Η Μολδαβία, μια χώρα με περίπου 5 εκατομμύρια κατοίκους είναι κι αυτή άλλη μια περίπτωση που εγκαταλείφθηκε στην "τύχη" της, μάλλον στις διαθέσεις του ιμπεριαλισμού, μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ. Με την ευκαιρία της επίσκεψης της αντιπροσωπείας του Κόμματος Κομμουνιστών στο 15ο Συνέδριο του ΚΚΕ, με επικεφαλής τον Α Γραμματέα του Κόμματος Β. Ν. Βορόνιν, του πήραμε μια συνέντευξη για την κατάσταση της χώρας, το ρόλο των κομμουνιστών και τις προοπτικές που υπάρχουν.

- Ποιες είναι οι συνέπειες της διάλυσης της ΕΣΣΔ στο λαό της Δημοκρατίας της Μολδαβίας;

- Οι συνέπειες είναι οι πιο τραγικές. Οταν η χώρα μας ήταν στην ΕΣΣΔ, δίκαια λεγόταν ότι η Μολδαβία ήταν ένα "ανθηρό λιβάδι της Σοβιετικής Ενωσης" (ΣΕ). Σήμερα από τούτο το ανθηρό λιβάδι, σε διάστημα όχι περισσότερο από πέντε χρόνια που πέρασαν από τότε που συνέβη η καταστροφή της ΣΕ, έμειναν μόνο χαλάσματα.

Πρώτα απ' όλα καταστράφηκαν και πάρθηκαν πίσω όλες οι κοινωνικές εγγυήσεις των εργαζομένων, και σήμερα σ' όλη τη χώρα και για όλα κάποιος πρέπει να πληρώνει για τα πάντα. Η κατάσταση είναι εξαιρετικά δύσκολη αν πάρουμε υπόψη μας ότι οι άνθρωποι δεν πληρώνονται στην ώρα τους τους μισθούς τους και τις συντάξεις τους.

Από την άλλη μεριά πολλές επιχειρήσεις στη Δημοκρατία δε λειτουργούν εδώ και πάνω από ένα χρόνο.

Βγαίνει λοιπόν το συμπέρασμα ότι οι άνθρωποι βρίσκονται σε πολύ μεγάλη φτώχεια και είναι καθαρό ότι όλα τα προβλήματα όχι μόνο δεν πρόκειται να αμβλυνθούν, αλλά θα έχουμε μια ακόμη πιο οξυμένη σε ένταση κοινωνική κατάσταση.

Η οικονομία της Δημοκρατίας μας στην πάνω από 50 χρόνια πορεία της, υπήρξε πολύ δεμένη με τις οικονομίες των άλλων Δημοκρατιών της ΣΕ.

Τώρα όμως μπήκανε πολλά σύνορα, φορολογικοί φραγμοί για να διακοπεί όλη η δραστηριότητα, όλες οι σχέσεις ανάμεσα στις αδελφές χώρες της ΣΕ, και τούτος είναι και ο λόγος που πολλές επιχειρήσεις της οικονομίας μας δε λειτουργούν πλέον.

Ηταν για μας δεδομένο και καθαρό, ότι το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής μας στη Δημοκρατία μας πωλούνταν σε Ρωσία, Ουκρανία, Καζαχστάν, στις αγορές αυτών των χωρών.

Δεν κατακτήσαμε καμία άλλη αγορά και ούτε είμαστε σε θέση να το κάνουμε στη Δύση, ενώ παράλληλα χάσαμε τις αγορές της Ανατολής.

- Ποια είναι η θέση του Κόμματος των Κομμουνιστών της Μολδαβίας στην πολιτική σκηνή της χώρας σας;

- Τα ΜΜΕ προσπαθούν αγωνιωδώς, αυτά τα νέα ΜΜΕ των "Δημοκρατιών", να περάσουν στο μυαλό του κόσμου ότι όλα όσα υπήρξαν και έγιναν στη σοβιετική περίοδο ήταν άσχημα, ότι η ζωή που ζήσαμε δεν ήταν ζωή στο φως της ημέρας, αλλά νύχτες ολόκληρες. Πόσα δε λένε περί αυτοκρατορίας... Ολα αυτά όμως μας αποκαλύπτουν την ανακολουθία των "λόγων" τους αν τα συγκρίνουμε με αυτό που ζούμε σήμερα.

Είναι καθαρό ότι οι άνθρωποι ζώντας σ' αυτές τις άσχημες συνθήκες σήμερα θέλοντας και μη, φέρνουν στο μυαλό τους την εικόνα της ζωής που έζησαν χτες. Αυτό δεν έχει να κάνει με τις κριτικές που δεχτήκαμε εμείς. Οταν μας λέγανε ότι ο κόσμος θυμάται τα φθηνά λουκάνικα και δεν ξέρω γω τι άλλο προϊόν, αποδεικνύεται ότι οι άνθρωποι θυμούνται εκείνη τη ζωή.

Το Κόμμα μας το κατοχυρώσαμε βάση του ισχύοντος νόμου το 1994, και μέχρι σήμερα μπορέσαμε να επανιδρύσουμε όλες τις κομματικές δομές στη Δημοκρατία μας. Δηλαδή έχουμε σ' όλους τους τομείς και σ' όλες τις πόλεις, Τομεακές Οργανώσεις και Οργανώσεις Πόλης. Εχουμε περίπου 500 κομματικές πρωτοβάθμιες Οργανώσεις (Βάσης), από τις 960 κοινότητες που υπάρχουν σήμερα στη Δημοκρατία μας.

Το Κόμμα των Κομμουνιστών δημιουργήθηκε σαν συνέπεια της ζοφερής κακής κατάστασης της οικονομίας, αλλά και της κοινωνικής ζωής της Δημοκρατίας, και σήμερα χαίρει όλο και περισσότερης υποστήριξης, των εργαζομένων πρώτα απ' όλα.

Δημιουργήθηκε και συνεχίζει την ανάπτυξή του πάνω στη βάση του πρώην Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Μολδαβίας. Πρέπει να πούμε ότι πολλές οργανωτικές δομές του Κόμματός μας βασίζονται στις αρχές εκείνες που υπήρχαν στο ΚΚΣΕ. Βέβαια υπάρχουν και αρκετές διαφορές, που εγκρίθηκαν από το 1ο Συνέδριο του Κόμματος που έγινε το Δεκέμβρη του 1994, όταν ψηφίσαμε το Πρόγραμμα και το Καταστατικό. Βάσει του Καταστατικού το Κόμμα μας θα πραγματοποιήσει το 2ο Συνέδριό του μετά από δυο χρόνια από το προηγούμενο Συνέδριο, δηλαδή στο τέλος του 1996.

Θέλουμε το Κόμμα μας να δουλεύει συνέχεια όλο το χρόνο μέσα στις μάζες.Η ιδεολογία μας και ο ανθρωπισμός που τη διακατέχει, δεν μπορεί να δεχτεί μόνο τις δραστηριότητες ενόψει βουλευτικών, προεδρικών, δημοτικών εκλογών. Η διάδοση των δικών μας, των κομμουνιστικών αρχών και ιδεών, η ανθρωπιστική τους ουσία, βάζουν μπροστά μας το καθήκον της καθημερινής δουλιάς με όλους τους απλούς ανθρώπους και με ολόκληρο τον πληθυσμό της Δημοκρατίας. Αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό καθήκον που μπαίνει μπροστά στο Κόμμα μας και είναι πολύ περίπλοκο στην υλοποίησή του.

Εμείς δεν έχουμε πόρους και τούτο περιπλέκει περισσότερο τη δράση μας. Τον Αύγουστο του 1991, οι "δημοκράτες" εκμεταλλευόμενοι το πραξικόπημα της Μόσχας απαγόρεψαν το Κομμουνιστικό Κόμμα της Δημοκρατίας της Μολδαβίας, δίχως να λάβουν υπόψη τους ότι κανένας κομμουνιστής της Μολδαβίας δεν έλαβε μέρος ούτε εξέφρασε την άποψή του ούτε πάρθηκε καμία απόφαση υποστήριξης του πραξικοπήματος. Ετσι όλες εκείνες οι αντικομμουνιστικές οργανώσεις, εκείνη τη χρονική στιγμή εκμεταλλεύτηκαν την κατάσταση και απαγόρεψαν το Κόμμα και ιδιοποιήθηκαν όλη την περιουσία του.

Παρ' όλες όμως τις δυσκολίες πιστεύουμε ακράδαντα ότι θα τις ξεπεράσουμε και θα αποκαταστήσουμε τη λειτουργία του Κόμματός μας.

- Προβλέπετε αύξηση των δυνάμεων του Κόμματός σας στις προεδρικές εκλογές που θα γίνουν στη Δημοκρατία και ποια τα μηνύματα που έχετε από το εκλογικό σώμα;

- Οι εκλογές στη Δημοκρατία μας θα γίνουν στις 17 Νοέμβρη. Το Κόμμα μας έχει πάρει τη θέση ότι όπως και να 'ναι η κατάσταση, θα λάβουμε μέρος στις εκλογές. Αλλο ζήτημα είναι αν θα αποφασίσουμε να έχουμε το δικό μας υποψήφιο ή αν θα υποστηρίξουμε με άλλα αριστερά κόμματα και κεντρώα κοινό υποψήφιο ή αν θα υποστηρίξουμε υποψήφιο άλλης επιλογής. Αυτό θα εξαρτηθεί από το ποιος θα εκλεγεί Πρόεδρος της Ρωσίας και το ποιος θα εκλεγεί Πρόεδρος της Ρουμανίας και από άλλα πολλά ζητήματα.

Εμείς πάντως προετοιμαζόμαστε για όλα τα ενδεχόμενα και επίσης προετοιμαζόμαστε να προωθήσουμε και την υποψηφιότητα εκ μέρους των κομμουνιστών.

- Ποιες είναι οι θέσεις σας σχετικά με την επέκταση του ΝΑΤΟ προς τις πρώην σοσιαλιστικές χώρες και πώς τοποθετείστε στο ότι η χώρα σας συμμετέχει στη "Συνεργασία για την Ειρήνη";

- Πιστεύω ότι η κίνηση του ΝΑΤΟ για επέκταση προς την Ανατολή, είναι ένα πολύ σοβαρό ζήτημα που ανησυχεί όλους τους ανθρώπους της Γης. Ομως ο Πρόεδρος της Μολδαβίας, ο Μίρτσεα Σνέγκουρ, δε συμβουλεύτηκε καμία πολιτική δύναμη, δεν πήρε καμία έγκριση από τη Βουλή, υπογράφοντας το σύμφωνο της "Συνεργασίας για την Ειρήνη".

Πιστεύω ότι η είσοδος στο ΝΑΤΟ για τη Μολδαβία και για τις άλλες πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες, θα ήταν μια πολύ μεγάλη τραγωδία και τούτο εμείς ποτέ και για κανένα λόγο δεν πρόκειται να υποστηρίξουμε, βασιζόμενοι πάντα στις θέσεις αρχών που έχουμε. Αλλωστε στο Σύνταγμα της Δημοκρατίας της Μολδαβίας, που ισχύει εδώ και ένα χρόνο, αναφέρεται ότι η Μολδαβία είναι αποστρατιωτικοποιημένο κράτος. Και τελικά με τη φτώχεια που έχουμε και τον γεωγραφικό ιστορικό χώρο που καταλαμβάνουμε δε χρειαζόμαστε όπλα ή στρατό, δεν έχουμε τι να τον κάνουμε το στρατό.

Δεν έχουμε με ποιον να πολεμήσουμε και δεν έχουμε γιατί να πολεμήσουμε, γιατί να καταλάβουμε ξένες χώρες, πιστεύω πως δεν το ονειρεύεται κανένας Μολδαβός, ούτε στα χειρότερα όνειρά του. Από την άλλη να αμυνθούμε μόνοι μας απέναντι στην απειλή ενός μεγάλου γειτονικού κράτους είναι αδύνατον.

Εμείς, λοιπόν, πρέπει να συνεργαστούμε με όλα τα γειτονικά κράτη να έχουμε καλές σχέσεις με όλες τις πλευρές, ενώ με τη στρατιωτικοποίηση πρέπει να τελειώνουμε.

- Ποια είναι η θέση σας απέναντι σε έναν άλλο ιμπεριαλιστικό οργανισμό όπως είναι αυτός της Ευρωπαϊκής Ενωσης;

- Αυτό το ζήτημα της ΕΕ έχει να κάνει με την ίδια πολιτική, την πολιτική των ιμπεριαλιστικών κρατών που προσπαθούν και θέλουν όσο γίνεται πιο γρήγορα να μας ξεκόψουν, όχι μόνο εμάς αλλά και όλες τις άλλες Δημοκρατίες της πρώην ΕΣΣΔ, τη μία από την άλλη, αλλά προπαντός από τη Ρωσία, και να μας πάνε συντεταγμένα στους κόλπους της ΕΕ.

Απ' ό,τι φαίνεται οι σημερινοί ηγέτες της Μολδαβίας δεν πολυκατάλαβαν τι αποφάσεις υιοθετούν και τι βήματα κάνουν. Γιατί μπήκανε νομίζω με δεμένα μάτια, αγνοώντας το τι μας περιμένει στη σύσταση της Ενωσης των Ευρωπαϊκών Κρατών (της ΕΕ). Τα κράτη που είναι ήδη μέλη της ΕΕ βλέπουν τι συμβαίνει.Και αυτές οι οργανώσεις οι δεξιές του Λαϊκού Μετώπου, κάνουν πολιτική προπαγάνδα από το 1989 - 1990 ενάντια στην επονομαζόμενη Σοβιετική Αυτοκρατορία. Λέγανε στον κόσμο ότι παλιά τα πάντα ήταν συγκεντροποιημένα, ότι η οικονομία ήταν ολοκληρωτικής φύσης. Αυτά λοιπόν που αποδίδουν στη Σοβιετική Εξουσία τα κάνουν πράξη σήμερα, μέσω ενός δυνατότερου αλυσοδέματος και με κυρώσεις μεγαλύτερες, με δυο λόγια με τις χειρότερες προοπτικές.

Θα φτάσουμε λοιπόν στο σημείο η Μολδαβία, που είναι αγροτική χώρα με μεγάλη παραγωγή προϊόντων διατροφής, να υποχρεωθούμε - και το βλέπουμε ήδη από σήμερα στα ράφια των μαγαζιών της Δημοκρατίας μας - να εισάγουμε προϊόντα από άλλες χώρες. Τις ντομάτες θα τις φέρνουμε από την Ιταλία ή από το Ισραήλ ή από την Πορτογαλία ή δεν ξέρω κι εγώ από πού. Τα κρασιά το ίδιο, και στον τομέα παραγωγής κρασιών η Μολδαβία είναι ένας δυνατός παραγωγός, αλλά έχουν ήδη κλείσει οι δίοδοι.

Δεν μπορούμε να εξάγουμε κρασί στη Δύση, και η Ρωσία υιοθέτησε τέτοιους περιοριστικούς φραγμούς, που δεν μπορούν να γίνουν εξαγωγές ούτε και εκεί. Η Ρωσία ήταν η μεγαλύτερη αγορά των μολδαβικών κρασιών.

- Πέστε μας ποιες είναι οι εντυπώσεις που αποκομίσατε από το 15ο Συνέδριο του ΚΚΕ, στο οποίο αντιπροσωπεύσατε το Κόμμα των Κομμουνιστών της Μολδαβίας;

- Το 15ο Συνέδριο του ΚΚΕ, είναι ένα πολύ σημαντικό και εξαιρετικό γεγονός, που το εκτιμάμε ιδιαίτερα, όπως εκτιμάμε πάρα πολύ ότι η καθοδήγηση των Ελλήνων κομμουνιστών έφτασε σε μας.

Ξέρετε περάσαμε τόσες δυσκολίες και προβλήματα μετά την κατάργηση της Σοβιετικής Ενωσης και του Κόμματός μας και είναι μεγάλη η ανησυχία μας για την επιτυχία της επαναδημιουργίας του, που αντικειμενικά δε μας μένει χρόνος να έρθουμε σε επαφή, να ψάξουμε συντρόφους σε άλλες χώρες.

Και μας χαροποίησε ιδιαίτερα η πρόσκληση που λάβαμε για να συμμετέχουμε στο 15ο Συνέδριο του ΚΚΕ, την οποία με μεγάλη ευχαρίστηση αλλά και συγκίνηση δεχτήκαμε.

Μας άρεσε πάρα πολύ πρώτα απ' όλα η οργάνωση του Συνεδρίου. Στην έναρξη των εργασιών μας εντυπωσίασε το γεγονός ότι τα άλλα πολιτικά κόμματα που δρουν στην Ελλάδα αναγνώρισαν την ιστορική προσφορά του ΚΚΕ στον τόπο, δεχόμενα να χαιρετίσουν το Συνέδριό σας και να απευθύνουν ευχές για την επιτυχία των εργασιών του. Αυτή ήταν μια πολύ ενδιαφέρουσα και πολιτισμένη στιγμή.

Μας συγκίνησαν οι ομιλίες των συντρόφων που τοποθετήθηκαν πάνω στην εισήγηση της Γενικής Γραμματέα του ΚΚΕ. Μείναμε πολύ ικανοποιημένοι από τα ενδιαφέροντα συμπεράσματα, την πολύ ενδιαφέρουσα ανάλυση, αλλά και από τις σημαντικές προτάσεις που γίνανε στο Συνέδριο από τους κομμουνιστές από όλη την Ελλάδα.

Από την άλλη μεριά είναι πολύ σημαντικό το γεγονός ότι στο 15ο Συνέδριο του ΚΚΕ παραβρεθήκαμε περίπου 67 αντιπροσωπείες από ξένες χώρες. Για μας είναι η πρώτη "έξοδος" σε διεθνές επίπεδο και εκμεταλλευτήκαμε την ευκαιρία που μας δόθηκε να δημιουργήσουμε σχέσεις με περισσότερα κόμματα και ηγέτες κομμάτων που παραβρέθηκαν στο Συνέδριό σας.

Αυτό το εκτιμούμε σαν μια καλή βάση για τη δράση του Κόμματός μας γιατί η διεθνής κατάσταση παρουσιάζει ένα τέτοιο αυξημένο ενδιαφέρον, έτσι που οι προοδευτικές δυνάμεις πρέπει να ενωθούν και να δράσουν από κοινού, διαφορετικά πάλι εμείς θα έχουμε απώλειες και ήττες στον αγώνα μας κατά του ιμπεριαλισμού.

Αρης - Βλαδίμηρος ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ

Οπως φαίνεται, ο Γιέλτσιν έχει ως σύνθημά του: "Ούτε μια μέρα χωρίς διάταγμα!". Η αστική εφημερίδα "Σεβόντνια", ειρωνευόμενη ότι ενόψει των εκλογών ο Γιέλτσιν βιάζεται να ικανοποιήσει τους πάντες - από τις ντόπιες κοπέλες και γριές μέχρι τους ξένους επενδυτές ή ακόμα και τους καταδικασμένους σε θάνατο εγκληματίες - ωστόσο, θεωρεί ότι "...μοναδική δυνατότητα να ελεγχθεί η αποτελεσματικότητα των γιελτσινικών διαταγμάτων... είναι να εκλεγεί για μια ακόμα θητεία". Αλήθεια, δεν είναι πολύ έξυπνο αυτό; Μα έτσι συνέβη και πριν από πέντε χρόνια, και τι πήραμε; Το διάταγμα αρ. 1 για την εθνική παιδεία, που υπογράφηκε με τόση βιασύνη, έμεινε ανεφάρμοστο, όπως και πολλά άλλα, ενώ οι δάσκαλοι, οι καθηγητές και άλλοι εργαζόμενοι στην εκπαίδευση υπήρξαν οι πιο δραστήριοι οργανωτές των μαζικών απεργιών στη διάρκεια των πέντε χρόνων παραμονής του Γιέλτσιν στη θέση του Προέδρου.

Δεν τον νοιάζει, όμως. Το "γραφείο" του γράφει συνέχεια, κι αυτός, ο Αη - Βασίλης του Κρεμλίνου, θα υπογράφει, μοιράζοντας δεξιά και αριστερά τις προεκλογικές του υποσχέσεις. Αφορμή ακριβώς για τη συνάντησή μου με τον στρατάρχη Ντμίτρι Γιάζοφ αποτέλεσαν δυο "φρεσκότατα" διατάγματα - αρ. 722 και 723 - για το πέρασμα των Ενόπλων Δυνάμεων σε εθελοντική επαγγελματική βάση και κατόπιν σύμβασης. Χαρακτηρίζοντάς τα ως λαϊκίστικα, ο Γιάζοφ τόνισε:

"Πρώτον, το πέρασμα του στρατού σε εθελοντική βάση κατόπιν σύμβασης προβλέπεται να πραγματοποιηθεί το έτος 2000, δηλαδή μετά 4 χρόνια. Ποια, λοιπόν, ανάγκη υπήρχε να εκδοθεί αυτό το διάταγμα τώρα; Πολύ μεγάλη: ο Πρόεδρος θέλει να μαζέψει τις ψήφους των πατεράδων και μανάδων, τα παιδιά των οποίων είναι τώρα 13 - 14 χρονών. Ο υπολογισμός είναι απλός: με την ελπίδα ότι οι γιοι τους δε θα σταλούν ύστερα από 4 χρόνια σε νέο "καυτό σημείο" να σκοτωθούν, στις 16 Ιούνη θα ψηφίσουν τον συντάκτη των διαταγμάτων. Το διάταγμα, όμως, δεν είναι νόμος και επιπλέον αντιβαίνει στο Σύνταγμα της Ρωσικής Ομοσπονδίας, όπου αναφέρεται ρητά πως η υπεράσπιση της πατρίδας είναι ιερό χρέος κάθε πολίτη. Οι οπαδοί της δημιουργίας του στρατού κατόπιν σύμβασης αιτιολογούν αυτή την απόφαση με το ότι ο στρατός θα είναι επαγγελματικός. Μα στη χώρα μας ο στρατός ήταν επαγγελματικός. Ολοι οι υπηρετούντες στα υποβρύχια, στις μονάδες πυραύλων, στα τμήματα διαβιβάσεων κλπ. είναι επαγγελματίες. Κάθε χρόνο ο στρατός μας ανανεωνόταν: ορισμένοι τελείωναν την εκπαίδευση και οι νεοσύλλεκτοι την άρχιζαν. Κάθε χρόνο αυξανόταν ο αριθμός των εκπαιδευμένων νέων ανθρώπων, η χώρα διέθετε σε περίπτωση πολέμου τον απαραίτητο αριθμό μονάδων και μπορούσε σε σύντομο χρονικό διάστημα να συγκεντρώσει έναν ισχυρό στρατό για να προασπίσει τη χώρα. Στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο η Ρωσία ανέπτυξε ένα στρατό 14.000.000 ανδρών, στο Δεύτερο, επί Σοβιετικής Ενωσης, 29.000.000 ανδρών και ξέρουμε ότι τις μεγαλύτερες απώλειες είχαν οι μονάδες, που αποτελούνταν από εθελοντές και αγύμναστους νεοσύλλεκτους. Για την υπεράσπιση της πατρίδας χρειάζεται η σοβαρή και γερή προετοιμασία ολόκληρου του λαού".

- Μα, ακριβώς, μετά την ενθρόνιση του Γιέλτσιν στο Κρεμλίνο η ιδέα της υπεράσπισης της πατρίδας γελοιοποιήθηκε: εμείς τώρα δεν έχουμε, τάχατες, εχθρούς, ο λαϊκός μας στρατός βομβαρδίστηκε με τόνους λάσπης, ο στρατός δυσφημίστηκε και καταστρέφεται...

- Και ως αποτέλεσμα, ακόμα και στο μικρό τοπικό πόλεμο στην Τσετσενία, που τον εξαπέλυσε ο ίδιος ο Πρόεδρος Γιέλτσιν, δεν υπάρχουν έτοιμοι για πολεμικές επιχειρήσεις μαχητές. Το 245ο σύνταγμα στρατού, που μεταφέρθηκε στην Τσετσενία από την Απω Ανατολή, έπεσε σε ενέδρα και υπέστη τεράστιες απώλειες. Διότι οι στρατιώτες ήταν αγύμναστοι, δε γνώριζαν την τοποθεσία, δεν ήταν εκπαιδευμένοι για μάχες σε ορεινές περιοχές και, επιπλέον, με αντάρτες. Κατά συνέπεια, χάθηκαν περίπου όλοι όσοι μεταφέρθηκαν από την Απω Ανατολή. Και το γεγονός, ότι οδήγησαν στον αναπόφευκτο θάνατο εντελώς αγύμναστα παιδιά, αποτελεί, δυστυχώς, μια τραγική απόδειξη ανεγκέφαλης πολιτικής και ανόητων ενεργειών από μέρους των στρατιωτικών υπηρεσιών.

- Ας επανέλθουμε στα διατάγματα 722 και 723, όπου αναφέρεται ότι από το έτος 2000 στα "καυτά σημεία" θα υπηρετούν μόνο οι συμβασιούχοι και οι εθελοντές. Σημαίνει ότι ο Πρόεδρος φροντίζει ακριβώς για τους άκαπνους νεοσύλλεκτους;..

- Μα τι είναι αυτά τα "καυτά σημεία" και πού βρίσκονται; Στη χώρα μας. Δηλαδή, οι δικοί μας θα σκοτώνουν τους δικούς μας. Στο Σοβιετικό Στρατό οι στρατιώτες κατά την ορκωμοσία ορκίζονταν να πολεμήσουν ενάντια στον εξωτερικό εχθρό, σε κείνους που θα επιτεθούν στην πατρίδα μας. Προσωπικά φρονώ ότι προετοιμάζουν τους συμβασιούχους και μισθοφόρους να πολεμήσουν όχι μόνο κατά των εξωτερικών εχθρών, αλλά και των εσωτερικών. Και ποιος είναι ο "εσωτερικός εχθρός"; Μια που στη Ρωσία συντελείται η διαστρωμάτωση της κοινωνίας, δημιουργείται όχι μια μεσαία τάξη, αλλά η αστική τάξη, η τάξη των πλουσίων, ορισμένοι φτωχαίνουν, άλλοι πλουτίζουν, οι αντιθέσεις μεταξύ τους αναπόφευκτα θα οξύνονται. Ακριβώς για τη διευθέτηση των κοινωνικών συγκρούσεων θα χρησιμοποιείται ο μισθοφορικός στρατός, για τον οποίο ενδιαφέρεται σήμερα ο κύριος Πρόεδρος. Οταν οι "Νεορώσοι" θα δυναμώσουν, θα τρανέψουν, η εργατική τάξη και οι αγρότες, αυτοί που παίρνουν μέρος στις συγκεντρώσεις, απεργούν, επικρίνουν το καθεστώς θα κατατάσσονται στην κατηγορία του "εσωτερικού εχθρού". Και θα λένε στους συμβασιούχους: "Σε πληρώσαμε με βάση τη σύμβαση; Πήρες χρήματα, πολέμησε ενάντια στο λαό σου, σκότωσέ τον, εξόντωσέ τον"! Εδώ που τα λέμε, ήδη ο μη μισθοφορικός στρατός έχει χρησιμοποιηθεί σε τέτοιες επονείδιστες πράξεις, όπως το ξυλοκόπημα των βετεράνων στις 23 Φλεβάρη 1992 στην οδό Τβέρσκαγια της Μόσχας, η άγρια καταστολή των διαδηλωτών στη λεωφόρο Λένιν την Πρωτομαγιά του 1993 και ο βομβαρδισμός του Ανωτάτου Σοβιέτ και χιλιάδων άμαχων πολιτών το Σεπτέμβρη - Οκτώβρη του ίδιου θλιβερής μνήμης χρόνου. Γι' αυτό δεν μπορώ χωρίς αγωνία και πόνο να σκέφτομαι τι θα γίνει η χώρα μας αν επανεκλεγεί ο Γιέλτσιν για δεύτερη θητεία. Προσωπικά, δεν τον πιστεύω και θα ψηφίσω τον Ζιουγκάνοφ. Πιστεύω ότι οι κομμουνιστές, ο λαϊκοπατριωτικός συνασπισμός θα μπορέσουν να σταματήσουν τη διάλυση, θα επαναφέρουν το σεβασμό απέναντι στο στρατό, ο οποίος πρέπει να παραμείνει υπερασπιστής της πατρίδας και του λαού.

Ναντιέζντα ΓΚΑΡΙΦΟΥΛΙΝΑ

"Θα φτάσουμε λοιπόν στο σημείο, η Μολδαβία μας που είναι αγροτική χώρα με μεγάλη παραγωγή προϊόντων διατροφής, να υποχρεωθούμε - και το βλέπουμε ήδη από σήμερα στα ράφια των μαγαζιών της Δημοκρατίας μας - να εισάγουμε προϊόντα από άλλες χώρες"

"Οταν η χώρα μας ήταν στην ΕΣΣΔ, δίκαια λεγόταν ότι η Μολδαβία ήταν ένα "ανθηρό λιβάδι της Σοβιετικής Ενωσης". Σήμερα από τούτο το ανθηρό λιβάδι, σε διάστημα όχι περισσότερο από πέντε χρόνια που πέρασαν από τότε που συνέβη η καταστροφή της ΣΕ, έμειναν μόνο χαλάσματα"

Ο στρατάρχης Ντμίτρι Γιάζοφ

"Οι κομμουνιστές, ο λαϊκοπατριωτικός συνασπισμός θα μπορέσουν να σταματήσουν τη διάλυση, θα επαναφέρουν το σεβασμό απέναντι στο στρατό, ο οποίος πρέπει να παραμείνει υπερασπιστής της πατρίδας και του λαού"

Ο Β. Ν. Βορόνιν