Το Δασαμάρι Πικερμίου είναι περιοχή της Πεντέλης και βρίσκεται λίγο πάνω από την Καλλιτεχνούπολη.Πυκνό δάσος από πεύκα κάλυπτε το μεγαλύτερο τμήμα της. Ομως δύο οικοδομικοί συνεταιρισμοί, ο "Αγ. Σπυρίδων" και ο Αυτόνομος Οικοδομικός Οργανισμός Αξιωματικών (ΑΟΟΑ), διεκδικούσαν 6.000 στρέμματά της εδώ και χρόνια. Το 1995 καταστράφηκε κατά τη διάρκεια της μεγάλης φωτιάς της Πεντέλης. Ενα χρόνο μετά οι μπουλντόζες και οι εκσκαφείς εξόρμησαν. Ηδη σήμερα έχουν κτιστεί από μονοκατοικίες έως τριώροφα, μερικά από τα οποία κατοικούνται. Περίπου 35.000 πεύκα έγιναν καυσόξυλα και αντί της αναδάσωσης "φύτρωσε" τσιμέντο.

Μπροστάρης της καταστροφής είναι το ΥΠΕΧΩΔΕ, το οποίο με εγκύκλιό του (2963/643, 3-2-1998) που έχει θέμα: "Πολεοδόμηση οικοδομικών συνεταιρισμών στο όρος Πεντέλη", θεωρεί ότι αυτές οι εκτάσεις οικοδομούνται κατ' αρχήν ως κατοικία, σύμφωνα με τη διαδικασία, τους όρους και τους περιορισμούς που προβλέπονται στο ΠΔ 93/87, ανεξάρτητα σε ποια ζώνη προστασίας και αν βρίσκονται. Αξίζει να σημειωθεί ότι το Προεδρικό Διάταγμα για την προστασία του Πεντελικού προβλέπει τη ζώνη Γ' ως περιοχή κατοικίας. Οι οικοδομικοί συνεταιρισμοί απαγορεύεται να κτίσουν σε δάση και δασικές εκτάσεις, ενώ κατά το Σύνταγμα και την πάγια νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας, απαγορεύεται η αλλαγή χρήσης ακόμα και ιδιωτικών δασών ή δασικών εκτάσεων.

Το ΥΠΕΧΩΔΕ, δηλαδή, υιοθέτησε συμβουλευτική γνωμοδότηση του τρίτου Τμήματος του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους (ΝΣΚ), την οποία είχε προκαλέσει το ίδιο. Το ΝΣΚ απάντησε στο ερώτημα αν οι εκτάσεις των οικοδομικών συνεταιρισμών της περιοχής οικοδομούνται σε οποιαδήποτε ζώνη προστασίας και αν βρίσκονται.

Με διάταγμα της δικτατορίας, το 1970, είχε εγκριθεί το ρυμοτομικό σχέδιο του συνεταιρισμού "Αγ. Σπυρίδωνα", μέρος της έκτασης του οποίου αγόρασε μετά ο ΑΟΟΑ.

Κατά το υπουργείο Γεωργίας, το διάταγμα αυτό έπασχε από έλλειψη νομιμότητας γιατί περιέλαβε δάση και δασικές εκτάσεις χωρίς να υπάρχει κατά το χρόνο της έκδοσής του τέτοια δυνατότητα. Αυτά αναφέρονται το 1987 σε απάντηση του τότε υπουργού Γεωργίας σε Ερώτηση βουλευτών του ΚΚΕ. Επίσης, το υπουργείο επισήμανε ότι μελετά νομοθετική ρύθμιση για τη θεραπεία αυτών των καταστάσεων. Από τότε δεν έγινε τίποτα. Το 1995 το υπουργείο επισήμαινε ότι η υλοποίηση του ρυμοτομικού σχεδίου θα οδηγήσει στην κοπή 35.000 πεύκων. Το 1997, όμως, ο Οργανισμός Αθήνας (ΟΡΣΑ) ενέκρινε το πολεοδομικό σχέδιο Πικερμίου, ανοίγοντας με αυτόν τον τρόπο το δρόμο της οικοπεδοποίησης για χιλιάδες στρέμματα δασικών εκτάσεων στο Δασαμάρι, τα οποία διεκδικούν οι δυο οικοδομικοί συνεταιρισμοί.

Σύμφωνα με μελέτη του Ινστιτούτου Περιφερειακής Ανάπτυξης του Παντείου (1996), η προοπτική αυτή θα σημάνει την εγκατάσταση 25.000 κατοίκων στην περιοχή.

Ομως το Συμβούλιο της Επικράτειας έχει επιστρέψει στο ΥΠΕΧΩΔΕ το σχέδιο διατάγματος (1224/3.4.1997) που επιχειρεί την τροποποίηση του από 17.11.1988 ΠΔ "Καθορισμός περιοχής κειμένης εντός των ρυμοτομικών σχεδίων Κοινοτήτων Πικερμίου και Ραφήνας (Αττικής) ως ζώνης αστικού αναδασμού (Δ 867)".

Το 1997 το Ε' Τμήμα του ΣτΕ έκρινε ότι με το προτεινόμενο ΠΔ ενδέχεται να καταλαμβάνονται δασικές εκτάσεις και ζητούσε από το ΥΠΕΧΩΔΕ πλήρη φάκελο, επειδή τα στοιχεία του ήταν ανεπαρκή.

Ομως το ΥΠΕΧΩΔΕ δεν έστειλε τίποτα! Το ΣτΕ με το 89/1998 έγγραφό του επισημαίνει ότι "υπό τα δεδομένα ταύτα, ήτοι εφ' όσον η διοίκησις δεν ετεκμηρίωσεν, ως όφειλε, πέραν πάσης αμφιβολίας, ότι το σχέδιον αφορά εις έκτασιν της οποίας ο χαρακτήρας επιτρέπει την οικιστικήν ανάπτυξιν, τούτον δε δύναται να θεωρηθή νόμιμον ".

Το ΣτΕ συμπεραίνει ότι ούτε το τροποποιούμενο ΠΔ μπορεί να εφαρμοστεί, "διότι τούτο, αφορών εις το σύνολον της ζώνης αστικού αναδασμού, όπου, κατά τα προεκτεθέντα ενδέχεται να περιλαμβάνονται και δασικαί ή άλλως προστατευόμενες εκτάσεις, πάσχει πολλώ μάλλον διά τους προαναφερθέντας λόγους"... Παρ' όλα αυτά η αποψίλωση της περιοχής και η τσιμεντοποίησή της συνεχίζεται.

Γιώργος ΑΝΔΡΟΥΤΣΟΣ

Ενας εργάτης, επίσης, τους είπε ψυχρά πως "ούτε καν του πέρασε από το μυαλό ότι ο "εκσυγχρονισμός" μπορεί να έχει και άλλο πρόσωπο, εκτός από το κτηνώδες, που δείχνει κάθε μέρα στο λαό". Κι ένας ηλικιωμένος, μάλλον συνταξιούχος, τους είπε σαρκαστικά: "Ματαιοπονείτε, αγαπητοί, ματαιοπονείτε. Είναι σαν να ψάχνετε να βρείτε διαμάντια μέσα σε κοπριές και ηθική σε διαφθορείο"!

Χωρίς, λοιπόν, κάποιο ουσιαστικό στοιχείο, πάλι, για το "κοινωνικό πρόσωπο", οι "εκσυγχρονιστές" θα συνεχίσουν να το αναζητούν, εφαρμόζοντας τις ίδιες μεθόδους που μεταχειρίζονταν ως τώρα. Καθημερινά, δηλαδή, θα... ψάχνουν στις τσέπες των μισθωτών και των συνταξιούχων, θα ορμούν για "έρευνες" στα μικρομάγαζα ή θα ξεφουσκώνουν τα λάστιχα από τα τρακτέρ των αγροτών γιατί - πού ξέρεις; - αυτό το άτιμο το "κοινωνικό πρόσωπο" μπορεί και να κρύβεται μέσα στις... σαμπρέλες. Α, στον αγώνα τους τώρα θα χρησιμοποιήσουν - λέει - και μια νέα μέθοδο: Θα αρχίσουν να κτυπούν συνεχώς το "σφυρί" των "αποκρατικοποιήσεων", μπας και ακούσει τους κρότους το αναζητούμενο και φανερωθεί ξαφνικά. Αλλά και αν από το γενικό ξεπούλημα υπάρξουν άλλα γεγονότα, αν ας πούμε ξεσηκωθούν οι εργαζόμενοι, ουδέν πρόβλημα. Αντιθέτως, θα είναι μια πολύ καλή ευκαιρία για την κυβέρνηση να βάλει τα ΜΑΤ να ανοίξουν τα κεφάλια των εργαζομένων για να δει μήπως το "κοινωνικό πρόσωπο" του "εκσυγχρονισμού" είναι τελικά εκεί μέσα!

Τάσος ΑΥΓΕΡΙΝΟΣ