Τα ραδιόφωνα "έπαιζαν" χθες την... κριτική που άσκησε από τη Θεσσαλονίκη ο Α. Τσοχατζόπουλος στην κυβερνητική πολιτική. Θέλετε μερικά παραδείγματα για το είδος της κριτικής; Για το τραπεζικό σύστημα, για παράδειγμα, αφού το χαρακτήρισε αναχρονιστικό, πρόσθεσε: "Μόνο το 7% του τραπεζικού συστήματος εξυγιαίνεται. Μη σας ξεγελάνε τα δισεκατομμύρια που ακούτε". Δηλαδή, ο υπουργός Αμυνας θα είναι ευχαριστημένος όταν "εξυγιανθεί" το 100% του τραπεζικού συστήματος; Οταν δηλαδή θα έχουν ξεπουληθεί στο κεφάλαιο όλες οι κρατικές τράπεζες, όπως ζητούν άλλοι συνάδελφοί του, για παράδειγμα ο Α. Παπαδόπουλος; Οσο για τα περί νέου κοινωνικού συμβολαίου και επαναπροσδιορισμού των σχέσεων κυβέρνησης - κοινωνίας, ακόμη δεν αποκήρυξε τις αρχαίες σοσιαλδημοκρατικές αρλούμπες; Κινδυνεύει να γίνει γραφικός μεταξύ των ούλτρα νεοφιλελεύθερων συναδέλφων του και να χάσει έδαφος...

εδώ κι εκεί

σαν ...ιλαρά

κολλητική,

"βουτιές" αράδα

μες στην ξεφτίλα,

να, πώς απόκτησαν

κάποιοι τη βίλα!

Διαφθορά

που ακουμπά

ως κι αστυνόμο

και παπά,

με άλλα λόγια

έφτασ' η "μάσα"

να 'χει... γαλόνια

ή να 'χει ράσα!

Διαφθορά

κι εισαγγελείς

την κυνηγούν,

οι αφελείς,

πώς να συλλάβουν

αυτή τη χλεύη,

όταν το σύστημα

την προστατεύει;

Ο οίστρος

Το νοσηρό και μισαλλόδοξο κλίμα περασμένων δεκαετιών φαίνεται πως νοσταλγεί ο κοινοτάρχης Μεγάρου του Νομού Γρεβενών. Σε πιστοποιητικό, που έδωσε πριν λίγες μέρες σε ενδιαφερόμενο και το υπογράφει ο γραμματέας της κοινότητας αναφέρεται και το εξής: "Ολα τα ληξιαρχικά βιβλία, όλων των ετών από της συστάσεως του ληξιαρχείου 1-1-32 και μέχρι το 1949 κατεστράφησαν μετά και του αντιστοίχου αρχείου κατά τον συμμοριτοπόλεμο...".

Δε γνωρίζουμε, βέβαια, τις προσωπικές απόψεις του κ. κοινοτάρχη πάνω στο θέμα αυτό και σε τελευταία ανάλυση, δε μας ενδιαφέρουν. Σε επίσημο, όμως, έγγραφο του ελληνικού δημοσίου δεν μπορεί να αναγράφεται η λέξη αυτή. Η μεταπολεμική θλιβερή περίοδος ήταν εμφύλιος και αυτό - χάρη στους αγώνες του αριστερού και προοδευτικού κινήματος - έχει από χρόνια και επίσημα αναγνωριστεί. Ας φροντίσει, λοιπόν και ο κοινοτάρχης Μεγάρου, να προσαρμοστεί.

Περίοπτη θέση στα δελτία ειδήσεων της ΝΕΤ έχει, όλες αυτές τις μέρες, η ταφή των οστών του τσάρου και μελών της οικογένειάς του, στη Ρωσία. Το ίδιο γίνεται και με τα ιδιωτικά κανάλια, που θρηνολογούν για ένα γεγονός που συνέβη πριν από 80 χρόνια...

Δεν έχει ιδιαίτερη σημασία να σταθούμε στο από πού άντλησαν τη βεβαιότητα ότι τα συγκεκριμένα οστά ανήκουν στα συγκεκριμένα πρόσωπα της τσαρικής οικογένειας. Ετσι τους είπαν να πουν, έτσι λένε. Το θέμα είναι άλλο.

Οι απανταχού τσάροι ήταν οι υπαίτιοι της σφαγής, της πιο άγριας εκμετάλλευσης, των πιο σκληρών βασανιστηρίων και του - κυριολεκτικά - εξανδραποδισμού εκατομμυρίων ταπεινών και καταφρονεμένων. Τι άλλο, λοιπόν, μπορούσε να γίνει, απ' αυτό που έγινε, όταν οι ταπεινοί και καταφρονεμένοι ήρθαν στην εξουσία;

Για τα εγκλήματα των κάθε λογής εστεμμένων, τα κανάλια (μας) αποφεύγουν να πουν το παραμικρό. Κεντούν, όμως, με τον τρόπο τους, "σπαραξικάρδιες" καταστάσεις, με στόχο να συγκινήσουν τον κόσμο, για τα ...εγκλήματα των μπολσεβίκων, που δεν προσπάθησαν να λύσουν τα πολιτικά προβλήματα με τον "κοινωνικό διάλογο" (οι ...άθλιοι), αλλά κατέφυγαν σε ολιγότερον ευγενικές μεθόδους, ακόμη και στη θανάτωση των τσάρων!

Η απορία, ωστόσο, που μας μένει, είναι το πώς δε βρήκαν για να φέρουν στα τηλεοπτικά παράθυρα κάποιον απ' τους επιζώντες συγγενείς της τσαρικής οικογένειας ή της αυλής της, ώστε να έχουμε μια πιο ζωντανή αφήγηση των τότε διαδραματισθέντων ...θα είχε ενδιαφέρον, αν ξεπρόβαλαν κάποια εστεμμένη μούμια - διεκδικητή του θρόνου, για να μας ενημερώσει για τα καθέκαστα...

Πάντως έχουν καιρό, έστω και τώρα.

"Πολλά έχουν ειπωθεί και γραφτεί για τη νέα συνθήκη της ΕΕ.

Δε χωρεί αμφιβολία ότι η συνθήκη που υπογράφτηκε τον Οκτώβριο του 1997 στο Αμστερνταμ από τους υπουργούς Εξωτερικών των "15" μπορεί μεν να υπολείπεται των αρχικών προσδοκιών ορισμένων χωρών - συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας - αλλά αποτελεί γενικότερα μια θετική εξέλιξη στην πορεία της ΕΕ, η οποία διευρύνει το υπάρχον θεσμικό και λειτουργικό πεδίο και αναπτύσσει πολιτικές που εμβαθύνουν την ενοποιητική διαδικασία...".

Το προηγούμενο σχόλιο δημοσιεύτηκε στη χτεσινή "Αυγή" και είναι, πράγματι, αποκαλυπτικό όχι μόνο ή κυρίως των πραγματικών απόψεων του ΣΥΝ για το θέμα αυτό, αλλά της διγλωσσίας και της υποκρισίας που χαρακτηρίζει την πολιτική της ηγεσίας του. Αναφερόμαστε στο γεγονός πως ενώ είχε υπερψηφίσει τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, ψήφισε "λευκό" σ' αυτή του Αμστερνταμ, παρότι "αποτελεί γενικότερα μια θετική εξέλιξη στην πορεία της ΕΕ"...

Α, μην το ξεχάσουμε. Χτες, μεταξύ άλλων, ο κύριος Ρέππας είπε ότι η κυβέρνηση "έχει και σχέδιο για την ανάπτυξη της χώρας"... Ευτυχώς, τώρα θα φύγουμε για διακοπές ήσυχοι.