Την ίδια στιγμή, που ο Ν. Κωνσταντόπουλος επιχειρεί να κρατήσει ισορροπίες, εφαρμόζοντας πολιτική σούπερ μάρκετ, η Μ. Δαμανάκη υπογραμμίζει σε άρθρο της στη χτεσινή "Ελευθεροτυπία": "Η ανάγκη φορολογίας του αγροτικού εισοδήματος - το 25% του οικονομικά ενεργού πληθυσμού πληρώνει το 0,3% της φορολογίας εισοδήματος - δεν είναι απλώς ένας στόχος κοινωνικά δίκαιος... Οι ζωντανές αριστερές δυνάμεις και ο Συνασπισμός έχασαν εν προκειμένω την ευκαιρία να προβάλουν την έμπρακτη αμφισβήτηση του δεδομένου κοινωνικού μοντέλου...".

Τα σχόλια νομίζουμε πως περιττεύουν. Μόνο μια απορία έχουμε: Από πότε οι αριστερές και μάλιστα ...ζωντανές δυνάμεις ταυτίζουν τον κοινωνικό χαρακτήρα της πολιτικής και των προτάσεών τους με τη λογική του κεφαλιάτικου..; Ούτε καν ένα ελάχιστο αφορολόγητο όριο δεν πρέπει να υπάρχει δηλαδή; Η μήπως χρειάζεται να αναφέρουμε τον τεράστιο πλούτο που συγκεντρώνει στα χέρια του, το ελάχιστο ποσοστό της ολιγαρχίας;

Για προαποφασισμένη συρρίκνωση της ελληνικής γεωργίας μίλησαν στο "γιορτασμό" του Κιλελέρ τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ στη νόθα διοίκηση ΓΕΣΑΣΕ και στη διοίκηση της ΠΑΣΕΓΕΣ, αναφέροντας πως προβλέπεται εκτός από τη δραστική μείωση του αγροτικού εισοδήματος και μείωση κατά 40% του αγροτικού πληθυσμού.

Κι όμως, αμέσως μετά, ο πρόεδρος της ΠΑΣΕΓΕΣ, Ν. Λιόλιος, κατηγόρησε την Πανθεσσαλική Επιτροπή και τη μεγαλειώδη αγροτική εξέγερση ενάντια σ' αυτές τις προαποφασισμένες επιλογές, ως υποκινούμενες που εξυπηρετούσαν, τάχα, μικροκομματικές σκοπιμότητες! Φαίνεται πως ο κομματάρχης του ΠΑΣΟΚ κρίνει εξ ιδίων τα αλλότρια. Γιατί αυτού του είδους τις σκοπιμότητες - μικροκομματικές κ.λπ. και μαζί τις προσωπικές του επιδιώξεις - εξυπηρετεί ο ίδιος από τη θέση του προέδρου της ΠΑΣΕΓΕΣ και άλλοι κυβερνητικοί συνδικαλιστές. Είναι αυτός ακριβώς ο ρόλος τους των ΠΑΣΟΚο - ΣΥΝεταίρων που ξεσκεπάστηκε με τις μεγάλες αγροτικές κινητοποιήσεις. Και οι αγρότες έστειλαν το διπλό μήνυμα πως δεν αποδέχονται τη λογική των καρεκλοκένταυρων κυβερνητικών συνδικαλιστών, τη λογική του "σφάξε με αγά μου ν' αγιάσω", και ούτε τον κυβερνητικό συνδικαλισμό... Οσο πιο νωρίς το καταλάβουν τόσο το καλύτερο και γι' αυτούς, λοιπόν.

Ναι, βέβαια, ο "ΣΥΝ" υποστήριξε τις πρόσφατες αγροτικές κινητοποιήσεις και αυτές των ΕΒΕ. Από την πρώτη στιγμή, υπογράμμισε ότι το φορολογικό είναι η κορυφή του παγόβουνου. Οτι τα κοινωνικά αυτά στρώματα αντιμετωπίζουν πρόβλημα επιβίωσης και πρέπει να υπάρξουν πολιτικές ανάπτυξης...

Ετσι, με αυτές τις φράσεις, ξεμπέρδεψε ο πρόεδρος του "ΣΥΝ" τις σχετικές ερωτήσεις στη χτεσινή πολύωρη, συνέντευξή του στο ραδιοσταθμό "ΦΛΑΣ". Και συμπλήρωσε, ότι ο "ΣΥΝ" είναι υπεύθυνο κόμμα. Δεν είναι σούπερ μάρκετ πολιτικής για να ικανοποιεί τους πάντες, αλλά λέει τα πράγματα με τ' όνομά τους...

Να μας επιτρέψει να του θυμίσουμε, ότι μιλούσε σε νοήμονα και με ελάχιστη τουλάχιστον μνήμη όντα. Ανθρώπους, δηλαδή, που ξέρουν και θυμούνται, ότι μόλις πριν λίγες μέρες οι αγρότες καταγγέλλονταν από τις στήλες της "Αυγής", ως φοροφυγάδες. Που θυμούνται ότι ο "ΣΥΝ" υπερψήφισε τη Συνθήκη του Μάαστριχτ και κάνει την "πάπια" για την Κοινή Αγροτική Πολιτική, μια από τις συνέπειές της. Και ακόμη, ότι ο "ΣΥΝ" συμφωνεί με τα λεγόμενα αντικειμενικά και στην πραγματικότητα παντελώς αυθαίρετα κριτήρια. Οπως και άλλα πολλά παρόμοια. Αλλωστε, αν προσέξει κανένας τα όσα λέει ο Ν. Κωνσταντόπουλος, θα δει ότι μιλάει γενικώς και αορίστως περί ανάπτυξης. Και η κυβέρνηση, όμως, γι' αυτή μιλάει...

Την ίδια στιγμή, που ο Ν. Κωνσταντόπουλος επιχειρεί να κρατήσει ισορροπίες, εφαρμόζοντας πολιτική σούπερ μάρκετ, η Μ. Δαμανάκη υπογραμμίζει σε άρθρο της στη χτεσινή "Ελευθεροτυπία": "Η ανάγκη φορολογίας του αγροτικού εισοδήματος - το 25% του οικονομικά ενεργού πληθυσμού πληρώνει το 0,3% της φορολογίας εισοδήματος - δεν είναι απλώς ένας στόχος κοινωνικά δίκαιος... Οι ζωντανές αριστερές δυνάμεις και ο Συνασπισμός έχασαν εν προκειμένω την ευκαιρία να προβάλουν την έμπρακτη αμφισβήτηση του δεδομένου κοινωνικού μοντέλου...".

Τα σχόλια νομίζουμε πως περιττεύουν. Μόνο μια απορία έχουμε: Από πότε οι αριστερές και μάλιστα ...ζωντανές δυνάμεις ταυτίζουν τον κοινωνικό χαρακτήρα της πολιτικής και των προτάσεών τους με τη λογική του κεφαλιάτικου..; Ούτε καν ένα ελάχιστο αφορολόγητο όριο δεν πρέπει να υπάρχει δηλαδή; Η μήπως χρειάζεται να αναφέρουμε τον τεράστιο πλούτο που συγκεντρώνει στα χέρια του, το ελάχιστο ποσοστό της ολιγαρχίας;

Πήγε και ο Αντ. Σαμαράς χτες στο Μαντούδι. Πήγε και δήλωσε αργότερα ότι όλα μπορούν να διορθωθούν, αρκεί να "υπάρχει ζεστασιά και πρόνοια από το κράτος". Μπρου...