ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 15 Αυγούστου 1996
Σελ. /24
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΤΗΣ ΒΕΡΑΣ ΝΙΚΟΛΑ'ΪΔΟΥ, ΥΠΕΥΘΥΝΗΣ ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥΚΚΕ ΚΑΙ ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΤΗΣ "ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ" ΚΟΚΚΙΝΙΑΣ
Να υπάρξει συνολική διεκδίκηση

- Πώς φτάσαμε στην απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθήνας, που δικαιώνει τους έξι δήμους και επιβάλει στην κυβέρνηση να τους καταβάλει τα ποσά που παράνομα παρακρατεί από τους Κεντρικούς Αυτοτελείς πόρους;

- Η διαδικασία αυτή άρχισε από την ΤΕΔΚΝΑ το 1992. Καταλήξαμε τότε σε έξι δήμους που θα έμπαιναν μπροστά και θα διεκδικούσαν από την κεντρική διοίκηση και δικαστικά να δοθούν τα παρανόμως παρακρατημένα. Ανάμεσα σ' αυτούς ήταν και ο Δήμος Νίκαιας, επί της δικής μας δημαρχίας. Εγινε ένα πρώτο δικαστήριο, ζητήθηκαν συμπληρωματικά στοιχεία, έκανε δύο Ερωτήσεις το ΚΚΕ και τελικά εκδικάστηκε τον Δεκέμβρη του '95 η υπόθεση, έβγαλε θετική απόφαση το δικαστήριο. Αυτό ανοίγει το δρόμο και για τους υπόλοιπους δήμους της Αττικής.

- Τι ενέργειες πρέπει να γίνουν;

- Είναι πρώτον η θετική ενέργεια που προγραμματίζει η ΤΕΔΚΝΑ για την ενημέρωση όλων των δήμων, ώστε να πράξουν ανάλογα. Γιατί, πρέπει να πούμε, ότι μέχρι τώρα μόνο ο "Ριζοσπάστης" δημοσιοποίησε την απόφαση και σχεδόν μόνο οι κομμουνιστές δήμαρχοι και ορισμένοι άλλοι αποδέχτηκαν τη θέση ότι πρέπει να καταφύγουμε και στα δικαστήρια για να διεκδικήσουμε τα 720 δισ. Οι άλλοι θεωρούσαν δεδομένη την αρνητική απάντηση της κυβέρνησης. Τώρα όμως, με δεδομένη την απόφαση του δικαστηρίου, θα πρέπει να υπάρξει πολιτική απόφαση πλέον για τη συνολική διεκδίκηση. Να κινηθούν οι δήμοι, να συγκεντρώσουν στοιχεία και να κάνουν αγωγές, αλλά για να μη μπει σε ταλαιπωρία όλη η Αυτοδιοίκηση, θα πρέπει να παρθεί κεντρική πολιτική απόφαση.

- Με βάση ποια δεδομένα έκρινε το δικαστήριο ότι πρέπει να αποδοθούν στους δήμους τα παρακρατούμενα;

- Το δικαστήριο δέχτηκε, ανάμεσα σε άλλα, ότι οι Κεντρικοί Αυτοτελείς Πόροι αποτελούνται από τις καθαρές ετήσιες εισπράξεις του φόρου εισοδήματος φυσικών και νομικών προσώπων, τα τέλη κυκλοφορίας αυτοκινήτων και το φόρο ακίνητης περιουσίας. Υπάρχουν κάποιες διαφωνίες μας για ορισμένες πλευρές της απόφασης, αλλά το κύριο είναι ότι δέχτηκε βασικά επιχειρήματά μας και η απόφαση έχει σαν αποτέλεσμα να καταλογίζονται υπέρ των έξι δήμων, που έκαναν την πρώτη προσφυγή, σημαντικά ποσά. Η Κοκκινιά για παράδειγμα πρέπει να πάρει πίσω 218.631.042 δρχ.

- Εχουν γίνει ενέργειες για την είσπραξη αυτών των ποσών;

- Σε ό,τι αφορά εμάς στην Κοκκινιά, έχουμε ενημερώσει επανειλημμένα τη νέα διοίκηση του δήμου, έχουμε βάλει το θέμα και στο Δημοτικό Συμβούλιο και ρωτήσαμε τι θα κάνει ο δήμος για το υπόλοιπο διάστημα. Γιατί, πρέπει να ξεκινήσει η διαδικασία για τη διεκδίκηση των παρακρατημένων και του υπόλοιπου διαστήματος, γιατί μέχρι και σήμερα παρακρατούνται τα χρήματα αυτά. Δυστυχώς καμία ενέργεια δεν έχει γίνει, καμία απάντηση δεν πήραμε. Θα το ξαναβάλουμε και θα απαιτήσουμε να παρθεί απόφαση. Θα το κάνουμε γνωστό και στους δημότες. Αυτό σημαίνει διεκδίκηση. Ο δήμος και οι δήμοι συνολικά δεν πρέπει να επαιτούν. Τα χρήματα αυτά τους ανήκουν και καταλαβαίνει κανείς το τι μπορεί να κάνει ο κάθε δήμος στην περιοχή του αν αυτά τα χρήματα του αποδοθούν. Γενικότερα, τώρα, ενόψει και της κατάρτισης του προϋπολογισμού, αν αυτό υλοποιηθεί, θα είναι υπέρ της Αυτοδιοίκησης. Γι' αυτό νομίζουμε ότι η ΤΕΔΚΝΑ θα πρέπει να το γενικεύσει σε συνεργασία με την ΚΕΔΚΕ, για όλη την Ελλάδα. Δεν μπορεί να κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν. Εδώ ο ίδιος ο σημερινός υπουργός Εσωτερικών όταν ήταν αντιπολίτευση έλεγε ότι θα τα πάρουμε. Βέβαια, όταν έγιναν κυβέρνηση συνέχισαν την παρακράτηση. Το ζήτημα παραμένει. Αυτά τα χρήματα ανήκουν στην Αυτοδιοίκηση και πρέπει να υπάρχει κεντρική πολιτική απόφαση για τη διεκδίκησή τους.

Θ. Λ.

ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΛΙΤΟΤΗΤΑΣ

Τι έχει μείνει από τα περιβόητα "μπάνια του λαού"; Και όλοι αυτοί που θεωρούν σκόπιμο να μην τα διαταράσσουν με πολιτικές ακροβασίες τις μέρες της καλοκαιρινής ραστώνης, πόσο έχουν ενδιαφερθεί - τις προηγούμενες μέρες - για να μείνουν αλώβητα; Τα ερωτήματα μπορεί να ακούγονται παράξενα, όμως, δυστυχώς, τα φετινά στοιχεία σχετικά με τη δυνατότητα του σύγχρονου Ελληνα να "αποδράσει" για διακοπές καθώς και η συνολική εικόνα που παρουσιάζει η εσωτερική τουριστική κίνηση στη χώρα, δίνουν το στίγμα της αξίας τους.

Σύμφωνα, λοιπόν, με τις ενώσεις καταναλωτών, εν έτει 1996 ο ένας στους τρεις Ελληνες δεν πάει διακοπές το καλοκαίρι και ο λόγος είναι ιδιαίτερα απλός: Οικονομική αδυναμία... Το κόστος είναι τόσο ασύμφορο για τον οικογενειακό προϋπολογισμό με αποτέλεσμα το 30% και πλέον των εργαζομένων να μην μπορεί να σηκώσει το βάρος της δαπάνης που συνεπάγεται η... εκτός έδρας αξιοποίηση της καλοκαιρινής άδειας. Οπως δε, σημειώνει έρευνα της ΓΣΕΕ, από εκείνους που τελικά παίρνουν την απόφαση να απομακρυνθούν τους καλοκαιρινούς μήνες από το Αστυ, το 42% καταφεύγει στις πατρογονικές του εστίες, στο χωριό, όπου επιδιώκει τη μεγαλύτερη δυνατή μείωση του κόστους διαμονής και διατροφής, ενώ μόνο ένας στους τρεις επιλέγει την ενοικίαση δωματίου για τις διακοπές του. Οσο δε για την ικανοποίηση που προσφέρουν οι διακοπές σε κείνους που τελικά καταφέρνουν να τα "βολέψουν", ισχύει το "όπου φτωχός και η μοίρα του". Το 65% των πάσης φύσεως παραθεριστών δηλώνει ότι οικονομικοί λόγοι τούς ανάγκασαν να μην κάνουν τις διακοπές που θα ήθελαν ενώ το ποσοστό ανέρχεται στο 79% για τις κατηγορίες των χαμηλόμισθων, που αμείβονται με κάτω από 150 χιλιάδες δραχμές το μήνα.

***

Τα παραπάνω δείχνουν από μια ακόμα σκοπιά την όλο και δυσμενέστερη θέση στην οποία περιέρχονται και υποβιβάζονται χρόνο με το χρόνο οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα στο σύνολό τους. Αποτυπώνουν ανάγλυφα ότι η οικονομική πολιτική που ακολουθείται στον τόπο στερεί από όλο και περισσότερους εργαζόμενους το στοιχειώδες και τόσο αναγκαίο δικαίωμα στην ξεκούραση. Οι διακοπές από απόλαυση τείνουν ούτε λίγο ούτε πολύ να μετατραπούν σε"πρόβλημα", αφού όλο και περισσότεροι μπορούν να ανταποκριθούν όλο και λιγότερο, στην κάλυψη στοιχειωδών αναγκών διαβίωσης, όπως οι καλοκαιρινές διακοπές.

Η εξήγηση για αυτή την εξέλιξη δεν είναι δύσκολο να βρεθεί. Από τη μια μεριά οι εισοδηματικές πολιτικές του 2,5% +2,5%. Από την άλλη η ακρίβεια που αποτελεί συνώνυμο της απελευθερωμένης ασυδοσίας που ενδημεί στο καθεστώς της"ελεύθερης αγοράς". Ταυτόχρονα η καθήλωση ουσιαστικά των ημερομισθίων στον ιδιωτικό τομέα, η συνεπακόλουθη καθίζηση της ζήτησης στην αγορά και η συνεχής αύξηση των δαπανών για κάλυψη αναγκών στέγασης, σίτισης, ρουχισμού κλπ., δεν αφήνουν περιθώρια για "πολυτέλειες". Και είναι αλήθεια πως για αρκετούς μεροκαματιάρηδες και βιοπαλαιστές η απομάκρυνση από το μπετόν της πόλης, έστω για λίγες μέρες το χρόνο, έχει μετατραπεί σε "πολυτέλεια". Κοντά σε αυτούς θα πρέπει φυσικά να προστεθούν οι εκατοντάδες χιλιάδες άνεργοι που βρίσκονται και στη χειρότερη θέση.

***

Κάποιοι θα πουν ότι σε μια Αθήνα που μοιάζει άδεια αυτές τις μέρες του Αυγούστου, είναι λίγο υπερβολικό να ισχυρίζεται κανείς πως οι Ελληνες δεν μπορούν να πάνε διακοπές, λόγω οικονομικής στενότητας. Ας είναι καλά το χωριό και οι ρίζες που οι περισσότεροι έχουν σ' αυτό και η πατροπαράδοτη διάθεση φιλοξενίας του Ελληνα. Ας είναι επίσης καλά η γνώριμη τακτική του δανεισμού, που σε οδηγεί να έχει βγει ο χειμώνας και ακόμα να προσπαθείς να καλύψεις τα έξοδα των καλοκαιρινών διακοπών. Ομως, τα πράγματα δεν είναι απλά και κάθε άλλο παρά δικαιολογούν χιουμοριστική, δήθεν, αντιμετώπιση. Τελικά, το δικαίωμα του παιδιού να φύγει για λίγο από το τσιμέντο και την ασφυξία της πόλης και να βρεθεί στη θάλασσα, δεν είναι αντικείμενο φιλανθρωπικής διάθεσης. Ούτε η αναζήτηση λίγων ωρών ξενοιασιάς για τους εργαζόμενους, είναι παραχώρηση. Είναι δικαίωμα, που η σημερινή πολιτική της λιτότητας και της τροφοδότησης της αισχροκέρδειας τείνει να το ακρωτηριάσει έως και να το καταργήσει για όχι ευκαταφρόνητα στρώματα του πληθυσμού.

Πρόκειται για κατάσταση που λίγο πολύ αγγίζει όλους όσοι γνωρίζουν τα περί "μαγικών νησιών" μόνο μέσα από κοσμικές στήλες ή τα "κοινωνικού ενδιαφέροντος" ρεπορτάζ των ηλεκτρονικών μέσων. Και πρόκειται για κατάσταση ιδιαίτερα άσχημη που δεν αντιμετωπίζεται ούτε με το "έχει ο Θεός", ούτε με την παθητική αποδοχή των πολιτικών υποβάθμισης της ζωής των πολιτών.

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

σποτ

Για αρκετούς μεροκαματιάρηδες και βιοπαλαιστές, η απομάκρυνση από το μπετόν της πόλης, έστω για λίγες μέρες το χρόνο, έχει μετατραπεί σε "πολυτέλεια"

χεράκια

52 ΧΡΟΝΙΑ συμπληρώνονται μεθαύριο από το Μπλόκο της Κοκκινιάς. Ο Δήμος της πόλης και οι αντιστασιακές οργανώσεις συνδιοργανώνουν εκδηλώσεις τιμής και μνήμης των ηρώων, το Σάββατο και την Κυριακή (σελίδα 11).

ΤΗΝ ΑΝΑΚΛΗΣΗ της προέγκρισης χωροθέτησης της επέκτασης του αεροδρομίου της πόλης της Χίου και την απόσυρση της μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων ζητούν κάτοικοι και φορείς του νησιού (σελίδα 11).

ΣΤΟ ΚΑΤΩΦΛΙ του 2000 υπάρχουν χωριά, στην ακριτική Λέσβο, που δεν μπορούν να επικοινωνήσουν με τον υπόλοιπο κόσμο, εξαιτίας του άθλιου οδικού δικτύου (σελίδα 11).

ΑΛΛΟΣ ένας ελεύθερος χώρος - ένα οικόπεδο 2,6 στρεμμάτων στους Αμπελόκηπους - χάνεται, καθώς η υγεία των πολύπαθων Αθηναίων φαίνεται ότι μετράει λιγότερο από το κέρδος των ιδιωτικών συμφερόντων (σελίδες 12 - 13).

ΤΑ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ στοιχεία της Τροχαίας δείχνουν ότι ολοένα και περισσότεροι οδηγούν μεθυσμένοι. Το 7,5% των τροχαίων οφείλεται στη μέθη των οδηγών, ενώ το ποσοστό των νεκρών από τα ατυχήματα αυτά αγγίζει το 43% (σελίδα 14).

ΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ Κέντρο του Δήμου Γαλατσίου στα πλαίσια της πολιτιστικής ανάπτυξης της πόλης, συνεχίζει και φέτος τις πολιτιστικές εκδηλώσεις "Καλοκαίρι '96". Το πρόγραμμα των εκδηλώσεων, με ελεύθερη είσοδο, ξεκινάει, στις 21 Αυγούστου (σελίδα 15).

ΕΣΠΑΣΕ κάθε ρεκόρ η μεταγραφική περίοδο του καλοκαιριού στο πρωτάθλημα της Α' Εθνικής. Πάνω από 120 ποδοσφαιριστές έχουν αποκτηθεί από τους 18 μονομάχους, αριθμός μεγαλύτερος από κάθε άλλη χρονιά (σελίδα 23).

ΓΕΝΙΚΗ σύγχυση επικρατεί για το αν τελικά θα τηρηθεί η κατάπαυση του πυρός στην Τσετσενία, ιδιαίτερα μετά τις δηλώσεις των ρωσικών δυνάμεων που διαψεύδουν πως υπήρξε ποτέ τέτοια συμφωνία. Πάντως, οι Τσετσένοι αντάρτες ανακοίνωσαν πως θα τηρήσουν την εκεχειρία (σελίδα 7).

ΜΙΑ ΕΚΘΕΣΗ που ετοιμάζουν τα Ηνωμένα Εθνη κάνει λόγο για μισό εκατομμύριο παιδιά και νέους ηλικίας 7-18 χρόνων, που επιδίδονται σε πορνεία στη Βραζιλία, για περίπου 50 εκατομμύρια παιδιά ινδουιστικών οικογενειών που είναι υποχρεωμένα να εργάζονται και για νεπαλέζικες οικογένειες που σε διάστημα πολλών γενιών είναι υποχρεωμένες να εργάζονται υπό καθεστώς δουλείας... (σελίδα 8).



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ