Ο ΣΤΡΑΤΗΣ ΚΑΣΤΡΙΝΟΣ (παλαίμαχος δημοσιογράφος και συνταξιούχος δικηγόρος) με αφορμή άρθρο του "Ρ" της 16.10.98, με τίτλο "Η πείνα γιορτάζει κάθε μέρα", γράφει: Επρόκειτο για τον εορτασμό της "Παγκόσμιας Μέρας Επισιτισμού" με αναφορά επίσημων στοιχείων για 800 εκατομμύρια ανθρώπων σε όλο τον κόσμο, που υποφέρουν από χρόνια πείνα και υποσιτισμό και για το θάνατο 12 παιδιών, κάθε λεπτό της ημέρας, κάτω των πέντε ετών από την πείνα. Είναι ν' ανατριχιάζεις. Και σκέφτηκα, πώς ανέχεται και αντέχει η παγκοσμιοποιημένη πλέον ηγεσία της καπιταλιστικής οικονομίας αυτό το τρομακτικό, το ασύλληπτο για το μυαλό μας βασανισμό και αφανισμό, την κυριολεκτική γενοκτονία; Πού είναι οι διάφορες θρησκείες και προπάντων η χριστιανική, με τα κηρύγματά της για την αγάπη προς τον άνθρωπο, την αλληλεγγύη, τη φιλανθρωπία, να ξεσηκώσουν τους λαούς και ν' ανατρέψουν το οικονομικό σύστημα της αδικίας, της ανισότητας και του κανιβαλισμού; Πού είναι ο αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, ο περί των πάντων τυρβάζων και τα δεσποτάδικα σκάνδαλα κουκουλώνων; Πώς ανέχονται το οικονομικό σύστημα, που έχει σαν θεό το κέρδος, με το σύνθημα "ο θάνατός σου η ζωή μου"; Το ερώτημα θα λέγατε έχει πολλή αφέλεια και οι λόγοι είναι γνωστοί. Μερικοί όμως θα απαντήσουν ότι δεν μπορεί να σταθεροποιηθεί άλλο οικονομικό σύστημα από αυτό που έχει ως κίνητρο το ατομικό συμφέρον, γιατί έτσι είναι πλασμένος ο άνθρωπος. Αυτοί κάνουν μεγάλο λάθος. Τρανή απόδειξη ότι ο άνθρωπος δεν είναι μόνον κοινωνικό ζώον, στον τομέα της απλής επικοινωνίας, αλλά και επιδεκτικός μιας κοινωνικής οικονομίας, της σοσιαλιστικής, όπως υπήρξε η Σοβιετική Ενωση (ΣΕ).

Οταν έγινε η Οχτωβριανή Επανάσταση το 1917, που οι λαοί της χώρας αυτής ξεσηκώθηκαν ενάντια στο καθεστώς της αδικίας, της σκλαβιάς και της πείνας, όλος ο τότε καπιταλιστικός κόσμος εισέβαλε πάνοπλος και αφανιστικός, μηδέ της Ελλάδας εξαιρουμένης (με δυο συντάγματα) για την κατάπνιξή της. Τόσον η ντόπια, όσον και η ξένη ακρίδα, παρά τη συντριπτική ανωτερότητά της στον οπλισμό και τον αριθμό μονάδων, που ολόκληρα τάγματα αποτελούσαν μόνον τσαρικοί αξιωματικοί, γιατί οι στρατιώτες είχαν λιποτακτήσει - τα έζησα αυτά γιατί ήμουν τότε κάτοικος της Οδησσού - κατανικήθηκαν και μέχρι το 1920 τερματίστηκε και ο εμφύλιος πόλεμος, αφήνοντας ερείπια και λιμό.

Η "νεαρή" τότε ΣΕ μετρούσε μόλις είκοσι χρόνια ζωής όταν εισέβαλε η χιτλερική λαίλαπα. Ομως οργάνωσε από το μηδέν τη βιομηχανία της, που βοήθησε τον Κόκκινο Στρατό να συντρίψει τον εχθρό και να φτάσει μέχρι τη φωλιά του. Και όταν τελείωσε ο πόλεμος, η Σ. Ενωση έγινε υπερδύναμη, παρά τις καταστροφές και τα εκατομμύρια νεκρούς, αναστήλωσε την οικονομία της χωρίς καμιά βοήθεια. Εδωσε στο λαό δουλιά, στέγη, μόρφωση, πολιτισμό και του εξασφάλισε μια ζωή ειρηνική και πολιτισμένη.

Ο καπιταλισμός, βλέποντας ότι το παράδειγμα της Σ. Ενωσης έσκαβε τα θεμέλιά του, βάλθηκε με κάθε τρόπο να επαναφέρει την προεπαναστατική κατάσταση και το επέτυχε.

Τώρα οι λαοί της χώρας αυτής πεινούν. Οι μισθοί και οι συντάξεις, εκτός που καθυστερούν μήνες, είναι ανεπαρκείς για έστω και στοιχειώδη διαβίωση. Το νόμισμα συνεχώς κατρακυλά και γενικά η οικονομία κατέρρευσε. Οι τιμημένοι με άφθονα παράσημα ήρωες του πατριωτικού πολέμου ζητιανεύουν τώρα και ψάχνουν για πατατόφλουδες στα σκουπίδια των νεόπλουτων, όπως γινόταν σε μας επί Κατοχής.

Η εγκληματικότητα, η διαφθορά, η πορνεία, η εξαθλίωση, αποτελούν κυριαρχικό φαινόμενο. Αυτά είναι τα επιτεύγματα του καπιταλισμού, της οικονομίας της αγοράς, που ως σύστημα βρίσκεται σε αποσύνθεση, ανίκανο να θρέψει τον άνθρωπο και να ικανοποιήσει τις ανάγκες του. Γι' αυτό νομοτελειακά ετοιμάζεται η νέα σύνθεση, το σύστημα το οικονομικό που θα θρέψει όλους, ο σοσιαλισμός.

Οσο και αν αντιστέκεται ο καπιταλισμός, όσο και να "χτυπάει κάτω τον πισινό του", κατά τη λαϊκή έκφραση, δε θ' αποφύγει το τέλος του. Παράδειγμα η Κίνα, το Βιετνάμ, η Β. Κορέα, η Κούβα κλπ. Η ανθρωπότητα θα επιζήσει!!!

ΦΩΤΗΣ ΗΛΙΑΔΗΣ,Θεσσαλονίκη. Ως ψηφοφόρος της ριζοσπαστικής και οικολογικής Αριστεράς γράφω το σημείωμα αυτό για να σαρκάσω - καγχάσω την πεπαλαιωμένη και ξεφτισμένη, πλέον, θέση του κυβερνώντος κόμματος περί στηρίξεως των λεγομένων "προοδευτικών" υποψηφίων (οτιδήποτε κι αν σημαίνει αυτό) κατά το δεύτερο γύρο των εκλογών.

Είναι θλιβερό, αλλά οι άνθρωποι αυτοί παραμένουν εγκλωβισμένοι στα ρετρό - παρωχημένα αντιδεξιά διχαστικά σύνδρομα, στο δεξιό "μπαμπούλα", τα οποία δεν πείθουν πλέον τους νέους αριστερούς ριζοσπάστες και τα οποία έχει πληρώσει πανάκριβα κατά το παρελθόν η Αριστερά στην Ελλάδα.

Αρκετά, κύριοι του ΠΑΣΟΚ. Επιδοθείτε απερίσπαστοι στη με το αζημίωτο νομή της εξ - ουσίας και αφήστε τους αριστερούς να εύρουν νηφάλια το γνήσιο ριζοσπαστικό δρόμο τους.

Θ. ΝΟΥΛΑΣ,Γκύζη - Αθήνα. Η παγκόσμια κρίση φαίνεται ότι είναι και βαθιά και έντονη. Γιγάντιοι οικονομικοί οίκοι καταρρέουν, ενώ παράλληλα γίνονται μεγάλα επισφαλή δάνεια από τις ΗΠΑ προς Λατινική Αμερική και Ασία. Η Γερμανία στην Ευρώπη δανειοδοτεί κυρίως τη Ρωσία.

Προσπαθούν με τεχνητά μέσα να αντιμετωπίσουν την κρίση, με μείωση τάχα επιτοκίων, ή και με δηλώσεις οικονομικών παραγόντων.

Δεν ξέρουμε τι θα δούμε και θα ζήσουμε, αλλά ως μαρξιστές νιώθουμε, βλέπουμε και αντιλαμβανόμαστε, ότι το σύστημα φτάνει πια στα όριά του. Η οικονομική κρίση αναπτύσσεται σπειροειδώς με σκαμπανεβάσματα, όπου η επιδείνωση είναι πολύ βαθύτερη μιας πρόσκαιρης βελτίωσης. Κρίμα για τους εκμεταλλευτές, που δε βρίσκεται ένας δεύτερος Κέυνς να "γεροκομήσει" πάλι τον ετοιμοθάνατο!

Και όμως, αυτοί, εν οις και ο κ. Σημίτης, τραβάνε για την ΟΝΕ, χωρίς να σκέπτονται πως μια τέτοια τεράστια οικονομική καταιγίδα μπορεί να τσακίσει και την κυοφορούμενη ΟΝΕ. Οι όροι δουλιάς των εργαζομένων θα επιδεινωθούν αφάνταστα, οπότε τον κύριο λόγο θα πρέπει να τον έχουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι. Είναι αυτοί που άμεσα πλήττονται και γι' αυτό καλούνται να παίξουν και το βασικό ρόλο, στην αλλαγή αυτού του σκηνικού της δυστυχίας, που μας προετοιμάζουν.

Ο υπουργός Παιδείας, κ. Αρσένης, ήρθε στο σχολείο μας, το 34ο Λύκειο Αθήνας, για να εγκαινιάσει το ανακαινισμένο σχολικό συγκρότημα, στο οποίο κυμάτιζαν οι σημαίες της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Στην ομιλία του προς τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς, δεν έπαψε να εγκωμιάζει το νέο "εκσυγχρονιστικό" εκπαιδευτικό πρόγραμμα και, ούτε λίγο -ούτε πολύ, προσπάθησε να πείσει τους παραβρισκόμενους ότι ο "βασιλιάς δεν είναι γυμνός". Συγκεκριμένα, είπε στους μαθητές ότι από την επόμενη χρονιά οι απόφοιτοι του Λυκείου θα εισέρχονται στα Πανεπιστήμια με το βαθμό του απολυτηρίου τους. Επίσης ότι δε χρειάζεται πλέον να πηγαίνουν στην παραπαιδεία, αφού το κράτος θα μεριμνά με την ενισχυτική διδασκαλία.

Ξέχασε, όμως, και το έκανε σκόπιμα, να ενημερώσει τους μαθητές και τους γονείς τους για τις συνέπειες αυτής της "εκσυγχρονιστικής" παιδείας. Οι συνέπειες αυτές μεταφράζονται βεβαίως σε σταδιακή κατάργηση της μονιμότητας των εκπαιδευτικών, στην ήδη καταργημένη επετηρίδα τους, στην απώλεια των οργανικών θέσεων, λόγω σύμπτυξης των τμημάτων και λόγω της επιλογής, πλέον, μαθημάτων από τους μαθητές. Επιπλέον, δεν ενημέρωσε τους παραβρισκόμενους εκπαιδευτικούς, ότι η βαθμολογική και μισθολογική τους εξέλιξη είναι συνάρτηση πολλαπλών αξιολογήσεων από τους επίσημους κρατικούς φορείς αξιολόγησης του υπουργείου Παιδείας. Επίσης, έδωσε να καταλάβουν οι εκπαιδευτικοί, ότι από δω και πέρα θα πρέπει να βρίσκονται σε διαρκή πνευματική εντατικοποίηση και να έχουν επίσης τέτοια παιδαγωγικά προσόντα, ώστε να κρατούν σε ισορροπία την τάξη.

Ολα αυτά βέβαια μέσα από μια άγρια λιτότητα, με μισθούς εδώ και πολλά χρόνια καθηλωμένους και με τους διευθυντές των σχολείων να έχουν λυμένα τα χέρια, έτοιμοι για αυταρχική συμπεριφορά απέναντι στους όποιους καθηγητές δε "συμμορφώνονται" προς τας "υποδείξεις"!

Νομίζετε, κύριε υπουργέ, ότι με τέτοια μέτρα θα πετύχετε την πρωταρχική εκπαιδευτική συσσώρευση που απαιτούν οι Βρυξέλλες; Εσείς, βέβαια, πληρώνεστε γι' αυτήν την τακτική, που οδηγεί την παιδεία στα χέρια των ιδιωτών. Θα μας βρείτε όμως όλους αντιμέτωπους, γονείς και μαθητές και εμάς τους εκπαιδευτικούς, που πλέον δεν έχουμε τίποτα άλλο να χάσουμε, εκτός από τη χρόνια εξαθλίωσή μας.

ΤΑΣΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

Πολύτεκνος, εκπαιδευτικός 34ου Λυκείου Αθήνας

Προς τον Κ. Σημίτη απευθύνει μακροσκελή επιστολή - από την οποία δημοσιεύουμε βασικά στοιχεία - ο ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΣΟΡΛΙΝΗΣ από τη Θεσσαλονίκη, διαμαρτυρόμενος για τη μη έγκαιρη χορήγηση των συντάξεων από το Επικουρικό Ταμείο Εργατοϋπαλλήλων Μετάλλου (ΕΤΕΜ), που δικαιούται ο ίδιος καθώς και πολλοί άλλοι ασφαλισμένοι. Γράφει: "... Κύριε Πρωθυπουργέ, τελευταία γράφτηκε στον ημερήσιο Τύπο ότι οι συντάξεις του ΕΤΕΜ χορηγούνται εντός πενταετίας, ενώ εις την πραγματικότητα χορηγούνται μετά από 9 χρόνια. Δηλαδή ικανό χρόνο διά ν' αποθάνουν από πείνα ή γήρας οι ενδιαφερόμενοι και οι μόνες δικαιούχοι σύζυγοι αυτών, εάν υπάρξουν, διότι λόγω ηλικίας δε θα έχουν παιδιά που να δικαιούνται τα χρήματα αυτά, οπότε τα χρήματα μας παραμένουν εις το ταμείο του ΕΤΕΜ.

Είναι μεγάλη αδικία να καταβάλλουμε εισφορές εδώ και τόσα χρόνια, εμείς οι εργαζόμενοι και να μην προλαβαίνουμε να πάρουμε τα κανονικά χρηματικά ποσά του εφάπαξ και της μηνιαίας συντάξεώς μας.

Στην περίπτωσή μου, την 1η Ιουνίου 1992, υπέβαλα αίτηση συνταξιοδότησής μου και χορήγηση του εφάπαξ ποσού, μετά από 45 χρόνια σκληρής και ανθυγιεινής εργασίας στα διάφορα εργοστάσια. Ομως έκτοτε μέχρι σήμερα δε μου χορηγήθηκαν τα κανονικά χρηματικά ποσά που δικαιούμαι (σύνταξη και εφάπαξ) αλλά μόνο έναντι και προσωρινή μηνιαία σύνταξη.

Στη διεύθυνση του Ταμείου που έχω απευθυνθεί, στον Πειραιά όπου βρίσκονται και τα κεντρικά γραφεία, μου είπαν ότι δεν υπάρχει προσωπικό να επαρκεί, για να μπορέσει να διεκπεραιώσει όλες τις υποθέσεις που εκκρεμούν! Με παρέπεμψαν δε στον Πρόεδρο του Ταμείου, ο οποίος όπως μας πληροφόρησαν πρόσφατα, ζήτησε από το υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Υπηρεσιών να γίνουν προσλήψεις προσωπικού, αλλά οι αιτήσεις αυτές απορρίφθηκαν.

Σημειώνω ότι το Ταμείο μας τυγχάνει εύρωστο και με πλεονάσματα χρημάτων. Περιμένουμε από τον πρωθυπουργό και όλους τους αρμόδιους να ασχοληθούν με το ζήτημά μας, που είναι η απονομή των συντάξεών μας".

Εδώ η πείνα έχει "ταυτότητα"... Και πολλές φορές συνοδεύεται από την εκμετάλλευση μικρών παιδιών που εξαναγκάζονται να βγουν στο δρόμο. Είναι τα πιο αθώα θύματα του απάνθρωπου καπιταλιστικού συστήματος