Το συγκεντρωτικό πολιτικό σύστημα της Ευρωπαϊκής Ενωσης είναι μια ιδανική παλαίστρα για τους εκπροσώπους συμφερόντων κάθε είδους. Μόνο στις Βρυξέλλες, υπάρχουν 10.000 άτομα, που είναι στην υπηρεσία των διαφόρων λόμπι, οι 90% από αυτούς ανήκουν στη βιομηχανία.

Ενα από τα ισχυρότερα και με μεγαλύτερη επιρροή λόμπι είναι η ΕΡΤ (Ευρωπαϊκή Στρογγυλή Τράπεζα των Βιομηχάνων) που ιδρύθηκε το 1983. Σ' αυτήν ανήκουν 45 διευθυντικά στελέχη πολυεθνικών εταιριών. Η Γερμανία εκπροσωπείται από τις πολυεθνικές BAYER, VEBA, BOSCH, DAIMLER BENZ, SIEMENS, KRUPP, BERTERSMANN.

Μεγάλες "επιτυχίες" της ERT θεωρούνται η δημιουργία της κοινής Ευρωπαϊκής Αγοράς, η Συμφωνία του Μάαστριχτ με τη νομισματική ενοποίηση και το διευρωπαϊκό συγκοινωνιακό δίκτυο.

Στόχοι της ERT τα επόμενα χρόνια είναι η αποδυνάμωση της περιβαλλοντικής και κοινωνικής νομοθεσίας, η διεύρυνση της ΕΕ προς Ανατολάς, καθώς και οι αναδιαρθρώσεις και οι ιδιωτικοποιήσεις στους τομείς της Ενέργειας, των Επικοινωνιών και Τηλεπικοινωνιών. Στον τομέα του Εργατικού Δικαίου προωθούνται οι ελαστικές μορφές εργασίας, τόσο στους μισθούς, όσο και στο χρόνο εργασίας.

Πίσω από κλειστές πόρτες κανονίζονται υποθέσεις που θα εξασφαλίζουν την παγκόσμια κυριαρχία των πολυεθνικών. Σε ειδικά θέματα, όπως οι τηλεπικοινωνίες, δημιουργούνται ομάδες εργασίας από μέλη της ERT και πολιτικούς της ΕΕ και συχνά οι προτάσεις της ERT υιοθετούνται λέξη προς λέξη στο πρόγραμμα της ΕΕ. Για παράδειγμα, αναφέρεται ότι η "Λευκή Βίβλος" για την απασχόληση του 1993 του τότε Προέδρου της ΕΕ Ζ. Ντελόρ μοιάζει από την αρχή μέχρι το τέλος με ένα έγγραφο της ERT, που είδε το φως τον ίδιο ακριβώς καιρό.

Οσον αφορά την επεξεργασία ειδικών θεμάτων, υπάρχει μια σειρά λόμπι που προσεγγίζουν την ERT. Η πιο σημαντική από αυτές τις ομάδες είναι ο εργοδοτικός Οργανισμός UNICE, οργανωμένος σε 55 ομάδες εργασίας που μπορεί να κινητοποιήσει χίλια μέλη. Οι εκπρόσωποι της UNICE έχουν άποψη για κάθε θέμα που συζητείται ανοιχτά στην ΕΕ, υποβάλλουν προσχέδια νόμων και βομβαρδίζουν βουλευτές και εκπροσώπους του Τύπου με τις θέσεις τους.

Το 1995 ιδρύθηκε από το υπουργείο Εμπορίου των ΗΠΑ και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, άρα από επίσημους φορείς, σε συνεργασία με την ERT, η TABD (Διατλαντικός Επιχειρηματικός Διάλογος). Σ' αυτήν ανήκουν από ευρωπαϊκής πλευράς 11 τοπ μάνατζερ, ανάμεσά τους οι διευθυντές των BAYER, SIEMENS, ABB και από την αμερικανική πλευρά οι υπεύθυνοι των BOEING, IBM, FORD, GM. Σύμφωνα με το καταστατικό της, η TABD είναι ένα συμβουλευτικό όργανο της ευρωπαϊκής επιτροπής και στην πραγματικότητα ένα μέσο προσέγγισης των διαφόρων λόμπι με αναγνωρισμένους Οργανισμούς της ΕΕ.

Α. Ν.

"TO ΕΥΡΩ τρέχει, επιβιβαστείτε παρακαλώ", γράφουν οι αφίσες που αναρτήθηκαν στα γερμανικά τρένα για να προπαγανδίσουν το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα. Πολλοί όμως είναι οι Γερμανοί που δε βιάζονται να ανέβουν στο τρένο του ΕΥΡΩ, υπάρχουν και αρκετοί που δηλώνουν ότι δε θα τους πείραζε καθόλου ακόμη και να το χάσουν. Σύμφωνα με δημοσκόπηση που έγινε για λογαριασμό της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, το 60% των Γερμανών δεν επιθυμεί τη μετάβαση στο ΕΥΡΩ.

ΟΙ ΒΡΕΤΑΝΟΙ και οι Σκανδιναβοί είναι με συντριπτική πλειοψηφία κατά του ΕΥΡΩ. Οι πολίτες της "Γηραιάς Αλβιώνος" με ποσοστό 71%, οι Δανοί με 68%, οι Φινλανδοί με 67% και οι Σουηδοί με 66% λένε "όχι" στο ΕΥΡΩ. Συνολικά το 49% των Ευρωπαίων πολιτών δηλώνουν ότι δε συμφωνούν με την πολιτική της Οικονομικής και Νομισματικής Ενωσης και την καθιέρωση του κοινού νομίσματος.

ΟΙ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ μπορεί να λένε "όχι" στο ΕΥΡΩ, όμως αυτό φαίνεται να μην απασχολεί τους ιθύνοντες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που ασχολούνται με το πώς θα αναγράφονται οι τιμές των προϊόντων μετά την κυκλοφορία του κοινού νομίσματος...

"ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΑ",λοιπόν, θα δημιουργηθούν στις χώρες - μέλη για να ελέγχουν τις αγορές και να εντοπίζουν προβλήματα σχετικά με το ΕΥΡΩ. Στην απόφαση αυτή κατέληξε χτες η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Τα θέματα που συζητήθηκαν ήταν: τα τραπεζικά έξοδα μετατροπής των εθνικών νομισμάτων σε ΕΥΡΩ, η διπλή αναγραφή των τιμών (σε ΕΥΡΩ και σε εθνικό νόμισμα) και, τέλος, ο διάλογος αρχών - καταναλωτών που σχετίζεται με την ενημέρωσή τους. Δηλαδή: "Αλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε".

"ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΔΙΑΛΥΣΗΣ της αμυντικής βιομηχανίας" ήταν ο τίτλος του χτεσινού "Ριζοσπάστη" και αναφερόταν στις μεθοδεύσεις της κυβέρνησης για τη συρρίκνωση και στη συνέχεια το ξεπούλημα αυτού του κρίσιμου τομέα. Το βέβαιο είναι ότι οι διαγραφόμενες εξελίξεις συνδυάζονται με τις ανακατατάξεις που γίνονται αυτή την περίοδο στην Ευρωπαϊκή Ενωση με τις συγχωνεύσεις στο χώρο της αεροδιαστημικής και αμυντικής βιομηχανίας. Σπεύδει λοιπόν η κυβέρνηση να προετοιμάσει τη "λεία".

Η ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΗ των τριών μεγαλύτερων αεροδιαστημικών βιομηχανιών, της βρετανικής "Aerospace", της γαλλικής "Aerospatiale" και της γερμανικής DASA, βρίσκεται αυτή την περίοδο στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος. Η συγχώνευση έχει αποφασιστεί σε πολιτικό επίπεδο ως απάντηση στον ανταγωνισμό με τους κολοσσούς της αμερικανικής αμυντικής βιομηχανίας, που απειλούν με εξαφάνιση τους πάντες.

Η ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ είναι η προϋπόθεση γι' αυτή τη συγχώνευση που θα οδηγήσει στη δημιουργία της μεγαλύτερης βιομηχανίας κατασκευής αεροσκαφών όχι μόνο για την πολεμική, αλλά και για την πολιτική αεροπορία, σε ολόκληρο τον κόσμο. Το πρόβλημα εντοπίζεται στη γαλλική "Aerospatiale", η οποία ανήκει στο κράτος. Ετσι οι Γερμανοί και οι Βρετανοί πιέζουν τους Γάλλους για την άμεση αποκρατικοποίηση γιατί, όπως υποστηρίζουν, δεν είναι δυνατόν ένα κράτος να συμμετέχει σε έναν τέτοιο όμιλο.

ΤΟΝ ΤΙΤΑΝΙΚΟ λίγο πριν προσκρούσει στο παγόβουνο θυμίζει η ΟΝΕ, δήλωσε ο υπουργός Εσωτερικών της Γαλλίας, Ζαν Πιερ Σεβενεμάν, σε συνέντευξή του στη γερμανική εφημερίδα "Ντι Βόχε". "Η θάλασσα είναι ήρεμη, η τραπεζαρία είναι μεγαλοπρεπής, η ορχήστρα παίζει. Οταν όμως δούμε το παγόβουνο, μπορεί να είναι πολύ αργά", τονίζει στη συνέντευξη ο Σεβενεμάν. Γλαφυρός και παραστατικός ο υπουργός της γαλλικής σοσιαλιστικής κυβέρνησης, όμως όταν έρχεται η "ώρα της κρίσεως" ο ίδιος, όπως και ο προϊστάμενός του Λ. Ζοσπέν, δηλώνει "παρών" στο προσκλητήριο των πολυεθνικών.

TO ΜΟΥΝΤΙΑΛ,το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου, που θα γίνει το καλοκαίρι στη Γαλλία, απασχόλησε την Κομισιόν μετά από καταγγελίες που έγιναν για τον τρόπο διακίνησης των εισιτηρίων απ' τους διοργανωτές. Οι Γάλλοι αρχικά είχαν δηλώσει ότι απ' αυτούς θα πωληθούν τα 2,5 εκατομμύρια εισιτήρια του Μουντιάλ και ότι μόνο 50.000 εισιτήρια, πέρα απ' αυτά που θα πάρουν οι εθνικές ποδοσφαιρικές ομοσπονδίες, θα διατεθούν στη διεθνή αγορά. Τελικά, μετά τις διαμαρτυρίες και την απειλή της Κομισιόν ότι θα τους παραπέμψει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, αποφάσισαν να διαθέσουν 110.000 εισιτήρια σε φιλάθλους άλλων χωρών, μέσω τηλεφωνικών πωλήσεων.