Η δεύτερη Συνάντηση Κορυφής της Αμερικανικής Ηπείρου, που πραγματοποιήθηκε στις 18 - 19 Απριλίου στο Σαντιάγο της Χιλής, με τη συμμετοχή 34 προέδρων και πρωθυπουργών των αμερικανικών κρατών, επικύρωσε τη δημιουργία, το 2005, μιας Ζώνης Ελεύθερου Εμπορίου της Αμερικής (AFTA), της μεγαλύτερης αγοράς στον κόσμο, που, σύμφωνα με τις προβλέψεις, θα συμπεριλαμβάνει πάνω από 750.000.000 άτομα. Στις διήμερες συζητήσεις πρόβαλε έντονα η επιθυμία αλλά και η πρόθεση της πλειοψηφίας των Λατινοαμερικανών ηγετών για μία πιο ισότιμη συνεργασία μεταξύ του ισχυρού βόρειου γείτονα και της υπόλοιπης Αμερικής. "Εγκαινιάζεται μία νέα εποχή στις σχέσεις μεταξύ της Λατινικής Αμερικής και των ΗΠΑ, όπου θα υπερισχύει η ισότητα" είναι το μήνυμα που στέλνει η πλειοψηφία των Λατινοαμερικανών ηγετών. Ισως η αισιοδοξία τους να είναι πρόωρη, ωστόσο πολλοί Λατινοαμερικανοί ηγέτες άφησαν να εννοηθεί ότι η θέληση των ΗΠΑ δεν είναι νόμος. Χώρες όπως ο Καναδάς, η Βραζιλία, το Περού, η Χιλή, το Μεξικό, το Μπαρμπάδος και άλλες χώρες της Κεντρικής Αμερικής και της Καραϊβικής έκαναν έκκληση για ένταξη της Κούβας - η μοναδική απούσα χώρα από τη Συνάντηση - στην Οργάνωση των Αμερικανικών Κρατών και για τη συμμετοχή της σε αυτές τις συναντήσεις κορυφής, ενώ κατέστησαν σαφές ότι θα υποστηρίξουν τη συμμετοχή της στην επόμενη Συνάντηση Κορυφής.

Στο μεταξύ το πολυσέλιδο Σχέδιο Δράσης που αποφασίστηκε, συμπεριλαμβάνει πολλές βαρύγδουπες υποσχέσεις και άλλες τόσες αποφάσεις όπως ενίσχυση της δημοκρατίας (! ), της παιδείας, κατάργηση της φτώχειας και μια νέα πολύπλευρη προοπτική στον αγώνα κατά των ναρκωτικών. Ωστόσο, η μη εκπλήρωση των περισσοτέρων αποφάσεων - σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα, τη διαφθορά, το εμπόριο ναρκωτικών, το ξέπλυμα χρημάτων, την παιδεία και την ανάπτυξη - του Σχεδίου Δράσης της πρώτης Συνάντησης Κορυφής, στο Μαϊάμι το 1994, δημιουργεί, εύλογα, έντονο σκεπτικισμό, κυρίως στους λαούς της αμερικανικής ηπείρου.

Αυτήν τη βασική θέση εκφράζουν σε ανοιχτή επιστολή οι 1.200 αντιπρόσωποι 400 κοινωνικών οργανώσεων από την Αλάσκα μέχρι τη Γη του Πυρός μετά την τετραήμερη "Συνάντηση Κορυφής των Αμερικανικών Λαών", που πραγματοποιήθηκε ταυτόχρονα και στον αντίποδα της Συνάντησης Κορυφής των Προέδρων της αμερικανικής ηπείρου. Ακόμα, στην επιστολή, οι συντάκτες της εκφράζουν την κάθετη αντίθεσή τους στην Πολυμερή Συμφωνία για τις Επενδύσεις (ΜΑΙ) και επέκριναν δριμύτατα τον αποκλεισμό της Κούβας από την επίσημη Συνάντηση Κορυφής των ηγετών των αμερικανικών κρατών - που τέθηκε ως προϋπόθεση για τη συμμετοχή του Αμερικανού Προέδρου Κλίντον.

Τη συμφωνία για Ζώνη Ελεύθερου Εμπορίου (AFTA) που συζήτησαν οι αρχηγοί κρατών, τη θεωρούν ιδιαίτερα αντιδημοκρατική και εκφράζουν έντονους φόβους για το κοινωνικό κόστος αυτού του ευνοϊκού, αποκλειστικά, για το πολυεθνικό κεφάλαιο σχεδίου. "Εμείς δε χρειαζόμαστε καμία ζώνη ελεύθερου εμπορίου, εκείνο που χρειαζόμαστε είναι μία αυστηρή ρύθμιση της επένδυσης πολυεθνικού κεφαλαίου στις χώρες μας", είπε χαρακτηριστικά στην παρέμβασή της η Χουάνα Κίσπε Αρι από την Ενωση των καλλιεργητών κόκα, από την Κοτσαμπάμπα της Βολιβίας. Ο πρόεδρος του Διεθνούς Κέντρου για Ανθρώπινα Δικαιώματα και Ανάπτυξη στον Καναδά, Ουόρεν Αλμαντ, τόνισε ότι η συμμετοχή των πολιτών στην ανατροπή αυτών των σχεδίων και συμφωνιών είναι απαραίτητη, ώστε να μπει φραγμός στα σχέδια κατάργησης κεκτημένων δικαιωμάτων των εργαζομένων στην κάθε χώρα. Ακόμα τα 350 μέλη του Φόρουμ Γυναικών διατράνωσαν την κατηγορηματική τους αντίθεση σε τέτοιου είδους συμφωνίες, γιατί θέτουν σε κίνδυνο, όπως τόνισαν, βασικά δικαιώματα της εργαζόμενης γυναίκας.

Για πρώτη φορά συναντήθηκαν στο Σαντιάγο της Χιλής συνδικαλιστικές οργανώσεις, οργανώσεις ιθαγενών, γυναικείες και οικολογικές οργανώσεις καθώς και οργανώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα ώστε η φωνή διαμαρτυρίας τους να ακουστεί στην επίσημη Συνάντηση Κορυφής. Σε έντεκα φόρα συζήτησαν οι αντιπρόσωποί τους εναλλακτικές λύσεις για την οικονομική ολοκλήρωση, για την προστασία του περιβάλλοντος, για τις διακρίσεις σε βάρος των ιθαγενών καθώς και για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Εμπνευστές της Συνάντησης Κορυφής των Αμερικανικών Λαών ήταν το χιλιανό δίκτυο για την Πρωτοβουλία των Λαών (RECHIP), η Εθνική Συνδικαλιστική Ενωση της Χιλής (CUT) και η Περιφερειακή Ενδοαμερικανική Οργάνωση Εργασίας.

Η Συνάντηση Κορυφής των Αμερικανικών Λαών έληξε με μία συγκέντρωση στο κέντρο της χιλιανής πρωτεύουσας. Οι μετέχοντες στη συγκέντρωση έκαναν έκκληση για τη δημιουργία μιας ηπειρωτικής κοινωνικής συμμαχίας ως δημοκρατικό αντίβαρο στην επίσημη πολιτική της οικονομικής περιφερειακής ολοκλήρωσης. Η Πρωτομαγιά κηρύχτηκε σε μέρα αγώνα των λαών για μία δημοκρατική συμμετοχή της κοινωνίας στις αποφάσεις για εμπορικές συμφωνίες όπως η AFTA. Ακόμα, για τις 23 Οκτωβρίου έχει αποφασιστεί η πραγματοποίηση της πρώτης "ηπειρωτικής ημερίδας κατά του κοινωνικού αποκλεισμού και της περιθωριοποίησης" και, ταυτόχρονα, η πραγματοποίηση πολλών συγκεντρώσεων, συνδιασκέψεων και απεργιών σε όλες τις χώρες της Αμερικής. Ενώ η επόμενη ηπειρωτική συνάντηση προβλέπεται να λάβει χώρα το 2000.

Γιάννα ΚΑΡΑΓΕΩΡΓΗ

ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ (του ανταποκριτή μας Χρ. ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ).-

Τελικά, η αμερικανική Γερουσία ενέκρινε τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ με την εισδοχή, σαν πρώτο βήμα, των Πολωνίας, Τσέχικης Δημοκρατίας και Ουγγαρίας, παρά τις καταστροφικές συνέπειες που θα έχει μια τέτοια ενέργεια - ιδιαίτερα όσον αφορά τις σχέσεις με τη Ρωσία - και την εναντίωση τόσο του αμερικανικού λαού γενικότερα, όσο και πολλών παραγόντων της χώρας.

Μια δημοσκόπηση που έγινε τον Απρίλη, έδειξε ότι η υποστήριξη της κοινής γνώμης για τη διεύρυνση έπεσε από 63% που ήταν τον περασμένο Σεπτέμβρη, στο 49%.

Οι δυνάμεις που υποστηρίζουν τη διεύρυνση κινήθηκαν εντατικά, τον τελευταίο καιρό, για την επίτευξη αυτού του στόχου. Ανάμεσά τους και η υπουργός Εξωτερικών Μαντλίν Ολμπράιτ, η οποία, με άρθρο της (29/4) στους "Νιου Γιορκ Τάιμς", "προέτρεπε" τη Γερουσία και το ευρύτερο κοινό: "Σταματήστε να ανησυχείτε για τη Ρωσία". Αυτός ήταν και ο τίτλος του "παραινετικού" άρθρου της.

Ωστόσο, ακόμα και στην ίδια τη Γερουσία, στη διάρκεια των συζητήσεων, ορισμένα σημαίνοντα μέλη της αντιτάχθηκαν έντονα στην ενέργεια αυτή, επισημαίνοντας τις αρνητικές και ολέθριες συνέπειές της. Ιδιαίτερα, ο ρεπουμπλικανός Τζον Ουάρνερ και ο δημοκρατικός Πάτρικ Μόινιχαν, προειδοποίησαν ότι η εισδοχή των τριών αρχικά και άλλων χωρών αργότερα, περιλαμβανομένων των Βαλτικών, θα δημιουργήσει ένα "σιδερένιο κλοιό" γύρω από τη Ρωσία, προκαλώντας, έτσι, την αντίδρασή της. Και όχι μόνο αυτό. Ο Μόινιχαν προειδοποίησε, ακόμα, ότι η προσθήκη των πιο πάνω τριών χωρών στο ΝΑΤΟ ενδέχεται να εμπλέξει τις ΗΠΑ σε ένα "καταστροφικό πυρηνικό πόλεμο με τη Ρωσία". Και αναφώνησε: "Ξαναγυρίζουμε στο σημείο που βρισκόμαστε στη δεκαετία του 1950".

Ας σημειωθεί ότι παρόμοια προειδοποίηση έκαμε και ο συμπρόεδρος της οργάνωσης "Διεθνείς Γιατροί για την Πρόληψη Πυρηνικού Πολέμου", Βίκτορ Σαϊντέλ, σε συνέντευξή του στη Νέα Υόρκη. Σ' αυτήν παρουσίασε και μια έκθεσή της με τον τίτλο "Τυχαίος Πυρηνικός Πόλεμος - μια μεταψυχροπολεμική εκτίμηση", που δημοσιεύεται στο τρέχον τεύχος του περιοδικού αυτής της Οργάνωσης. Στην έκθεση περιλαμβάνονται στοιχεία για τον αυξανόμενο κίνδυνο από μια τυχαία πυρηνική επίθεση και υπογραμμίζεται η υπέρτατη ανάγκη ολοκληρωτικής εξάλειψης των πυρηνικών όπλων.

Είπε στους δημοσιογράφους ο Σαϊντέλ: "Η συνεχιζόμενη ύπαρξη πυρηνικών όπλων οπουδήποτε στον κόσμο, δεν κάνει καμιά χώρα ασφαλή...".

Ανάλογη επισήμανση είχε κάνει λίγο νωρίτερα και η συγγενική οργάνωση "Γιατροί Κοινωνικής Ευθύνης". Με επιστολή της στους "Νιου Γιορκ Τάιμς" (26/3), η διευθύντρια του τμήματός της στη Νέα Υόρκη, Ουέντι Περόν, αφού επέκρινε την επικίνδυνη αυτή στάση της Γερουσίας, έλεγε για τις συνέπειες που θα έχει: "Το ρωσικό Κοινοβούλιο μπορεί να αρνηθεί τώρα να επικυρώσει τη Συνθήκη Σταρτ ΙΙ (για τα στρατηγικά πυρηνικά όπλα). Το Γενάρη ενέκρινε ψήφισμα, που χαρακτήριζε την επέκταση του ΝΑΤΟ σαν την "πιο σοβαρή στρατιωτική απειλή κατά της χώρας μας μετά το 1945" και ζητούσε ένα πρόγραμμα για την αντιμετώπισή της. Λέγεται, επίσης, ότι η Ρωσία έκαμε μια στρατιωτική άσκηση με τη συμμετοχή των πυρηνικών της δυνάμεων έναντι μιας υποθετικής πυρηνικής επίθεσης".

Σε κύριο άρθρο τους (29/4) οι "Νιου Γιορκ Τάιμς" επικροτούσαν, σε γενικές γραμμές, τις θέσεις αυτές, υπογραμμίζοντας: "Η επέκταση του ΝΑΤΟ προς τα ανατολικά, μπορεί μόνο, όπως ισχυρίζονται οι υποστηρικτές του, να ενδυναμώνει τη δημοκρατία και ενότητα στην Ευρώπη. Θα μας χαροποιούσε, αν αυτό αποδειχνόταν σωστό. Ομως, καθώς η Γερουσία προχωρεί τώρα προς την έγκριση, οι συνέπειες μπορεί να είναι εντελώς διαφορετικές. Η στρατιωτική συμμαχία που έπαιξε αποφασιστικό ρόλο στη διατήρηση της ειρήνης στην Ευρώπη στη διάρκεια των σκληρών δεκαετιών του Ψυχρού Πολέμου, μπορεί να γίνει πηγή αστάθειας σ' αυτή την ήπειρο".

Και πρόσθετε: "Θα ήταν αυταπάτη να πιστέψει κανείς ότι η επέκταση του ΝΑΤΟ δεν είναι, στο βάθος της, μια πράξη που η Ρωσία θα θεωρήσει εχθρική". Λίγες μέρες νωρίτερα (24/4), η ίδια εφημερίδα, σε άλλο κύριο άρθρο της, σημείωνε: "Η μετακίνηση στρατών και όπλων γύρω στην Ευρώπη έχει οικονομικό και πολιτικό κόστος, που δεν μπορεί να προβλεφτεί με βεβαιότητα σήμερα. Η Γερουσία δεν έχει ιδέα αν η διεύρυνση του ΝΑΤΟ θα κοστίσει 1,5 δισεκατομμύριο δολάρια, όπως προβλέπει το Πεντάγωνο, ή 125 δισεκατομμύρια δολάρια, η τιμή που κάποτε αναφέρθηκε από το Γραφείο Προϋπολογισμού του κογκρέσου. Ούτε γνωρίζει πόσο από το βάρος αυτό θα σηκώσει η Ουάσιγκτον". "Η επικύρωση του ψηφίσματος (για τη διεύρυνση)", τόνιζε πιο κάτω το άρθρο, "ανοίγει διάπλατα την πόρτα για στρατιωτική ενέργεια του ΝΑΤΟ σχεδόν παντού στον κόσμο".

Μέσα σ' αυτά τα πλαίσια εντάσσεται και η ολοσέλιδη αγγελία που δημοσίευσε στον αμερικανικό Τύπο (20/3) η Οργάνωση "Ηγέτες Επιχειρήσεων για Λογικές Προτεραιότητες", με την οποία καλούσε τους πολίτες να επικοινωνήσουν επειγόντως με τους γερουσιαστές των πολιτειών τους και να τους ζητήσουν να πουν "όχι" στη διεύρυνση του ΝΑΤΟ.

Στην αρχή της έκκλησης, που μεταδόθηκε και ραδιοφωνικά, αναφερόταν ειρωνικά: "Ας πάρουμε το ΝΑΤΟ και ας το επεκτείνουμε ως τα σύνορα της Ρωσίας. Θα διαβεβαιώσουμε τους Ρώσους ότι ερχόμαστε εν ειρήνη. Θα εξηγήσουμε, ότι ο ρωσικός λαός θα πρέπει να αισθάνεται πιο ασφαλής, γνωρίζοντας ότι η Πολωνία, η Ουγγαρία και η Τσέχικη Δημοκρατία έχουν στρατιωτική συμμαχία με τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Είναι το ίδιο αίσθημα ειρήνης και ασφάλειας που θα είχαν οι Αμερικανοί, αν η Ρωσία είχε στρατιωτική συμμαχία με τον Καναδά και το Μεξικό, οπλισμένους ως τα δόντια, και αποκλείοντας τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Τότε θα κοιμούμαστε καλύτερα, έτσι;".

Γενικότερα, πολυάριθμες άλλες οργανώσεις και διάφοροι παράγοντες ύψωναν κάθε μέρα τη φωνή τους, σε μια προσπάθεια, όπως έγραφε πρωτοσέλιδα (28/4) η εφημερίδα "Κρίστιαν Σάιανς Μόνιτορ", να πείσουν τους γερουσιαστές ότι οφείλουν να σκεφτούν πολύ καλά τις συνέπειες που θα έχει εκλογικά η ψήφος τους για την επέκταση του ΝΑΤΟ. Τα επιχειρήματά τους, υπογράμμιζε, είναι: "Η επέκταση του ΝΑΤΟ μπορεί να κοστίσει περισσότερο από ό,τι προβλεπόταν, να απομονώσει τη Ρωσία και να αναβιώσει την ψυχροπολεμική νοοτροπία και στις δύο πλευρές της νέας γραμμής του ΝΑΤΟ".

Μπροστά σ' αυτή την πλατιά, μαχητική κινητοποίηση, πώς εξηγείται η εμμονή της κυβέρνησης και του κογκρέσου στη διεύρυνση του ΝΑΤΟ; Η απάντηση είναι απλή.

Σύμφωνα με στοιχεία, που δημοσιεύτηκαν κατά καιρούς, ο ίδιος ο Πρόεδρος Κλίντον επέμεινε σ' αυτή τη θέση, για να εξασφαλίσει την επανεκλογή του, υποστηριζόμενος από τους ψηφοφόρους που κατάγονται από τις τρεις πιο πάνω χώρες, οι οποίες επιδίωκαν την ένταξή τους στο ΝΑΤΟ.

Ταυτόχρονα, τα μεγαλύτερα μονοπώλια εξοπλισμών, που ανέμεναν να βγάλουν δισεκατομμύρια επί δισεκατομμυρίων δολαρίων από την πώληση όπλων, επικοινωνιακών συστημάτων και άλλων στρατιωτικών εφοδίων, αν η Γερουσία ενέκρινε τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ, έχουν ξοδέψει τεράστια ποσά για "λόμπι" και σε προεκλογικές εισφορές, για να προωθήσουν την υπόθεσή τους στην Ουάσιγκτον. Και τα κέρδη τους αυτά θα ανεβαίνουν ολοένα πιο ψηλά, αν αργότερα εγκριθεί η ένταξη στο ΝΑΤΟ και άλλων 12 χωρών, σύμφωνα με τα ως τώρα σχέδια.

Πιο συγκεκριμένα, τα 6 μεγαλύτερα μονοπώλια εξοπλισμών διέθεσαν για ένα τέτοιο "λόμπι" 51 εκατομμύρια δολάρια μέσα στα τελευταία δύο χρόνια!

Πακτωλός χρημάτων για την κατασκευή όλο και πιο σύγχρονων όπλων ρέει καθημερινά... Μόνο στη διάρκεια αυτού του χρόνου, όπως ξεκάθαρα αφήνουν να εννοηθεί ο Γερμανός καγκελάριος, Χέλμουτ Κολ, και οι υπουργοί Συντονισμού, Τέο Βάιγκελ, Εξωτερικών, Κλάους Κίνκελ, και Αμυνας, Φόλκερ Ρίε, πρόκειται να διατεθούν για πολεμικούς εξοπλισμούς 46,7 δισεκατομμύρια μάρκα. Σύμφωνα, όμως, με τα κριτήρια του ΝΑΤΟ, τα χρήματα αυτά θα ανέρχονται σε 60 δισ. μάρκα. Ημερήσια, λοιπόν, θα ξοδεύονται για πολεμικούς σκοπούς 164 εκατ. μάρκα, ενώ την ώρα 7 εκατ. περίπου. Από την ίδρυση της Μπούντεσβερ και γι' αυτήν έχει διατεθεί το αστρονομικό ποσό των 1,6 τρισεκατομμυρίων μάρκων... Αυτά, μεταξύ άλλων, αναφέρονται σε σχετική προκήρυξη του Προεδρείου του Γερμανικού Κομμουνιστικού Κόμματος, που κυκλοφόρησε σε παγγερμανική κλίμακα και με την οποία καλεί το γερμανικό λαό σε αγώνα για μια ριζική αλλαγή της πολιτικής που ακολουθεί η κυβέρνηση στον τομέα των πολεμικών εξοπλισμών: Το ΓΚΚ τάσσεται αποφασιστικά και ριζικά ενάντια στους παρανοϊκούς αυτούς εξοπλισμούς, τους οποίους συστηματικά προωθεί το γερμανικό πολεμικό κεφάλαιο. Θα πρέπει αμέσως να διαλυθούν εκείνες οι ειδικές δυνάμεις, οι οποίες προορίζονται για επεμβάσεις σε περιοχές όπου εκδηλώνονται κρίσεις... Οι γερμανικές Ενοπλες Δυνάμεις θα πρέπει να δρουν σύμφωνα με τις συνταγματικές διατάξεις, οι οποίες αφορούν την άμυνα της χώρας και να παραιτούνται από οποιουσδήποτε πολεμικούς τυχοδιωκτισμούς.

Οι Γερμανοί ιμπεριαλιστές προκάλεσαν δύο παγκόσμιους πολέμους με δεκάδες εκατομμύρια ανθρώπινα θύματα και τεράστιες υλικές καταστροφές. Μια πολιτική, η οποία μειώνει την αναπτυξιακή βοήθεια, αρνείται να δεχτεί πρόσφυγες και διευκολύνει την εξαγωγή όπλων, είναι εντελώς απαράδεχτη... Το να εξοπλίζεις πρώτα δικτατορικά καθεστώτα, να θησαυρίζεις από τη διεξαγωγή πολέμων και να καλείς μετά "σε δράση για ειρήνευση...", είναι κάτι που δεν έχει να κάνει με μια πολιτική ασφάλειας. Το Σύνταγμα της χώρας αναγνωρίζει στις Ενοπλες Δυνάμεις μόνο την υπεράσπιση της χώρας. Και έτσι θα πρέπει να παραμείνει η κατάσταση. Να αποκλειστεί, λοιπόν, κάθε επέμβαση της Μπούντεσβερ σε παγκόσμια κλίμακα.

Στο Καλβ, στο ομοσπονδιακό κρατίδιο της Βάδης Βυρτεμβέργης, δημιουργούνται και εκπαιδεύονται εκείνες οι ένοπλες δυνάμεις, οι οποίες προορίζονται για μελλοντικούς πολέμους. Πρόκειται δηλαδή, για ειδικές δυνάμεις, οι οποίες επίσημα προπαγανδίζονται για απελευθέρωση αιχμαλώτων. Στην πραγματικότητα, όμως, πρόκειται για κατασκοπία, σαμποτάζ, καθώς και για ένοπλες επεμβάσεις σε "εχθρικούς χώρους...". Αυτές, όμως, σε καμιά περίπτωση δεν προβλέπονται από το Σύνταγμα της χώρας και θα πρέπει αμέσως να διαλυθούν...

Οι αθρόες αποκαλύψεις των τελευταίων βδομάδων μαρτυρούν ότι ο προσανατολισμός της Μπούντεσβερ για παγκόσμιους πολεμικούς τυχοδιωκτισμούς είναι ευπρόσδεκτος από τους Γερμανούς νεοναζί. Η θέση που παίρνει ο υπουργός Αμυνας, Φόλκερ Ρίε, σχετικά με επιμέρους περιπτώσεις, είναι απλώς γελοία. Οι επιθέσεις του ενάντια στον Τύπο δεν είναι τίποτα άλλο από αποπροσανατολιστικές μανούβρες. Η απαίτησή του να γίνουν οι αριστεροί, στρατιώτες της Μπούντεσβερ, είναι ανόητη. Η Μπούντεσβερ οικοδομήθηκε από ναζί αξιωματικούς. Ακόμα και σήμερα, πολλά στρατόπεδα φέρουν ονόματα στρατηγών οι οποίοι υπηρέτησαν στο χιτλερικό στρατό, στη διαβόητη Βέρμαχτ. Αντιδημοκρατικές τάσεις, συμπάθειες για καθεστώτα, όπως αυτά του Φράνκο στην Ισπανία, των συνταγματαρχών στην Ελλάδα, του Πινοτσέτ στη Χιλή, καθώς και άλλες εκδηλώσεις με "ήρωες της Ωέρμαχτ", αποτελούν τυπικές περιπτώσεις για την ιστορία της Μπούντεσβερ. Οποιος λοιπόν θέλει ν απαλλαγεί από το σκοταδισμό αυτό, θα πρέπει ν' αγωνιστεί για τη ριζική αλλαγή αυτής της κατεύθυνσης. Βέβαια, με μερικά τρεμοσβήνοντα κεριά δεν πρόκειται να πραγματοποιηθεί η αλλαγή αυτή.

Ν. Η. Η

Πορτογαλία

"Περήφανοι" για το "ευρώ" και οι φτωχοί φτωχότεροι...

Η Πορτογαλία, λοιπόν, συμπεριλαμβάνεται πλέον στις 11 χώρες - μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης, οι οποίες εισέρχονται στη δεύτερη φάση της Οικονομικής και Νομισματικής Ενωσης. Δηλαδή, με άλλα λόγια, έχει εκπληρώσει τα κριτήρια, τα οποία έχει επιβάλει η Συνθήκη του Μάαστριχτ για την ένταξή της στο ενιαίο ευρωπαϊκό νόμισμα, το "ευρώ". Το ερχόμενο φθινόπωρο, όπως ήδη έχει επίσημα ανακοινωθεί, ο πορτογαλικός λαός σε δημοψήφισμα θα κληθεί να επιβεβαιώσει ή όχι την είσοδο της χώρας στο "ευρώ".

Πάντως, η σημερινή πορτογαλική κυβέρνηση και τα προσκείμενα σ' αυτήν Μαζικά Μέσα Ενημέρωσης δεν αφήνουν ούτε στιγμή που να μην εκφράζουν "την ικανοποίηση και περηφάνια τους" αναφορικά με την εκπλήρωση των στόχων αυτών. Στόχοι, βέβαια, οι οποίοι εκπληρώθηκαν με την εφαρμογή μιας πολιτικής πρωτοφανούς σκληρής λιτότητας, που είχε ως αποτέλεσμα την κάθετη πτώση του βιοτικού επιπέδου του συνόλου των Πορτογάλων εργαζομένων. Ταυτόχρονα, όμως, θα πρέπει να τονιστεί ότι πριν λίγες μέρες, ο υπουργός Συντονισμού, Αντόνιο ντε Σούζα, σε σχετική συνέντευξη Τύπου στη Λισαβόνα, δήλωνε ότι η ίδια πολιτική θα συνεχιστεί και στο μέλλον.

Στην εκπλήρωση των κριτηρίων της Συνθήκης του Μάαστριχτ συνέβαλαν και τα χρηματικά ποσά που έχουν εξασφαλιστεί από τις αθρόες ιδιωτικοποιήσεις πρώην δημόσιων επιχειρήσεων, με αποτέλεσμα η ήδη υψηλή ανεργία να προσλάβει νέες δραματικότερες διαστάσεις... Επιβεβαίωση της διαπίστωσης ότι θα συνεχιστεί οπωσδήποτε η κάθετη πτώση του βιοτικού επιπέδου του πορτογαλικού λαού είναι το γεγονός ότι η Οργάνωση για την Οικονομική Συνεργασία και Ανάπτυξη (OOΣA) έχει απευθύνει αυστηρή προειδοποίηση στους κυβερνώντες της χώρας "να μην επαναπαυθούν στα θετικά νούμερα", που σημείωσαν αναφορικά με την επικείμενη ένταξη στη Νομισματική Ενωση, αλλά θα πρέπει να συνεχίσουν με τους ίδιους ρυθμούς την πολιτική σκληρής λιτότητας...

Η κυβέρνηση της Πορτογαλίας για το ερχόμενο φθινόπωρο προγραμματίζει διενέργεια δημοψηφίσματος, προκειμένου να επιβεβαιωθεί ή όχι η είσοδος της χώρας στο ενιαίο ευρωπαϊκό νόμισμα. Σύμφωνα με τις πιο πρόσφατες δημοσκοπήσεις, αυτή τη στιγμή ένα 46% τάσσεται υπέρ της ένταξης, ενώ ένα άλλο πολύ σημαντικό ποσοστό της τάξης του 30% τάσσεται σαφώς ενάντια. Σίγουρο, όμως, είναι, όπως χαρακτηριστικά υπογραμμίζουν έγκυροι πολιτικοί παρατηρητές στην πορτογαλική πρωτεύουσα, ότι κατά τη διάρκεια των επόμενων μηνών ο συσχετισμός αυτός θα ανατραπεί υπέρ της μη εισόδου της χώρας στη Νομισματική Ενωση.

Ταυτόχρονα, όμως, θα πρέπει να τονιστεί ότι η ακολουθούμενη πολιτική σκληρής λιτότητας έχει δημιουργήσει πολύ σοβαρούς φόβους και μεγάλες ανησυχίες σε πάνω από 600.000 αγρότες, οι οποίοι πιστεύουν ότι με την καθιέρωση του "ευρώ" στην πατρίδα τους θα αντιμετωπίσουν πολύ δύσκολα οικονομικά προβλήματα. Γιατί, όπως λένε οι ίδιοι, έτσι όπως θα εξελιχθούν μελλοντικά τα πράγματα στην Ευρωπαϊκή Ενωση, οι προβλεπόμενες χρηματοδοτήσεις πρόκειται τμηματικά να καταργηθούν...

Ετσι, λοιπόν, ο υπουργός Οικονομικών, Μούρα, αντιλαμβανόμενος τις επερχόμενες αρνητικές εξελίξεις στη χώρα του και παίρνοντας υπόψη τις επικείμενες μαζικές κινητοποιήσεις των Πορτογάλων εργαζομένων, έκανε έκκληση στους εγκεφάλους των Βρυξελλών να μην αγνοήσουν σε καμιά περίπτωση την πραγματική οικονομική κατάσταση που επικρατεί στην Πορτογαλία, ενώ, ταυτόχρονα, δεν παρέλειψε να υπογραμμίσει ότι η χώρα του θα χρειαστεί πολλά χρόνια, προκειμένου να πλησιάσει το επίπεδο των άλλων πλούσιων κρατών - μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Κατά τα άλλα, ιδιαίτερα δραματική θα πρέπει να θεωρηθεί η οικονομική και κοινωνική θέση των Πορτογάλων εργαζομένων με τους κατώτατους μισθούς. Πολλοί απ' αυτούς έχουν προστεθεί στην ήδη μεγάλη στρατιά των φτωχών. Ετσι, λοιπόν, πρόσφατα, το Υπουργικό Συμβούλιο πήρε απόφαση ν' αντιμετωπίσει το μεγάλο αυτό πρόβλημα με μια εντελώς μηδαμινή αύξηση των κατώτατων μισθών. Αυτοί τώρα, σε σύγκριση με το 1997, αυξάνονται κατά 3,88% και από 56.700 εσκούντος που ήταν, τώρα ανέρχονται σε 58.900. Η αύξηση αυτή κατά 2.200 εσκούντος είναι τόσο πενιχρή, αφού, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται, μόλις αρκεί για ένα μεσημεριανό γεύμα σε κάποιο μεσαίο πορτογαλικό εστιατόριο. Στην περίπτωση βέβαια, που πάρει υπόψη του κανείς τον αναμενόμενο πληθωρισμό, τότε η αύξηση αυτή στην πραγματικότητα δεν ξεπερνά το 1,9%.

Ακόμα, θα πρέπει ν' αναφερθεί ότι στην πορτογαλική αγροτική οικονομία το εισόδημα, κατά μέσο όρο, ισοδυναμεί με το ήμισυ του κατώτατου μισθού, γεγονός που σημαίνει ότι γενικά το βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων της χώρας καθημερινά χειροτερεύει... Γι' αυτό, τα συνδικάτα, τα οποία προετοιμάζονται για επικείμενες απεργιακές και άλλες κινητοποιήσεις ασκούν πολύ αυστηρή κριτική στην πολιτική της κυβέρνησης, δηλώνοντας ότι ακόμα και μετά τη μηδενική αυτή αύξηση των κατώτατων μισθών, η Πορτογαλία θα συνεχίσει να παραμένει μια από τις χώρες με εκατοντάδες χιλιάδες ανέργους και με δραματικά αυξανόμενη φτώχεια...

Νίκος ΗΛΙΑΔΗΣ - ΗΛΙΟΥΔΗΣ

"Η επέκταση του ΝΑΤΟ μπορεί να κοστίσει περισσότερο από ό,τι προβλεπόταν, να απομονώσει τη Ρωσία και να αναβιώσει την ψυχροπολεμική νοοτροπία και στις δύο πλευρές της νέας γραμμής του ΝΑΤΟ"

Μια Ινδιάνα "Μαπούτσε" μπροστά σε δυνάμεις ασφαλείας, που εμπόδισαν τη διεξαγωγή πορείας ιθαγενών στο Σαντιάγο