικό πόλεμο ιδεών".

Αναφορικά με τα τελευταία γκάλοπ που δείχνουν ότι η ΝΔ έχει ένα σταθερό προβάδισμα έναντι του ΠΑΣΟΚ καθώς και με τη φημολογία για διπλές εκλογές τον Ιούνη, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ - απαντώντας σε σχετική ερώτηση - τόνισε:

"Τα γκάλοπ πολλά λένε. Εμείς δεν υποτιμάμε τα γκάλοπ αλλά δεν ασχολούμαστε με τους σχολιασμούς τους επειδή έχουμε μιαν επικοινωνία και επαφή με πολύ περισσότερο κόσμο από το δείγμα των 2000. Δεν υποτιμούμε τα γκάλοπ, τάσεις δείχνουν. Αλλά, εμείς ερχόμαστε σε επαφή με δεκάδες χιλιάδες, με εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους. Δεν εννοώ μόνο κομμουνιστές, ίσα - ίσα, εμείς επιδιώκουμε να μιλάμε με μη κομμουνιστές, όχι να μιλάμε "εντός των τειχών". Θέλω να θέσω ένα ζήτημα: με ποια κριτήρια συμπληρώνει κάποιος το κουτάκι στο γκάλοπ, ή ψηφίζει. Νομίζω πως αυτό που σήμερα πρέπει να γίνει αντικείμενο συζήτησης, είναι τα κριτήρια με τα οποία ο κάθε άνθρωπος ρίχνει την ψήφο του. Αν δεν ξεκινήσουμε από εκεί, δεν μπορούμε να ερμηνεύουμε και ψήφους. Αυτό που εμείς πρέπει να πούμε είναι ότι ποτέ δεν ήταν τόσο παραπληροφορημένος, τόσο χειραγωγημένος και τόσο μπερδεμένος ο λαός, παρά το γεγονός ότι το αντίθετο ρεύμα που ξεκαθαρίζει τα πράγματα αρχίζει και δυναμώνει, απέχει όμως πολύ από το να γίνει πλειοψηφικό. Επομένως, εμείς τα εκτιμάμε αυτά και σαν ένα κριτήριο για το βαθμό ενημέρωσης και γνώσης του λαού.

Κι ένα δεύτερο. Εμείς θα το πούμε καθαρά: όποιος πιστεύει ότι αντιμετωπίζει την πολιτική του ΠΑΣΟΚ πηγαίνοντας στη ΝΔ, κάνει πολύ μεγάλο λάθος. Αλλάζει κόμμα, δεν αλλάζει πολιτική. Και, καλά, η πλουτοκρατία της χώρας, ακόμα και τα ανώτερα μεσαία στρώματα να πάνε να ψηφίσουν τη ΝΔ ή το ΠΑΣΟΚ, το καταλαβαίνω. Εκεί είναι τα συμφέροντά τους. Αλλά, τα λαϊκά στρώματα τι περιμένουν από τη ΝΔ; Εμφανίζεται με ένα "κοινωνικό" πρόσωπο. Ενδεχόμενα η ΝΔ δεν είναι η παλιά ΕΡΕ ή το παλιό Λαϊκό Κόμμα του Τσαλδάρη. Είναι άλλες οι εποχές. Τα μέσα που χρησιμοποιούνταν εκείνη την περίοδο δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν σήμερα. Ομως, αυτό είναι το θέμα; Επαψε να είναι κόμμα που υπηρετεί τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου;

Η λύση δεν είναι αυτή. Πρέπει να υπάρξει άλλος δρόμος, άλλος πόλος συσπείρωσης δυνάμεων ".

"Και κάτι τελευταίο: κριτήριο ριζοσπαστικοποίησης των συνειδήσεων είναι και το εκλογικό ποσοστό του ΚΚΕ. Βεβαίως, το ΚΚΕ δε θα εκφράσει, μέσα στις σημερινές συνθήκες, μονολιθικά και μονοσήμαντα τους πάντες που είναι ριζοσπάστες. Γενικά, όμως, όπως λέγαμε παλιά ότι "αλλαγή δε γίνεται χωρίς το ΚΚΕ", σήμερα δεν υπάρχει άλλος δρόμος μέσα στην ελληνική κοινωνία χωρίς το ΚΚΕ και δίχως συμμαχία και συμπαράταξη με τους κομμουνιστές. Να μην υπάρχουν αυταπάτες. Εμείςαυτά λέμε. Και βλέπετε πόσο πολύ απέχουν από το κυνήγι της καρέκλας που γίνεται από άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης. Εμείς δε θα μπούμε στη λογική της καρέκλας.

Σχετικά με τις εκλογές: Εμείς προετοιμαζόμαστε και γι' αυτό. Νομίζω πως κι ο ίδιος ο πρωθυπουργός δεν έχει καταλήξει ακόμα. Γι' αυτό και δεν μπορούμε να δούμε. Ομως, εμάς δε μας απασχολεί αυτό. Αν γίνουν εκλογές τον Ιούνη, "μ' ένα σμπάρο δυο τρυγόνια". Τι να γίνουν τον Ιούνη, τι να γίνουν το Μάρτη; Το πολιτικό πρόβλημα θα υπάρχει. Και με την ευκαιρία: Εμείς και για την απλή αναλογική θα παλέψουμε. Οχι, βέβαια, με σκοπιμότητα για να διεκδικήσουμε θέση μέσα σε μια κυβέρνηση συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ, αλλά γιατί είναι ένα δίκαιο εκλογικό σύστημα και γιατί δε θέλουμε το εκλογικό σύστημα να γίνεται μέσο εκβιασμού. Είμαστε, λοιπόν, έτοιμοι και για εκλογές τον Ιούνη και για τον Μάρτη και για τον επόμενο Οκτώβριο".

Αναφερόμενη στο κλίμα που αρχίζει να καλλιεργείται σχετικά με την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας και την επανεκλογή του κ. Στεφανόπουλου, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα,τόνισε:

"Δεν είναι τυχαίο που σήμερα η κυβέρνηση και άλλα κόμματα κάνουν θέμα αιχμής ένα ζήτημα δευτερεύον. Βεβαίως, μπορεί η συμφωνία ή η διαφωνία στο πρόσωπο του Προέδρου να καθορίσει την ημερομηνία των εκλογών. Ετσι, έχει κάποια αξία αυτό το θέμα. Αλλά, δεν μπορεί σήμερα ο λαός να ξυπνάει το πρωί και να λέει "συμφώνησαν στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ή δε συμφώνησαν; Θα γίνουν εκλογές τον Ιούνιο ή το Μάρτιο". Μ' αυτό τον τρόπο κι αν συγκεντρώνουμε εκεί την προσοχή μας δεν είναι μόνον ότι τίποτα στην Ελλάδα δε θ' αλλάξει προς το καλύτερο. Είναι ότι ανοίγεται ο δρόμος να υλοποιηθούν καινούρια πακέτα μέτρων.

Εμάς αυτή την περίοδο μας απασχολεί η κατεδάφιση του κοινωνικού ασφαλιστικού συστήματος και η υιοθέτηση στη θέση του μιας αντίληψης για την κοινωνική πολιτική, η οποία, στην ουσία, θα αφήσει τη μεγάλη πλειοψηφία των λαϊκών στρωμάτων χωρίς ίχνος κοινωνικής προστασίας. Εμάς αυτό μας απασχολεί. Μας απασχολεί, επίσης, το γεγονός ότι έγινε η Σύνοδος των υπουργών Εξωτερικών του ΝΑΤΟ κι εκεί ο κ. Πάγκαλος, που συνήθως είναι και λαλίστατος, δεν είπε τίποτα όταν συμφώνησαν οι υπουργοί Εξωτερικών ότι το ΝΑΤΟ μπορεί να δρα στρατιωτικά παντού, χωρίς να έχει ούτε καν την τυπική συμφωνία του ΟΗΕ. Μας απασχολεί η Κύπρος, που έχει πλέον οριστικά διχοτομηθεί, μας απασχολεί το γεγονός ότι τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας στο Αιγαίο αμφισβητούνται ευθέως και συγκεκριμένα απ' όλους τους περίφημους "συμμάχους", μας απασχολούν οι εξαγορές και οι ιδιωτικοποιήσεις που γίνονται, μας απασχολούν οι απολύσεις που γίνονται. Δεν ξυπνάμε το πρωί για να σκεφτούμε ποιος θα είναι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Οταν θα 'ρθει η ώρα, θα τοποθετηθούμε. Απλά πράγματα είναι αυτά".