- Η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι υπογράφτηκαν σχεδόν όλες οι προγραμματικές συμβάσεις με τους 102 δήμους για την εφαρμογή του προγράμματος "Βοήθεια στο Σπίτι" για τους ηλικιωμένους. Τι ακριβώς δρομολογείται με το συγκεκριμένο πρόγραμμα;

- Η κυβέρνηση προχωρά σε μια αποσπασματική λήψη μέτρων προστασίας για τα εντελώς μοναχικά ζευγάρια ή άτομα.

Μια τέτοια όμως συνδρομή δεν είναι σε καμιά περίπτωση πολιτική κοινωνική, όπως η κυβέρνηση κομπορρημονεί.

Γιατί;

Υποστηρίζει η κυβέρνηση πως με αυτά τα προγράμματα - που είναι Ευρω - αντιγραφές για τους νεόπτωχους - θα διατηρήσει τη συνοχή του λεγόμενου "κοινωνικού ιστού".

Ομως εδώ η φτώχεια - ακόμα και με αυτά τα κριτήρια της Ευρωπαϊκής Ενωσης - αγκαλιάζει συνεχώς πιο ευρύτερα λαϊκά στρώματα. Ειδικότερα στους ηλικιωμένους εκφράζεται με περικοπές στις συντάξεις και στα φάρμακα, που προκαλούν ένα ογκούμενο κύμα διαμαρτυρίας των συνταξιούχων.

Η απαίτηση για ένα κράτος με κοινωνική ευαισθησία και φροντίδα για την τρίτη ηλικία δεν μπορεί να αντικατασταθεί μόνο με το πρόγραμμα "Βοήθειας στο Σπίτι" και τη μετάθεση αυτού του προγράμματος στις πλάτες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Το πρόγραμμα "Βοήθεια στο Σπίτι" θα μπορούσε να είναι το επιστέγασμα μιας πολιτικής που θα εξασφάλιζε μια αξιοπρεπή διαβίωση για τους σημερινούς συνταξιούχους - τη γενιά, δηλαδή, που πολέμησε για την Εθνική Ανεξαρτησία της χώρας μας και έκτισε τη μεταπολεμική Ελλάδα.

- Γιατί αυτή η δυσπιστία;

Η κυβέρνηση θα έπρεπε να εξασφαλίσει αξιοπρεπείς όρους διαβίωσης για την τρίτη ηλικία και να έχει ιδιαίτερη φροντίδα για τους εντελώς ανήμπορους.

Αντίθετα, η κυβέρνηση με την πολιτική λιτότητας στερεί απ' τους ανθρώπους της τρίτης ηλικίας ακόμα και τον καφέ. Με τις προγραμματικές συμβάσεις με την Τοπική Αυτοδιοίκηση, η κυβέρνηση έχει σκοπό να ξεφορτωθεί, με εύσχημο τρόπο, τις όποιες ευθύνες της - που είναι μεγάλες - από την άσκηση μιας πολιτικής με αντικοινωνικό πρόσωπο.

Το παράδειγμα των ΚΑΠΗ αποκαλύπτει πολλά. Ενα θετικό μέτρο προστασίας, δημιουργικής απασχόλησης και κοινωνικής φροντίδας των ατόμων της τρίτης ηλικίας, ξεκίνησε με την οικονομική στήριξη της κυβέρνησης και κατέληξε να το επωμιστεί η Τοπική Αυτοδιοίκηση και πολιτικά και οικονομικά. Οι συνέπειες από την εφαρμογή του προγράμματος, θα είναι μάλλον θετικές το πρώτο διάστημα. Ομως, όπως προανέφερα, το έντονο πρόβλημα φτώχειας και η περικοπή των συντάξεων δεν αναπληρώνεται και δεν καλύπτεται με τέτοιου είδους προγράμματα. Πέρα από το βάρος που θα επωμιστεί η Τοπική Αυτοδιοίκηση, καθώς μετά από 5 χρόνια λειτουργίας του προγράμματος θα κοπεί η όποια κρατική επιχορήγηση, κάποια στιγμή στο σύνολό τους οι συμπολίτες μας που ζουν μόνοι ή αντιμετωπίζουν προβλήματα, εξαιτίας του χαμηλού τους εισοδήματος δε θα μπορούν να λύσουν τα προβλήματά τους.

- Πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί η κατάσταση;

Η αύξηση των συντάξεων στα επίπεδα μιας αξιοπρεπούς διαβίωσης, η επέκταση της κοινωνικής ασφάλισης και προστασίας σε όλους όσοι την έχουν ανάγκη - ανασφάλιστοι, παλιννοστούντες, κοινωνικά μειονεκτούντες - με επέκταση και διεύρυνση της κοινωνικής ασφάλισης σε τομείς δράσης που απαντούν στα σύγχρονα προβλήματα, πιστεύω πως είναι ένα ώριμο αίτημα. Η γκετοποίηση στο σπίτι, η συνέχιση του αποκλεισμού των ατόμων που μειονεκτούν από τα επίπεδα αξιοπρεπούς διαβίωσης, δε λύνει το πρόβλημα, αλλά επιχειρεί να κρύψει τις διαστάσεις του. Το σημερινό κράτος προσπαθεί να σώσει τα προσχήματα μιας πολιτικής κοινωνικά ανάλγητης με αποσπασματικές προγραμματικές συμβάσεις.

Η κινητοποίηση των συνταξιούχων και των ανθρώπων της τρίτης ηλικίας και η αντιμετώπισή τους από τα ΜΑΤ, δείχνει το μέτρο του προβλήματος και δε μας επιτρέπει να εφησυχάζουμε.

Χρ. Δ.

Ηδη, τα δυο αντιμαχόμενα "τραστ" έχουν πάρει θέση μάχης. Ηδη, ο "πόλεμος" έχει κηρυχτεί: Από τη μια μεριά, ο εκδότης της "Ελευθεροτυπίας" Κ. Τεγόπουλος και, από την άλλη, ο Σ. Κόκκαλης. Πίσω τους στοιχίζονται οι κατά περίσταση σύμμαχοί τους. Και γιατί λέμε "κατά περίσταση"; Γιατί, ως γνωστόν, το χρήμα δεν έχει πατρίδα. Ως εκ τούτου, όποιος διεκδικεί πάση θυσία το χρήμα δεν έχει "ιερό και όσιο". Αν, συνεπώς, το συμφέρον του για το ένα θέμα του υπαγορεύει να συμμαχήσει με τον τάδε, εφόσον το συμφέρον του το απαιτεί, τότε για το άλλο θέμα δεν έχει πρόβλημα να συμμαχήσει με τον δείνα, με τον οποίο μπορεί, ταυτόχρονα, να βρίσκεται σε αδυσώπητη κόντρα για το πρώτο θέμα...

Ο μόνος ..."σταθερός" παίκτης σ' αυτό το παιχνίδι της διαπλοκής και της "εξυπηρέτησης" του μεγάλου κεφαλαίου είναι η κυβέρνηση. Η κυβέρνηση, που θέλει να "λικνίζεται" σε ένα δήθεν ρόλο "διαιτητή" και είναι εκείνη που διασφαλίζει πως ο μόνιμος χαμένος από τη διαπάλη των "ιπποποτάμων" θα είναι τα "βατράχια". Και για να το πούμε με όρους πέραν του ζωικού βασιλείου, τόσο η σημερινή κόντρα για την ψηφιακή τηλεόραση, όσο η αυριανή για τα μεγάλα έργα, όπως και η μεθαυριανή για τα κονδύλια από το Γ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης, θα έχει ένα σίγουρο χαμένο: Το δημόσιο συμφέρον και τον ελληνικό λαό.

***

Οταν οι κύριοι Ρέππας και Μαντέλης ανακοίνωσαν την απαγόρευση για εκπομπή δορυφορικού σήματος από την NOVA, την εταιρία στην οποία συμμετέχει ο Τεγόπουλος και η οποία ήταν έτοιμη από άποψη υποδομής για την εκπομπή δορυφορικού προγράμματος, σε αντίθεση με τους Κόκκαλη - Κυριακού που είχαν κάθε λόγο να μη θέλουν την έξοδό της στην αγορά πριν από αυτούς, την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση έδινε το σαφές μήνυμα: Ολοι θα φάτε και, μάλιστα, πάνω στις πλάτες του ελληνικού λαού!

Οπως δήλωσαν τότε, θα δημιουργηθεί Εθνική Ψηφιακή Πλατφόρμα, στην οποία θα συμμετάσχουν ο ΟΤΕ και η ΕΡΤ. Μήπως η κίνηση αυτή γίνεται γιατί η κυβέρνηση θέλει να διασφαλίσει το δημόσιο συμφέρον σε ένα στρατηγικό τομέα, όπως η ψηφιακή τηλεόραση; Οχι, βέβαια. Διότι ο ΟΤΕ και η ΕΡΤ μπορεί να συμμετάσχουν στο φορέα, μπορεί να παραχωρήσουν την υποδομή τους και τις τεράστιες επενδύσεις τους, αλλά σε ό,τι αφορά το ιδιοκτησιακό καθεστώς της Εθνικής Ψηφιακής Πλατφόρμας, θα κατέχουν μειοψηφικό πακέτο μετοχών! Με άλλα λόγια, τα "κοράκια" που εποφθαλμιούν θα στήσουν ψηφιακό "φαγοπότι" πάνω σε ένα τραπέζι στρωμένο με δημόσιο χρήμα. Τα όσα διαδραματίζονται, πλέον, έχουν να κάνουν με τη μοιρασιά...

***

Τι γίνεται, όμως, με την τηλε-ψηφιακή υπόθεση, αυτή καθαυτή; Εδώ είπαμε ότι από τη μια μεριά βρίσκεται ο Τεγόπουλος, αλλά όχι μόνος του. Από τους υπόλοιπους 4 εκδότες - συνεταίρους του στο ΜΕΓΚΑ (που συμμετέχουν στην εταιρία NOVA μέσω του "ΤΗΛΕΤΥΠΟΥ", της εταιρίας που ελέγχει το ΜΕΓΚΑ), στο πλευρό του, και μάλιστα ως έχοντες "σκληρή" στάση έναντι του Κόκκαλη, φέρονται να είναι οι Βαρδινογιάννης και Μπόμπολας. Ο δε Αλαφούζος, πιεσμένος από τα χρέη των επιχειρήσεών του, εμφανίζεται "αδιάφορος" και πάντως όχι ως πρωτοστατών στις "πολεμικές αντιπαραθέσεις". Προς το παρόν, μέσω της "Κυριακάτικης Καθημερινής" που κυκλοφόρησε προχτές με τίτλο "Ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο;" (!), εμφανίζεται ως η "συνείδηση" της άρχουσας τάξης, που πιέζει την κυβέρνηση "να ανοίξει το παιχνίδι" προς όλους... Οσο για τον Λαμπράκη, φέρεται να παίζει σε διπλό ταμπλό, λόγω της συμμαχίας του σε μια σειρά "δουλιές" με τον Κόκκαλη, αλλά και γιατί είναι συνεταίρος του Τεγόπουλου στο ΜΕΓΚΑ...

Το στρατόπεδο Κόκκαλη, από την άλλη, αφήνει να διαρρέεται ότι υπάρχει συμφωνία συμμαχίας με τον Κυριακού για δημιουργία δορυφορικού δικτύου. Κάτι όχι βέβαιο, καθώς λέγεται ότι η εικόνα σύμπλευσης Κόκκαλη - Κυριακού οφείλεται σ' αυτή τη φάση στο γεγονός ότι και οι δυο δεν είναι έτοιμοι έναντι του "τραστ" Τεγόπουλου και όχι διότι έχει συναφθεί μακροπρόθεσμη ψηφιακή συμφωνία μεταξύ τους...

***

Τόσο ο Κόκκαλης, όσο και ο Βαρδινογιάννης θέλουν να έχουν τον πρώτο λόγο για τη διαχείριση και διαπραγμάτευση των "προϊόντων" τους, δηλαδή, του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού. Πολύ περισσότερο, που, όταν εκπέμψει το δορυφορικό δίκτυο, ανεξάρτητα του ποιος θα το ελέγχει, το χρήμα από την παραχώρηση του δικαιώματος για μεταδόσεις ποδοσφαιρικών αγώνων δε θα είναι καθόλου ...ευκαταφρόνητο.

Συνεπώς, μπορεί στο μεν ένα ζήτημα οι Κόκκαλης - Βαρδινογιάννης να "σφάζονται", αλλά τίποτα δεν τους εμποδίζει στο άλλο να πηγαίνουν "αλά μπρατσέτα"...

Αλλη μια ενδιαφέρουσα ιστορία είναι η υπόθεση της ανάληψης του έργου της ηλεκτρονικής διαδικτύωσης των σχολικών βιβλιοθηκών, όπου ο Λαμπράκης συμμάχησε με τον Κόκκαλη, έναντι του άλλου συνεταίρου του, του Τεγόπουλου... Τελικά, μετά από προσφυγή Τεγόπουλου, τη δουλιά δεν την ανέλαβε κανένα από τα δυο "κοντσόρτσιουμ", αλλά, αιφνιδίως, τρίτος μειοδότης και συγκεκριμένα ο κρατικός ΟΣΚ. Μόνο που ο ΟΣΚ δεν έχει τα μέσα να κάνει το έργο, παρά μόνο σε συνεργασία με εκείνους που έχουν την υποδομή... Ως εκ τούτου, "όλοι κερδισμένοι και κανείς δε φωνάζει", όπως έλεγε προς το "Ρ" κυβερνητικός παράγοντας... Να, ένας πολύ ωραίος ρόλος του κράτους: Ρόλος "γκρουπιέρη" της γκανιότας, όπου οι μεγαλοσχήμονες παίζουν πάντα με χαρτιά που κερδίζουν, αφού είναι σημαδεμένα...

***

Ολοι τρώνε, λοιπόν. Ούτε, όμως, από τα έτοιμα, ούτε από τα δικά τους. Τρώνε από τα λεφτά του ελληνικού λαού. Και η κυβέρνηση κάνει τον τροχονόμο της διαπλοκής. Αυτή είναι η δουλιά της, θα έλεγε κάποιος. Αστική κυβέρνηση, αστικού κράτους είναι, τι άλλο να κάνει; Σωστά.

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Τώρα, το "λάφυρο", γύρω από το οποίο "ματώνουν" οι μεγαλοσχήμονες - συναγελαζόμενοι με την εξουσία, οι διαπλεκόμενοι με την εκάστοτε αστική εξουσία, είναι ο έλεγχος και η κατοχή των προνομίων και των δισεκατομμυρίων, που θα προέλθουν από την ψηφιακή τηλεόραση.