To "πράσινο φως" άναψε το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) για την τοποθέτηση του εκδότη της εφημερίδας "το Βήμα" ως διοικητή του Αγίου Ορους! Στη χτεσινή διάσκεψη του Γ' Τμήματος του ανώτατου διοικητικού δικαστηρίου, σύμφωνα με πληροφορίες, απερρίφθησαν όλες οι προσφυγές κατά του διορισμού του Στ. Ψυχάρη, λόγω έλλειψης έννομου συμφέροντος. Η απόφαση ελήφθη κατά πλειοψηφία με ψήφους (4-1) και αναμένεται να δημοσιευτεί εντός του τρέχοντος μηνός.

Αξίζει να αναφέρουμε ότι το δικαστήριο δεν "μπήκε επί της ουσίας" της υπόθεσης και με πρόσχημα ότι οι προσφεύγοντες δεν είχαν έννομο συμφέρον απέρριψε όλες τις προσφυγές. Η προκλητική αυτή απόφαση του ΣτΕ λειτουργεί πλέον ως σωσίβιο για το διορισμό του Στ. Ψυχάρη και ως "καθαρτήριο" για τη γενική κατακραυγή που είχε προκαλέσει ο διορισμός του από τον υπουργό Εξωτερικών Θ. Πάγκαλο.

Το δικαστήριο δέχτηκε την εισήγηση του Δ. Μπριόλα, ο οποίος κατά τη συζήτηση των προσφυγών στις 5 Ιούνη είχε προτείνει να απορριφθούν οι προσφυγές λόγω έλλειψης έννομου συμφέροντος. Ωστόσο, και ο εισηγητής Δ. Μπριόλας κατά τη συζήτηση των προσφυγών είχε παραδεχτεί ότι ο διορισμός είναι άκυρος και είχε προτείνει πως σε περίπτωση που οι προσφυγές γίνουν δεκτές από το δικαστήριο τότε θα πρέπει να κριθεί παράνομος ο διορισμός Ψυχάρη, καθώς η από 14-4-1983 κοινή Υπουργική Απόφαση, που προβλέπει ότι μπορεί να διορίζεται ως διοικητής του Αγίου Ορους και πανεπιστημιακός "είναι εκτός εξουσιοδότησης".

Προσφυγές κατά του διορισμού του Στ. Ψυχάρη είχαν καταθέσει οι Θ. Κατριβάνος, Σ. Αναστασάκος, το σωματείο "Κίνηση Ενεργών Πολιτών" και ο τέως πρέσβης Ν. Μακρίδης. Ιδιαίτερη έκπληξη προξένησε η απόρριψη της προσφυγής του τέως πρέσβη Ν. Μακρίδη. Νομικοί κύκλοι επισήμαναν για το θέμα αυτό ότι είναι δύσκολο να στηριχτεί με νομικά επιχειρήματα η απόφαση του ΣτΕ, γιατί ο Ν. Μακρίδης ως τέως πρέσβης και υπάλληλος του υπουργείου Εξωτερικών είχε έννομο συμφέρον να προσφύγει στη Δικαιοσύνη.

Να υπενθυμίσουμε ότι οι προσφεύγοντες κατά του διορισμού Στ. Ψυχάρη υποστηρίζουν πως ο διορισμός του είναι άκυρος και παράνομος, γιατί δεν έχει τα τυπικά και ουσιαστικά προσόντα, αφού δεν είναι μέλος κύριου η βοηθητικού προσωπικού ανώτερου ή ανώτατου εκπαιδευτικού ιδρύματος, είναι μέτοχος και μέλος διάφορων Διοικητικών Συμβουλίων ανωνύμων εταιριών και συνεπώς δεν μπορεί να ανταποκριθεί στα καθήκοντά του.

Στη δεκαετία του '60 χρησιμοποιήθηκε κατά συρροήν η προβολή των βασιλικών γάμων: Ο Αλβέρτος του Βελγίου και η Πάολα Ρούφο Ντι Καλάβρια, η Γκρέις Κέλλυ του Μονακό (η... πάμπλουτη "σταχτοπούτα", κόρη βιομηχάνου τούβλων και ηθοποιός του Χόλιγουντ που έγινε γαλαζοαίματη εξ αγχιστείας - πόσες κοπελίτσες ονειρεύονταν να ήταν στη θέση της με έναν καλό γάμο...) και από τις δικές μας η πριγκίπισσα Σοφία, νυν βασίλισσα της Ισπανίας χάρις στη λούφα του συζύγου της στη φρανκική δικτατορία που εύκολα τον χρησιμοποίησε η αστική τάξη της χώρας του για την πτώση στα μαλακά του φρανκισμού, του Σάχη της Περσίας με τη Φαράχ Ντιμπά, γόνο Περσών φεουδαρχών, που η καημένη θυσίασε τις σπουδές της στην αρχιτεκτονική στην Ελβετία, για να δώσει γιο στον Σάχη, του Κωνσταντίνου με την Αννα - Μαρία μετά την άρνηση της σιδηράς κυρίας Φρίκης να δεχτεί στα Ανάκτορα μη γαλαζοαίματες ηθοποιούς - πολύ μπανάλ αυτός ο Ρενιέ του Μονακό -, θα είχαμε και το προξενειό της αλληνής με τον πρίγκιπα Χάρολδ της Νορβηγίας, αλλά κάπου χάλασε και μας έμεινε δυστυχής στο ράφι, και άλλα πολλά σε διεθνές επίπεδο με χρήση και από την ελληνική αστική τάξη.

Ετσι, περάσαμε από τις χαρές στις θλίψεις. Είχαμε και παλιότερα αλλά λίγα, όπως τη διέλευση από την Αθήνα της Σοράγιας, της "θλιμμένης αυτοκράτειρας", όπου εκατοντάδες γυναικούλες περίμεναν δακρυσμένες έξω από το Ατενέ Παλλάς στη Σταδίου να της δώσουν συμβουλές "πώς να το κάνει" για να κάνει αγόρι, και "σερνικοβότανα" (και δώστου κλάμα η κυρία...). Η κηδεία του Βασιλέως Παύλου πέρασε μάλλον στο ντούκου, λόγω της προσμονής των γάμων του Κωνσταντίνου που ευσεβώς προανέφερα. Αλλωστε ήταν και σκιώδης βασιλιάς ο μακαρίτης.

Θέλουν να ξεχάσουμε ότι η Μελίνα υπήρξε υπουργός Πολιτισμού σε όλες τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και έχουμε ακόμη τον αρχαιολογικό νόμο του...1932, ότι έδωσε το "πράσινο φως" στην επίχωση των αρχαιοτήτων και τη μετατροπή της Ιεράς Οδού σε αρτηρία βαρείας κυκλοφορίας, ότι ούτε κατ' ελάχιστον δεν επέλυσε τα προβλήματα των εργαζομένων στο ΥΠΠΟ, ότι επί υπουργίας της έγινε το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο και το Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων κομματικά όργανα του ΥΠΠΟ που με τη μεθοδευμένη πλειοψηφία σκύβουν το κεφάλι σε κάθε απαίτηση μεγαλοξενοδόχων ή και μικρομεσαίων ιδιοκτητών σε βάρος της εθνικής μας κληρονομιάς. Θέλουν να ξεχάσουμε ότι ο Γεννηματάς υπήρξε Υπουργός Οικονομικών την εποχή που χαράχτηκε η νέα φάση της διαρκούς λιτότητας.

Θέλουν να ξεχάσουμε ποιος ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο άνθρωπος που υπονόμευσε, υπέκλεψε, πλαστογράφησε και διαστρέβλωσε τους στόχους του λαϊκού κινήματος και που εισήγαγε την πολιτική της υποκουλτούρας, τον αυριανισμό και τον έρποντα φασισμό, και που εξυπηρέτησε τη διεθνή αστική τάξη στη χώρα μας με τον πιο ύπουλο τρόπο, από την ίδρυση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Διεθνούς Τράπεζας το 1945 μέχρι τη Συνθήκη του Μάαστριχτ στα τελευταία του, που χειραγώγησε χιλιάδες αγωνιστές της αριστεράς μετατρέποντάς τους σε πιόνια της ελληνικής σοσιαλδημοκρατίας...

Θέλουν να ξεχάσουμε όλη τη σήψη του καπιταλισμού και να αγνοήσουμε το ότι η Νταϊάνα ανήκε στις πλουσιότερες οικογένειες της Μεγάλης Βρετανίας, και η ιδιωτική της ζωή ήταν η τυπική ενός τζετ - σετ. Δε μας αφορά η ιδιωτική ζωή κανενός, απλά όμως όταν αυτή χρησιμοποιείται από την αστική τάξη και τα ΜΜΕ- χωρίς κανέναν σεβασμό στην ιδιωτικότητα - (ας ξεχάσουμε ότι και οι τζετ - σετ τρέφονται από το "κυνήγι" των ΜΜΕ), τότε είμαστε υποχρεωμένοι να επισημάνουμε τις κοινωνικές επιπτώσεις που επιδιώκει η αστική τάξη, και να θωρακιστούμε απέναντι στη "συμπόνια" και τον "σπαραγμό".

Υπήρξαν κηδείες που έριξαν κυβερνήσεις όπως του Γρηγόρη Λαμπράκη το 1963, έχουμε όμως και κηδείες που στηρίζουν κυβερνήσεις και καθεστώτα. Η διαφορά είναι ότι οι μεν είναι πολιτικές πράξεις, οι δε είναι θεατρινισμοί που στοχεύουν στις ευαίσθητες χορδές λίγο ή καθόλου πολιτικοποιημένων μαζών, και έρχονται σαν συνέχεια μιας γενικής πλύσης εγκεφάλου από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και κλίματος υποκουλτούρας. Η ακόμη χειρότερα, στην άμβλυνση της ταξικής συνείδησης, (και δυστυχώς όχι μόνον των μαζών).

Και για να το ρίξουμε και λίγο στην πλάκα, απλά μπαφιάσαμε. Τους προσφέρουμε επιτέλους την... ψήφο μας, αν αυτό είναι ο στόχος τους, (υπάρχουν άλλωστε κι άλλοι δρόμοι για την εξουσία της εργατικής τάξης) αλλά ας μας αφήσουν λίγο καιρό χωρίς κηδείες, νισάφι πια!!!

Γεώργιος Μ. ΣΑΡΗΓΙΑΝΝΗΣ

Χωρίς τη συμμετοχή της Τουρκίας, όπως άλλωστε αναμενόταν, θα πραγματοποιηθεί από τις 23 Σεπτέμβρη μέχρι τις 5 Οκτώβρη η ΝΑΤΟική άσκηση "Dynamic Mix - '97".Η άσκηση, που, εκτός των άλλων, περιλαμβάνει και αποβατικές ενέργειες, θα διεξαχθεί στη Βόρεια Ελλάδα και σε περιοχές των παραλίων της Μεσσηνίας, όπως η Κυπαρισσία. Η απόφαση της Τουρκίας να αποσυρθεί από την άσκηση, όπως αναφέρεται σε τηλεγράφημα του ΑΠΕ από την Κωνσταντινούπολη, δημιούργησε σύγχυση στο στρατηγείο του ΝΑΤΟ, σύμφωνα με Τούρκους αναλυτές που θεωρούν ότι η Συμμαχία "δυσκολεύεται να εξηγήσει τη στάση της Τουρκίας". Το ΝΑΤΟ φοβάται ότι η τουρκική στάση μπορεί να προκαλέσει δυσκολίες στην αναδιάρθρωση της διοίκησης της Νότιας Πτέρυγας που σχεδιάζει η συμμαχία, υποστηρίζουν αναλυτές της εφημερίδας "Cumhuriyet". Η εν λόγω άσκηση είναι η πρώτη ΝΑΤΟική επί ελληνικού εδάφους, σε εφαρμογή του νέου επιθετικού του δόγματος, το δε σενάριό της έχει χαρακτήρα εκπαίδευσης των υπό συγκρότηση Δυνάμεων Ταχείας Επέμβασης, στα πλαίσια της νέας δομής του ΝΑΤΟ. Στη διεξαγωγή της άσκησης αυτής, έχει εκφράσει την αντίθεσή της η Επιτροπή Ειρήνης Μεσσηνίας. "Το γεγονός αυτό, τονίζει, είναι δείγμα υποταγής της ελληνικής κυβέρνησης στα ΝΑΤΟικά σχέδια" και καλεί τους πολίτες της Μεσσηνίας να μην επιτρέψουν να γίνει η περιοχή τους ορμητήριο του ΝΑΤΟ κατά των γειτονικών μας χωρών.

Στο μεταξύ, πρόσκληση προς τον υπουργό Αμύνης Α. Τσοχατζόπουλο, έχει απευθύνει ο Τούρκος υπουργός Αμύνης Ισμέτ Σεζγκίν, για να επισκεφθεί τη "Διεθνή Εκθεση Αμυνας και Αεροπορίας", που γίνεται τις μέρες αυτές στην Αγκυρα. Η κίνηση αυτή χαρακτηρίζεται ως κίνηση καλής θέλησης από τον τουρκικό Τύπο, που παρατηρεί ότι δεν έχει ακόμα δοθεί απάντηση της ελληνικής πλευράς.