Σε κινήσεις οι οποίες θα καλύψουν την ειλημμένη της απόφαση να φερθεί ευέλικτα στο θέμα της εκταμίευσης των κοινοτικών χρηματοδοτήσεων προς την Τουρκία προχωρά η ελληνική κυβέρνηση. Χτες, ως πρώτο βήμα αυτών των κινήσεων, ο υπουργός Εξωτερικών Θ. Πάγκαλος με επιστολή προς τον Αυστριακό ομόλογό του ζήτησε την παρέμβαση της προεδρίας, προκειμένου να σταματήσει η διαδικασία που έχει επιλεγεί για την εκροή των κονδυλίων με παράκαμψη του ελληνικού "βέτο".

Σύμφωνα με πληροφορίες, στην επιστολή του ο υπουργός καλεί την προεδρία να σταματήσει μια "αστήρικτη νομικά διαδικασία" και προειδοποίησε πως σε αντίθετη περίπτωση η Ελλάδα θα προσφύγει στο Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

Η επιστολή Πάγκαλου, πρέπει να σημειωθεί, απεστάλη μόλις μια μέρα πριν τη σημερινή συνεδρίαση της ομάδας των επιτρόπων, οι οποίοι αναμένεται να αποφασίσουν με απλή πλειοψηφία την εκταμίευση 135 εκατ. ECU προς την Αγκυρα. Η αργοπορία με την οποία εκδηλώθηκε η ελληνική αντίδραση οδηγεί Ελληνες διπλωμάτες στην εκτίμηση πως η επιστολή Πάγκαλου εγράφη και απεστάλη "για την τιμή των όπλων". Σύμφωνα με την εκτίμηση των ίδιων πηγών, φαίνεται πως η Αθήνα ακολουθεί μια πολιτική "απαγκίστρωσης" από το "βέτο", καθώς θεωρεί πως ξοδεύει, για ένα θέμα που δε χαρακτηρίζεται μείζον, πολλές δυνάμεις για να αντιμετωπίζει τις συντονισμένες πιέσεις Ευρωπαίων και Αμερικανών.

Με την τακτική που υιοθετεί η Αθήνα όμως γίνεται φανερό ότι το θέμα των κοινοτικών χρηματοδοτήσεων προς την Αγκυρα "απεκδύεται" των ελληνικών πολιτικών αντιρρήσεων και μετατρέπεται σε νομικό ζήτημα, το οποίο από δω και πέρα θα αναζητά τη "λύση" του μέσα στους κοινοτικούς νομικούς λαβύρινθους. Πάντως, ο υπουργός Εξωτερικών, στη χτεσινή επιστολή του προς τον Αυστριακό ομόλογό του και προεδρεύοντα του Συμβουλίου των Υπουργών για το τρέχον εξάμηνο, προσπαθεί να διατηρήσει κάποιες πολιτικές πτυχές του θέματος, ζητώντας από την Ενωση να αποφασίσει αν η Τουρκία είναι επιλέξιμη στην Ενωση ή αν αντίθετα είναι χώρα υπό ανάπτυξη.

Δ. Μ.

Με το νομοσχέδιο του υπουργείου Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Εργων για το "Εθνικό Κτηματολόγιο" άρχισε χτες η νομοθετική εργασία της Βουλής μετά τη διακοπή των εργασιών λόγω της διενέργειας των δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών.

Στην αρχή της συνεδρίασης ο υπουργός Κ. Λαλιώτης ανακοίνωσε ότι ενσωματώνει στο νομοσχέδιο δύο άρθρα του "παγωμένου" νομοσχεδίου του υπουργείου Γεωργίας για τις δασικές εκτάσεις. Σύμφωνα με αυτά, καθίσταται υποχρεωτική και η κατάρτιση των δασικών χαρτών στις κτηματογραφούμενες περιοχές αλλά και η αναγνώριση της δασικής ιδιοκτησίας.

Αναπτύσσοντας την αντίθεση του ΚΚΕ στις διατάξεις του νομοσχεδίου, ο βουλευτής Ν. Γκατζής είπε ότι το Κόμμα δεν μπορεί να γίνει συνένοχο στη νέα κατασπατάληση και διανομή της περιουσίας του δημοσίου, που θα γίνει σίγουρα εάν ψηφιστεί το νομοσχέδιο. Οι διατάξεις του, είπε, αποτελούν πρόσκληση στους οικοπεδοφάγους και τους σφετεριστές της δημόσιας περιουσίας να ετοιμαστούν για ένα νέο φαγοπότι.

Χαρακτηριστικό είναι το άρθρο του νομοσχεδίου, με το οποίο εισάγεται το "αμάχητο τεκμήριο" της κατοχύρωσης μίας περιουσίας, ενός ακινήτου. Ο Ν. Γκατζής είπε ότι δεν πρέπει να υπάρχει αμάχητο τεκμήριο για τη δημόσια περιουσία, γιατί κάτι τέτοιο θα έχει ως αποτέλεσμα να περιέλθουν στους ιδιώτες περιουσιακά στοιχεία του ελληνικού λαού. Μάλιστα, ζήτησε από τον υπουργό να κάνει μία προσθήκη στο νομοσχέδιο, που να λέει ότι "δεν υπάρχει αμάχητο τεκμήριο για τη δημόσια περιουσία". Επικαλέστηκε δε τις θέσεις του ΤΕΕ, όπως αναπτύχθηκαν στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής, σύμφωνα με τις οποίες το άρθρο για το αμάχητο τεκμήριο δρα ενάντια στη δημόσια περιουσία.Ο βουλευτής αναφέρθηκε και στα ανταποδοτικά τέλη που θα κληθούν να πληρώσουν οι πολίτες, καθώς, όπως είπε χαρακτηριστικά, ένας ιδιοκτήτης ακινήτου και αν ακόμα το έχει εγγεγραμμένο στο υποθηκοφυλακείο θα κληθεί να πληρώσει όταν θα το μεταγράψει στο κτηματολόγιο.

Οσον αφορά την ενσωμάτωση των δύο άρθρων του νομοσχεδίου Τζουμάκα, ο Ν. Γκατζής είπε ότι είναι μία αποσπασματική ενέργεια παρά το θετικό των δύο άρθρων. Και αυτό γιατί, όπως τόνισε, ξεκινάμε ανάποδα: Πρώτα έγιναν οι αυθαίρετοι οικισμοί και μετά αναζητούνται τα νομικά υλικά για να επαναφερθούν στο δημόσιο οι καταπατημένες εκτάσεις. Κριτική άσκησε επίσης στις διατάξεις του νομοσχεδίου, με τις οποίες ανοίγει ο δρόμος για να περάσουν στους ιδιώτες τα κτηματολογικά γραφεία.

Υπέρ του νομοσχεδίου, με κεντρικό επιχείρημα ότι επιτέλους γίνεται κτηματολόγιο στη χώρα μας, τάχθηκαν οι εισηγητές της ΝΔ, του ΣΥΝ και του ΔΗΚΚΙ.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρακάμπτει τις ελληνικές αντιρρήσεις και προχωράει στη χρηματοδότηση της Τουρκίας

ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ (του ανταποκριτή μας ΒΗΣ. ΓΚΙΝΙΑ).-

Η Κομισιόν, στη βάση της "ομόφωνης εντολής του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου του Κάρντιφ" (Ιούνης 1998), παρουσιάζει σήμερα, Τετάρτη, στις Βρυξέλλες τις επίσημες προτάσεις "για την υλοποίηση της ευρωπαϊκής στρατηγικής για την Τουρκία", παρακάμπτοντας τις ελληνικές επιφυλάξεις για την κοινοτική χρηματοδότηση της Αγκυρας, όπως είχαν εκφραστεί μετά την κρίση στα Ιμια. Ο αρμόδιος επίτροπος, Ολλανδός Χανς βαν ντε Μπρουκ, μετά από προφανή εντολή των "μεγάλων δυνάμεων", προτείνει μια προκλητική διαδικασία χρηματοδότησης της Αγκυρας για έγκριση από το Συμβούλιο Υπουργών. Σύμφωνα με το 35σέλιδο κείμενο εμπιστευτικού χαρακτήρα (0/98/312 της 14/10/1998), το οποίο βρίσκεται στην κατοχή του "Ρ"), η Κομισιόν προτείνει υλοποίηση της "οικονομικής υποστήριξης της ευρωπαϊκής στρατηγικής για την Τουρκία" στη βάση δύο τριετών (1999 - 2001) προγραμμάτων ("δύο πυλώνες"), με δύο εφαρμοστικούς κανονισμούς και δύο αντίστοιχες "γραμμές" εκταμίευσης των κονδυλίων από τον κοινοτικό προϋπολογισμό (Β7 - 4035 και Β7 - 4036), οι οποίες θα δημιουργηθούν επί τούτου από το 1999. Ο "πρώτος πυλώνας" αφορά την "εμβάθυνση" της Τελωνειακής Ενωσης Ευρωπαϊκής Ενωσης - Τουρκίας και χρηματοδοτείται με 60 εκ. ECU,ενώ ο "δεύτερος πυλώνας" αφορά την "οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη" της Τουρκίας ως "χώρα υπό ανάπτυξη" και χρηματοδοτείται με 135 εκ. ECU), για τα επόμενα τρία χρόνια. Και ενώ η έγκριση του πρώτου κανονισμού απαιτεί ομοφωνία από το Συμβούλιο, για το δεύτερο αρκεί η ειδική πλειοψηφία μετά από μια επιλεκτική εφαρμογή των διατάξεων, ώστε να υπάρξουν πλεονεκτήματα υπέρ της τουρκικής πλευράς. Χτες, έγινε γνωστό ότι η νομική υπηρεσία της Κομισιόν θεωρεί "νομικά συμβατή" αυτή την ακροβασία, η οποία στηρίζεται σε μια διασταλτική ερμηνεία από την Κομισιόν, η οποία, σ' αυτό το ζήτημα, έχει και το "δικαίωμα πρωτοβουλίας". Και αυτό γιατί, σύμφωνα με τις υπηρεσίες της Κομισιόν, η Τουρκία είναι ταυτόχρονα χώρα "επιλέξιμη" για ένταξη, άρα χρειάζεται "εμβάθυνση" της Τελωνειακής Ενωσης, και χώρα "υποανάπτυξη", η οποία χρειάζεται "ενίσχυση", γιατί αντιμετωπίζει "έντονες περιφερειακές διαφορές" και "ανομοιογενή ανάπτυξη διαρθρωτικού χαρακτήρα". Στα ποσά αυτά που θα εκταμιευτούν εντός της τριετίας, πρέπει να συνυπολογιστούν και οι επιπλέον "υποχρεώσεις" προς την Αγκυρα - πέραν της δωρεάν βοήθειας - που ανέρχεται σε δάνεια της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων ύψους 750 εκατ. ECU. Πρόκειται για πρωτόγνωρη μεθόδευση παράκαμψης των ελληνικών επιφυλάξεων, χωρίς κανένα αντάλλαγμα,γεγονός που έχει πανικοβάλει, εκ των προτέρων, την κυβέρνηση.

Η διαβαθμισμένη ανακοίνωση του αρμοδίου επιτρόπου Χανς βαν ντε Μπρουκ, ξεκινά με την αναφορά στην Τελωνειακή Ενωση με την Τουρκία, που "τέθηκε σε ισχύ την 31/12/1995" και πρέπει να "υποστηριχτεί οικονομικά", σύμφωνα με την απόφαση της 6/3/1995. Υπενθυμίζονται οι "ομόφωνες" αποφάσεις του Λουξεμβούργου (Δεκέμβρης 1997) για την "επιλεξιμότητα" της Τουρκίας ως μέλους της Ενωσης, και του Κάρντιφ (Ιούνης 1998), όπου σε ολόκληρη παράγραφο (παρ. 68) γίνεται λόγος για την "υλοποίηση της ευρωπαϊκής στρατηγικής για την Τουρκία" και "την ανάγκη να υποστηριχτεί οικονομικά".Οσον αφορά τον "πρώτο πυλώνα" ("γραμμή" Β7 - 4035 του προϋπολογισμού) δεν τίθεται ζήτημα, αφού η νομική του βάση είναι το άρθρο 235 των Συνθηκών, που απαιτεί "ομοφωνία". Αντίθετα, τεράστιο πολιτικό και νομικό ζήτημα εγείρει η πρόταση του δεύτερου προγράμματος ("γραμμή" Β7 - 4036 του προϋπολογισμού), του οποίου η νομική βάση, το άρθρο 130 Χ των Συνθηκών ("συνεργασία για την ανάπτυξη") προκαλεί ποικίλα ερωτήματα - και όχι μόνο γιατί προβλέπει αποφάσεις, στη βάση του άρθρου 189 Γ -δηλαδή με ειδική πλειοψηφία.Η Κομισιόν επικαλείται τη Συμφωνία Σύνδεσης με την Τουρκία του 1963 ("συμφωνία Αγκυρας"), η οποία όμως δεν προβλέπει ρητά "βελτίωση της συνεργασίας". Δε γίνεται στην πρόταση του εφαρμοστικού κανονισμού καμιά αναφορά ούτε στις αποφάσεις του Λουξεμβούργου - και, ιδιαίτερα, στις δεσμεύσεις της παραγράφου 35 για παραπομπή στη Χάγη των "διαφορών" - ούτε στο Κάρντιφ, εκτός της αναφοράς της "ομόφωνης" εντολής προς την Κομισιόν. Αντίθετα, γίνεται ειδική αναφορά "στις περιφερειακές διαφορές" εντός της Τουρκίας, αποσιωπώντας πλήρως το Κουρδικό ζήτημα. Υπενθυμίζεται ότι και παλιότερα η Κομισιόν είχε προσπαθήσει ανεπιτυχώς να υποκαταστήσει το ανενεργό 4ο Χρηματοδοτικό Πρωτόκολλο με την Τουρκία, εντάσσοντας χωρίς νομική βάση κονδύλια "συνεργασίας" στον κοινοτικό προϋπολογισμό, τα οποία δεν εκτελέστηκαν ποτέ. Η Ελλάδα έχει ήδη προσφύγει (το 1986) κατά της Κομισιόν, με αίτηση ακύρωσης "ειδικής" χρηματοδοτικής βοήθειας προς την Τουρκία. Η ελληνική προσφυγή απερρίφθη με σχετική απόφαση της 27/9/98 και αποτελεί ήδη ένα επιβαρυντικό νομικό προηγούμενο κατά ενδεχόμενης νέας προσφυγής της Ελλάδας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Οι προτάσεις της Κομισιόν αναμένεται να υιοθετηθούν σήμερα Τετάρτη, και μια πρώτη συζήτηση θα γίνει στο Συμβούλιο Υπουργών Εξωτερικών, στις 26η Οκτώβρη, στο Λουξεμβούργο.

Με το Εθνικό Κτηματολόγιο αρχίζει και το μεγάλο φαγοπότι...