Η κατάθεση στη Βουλή του αυταρχικού, αναχρονιστικού νομοσχεδίου για τη ναυτική εκπαίδευση,καθώς και οι θέσεις του ΥΕΝ, που προωθούνται εκτός Βουλής με Προεδρικά Διατάγματα για τη μετεκπαίδευση των ναυτεργατών, αποτελούν μέτρα που εντάσσονται στη γενικότερη εκπαιδευτική αντιμεταρρύθμιση, στην πολύμορφη - παρατεταμένη επίθεση, ενάντια στις εργασιακές - κοινωνικές κατακτήσεις των ναυτεργατών και, συνολικά, της εργατικής τάξης της χώρας μας.

Η επίθεση αυτή εξελίσσεται με ένταση της ιδεολογικής τρομοκρατίας, με ανιστόρητα επιχειρήματα, περί, δήθεν, "κοινωνικής συναίνεσης". Η νέα δέσμη αντεργατικών νομοθετημάτων, που έχουν επεξεργαστεί και προωθούν τα κυβερνητικά επιτελεία, με "αιχμή του δόρατος" το σχέδιο νόμου - τερατούργημα - για τις εργασιακές σχέσεις, έρχεται να υλοποιήσει τους στρατηγικούς στόχους του κεφαλαίου, που είναι η ένταση του βαθμού εκμετάλλευσης των εργαζομένων, το χτύπημα και ο "ευνουχισμός" του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, η ενίσχυση της πολιτικής εξουσίας του μεγάλου κεφαλαίου.

Η γενικότερη αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης εκφράζεται στο χώρο της ναυτιλίας με σειρά αντεργατικών μέτρων του ΥΕΝ για την πλήρη μετατροπή της ελληνικής σημαίας σε σημαία ευκαιρίας, με το μαζικό διωγμό των Ελλήνων ναυτεργατών από τα πλοία.

Το σχέδιο νόμου του ΥΕΝ για τη ναυτική εκπαίδευση, όχι μόνο διαιωνίζει τη σημερινή απαράδεκτη κατάσταση, αλλά επεκτείνει παραπέρα αρνητικά χαρακτηριστικά της δομής και της λειτουργίας των ναυτικών σχολών. Στο σχέδιο νόμου, που κατέθεσε η κυβέρνηση στη Βουλή και συζητείται στο Θερινό Τμήμα, χειροτερεύει παραπέρα το αρχικό σχέδιο νόμου, που είχε δοθεί στους συνδικαλιστικούς φορείς των ναυτεργατών το Γενάρη του 1998 για να εκφράσουν τις απόψεις τους. Συγκεκριμένα, στο άρθρο 1, έχει απαλειφθεί ότι "οι ΑΔΣΕΝ ανήκουν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση", στο άρθρο 2 δύναται η δυνατότητα να έχουν καθοριστικό ρόλο και στη ναυτική εκπαίδευση οι ιδιωτικοί φορείς, το εφοπλιστικό κεφάλαιο και, σε συνδυασμό με το άρθρο 20 του νομοσχεδίου για τους σπουδαστές και γενικότερα για το ναυτεργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, υπονομεύονται κατακτήσεις, ο θεσμός της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, καθώς και γενικότερα εργασιακές και ασφαλιστικές κατακτήσεις των ναυτεργατών.

Η εναλλασσόμενη εκπαίδευση και ο φαύλος κύκλος των προβλημάτων, που δημιουργεί σε βάρος των σπουδαστών στις ναυτικές σχολές, επιβεβαιώνουν τις εκτιμήσεις, αλλά και τη ριζική αντίθεση του ναυτεργατικού συνδικαλιστικού κινήματος για την εφαρμογή της.

Είναι απαράδεκτη η ρύθμιση του ΥΕΝ για τους σπουδαστές, να εντάσσονται στην οργανική σύνθεση των πλοίων και να είναι εκτός των συλλογικών συμβάσεων. Επιπρόσθετα, μετατρέπεται το Μουσείο Εμπορικής Ναυτιλίας σε Ινστιτούτο Ιστορίας Εμπορικής Ναυτιλίας,σε Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου και εκχωρείται ουσιαστικά η διοίκηση και αυτού του φορέα στους εφοπλιστές.

Αναδεικνύεται για μια ακόμα φορά ότι "ο κοινωνικός διάλογος" της απάτης που επικαλείται η κυβέρνηση, καθώς και οι υποταγμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες, έχουν μοναδικό στόχο να παροπλίσουν, τόσο το ναυτεργατικό - εργατικό συνδικαλιστικό, όσο και το σπουδαστικό κίνημα.

Η ναυτική εκπαίδευση στραγγαλίζεται μέσα στο καθεστώς της στρατοκρατίας και της γραφειοκρατικής εξάρτισης από το ΥΕΝ και τον ασφυκτικό έλεγχο των εφοπλιστών με ένα επιτελείο λιμενικών, που διοικεί, αντιγράφει και υλοποιεί στρεβλωμένα εκπαιδευτικά προγράμματα άλλων χωρών.

Αποκλείεται το συνταγματικό δικαίωμα στους μηχανικούς και γενικότερα στους ναυτεργάτες με πολύχρονη σπουδαστική φοίτηση στις ναυτικές σχολές και εμπειρία στα πλοία, να σταδιοδρομήσουν και σε άλλους συναφείς παραγωγικούς τομείς με τη ναυτιλία ή την ειδικότητά τους στον αντίστοιχο τομέα της στεριάς στη χώρα μας.

Αποκαλύπτεται ο φαρισαϊσμός και της σημερινής ηγεσίας του ΥΕΝ, ότι είναι αντίθετη με την αναγνώριση και την ισοτιμία των πτυχίων και των διπλωμάτων ΕΝ με τα αντίστοιχα της στεριάς.

Επιβεβαιώνεται η εκτίμησή μας ότι οι λόγοι που οδήγησαν τους εμπνευστές του σχεδίου νόμου για την αντικατάσταση, την αλλαγή του όρου "Ανώτερες Δημόσιες Σχολές ΕΝ" (ΑΔΣΕΝ) με τον όρο "Ακαδημίες /Εμπορικού Ναυτικού" (ΑΕΝ), αποτελούν διακοσμητικό στοιχείο του ψευτοεκσυγχρονισμού της κυβέρνησης και του ΥΕΝ και εμπαιγμό σε βάρος χιλιάδων νέων που επιλέγουν το ναυτικό επάγγελμα. Επιπρόσθετα, δεν καταγράφεται η συγκεκριμένη βαθμίδα εκπαίδευσης των Ακαδημιών ΕΝ. Ο διαχωρισμός των μελών των ΑΔΣΕΝ σε τακτικά και έκτακτα μέλη, έρχεται σε αντίθεση με την ανάγκη ενιαίας αντιμετώπισης του εκπαιδευτικού προσωπικού. Ενώ δεν έχει καμία βάση η ένταξη των σπουδαστών και ο χαρακτηρισμός τους ως μέλη των ΑΔΣΕΝ.

Θεωρούμε ότι η αντιμετώπιση σοβαρών ζητημάτων, όπως αυτά ορίζονται στο άρθρο 4 με ΠΣ που εκδίδονται με πρόταση του ΥΕΝ, υπηρετούν, εκτός των άλλων, σχέδια αιφνιδιασμού, εκφράζουν προχειρότητες και πειραματισμούς σε βάρος των σπουδαστών που φοιτούν στις ναυτικές σχολές.

Η ενίσχυση των αρμοδιοτήτων του λιμενικού διοικητή, ο οποίος χαρακτηρίζεται όργανο Διοίκησης της ΑΔΣΕΝ, διορίζεται από την υπουργό και καθορίζεται ως δεύτερος αξιολογητής του εκπαιδευτικού προσωπικού, καθώς και η δυνατότητα που έχει να επιβάλει πειθαρχικές ποινές σε σπουδαστές και καθηγητές, είναι ρυθμίσεις αντιδημοκρατικές και απαράδεκτες.

Η συγκρότηση των συλλογικών οργάνων των ΑΔΣΕΝ χρησιμοποιείται ως διακοσμητικό στοιχείο, χωρίς ουσιαστικό περιεχόμενο και όλες οι αποφάσεις τους είναι υπό την αίρεση του ΥΕΝ και του διοικητή Λιμενικού των ΑΔΣΕΝ.

Απαράδεκτο είναι ο διευθυντής των σχολών να είναι ο πρώτος αξιολογητής, υποκαθιστώντας συλλογικά όργανα, που πρέπει να έχουν αυτή την ευθύνη για την αντικειμενική κρίση του εκπαιδευτικού προσωπικού.

Κάτω από τη δαμόκλεια σπάθη του υπουργού, βρίσκεται η απόλυση του συνόλου του εκπαιδευτικού προσωπικού. Ιδιαίτερα, καθηλώνεται βαθμολογικά και μισθολογικά, με στόχο τον εξοβελισμό από τη ναυτική εκπαίδευση των εκπαιδευτικών που προέρχονται από τα πλοία - Α μηχανικοί και πλοίαρχοι - με γνώσεις, εμπειρία και προσφορά στη ναυτική εκπαίδευση.

Ετσι, το κράτος και το ΥΕΝ ανταμείβουν την προσφορά τους!

Στο σχέδιο νόμου δεν καθορίζονται οι βασικοί άξονες του εκπαιδευτικού προγράμματος, καθώς και η αναμόρφωση του αναχρονιστικού - αντιδημοκρατικού Κανονισμού στις ναυτικές σχολές. Διατηρείται το απόλυτο δικαίωμα στον εκάστοτε ΥΕΝ να καθορίζει τόσο σοβαρά ζητήματα. Υποβαθμισμένη - ανύπαρκτη ουσιαστικά - είναι η εκπροσώπηση των σπουδαστών στα συλλογικά όργανα των ΑΔΣΕΝ. Ετσι, εκφράζεται η συνειδητή πολιτική επιλογή του ΥΕΝ να αποκλείσει τους σπουδαστές από ένα χώρο λήψης αποφάσεων και να χειραγωγήσουν κατ' αξίωση των εφοπλιστών το σπουδαστικό κίνημα.

Και σ' αυτό το σχέδιο νόμου έχουν καταγραφεί οι εξωφρενικές αξιώσεις των εφοπλιστών.

Στο σύνολό του, το σχέδιο νόμου δεν έχει καμία σχέση με την τριτοβάθμια εκπαίδευση, την αναβάθμιση της ναυτικής εκπαίδευσης, την επαγγελματική και πνευματική εξέλιξη των νέων που επιλέγουν το ναυτικό επάγγελμα, γι' αυτό απαιτούμε να αποσυρθεί.

Επιτέλους, θα το επαναλάβουμε για άλλη μια φορά, πρέπει να σταματήσουν κυβέρνηση και εφοπλιστές να πειραματίζονται με τους νέους.

Το ναυτεργατικό συνδικαλιστικό κίνημα αντιπαλεύει το σύνολο του νομοθετικού πλαισίου που διέπει τη ναυτιλία. Το αποικιοκρατικό καθεστώς της γαλέρας που έχει βάση το νόμο 2687/53, που ενισχύθηκε με σειρά από αντεργατικούς νόμους από όλες τις κυβερνήσεις τα τελευταία 50 περίπου χρόνια που παρέχει προνόμια και τεράστια υπερκέρδη στο εφοπλιστικό κεφάλαιο.

Σ' αυτό το πλαίσιο, εντάσσεται και το σχέδιο νόμου του ΥΕΝ για τη ναυτική εκπαίδευση.

Οι προτάσεις του ναυτεργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, για την αναβάθμιση και τον εκδημοκρατισμό της ναυτικής εκπαίδευσης, εντάσσονται σε μια άλλη ναυτιλιακή πολιτική, που στο κέντρο της προσοχής της θα είναι οι ναυτεργάτες με μέλλον και προοπτική, για μια ναυτιλία προς όφελος των εργαζομένων και της οικονομίας της χώρας μας.

Επισημαίνουμε ότι και η σημερινή κυβέρνηση, υπουργός ΕΝ, καθώς και οι εφοπλιστές, θα εισπράξουν την αγανάκτηση των ναυτεργατών και των σπουδαστών στις ναυτικές σχολές με αγωνιστικές πολύμορφες κινητοποιήσεις.

Ο αγώνας για βαθιές αλλαγές στην παιδεία, σε όφελος των ναυτεργατών και γενικότερα των εργαζομένων για δημόσια δωρεάν, αναβαθμισμένη ποιοτικά εκπαίδευση, είναι άρρηκτα δεμένος με την πάλη ενάντια στους εφοπλιστές, στους βιομηχάνους, γενικότερα στο μεγάλο κεφάλαιο και τις υποτελείς πολιτικές δυνάμεις που από κοινού προωθούν αυτή τη διαλυτική - καταστροφική πολιτική, που συγκρούεται σήμερα με τα συμφέροντα των εργαζομένων.

Το συνεπές ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα για την ναυτική εκπαίδευση διεκδικεί:

Κατάργηση της στρατιωτικής δομής - εκδημοκρατισμό των ναυτικών σχολών.Να αποκλειστεί ρητά η συμμετοχή των λιμενικών στα όργανα διοίκησης και εποπτείας των ναυτικών σχολών.

Η ναυτική εκπαίδευση να ενταχθεί στο φυσικό της φορέα, το υπουργείο Παιδείας στο ενιαίο σύστημα εκπαίδευσης.

Η αναβάθμιση της ναυτικής εκπαίδευσης δεν αφορά μόνο τους αξιωματικούς, αλλά και τα πληρώματα των πλοίων, γι' αυτό και η ναυτική εκπαίδευση επιβάλλεται να είναι ενιαία.

Οι ΑΔΣΕΝ να είναι αποκλειστικά δημόσιοι ισότιμοι φορείς της τριτοβάθμιας ανώτερης εκπαίδευσης για την παραγωγή αξιωματικών ΕΝ.

Να καταργηθούν οι Ιδιωτικές Ναυτικές Σχολές, καθώς επίσης ρητά να αποκλειστεί η επιδίωξη των εφοπλιστών για γενίκευση της ιδιωτικοποίησης της ναυτικής εκπαίδευσης.

Να κατοχυρώνεται ρητά ότι: "Αποστολή των ΑΔΣΕΝ είναι η δημιουργία στελεχών του Εμπορικού Ναυτικού, ισότιμων της ανώτερης βαθμίδας εκπαίδευσης, ικανών να σταδιοδρομήσουν και σε άλλους συναφείς παραγωγικούς τομείς της ναυτιλίας ή της ειδικότητάς τους στη στεριά".

Να κατοχυρώνονται η αυτοτέλεια διοίκησης - οργάνωσης και λειτουργίας των σχολών, καθώς και οι ακαδημαϊκές ελευθερίες σπουδαστών και καθηγητών.

Τα συλλογικά όργανα των ΑΔΣΕΝ να εκλέγονται από τους καθηγητές και τους σπουδαστές, να έχουν την ευθύνη για τη διοίκηση, τα εκπαιδευτικά προγράμματα και τον εσωτερικό κανονισμό λειτουργίας των σχολών.

Οι προσλήψεις κρίσεως, καθώς και η μετεκπαίδευση των καθηγητών, να είναι αποκλειστική αρμοδιότητα των συλλογικών οργάνων των σχολών.

Το υπουργείο Παιδείας, που θα έχει την εποπτεία των σχολών, πρέπει να δημιουργήσει τομέα αμειβόμενης μετεκπαίδευσης του εκπαιδευτικού προσωπικού, τόσο για τα σύγχρονα εκπαιδευτικά συστήματα, όσο και για τις τεχνολογικές εξελίξεις.

Παράλληλα, να συμβάλει στην επιμόρφωση των καθηγητών, Α μηχανικών - πλοιάρχων, ώστε να έχουν βαθμολογική και μισθολογική εξέλιξη, ισότιμη των άλλων μελών του εκπαιδευτικού προσωπικού και να αναγνωρίζεται η προϋπηρεσία στα πλοία για τη βαθμολογική και μισθολογική τους εξέλιξη. Κατάργηση των ωρομισθίων καθηγητών.

Τα κριτήρια πρόσληψης νέου εκπαιδευτικού προσωπικού να είναι σταθερά, με μόνιμη σχέση εργασίας και αξιοπρεπείς μισθούς.

Να καταργηθεί ο αντιδημοκρατικός και αναχρονιστικός εσωτερικός κανονισμός, που αποτελεί τμήμα του στρατιωτικού καθεστώτος που έχει επιβληθεί στις σχολές.

Να κατοχυρωθούν οι συνδικαλιστικές δημοκρατικές ελευθερίες και η συμμετοχή των σπουδαστών στα συλλογικά όργανα των σχολών.

Επιβάλλεται η συγγραφή σύγχρονων τεχνικών βιβλίων, εκπαιδευτικών προγραμμάτων και ολοκληρωμένη τεχνική υποδομή.

Απαιτείται η κατάργηση του συστήματος της εναλλασσόμενης εκπαίδευσης. Η σύνδεση της θεωρητικής και πρακτικής εκπαίδευσης πρέπει να γίνεται μέσω των εκπαιδευτικών προγραμμάτων, με την ευθύνη και τον συστηματικό έλεγχο των σχολών.

Να κατοχυρωθεί η εκπροσώπηση του ναυτεργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, στα όργανα διοίκησης των σχολών, με βάση την αντιπροσωπευτικότητα του κλάδου τους.

Εχουμε τονίσει επανειλημμένα ότι η ναυτική εκπαίδευση εξαρτάται από τη γενικότερη ναυτιλιακή πολιτική και τον προσανατολισμό της. Η κυβέρνηση και το ΥΕΝ είναι ανεπανόρθωτα εκτεθειμένοι. Η πολιτική που επικυρώνει την κατάργηση του καμποτάζ στις θαλάσσιες ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες και διευκολύνει την άλωση του χώρου της ακτοπλοϊας, καμία σχέση δεν μπορεί να έχει με την αναβάθμιση της ναυτικής εκπαίδευσης.

* Ο Γιώργος Τούσσας είναι πρόεδρος της ΠΕΜΕΝ