Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δεν άφηναν κανένα περιθώριο στο επιτελείο της Χ. Τρικούπη. Ετσι, παρά τις υψηλές θερμοκρασίες ξεκίνησαν για φιέστες σ' όλη τη χώρα, εγκαινιάζοντας έργα που θα ξεκινήσουν χρόνια μετά, που ήδη έχουν εγκαινιαστεί, ή που δε θα γίνουν ποτέ. Στα πλαίσια αυτά, υπουργοί, παντός είδους παρατρεχάμενοι, δεσποτάδες, έλαβαν μέρος στο "σόου" του Ρίου - Αντίρριου. Κι αν κανείς έπαιρνε στα σοβαρά τα όσα ακούστηκαν, θα νόμιζε ότι βρίσκεται σ' άλλη χώρα. Οι "επικοινωνιολόγοι" του κινήματος έβγαλαν από τα συρτάρια τους παλιές συνταγές. Ο σκηνοθέτης της "Αλλαγής", κ. Μπιρσίμ, ήταν Εκεί. Αυτή τη φορά, ελλείψει πλήθους, με γιγαντοοθόνες πρόβαλε στους... ιθαγενείς (συγνώμη, στους συμπολίτες μας) τα έργα που θα αλλάξουν το πρόσωπο της Ελλάδας. Μια προβολή με μουσική επένδυση από το συμφωνικό έργο "Κάρμινα Μπουράνα". Ομως δεν πείθουν κανέναν. Εξ ου και η αγωνία για το μέλλον τους.

ΟΙΚΟΑΛΙΕΥΜΑΤΑ

Μεταξύ Δ. Αβραμόπουλου και Κ. Λαλιώτη, με αφορμή 100 εκατ. που διατέθηκαν για τον εξοπλισμό της Δημοτικής Αστυνομίας (ΔΑ). Ο πρώτος δηλώνει ότι το ποσό καλύφτηκε από τον προϋπολογισμό του δήμου. Ο δεύτερος, από το ΥΠΕΧΩΔΕ. Ομως και οι δυο ξεχνούν ότι τα χρήματα προέρχονται από τη φορολογία του ελληνικού λαού και δεν τα έβαλαν από την τσέπη τους! Η συζήτηση έπρεπε να περιστραφεί γύρω από την αποτελεσματικότητα και κυρίως τη χρησιμότητα τηςΔΑ. Αλλά επ' αυτού άκρα του τάφου σιωπή και από τις δύο πλευρές.

Από άρθρο του καθηγητή Σ. Ρομπόλη:

- Τα τέσσερα τελευταία χρόνια το κόστος εργασίας στην Ελλάδα μειώθηκε κατά 11%, ενώ ο μέσος όρος στην ΕΕ 4%.

- Το κόστος εργασίας εδώ είναι το 40% της ΕΕ.

- Οι μισθοί στην Ελλάδα είναι το 65% του μέσου όρου της ΕΕ.

- Το μερίδιο του κεφαλαίου στο εισόδημα την τελευταία δεκαπενταετία από 40,5% έγινε 45,7%.

Αναζητείται ο κ. Πρωτόπαππας για "σχολιασμό"...

ΚΑΙ ΟΙΚΟΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ

Ενα υπέροχο άλμπουμ από το Δήμο Μυτιλήνης μάς ξεναγεί στο νησί της Σαπφούς και του Αλκαίου. Με φωτογραφίες του Δ. Ταλιάνη και κείμενα των Π. Αυγερινού, Κ. Σκαμπαβία, Π. Μιχαηλάρη, ο αναγνώστης περιηγείται στο πανέμορφο αιγαιοπελαγίτικο νησί γνωρίζοντας το πλούσιο φυσικό τοπίο, τους παραδοσιακούς οικισμούς και το μοναδικό πολιτισμικό του πλούτο, που παραμένει εν πολλοίς άγνωστος στους πολλούς. Αιτία, το "εμπάργκο" που είχαν (και μερικώς έχουν) κηρύξει στο νησί. Ο χαρακτηρισμός "κόκκινο νησί", ενώ αποτελεί τίτλο τιμής για τους κατοίκους, θεωρείται κατάρα από τις εκάστοτε κυβερνήσεις...

"Τα μεγάλα έργα πάντοτε ήταν αποτέλεσμα εθνικής προσπαθείας έστω κι αν πάντοτε υπάρχουν οι μεμψίμοιροι".

Δηλώσεις του Προέδρου της Δημοκρατίας με αφορμή τη ζεύξη Ρίου - Αντιρρίου, προϋπολογισμού 230 δισ. δρχ. Συνήθως ο κ. Στεφανόπουλος είναι προσεχτικός στις δηλώσεις του κι έτσι μας προξενεί εντύπωση η ευκολία "περί μεμψιμοιριών" για τα μεγάλα έργα. Αν ήταν περισσότερο πληροφορημένος θα γνώριζε λ.χ. ότι αντί για το Μετρό, θα μπορούσαν με το 1/3 της δαπάνης να κατασκευαστούν γραμμές τραμ που θα κάλυπταν σχεδόν όλη την Αθήνα και θα έλυναν το κυκλοφοριακό που τόσο ταλανίζει τους πολίτες. Θα γνώριζε επίσης ότι με το 1/2 των χρημάτων θα είχαμε ένα πολύ καλό αεροδρόμιο στο Τατόι χωρίς να χρειαστεί η σημερινή διασπάθιση των 800 δισ. (που ίσως φτάσει το 1 τρισ.) για τα Σπάτα, που παράλληλα θα αφαιρέσουν άλλο έναν πνεύμονα του Λεκανοπεδίου. Ισως ακόμα θα γνώριζε ότι για το έργο της ζεύξης υπήρχαν πολύ χαμηλότερες προσφορές για υπόγεια σήραγγα, που απορρίφτηκαν, χωρίς να γνωρίζει κανείς την αιτία. Φυσικά υποθέσεις μπορούν να γίνουν πολλές... Αν υπήρχε μια καλύτερη διαχείριση και ορθολογικότερη ιεράρχηση θα εξοικονομούνταν τεράστια ποσά που θα μπορούσαν να εκσυγχρονίσουν το σιδηροδρομικό μας δίκτυο που είναι το χειρότερο της Ευρώπης και συγκρίσιμο μόνο με τριτοκοσμικές χώρες. Ισως μια καλύτερη ενημέρωση θα του έκανε γνωστό ότι το κολοβό ούτως ή άλλως Μετρό δε θα φτάσει στα Σπάτα γιατί έτσι θέλησαν οι κατασκευάστριες εταιρίες της ταχυλεωφόρου Σταυρού - Ελευσίνας. Κι ακόμα ότι σχεδιάζουν να καταστρέψουν τον Υμηττό με υπερφίαλους σχεδιασμούς αγνοώντας τις προτάσεις της επιστημονικής κοινότητας. Το δόγμα "όλα για το αυτοκίνητο" που είχε επιβληθεί μεταπολεμικά από τις αυτοκινητοβιομηχανίες, τις εφτά αδερφές και τις εταιρίες ελαστικών, εξακολουθεί να ισχύει λίγο πριν το 2000, όταν στις περισσότερες χώρες υπάρχει εκ νέου στροφή υπέρ των ΜΜΜ. Κανείς δεν είναι ενάντια στην ανάπτυξη. Το ζήτημα που παραμένει είναι το πώς συντελείται και υπέρ ποίων. Ας μην ξεχνάμε ότι μιλάμε για μια χώρα με διψήφιο αριθμό ανεργίας, υψηλό πληθωρισμό, τεράστια ελλείμματα, που βρίσκεται στον πάτο της ΕΕ. Ως προς τα περί "εθνικών προσπαθειών", ας παρατηρήσουμε ότι ο ελληνικός λαός εξακολουθεί να φορολογείται βάναυσα, απολαμβάνοντας ελάχιστες παροχές σε αντίθεση με μια μικρή μερίδα πλουτοκρατών. Η κριτική για τα μεγάλα έργα δεν είναι "μεμψιμοιρίες". Είναι απλά μια άλλη αντίληψη για την πορεία αυτού του τόπου.

Ντάλα καλοκαίρι και οι πυρκαγιές κατακαίνε χιλιάδες στρέμματα δασικών εκτάσεων. Οι μαρκουτσοφόροι τηλερεπόρτερ στα παράθυρα των "ατσαλάκωτων" τηλεπαρουσιαστών των κεντρικών δελτίων δίνουν λεπτομέρειες για τις εστίες, τις ζημιές και την εγρήγορση (sic) του κρατικού μηχανισμού. Ενός μηχανισμού παντελώς ανίκανου - και πεισματικά αρνούμενου - να σχεδιάσει την προστασία του πράσινου και που αρκείται σε αστείες στατιστικές και κάποιας μορφής αποζημιώσεις, αν πάρει κανένα ECU από την ΕΕ. Μια κυβέρνηση που κατατάσσει τα αυθαίρετα (και εντός δασικών εκτάσεων) σε γενιές και που τα νομιμοποιεί προεκλογικά, εισπράττοντας κάποια εκατομμύρια - για τα ούτως ή άλλως άδεια ταμεία της - και πολλές - πολλές ψήφους, για τη διατήρησή της στην εξουσία που είναι το μοναδικό της μέλημα. Η έννοια της παραίτησης, εξαιτίας των βιβλικών καταστροφών που σημειώνονται κάθε χρόνο, είναι άγνωστη για τους υπουργούς, υφυπουργούς, γραμματείς και... φαρισαίους. Εχει διαγραφεί από τα λεξικά τους, όπως περιέγραφε με ανατριχιαστικό τρόπο στο 1984 ο Τ. Οργουελ ή στην πράξη εφάρμοζαν πολλοί Φαραώ στην αρχαία Αίγυπτο. Δυο χαρακτηριστικές περιπτώσεις που ήρθαν στη δημοσιότητα (στα ψιλά, φυσικά, των ταμπλόιτ) δεν έτυχαν της παραμικρής απάντησης. Κι όλα αυτά συμβαίνουν υπό το φως των εκσυγχρονιστικών ακτίνων του πράσινου ήλιου...

Ο αναπληρωτής δασάρχης Θεσσαλονίκης και ένας πρώην δασικός υπάλληλος πιάστηκαν "στα πράσα" τη στιγμή που έπαιρναν ένα δωράκι 300.000 δρχ. για να χορηγήσουν ψευδή βεβαίωση, ότι μια έκταση βρισκόταν εκτός δασικής περιοχής. Ενα φαινόμενο που επαναλαμβάνεται σ' όλη την επικράτεια και που δείχνει πόσο σάπιο είναι το όλο σύστημα. Δασικές εκτάσεις μετατρέπονται σε φιλέτα - οικόπεδα, χωρίς να "ιδρώνει το αυτί" κανενός. Εξάλλου το "αναπτυξιακό όραμα" των κυβερνώντων από τη μεταπολίτευση και μετά περιορίζεται στην κατοικία και τον τουρισμό Πέραν αυτών ουδέν. Οι "φωτοβολίδες" του μακαρίτη Α. Παπανδρέου περί μετατροπής της Ελλάδας σε χώρα ξενοδόχων και γκαρσονιών, έχουν φροντίσει οι διάδοχοί του να τις χώσουν βαθιά στο χρονοντούλαπο της ιστορίας (για να θυμηθούμε τη ρήση ενός άλλου αστέρα, μακαρίτης κι αυτός του ΠΑΣΟΚ, του Μ. Κουτσόγιωργα). Οι δυο κρατικοί λειτουργοί καταδικάστηκαν σε 14 και 12 μήνες φυλάκιση που ισοδυναμούν σε ψιχία έναντι των πιθανών μεσιτειών που θα έχουν εισπράξει από παρόμοιες συναλλαγές. Κι η ζωή συνεχίζεται...

Ο δασάρχης Κόνιτσας επειδή κάνει καλά τη δουλιά του, επιβραβεύεται με... υποβιβασμό!! Ενας πιστός στον όρκο του επιστήμονας επί τρία χρόνια υπερασπίζεται με πάθος τον Εθνικό Δρυμό Βίκου και τα Ζαγοροχώρια. Αντιστεκόταν στη μετατροπή δασών σε οικόπεδα, στην παράνομη αλιεία, στους λαθροθήρες και στην προσπάθεια να καταλήξουν τα Ζαγοροχώρια ένα απέραντο ξενοδοχείο. Στο "μάτι του κυκλώνα". Δηλαδή των ξενοδόχων, των εργολάβων και των τουριστικών πρακτόρων από την αρχή της θητείας του. Ο χρυσούς κανών "πας όστις δε λαδούται και δε συμορφούται με τας άνωθεν υποδείξεις οδηγείται στον Καιάδα" σε πλήρη εφαρμογή. Δεν περιμένουμε να συγκινηθούν οι αρμόδιοι υπουργοί, ούτε οι κομματικοί τους υπάλληλοι. Οι πολίτες όμως; Οι δημοτικές εκλογές είναι μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία. Αμ έπος αμ έργον...