Εκ μέρους του ΔΗΚΚΙ και του προέδρου του, Δημητρίου Τσοβόλα, σας απευθύνω θερμό αγωνιστικό χαιρετισμό και ευχόμαστε να ευοδωθούν οι εργασίες του 15ου Συνεδρίου σας.

Είναι αναμφισβήτητο γεγονός ότι το Συνέδριό σας γίνεται σε μια εποχή έντονης κρίσης και ρευστότητας, όπου καθημερινά μεγεθύνονται αντί να επιλύονται τα προβλήματα της ανθρωπότητας και ειδικότερα της χώρας μας.

Η αποστασιοποίηση των πολιτών από την πολιτική και τα κόμματα έχει λάβει μεγάλες διαστάσεις σε όλη την Ευρώπη και στη χώρα μας. Πρόκειται για την κρίση της λεγόμενης "αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας", που εύστοχα έχει χαρακτηριστεί ως και "μελαγχολική δημοκρατία". Το εντυπωσιακότερο στοιχείο στο θέμα αυτό είναι το γεγονός ότι η κρίση αυτή του παγκόσμιου συστήματος της λεγόμενης νέας τάξης πραγμάτων παρατηρείται ύστερα από μια σύντομη χρονική εποχή θριαμβολογίας, μετά την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού στις Ανατολικές χώρες, για την υποτιθέμενη "νίκη" του παγκόσμιου καπιταλισμού.

Οι ίδιες όμως οι συνθήκες στο παγκόσμιο στερέωμα αμαύρωσαν και ακύρωσαν τους νέους μύθους περί του τέλους της ιστορίας του ανθρώπου και το θάνατο των ιδεολογιών, αφού είναι ορατή πλέον στον καθένα η γενικευμένη κρίση του υποτιθέμενου "νικητού", του παγκόσμιου καπιταλισμού, ως επαρκούς συστήματος για την κάλυψη των αναγκών του ανθρώπου και των κοινωνιών στον πλανήτη μας. Ετσι παρατηρείται όξυνση της οικονομικής κρίσης, μεγαλύτερη χρήση της βίας ως μέσο επικυριαρχίας, αντιθέσεις και έντονοι ανταγωνισμοί μεταξύ των κυρίαρχων πόλεων - γιγάντων του καπιταλιστικού συστήματος (ΗΠΑ - Ευρώπη (Γερμανία) - Ιαπωνία), που είναι η αιτία των περιφερειακών συγκρούσεων στον πλανήτη μας, τις περισσότερες φορές στην προσπάθειά τους για την κατοχύρωση των ζωνών επιρροής τους.

Σ' αυτήν την τριγωνική οικονομική σύγκρουση υπεισέρχονται τον τελευταίο καιρό και διεκδικούν σημαντικό ρόλο η Κίνα και η Ρωσία.

Η μετατόπιση της μάχης για την παγκόσμια ηγεμονία από την ισορροπία του τρόμου της ψυχρής περιόδου στο οικονομικό πεδίο σηματοδότησε και την εκ των έσω οικονομική αμφισβήτηση της μοναδικής στρατιωτικής υπερδύναμης σήμερα των Ηνωμένων Πολιτειών, λόγω των σοβαρών οικονομικών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν, όπως ανεργία, υπερχρέωση. Ετσι οι ΗΠΑ, προκειμένου να διασφαλίσουν την παγκόσμια ηγεμονία τους, χρησιμοποιούν για το σκοπό αυτό τη στρατιωτική βία και τους διεθνείς οργανισμούς (ΟΗΕ - ΝΑΤΟ - ΔΑΣΕ κλπ.) για την επιδίωξη των συμφερόντων τους.

Περαιτέρω έχουμε σοβαρή οικονομική κρίση, τόσο στις χώρες του Τρίτου Κόσμου, όπου μεγεθύνεται η εξαθλίωσή τους, όσο και στις αναπτυγμένες οικονομικά χώρες, με προβλήματα ανεργίας και επέκτασης της φτώχειας,στο πρότυπο της κοινωνίας των 2/3 με κοινωνική και πολιτιστική υποβάθμιση, που προκαλούν και την εμφάνιση των ρατσιστικών και νεοφασιστικών κινημάτων. Ετσι ολοένα και πιο έντονα, ακόμα και στις χώρες αυτές που αποτελούσαν το προπύργιο της "αντιπροσωπευτικής καπιταλιστικής δημοκρατίας", η οποία ως τυπικό πολιτικό σύστημα, μαζί με το ισχυρό ΚΡΑΤΟΣ ΠΡΟΝΟΙΑΣ που είχαν κάνει, αποτελούσε ισχυρό πόλο συγκαταθετικής νομιμοποίησης του συστήματος από τα μεγαλύτερα κοινωνικά τμήματα των κοινωνιών αυτών, τίθενται πλέον άμεσα ζητήματα για την ποιότητα της δημοκρατίας και τα στοιχειώδη ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα των πολιτών.

Πρόκειται για την κρίση του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος, το οποίο οργανώνεται σε υπερμονοπωλιακές πλανητικές μορφές και μέσω της σύγχρονης τεχνολογίας και των εξελιγμένων μορφών επικοινωνίας έχουμε τον έλεγχο της υδρογείου και των λαών από λίγες οικονομικές ελίτ, οι οποίες με αθέατο τρόπο πολλές φορές προσδιορίζουν την πορεία και τη μοίρα ολόκληρων λαών.

Η νέα αυτή πλανητική διεθνοποιημένη οικονομία χαρακτηρίζεται από έντονη έλλειψη κοινωνικής αλληλεγγύης, με κυρίαρχο φαινόμενο την αύξηση της ανεργίας και της φτώχειας, ενώ είναι ιστορικά αποδεδειγμένο ότι χωρίς κοινωνική αλληλεγγύη είναι αδύνατο για μια κοινωνία να παραμείνει συνεκτική και ευημερούσα.

Παράλληλα, λόγω της ανασφάλειας των εθνικών οικονομικών "ελίτ" έναντι του παγκόσμιου ισοπεδωτικού οικονομικού ανταγωνισμού, παρατηρείται μεγαλύτερη απευθείας ανάμειξη αυτών στην εκτελεστική εξουσία, στην προσπάθειά τους μέσα από αδιαφανείς σχέσεις να πετύχουν την κατάληψη προνομιακών θέσεων στην εγχώρια αγορά και παραπέρα στη διεθνή.

Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη σύσφιξη και τον εναγκαλισμό των τμημάτων της οικονομικής ελίτ και των μεταπρατικών συμφερόντων με την εκτελεστική εξουσία και τα παραδοσιακά πολιτικά κόμματα, μέσω των οποίων επέρχεται η διαχειριστική λογική του συστήματος και συνακόλουθα η αναξιοπιστία των πολιτών έναντι της πολιτικής, φαινόμενο που και στη χώρα μας έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις τα τελευταία χρόνια.

Εκτός των παραπάνω από την ανεξέλεγκτη και άνιση οικονομική ανάπτυξη, έχουμε τεράστια οικολογική καταστροφή στον πλανήτη μας και την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων από μια μικρή ομάδα οικονομικών μεγαθηρίων σε βάρος των κοινωνιών και της ανθρωπότητας.

Ειδικότερα στην Ευρώπη το όραμα για την Ευρώπη των Λαών, με κοινωνική και οικονομική σύγκλιση,τείνει να εκλείψει στο όνομα της ονομαστικής σύγκλισης των οικονομιών, που επιβάλλεται από τη Συνθήκη του Mάαστριχτ, η οποία εξυπηρετεί όμως τα μεγάλα χρηματιστηριακά κεφάλαια και τις εθνικές στρατηγικές της Ευρωπαϊκής Τρόικας.

Οι παραπάνω αρνητικότατες συνθήκες για την ανθρωπότητα και τους λαούς αποτελούν πραγματικά τη "ΝΕΑ ΑΤΑΞΙΑ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ", αντί της πολυδιαφημισμένης και επιδιωκόμενης από τις ηγετικές χώρες του πλανήτη "ΝΕΑΣ ΤΑΞΗΣ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ".

Η νέα αυτή παγκόσμια τάξη μπορεί να έχει επιβάλει παντού το νεοφιλελεύθερο μοντέλο της, είναι όμως ανίκανη να επιλύσει τα μεγάλα προβλήματα της ανθρωπότητας, όπως προαναφέραμε.

Η επικράτηση του νεοφιλελευθερισμού έκανε τις κοινωνίες πιο άνισες, βίαιες και απάνθρωπες.

Η ΕΛΛΑΔΑ μέσα σ' αυτό το παγκόσμιο περιβάλλον, είκοσι δύο χρόνια από τη μεταπολίτευση, μαστίζεται από έντονη πολιτική κρίση και παρακμή όλου του πολιτικού εποικοδομήματος και των θεσμών του.

Η κρίση των παραδοσιακών κομμάτων και του μοντέλου της ελλειμματικής αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας στη χώρα μας έχει λάβει μεγάλες διαστάσεις, με κυρίαρχο χαρακτηριστικό την ολοσχερή άρνηση μεγάλων τμημάτων της κοινωνίας μας προς την πολιτική και τους πολιτικούς.

Πρόκειται για δομική ιδεολογική κρίση, που αγκαλιάζει σχεδόν όλα τα παραδοσιακά κόμματα, δημιουργώντας την αίσθηση του πολιτικού και ιδεολογικού κενού στην πατρίδα μας, σε μια ιδιαιτέρως κρίσιμη περίοδο με ανοιχτά τα εθνικά θέματα και τη συνεχιζόμενη συρρίκνωση της οικονομίας, στα πλαίσια των προδιαγραφών που έχει θέσει η Ευρωπαϊκή Τρόικα, με συνέπεια την ένταση της ανεργίας, της φτώχειας και της εξαθλίωσης μεγάλων τμημάτων της ελληνικής κοινωνίας, στα πρότυπα της κοινωνίας των 2/3.

Απουσιάζει η εθνική στρατηγική, το κοινωνικό όραμα και η πολιτική πρόταση για την πολιτική, οικονομική και πολιτιστική αναγέννηση της πατρίδας μας, αφού τα δύο μεγαλύτερα κόμματα της πολιτικής σκηνής, που έχουν και τις ευθύνες της διακυβέρνησης της χώρας σχεδόν όλα τα τελευταία χρόνια, έχουν στους περισσότερους τομείς συγκλίνουσα πορεία, δημιουργώντας έτσι ένα μεγάλο συνασπισμό διαχειριστικών δυνάμεων σε βάρος όμως των συμφερόντων του ελληνικού λαού.

Απέναντι σ' αυτές τις συνθήκες, οι οποίες επιδεινώνουν συνεχώς τα προβλήματα της ανθρωπότητας και των λαών, απαιτείται η ενεργοποίηση των προοδευτικών πολιτικών δυνάμεων για τη στοιχειοθέτηση μιας νέας εναλλακτικής πρότασης εξόδου από την κρίση και προσέγγισης της ανάγκης των λαών. Ο στόχος αυτού του προοδευτικού κινήματος είναι η χειραφέτηση του ανθρώπου και η πάλη ενάντια στην ανισότητα και την αδικία.

Το κύριο επομένως έργο των προοδευτικών πολιτών και των προοδευτικών κομμάτων είναι η ανανέωση της θεωρητικής και κριτικής λειτουργίας, η συμβολή στην αναζωογόνηση και ενεργοποίηση της κοινωνίας των πολιτών και στην αναδιατύπωση ενός ιστορικού σχεδίου αλλαγής με βάση τις αρχές του Σοσιαλισμού, με δημοκρατία και ανθρώπινο πρόσωπο.

Προς αυτή την κατεύθυνση πιστεύουμε ότι το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος μπορεί και πρέπει να συμβάλει μέσα και από τις εργασίες του 15ου Συνεδρίου του.

Αγαπητοί φίλοι,

Εκ μέρους του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ Ανδρέα Παπανδρέου και του Εκτελεστικού Γραφείου της Κεντρικής Επιτροπής, χαιρετίζω θερμά τις εργασίες του Συνεδρίου σας και εύχομαι ολόψυχα κάθε επιτυχία σ' αυτές, για το καλό του τόπου, των προοδευτικών δυνάμεων.

Σπεύδω από την αρχή, να εκφράσω τη βαθιά μου εκτίμηση σε ένα κόμμα που αποτελεί ζωντανό κομμάτι της ίδιας της ιστορίας του τόπου μας.

Σε ένα κόμμα που με την παρουσία του, τις θέσεις, τις προτάσεις του, αλλά κυρίως με τους αγώνες του στις πιο δύσκολες στιγμές του Εθνους, σημάδεψε για τόσα πολλά χρόνια την πολιτική μας ζωή. Ολοι μας γαλουχηθήκαμε πολιτικά, ιστορικά, κάποιες φορές ακόμα και πολιτιστικά ή αισθητικά από τη δική σας ιστορική διαδρομή. Και βέβαια από το ζωντανό θρύλο αγωνιστών αυτού του χώρου.

Με το ΚΚΕ μπορείς να διαφωνείς, να συγκρούεσαι, κάποιες στιγμές να νιώθεις ακόμη και αντίπαλος. Δεν μπορείς όμως παρά να νιώθεις το σεβασμό που αρμόζει στην ίδια του την παρουσία και στάση. Νιώθω χρέος να το πω.

Είναι κοινοτοπία πια, να λέει κανείς ότι βρισκόμαστε ως έθνος, ως λαός, ως κοινωνία, σε κρίσιμο σταυροδρόμι, φράσεις που αποτελούν τη μόνιμη επωδό στα Συνέδρια των κομμάτων μας. Και να δηλώνουμε με έπαρση ότι καθένας μας κρατά στα χέρια του μαγικές συνταγές για έξοδο από την κρίση.

Ωστόσο κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι αυτή η κοινοτοπία σήμερα αποκτά ξεχωριστό νόημα.

Ενας κόσμος, χωρίς σύνορα για τους ανθρώπους, τα εμπορεύματα, τις αξίες, τους πολιτισμούς, το κεφάλαιο δημιουργείται με μεγάλη ταχύτητα, αναζητώντας νέες σχέσεις, εξαρτήσεις, δημιουργώντας νέες μεγάλες γεωγραφικές, εθνικές και κοινωνικές ανισότητες. Εφαρμόζοντας πάντοτε παλιές συνταγές, περισσότερο ή λιγότερο προσαρμοσμένες στα νέα δεδομένα.

Το τέλος του ψυχρού πολέμου και το γκρέμισμα του "τείχους του Βερολίνου", που για κάποιους θεωρήθηκε τέλος της ίδιας της ιστορίας, της πολιτικής ή του πολιτισμού, γέννησε φρούδες ελπίδες. Η παγκόσμια ομοιομορφία, η ισοπέδωση των αξιών, ο αιώνας της τεχνολογίας και της παγκόσμιας επικοινωνίας, η διαμόρφωση υπερεθνικών πόλων, δεν κατάργησε τις ανισότητες, τις διαφορές, τις σχέσεις καταπίεσης εκμετάλλευσης και αλλοτρίωσης.

Οσοι έτρεφαν την προσδοκία της αυτόματης επικράτησης της ειρήνης, του παραδείσου της καταναλωτικής κοινωνίας και της αποθέωσης της ελεύθερης αγοράς, σήμερα βιώνουν πολέμους, τρέφονται με εμπορεύματα και όχι προϊόντα ή αγαθά, ζουν σε καθεστώς πλήρους υποβάθμισης και περιθωριοποίησης αξιών, κοινωνικών δυνάμεων και συλλογικών στόχων.

Η Αριστερά δεν πρέπει να δηλώνει παρούσα. Πρέπει να είναι παρούσα και να προτείνει λύσεις, καθώς οι ιδέες της για δικαιότερο κόσμο, για χειραφέτηση των πολιτών, για κράτος δικαίου και κράτος πρόνοιας, για ισότητα, ελευθερία, αλληλεγγύη, δημοκρατία γίνονται ξανά εξόχως επίκαιρες.

Μέσα σε αυτό το ρευστό και μεταβατικό τοπίο της νέας εποχής, η Ελλάδα και ο Ελληνισμός, οφείλουν να πορευτούν με πλήρη συναίσθηση των ορίων και των δυνατοτήτων τους, χωρίς ψευδαισθήσεις αλλά και παράλογους φόβους. Χωρίς άκαιρους και άγονους μεγαλοϊδεατισμούς, αλλά και χωρίς μοιρολατρία και μεμψιμοιρία.

Είναι σαφές ότι νέες ιστορικές ευκαιρίες εμφανίζονται με τη δυνατότητα που δίνει η επικοινωνία με τις πατροπαράδοτες ιστορικές κοιτίδες και συμμαχίες μας στη Βαλκανική, την Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη, τη Μεσόγειο. Ταυτόχρονα, είναι το ίδιο καθαρό ότι οι επιβουλές κατά της ακεραιότητας, της ασφάλειας και της κυριαρχίας μας, δεν έπαψαν να έχουν τα παραδοσιακά τους στηρίγματα και να επιζητούν μια νέα συρρίκνωση του εθνικού μας χώρου. Η νέα τάξη πραγμάτων έχει τις ίδιες ακριβώς επικυρίαρχες δυνάμεις. Συνεπώς, χωρίς να αγνοούμε τους πραγματικούς συσχετισμούς και τους στόχους των στρατηγικών συμφερόντων που διαπλέκονται στην περιοχή, πρέπει να βρούμε ένα δρόμο που θα οδηγήσει τη χώρα με ασφάλεια και σιγουριά στο νέο αιώνα. Σε αυτόν θα πρέπει να αναζητήσουμε τη μέγιστη δυνατή εθνική συνεννόηση.

Είναι φανερό ότι εδώ και αρκετό καιρό ζούμε μια νέα εποχή αποκάλυψης. Ολα γίνονται διαφανή. Σχέσεις, δομές, εξαρτήσεις, υστεροβουλίες, στόχοι, ακόμη και επιθυμίες. Τα μηνύματα των καιρών κάθε μέρα, κάθε ώρα, είναι ότι συντελείται - και αυτό δεν αφορά αστυνομικό δελτίο ή σεναριολογία - μια απόπειρα ανατροπής του δεδομένου πολιτικού συστήματος. Οχι τόσο σε ό,τι αφορά τα τυπικά χαρακτηριστικά της Δημοκρατίας, αλλά σε ό,τι αφορά το κεντρικό ζήτημα της πολιτικής και της εξουσίας. Τη σχέση δηλαδή της οικονομίας με την πολιτική και την κοινωνία.

Μπήκαμε σε μια φάση, όπου η οικονομία δεν αρκεί να εξυπηρετείται διά της πολιτικής ή του Κράτους, αλλά θέλει να πάρει στα χέρια της με άμεση παρέμβαση στις σχέσεις εξουσίας τη διεύθυνση των πολιτικών μας πραγμάτων. Ταυτόχρονα με την ιδιώτευση, την κυριαρχία του καταναλωτικού προτύπου, την εισβολή των παντοδύναμων μέσων στην ιδιωτική ζωή, θέλει να μετατρέψει τον πολίτη από ενεργό και συμμέτοχο σε μοναχικό ιδιώτη.

Ετσι, η προσπάθεια ιδιοποίησης των πόρων, εθνικών και ευρωπαϊκών και η σύγκρουση περί την κατανομή τους, συνυπάρχει με την απόπειρα χειραγώγησης της πολιτικής και του ελέγχου του πολιτικού μας συστήματος.

Η άμυνα απέναντι σε αυτή την απόπειρα έχει 3 συνιστώσες:

Η πρώτη, αφορά την υπεράσπιση της πολιτικής, της παρουσίας και αυτονομίας των κομμάτων, της ίδιας της πολυκομματικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Σε αυτόν τον κρίσιμο χώρο, η συμβολή ενός κόμματος με την ιστορία και την παράδοση του ΚΚΕ, αποτελεί πολύ σοβαρό εφόδιο. Δεν πρόκειται μόνο για τη συνταγματική αναθεώρηση και κατοχύρωση. Πρόκειται για την αναβάθμιση του Κοινοβουλίου, την εξυγίανση, την αλλαγή και τη διαφάνεια στο Κράτος, την ενίσχυση των αντιπροσωπευτικών διαδικασιών, την αποκέντρωση κάθε είδους εξουσίας, τον ουσιαστικό έλεγχο της παραγωγικής και αναπτυξιακής διαδικασίας, κυρίως όμως, αφορά την ίδια την υπόσταση και την αυτονομία των συλλογικών υποκειμένων, των κομμάτων απέναντι στην απόπειρα πολιτικής ή οικονομικής χειραγώγησης.

Η δεύτερη συνιστώσα, αφορά τα νέα κοινωνικά μέτωπα που ασφαλώς πρέπει να αναζητηθούν πέρα από τις παραδοσιακές κοινωνικές δυνάμεις της εργασίας, της παραγωγής, του πνεύματος και του πολιτισμού, που έχουν πάντοτε τον πρώτο και αποφασιστικό λόγο και σε όλες εκείνες τις δυνάμεις που προωθούν την ανασυγκρότηση και την ανασύνταξη των παραγωγικών δυνάμεων του τόπου, το θεσμικό και δημοκρατικό εκσυγχρονισμό. Και έχουν απέναντι τις δυνάμεις του παρασιτισμού, της καθυστέρησης, της αναπαραγωγής των ξεπερασμένων δομών. Και ακόμη έχουν απέναντι ή για να ακριβολογήσω, θα έπρεπε να έχουν απέναντι τις δυνάμεις της ασύστολης και παράλογης κερδοσκοπίας σε μία εποχή δύσκολη για όλους.

Η τρίτη συνιστώσα, αφορά τα μέσα υπεράσπισης των λαϊκών συμφερόντων και τον προσδιορισμό ρεαλιστικών και σύγχρονων στόχων. Ο κοινωνικός διάλογος, η κατοχύρωση της ισοτιμίας των κοινωνικών εταίρων, η υπεράσπιση των οργάνων του συνδικαλισμού, της αυτοδιοίκησης, της άμεσης δημοκρατικής εκπροσώπησης, πρέπει να συμβαδίσουν με την προσπάθεια ανασυγκρότησης του Κράτους - Πρόνοιας, κατοχύρωσης του Κράτους - Δικαίου και κατάκτησης του Κράτους Ισων Ευκαιριών. Και γιατί όχι με προσπάθεια δικαιότερης κατανομής των βαρών αλλά και του πλούτου, όσο και αν αυτό φαντάζει λίγο απρεπές απέναντι στις ασθενέστερες τάξεις του πληθυσμού. Και ας θεωρηθεί σημείο αυτοκριτικής.

Και μία τελευταία παρατήρηση που αφορά τις σχέσεις μας. Ασφαλώς, θα ήταν ουτοπικό, αν όχι προκλητικό, να μιλά κανείς για αναπαραγωγή των παραδοσιακών μεθόδων συνεργασίας ή να απλουστεύει και να οριοθετεί γραμμές που στην πράξη δοκιμάστηκαν και ίσως ξεπεράστηκαν οριστικά. Ας αποφύγουμε τις γενικεύσεις. Ανεξάρτητα από τις μεγαλύτερες ή μικρότερες αποκλίσεις και διαφορές τα προοδευτικά μέτωπα οφείλουμε να τα αναζητήσουμε και να τα συγκροτήσουμε, όπου υπάρχει κοινότητα αντιλήψεων, στόχων, προγραμματικών θέσεων και πρακτικών. Συγκλίσεις που απαιτούν επίπονη και βασανιστική προσπάθεια σε χώρους και θεσμούς. Αυτό δεν απαγορεύει ένα μόνιμο δίαυλο επικοινωνίας, που εξάλλου συνιστά και μία νέα κουλτούρα στην πολιτική μας ζωή.

Το κόμμα σας, όπως και το δικό μας, βρίσκεται σε γόνιμη περίοδο αναζητήσεων, μετά τα συγχρονιστικά γεγονότα των τελευταίων χρόνων. Πιστεύουμε ότι η παρουσία σας και τώρα και στο μέλλον, αποτελεί απαραίτητο και ιδιαίτερα θετικό συστατικό, τόσο της δημόσιας ζωής, όσο και του ευρύτερου προοδευτικού χώρου. Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρακολουθούμε τις εργασίες σας, τις νέες επεξεργασίες που θα κάνετε και τις αποφάσεις που θα πάρετε, γιατί πιστεύουμε ότι θα αποτελέσουν θετική συμβολή στον ευρύτερο προβληματισμό για την πορεία του τόπου και των δυνάμεων της προόδου στο κρίσιμο σταυροδρόμι και μπροστά σε μία πραγματικά νέα εποχή.

Ειλικρινά εύχομαι κάθε επιτυχία.

Κυρίες και κύριοι Σύνεδροι,

Το 15ο Συνέδριο του ΚΚΕ, που ξεκινάει, γίνεται σημαντικό - πέρα από το στενά κομματικό επίπεδο - εξαιτίας της μεγάλης προσέλευσης ξένων αντιπροσωπειών.

Ετσι, εκτός από την ιδεολογική και την πολιτική διεργασία, που αποτελεί το φυσικό επίπεδο εξέλιξης ενός συνεδρίου πολιτικού κόμματος, ελπίζω ότι θα υπάρξει η ευκαιρία της ενημέρωσης των μελών των ξένων αντιπροσωπειών σχετικά με τα κυρίαρχα ζητήματα της εξωτερικής μας πολιτικής και τα εθνικά θέματα που βρίσκονται σε μια κρίσιμη καμπή.

Κυρίες και κύριοι,

Χαιρετίζοντας την έναρξη των εργασιών του συνεδρίου σας και εκτιμώντας την πολύχρονη εμπειρία σε αυτή την εσωκομματική διαδικασία, θα ήθελα να εκφράσω μιαν άποψη σχετικά με τη σημασία που μπορούν να αποκτήσουν τα συνέδρια των ελληνικών πολιτικών κομμάτων, πέρα από το κομματικό πλαίσιο αναφοράς.

Θα ήθελα λοιπόν να αναφερθώ στην ευκαιρία που δίδεται για την προβολή των θέσεων της χώρας στα συγγενή, ως προς την ιδεολογία, κόμματα των άλλων χωρών.

Αλλά πέραν αυτού και στην αρμονική συνεργασία και στις καλές σχέσεις που μπορούν να διαμορφώνονται στο πλαίσιο των συνεδρίων. Σχέσεις που μπορούν να συμβάλλουν όχι μόνο στην ενίσχυση της παρουσίας ενός κόμματος αλλά και εθνικά. Γιατί στη νέα διεθνή πραγματικότητα που βρισκόμαστε, οι διακρατικές σχέσεις και οι καλές συνεργασίες μεταξύ γειτονικών χωρών, ωφελούν, ουσιαστικά, την ειρήνη και την ανάπτυξη.

Επίσης βοηθούν τις χώρες της περιφέρειας να γίνουν πραγματικά κυρίαρχες τόσο στο πολιτικό όσο και στο κομματικό επίπεδο.

Στα επίπεδα αυτά τα συνέδρια των κομμάτων αποκτούν μια ιδιαίτερη σημασία. Η παρουσία και οι χαιρετισμοί εκπροσώπων των άλλων "αντίπαλων", μέσα στο δημοκρατικό πλαίσιο, κομμάτων, ενισχύουν μια αντίληψη πολιτικής που στη θέση του δογματικού ανταγωνισμού προωθεί τον πολιτικό διάλογο και τη σύνθεση των διαφορετικών προσεγγίσεων.

Τα συνέδρια των κομμάτων δεν μπορούμε να τα αντιλαμβανόμαστε ως βαγόνια ενός τρένου. Τα συνέδρια των κομμάτων πρέπει να αποτελούν εξέλιξη στην πολιτική μας ζωή. Γιατί αποτελούν μια πραγματική δημοκρατική λαϊκή διαδικασία διαμόρφωσης απόψεων και προτάσεων. Και σαν τέτοια πρέπει να τα αντιμετωπίζουμε.

Κλείνοντας, θα ήθελα να σας ευχηθώ εκ μέρους του Προέδρου της Πολιτικής Ανοιξης Αντώνη Σαμαρά και όλων των βουλευτών και στελεχών του κόμματος, καλή επιτυχία.

Εύχομαι ο διάλογος που θα αναπτυχθεί στο πλαίσιο του συνεδρίου να είναι εποικοδομητικός, ενώ τα συμπεράσματα και οι προτάσεις που θα προκύψουν θα αποτελέσουν σίγουρα αντικείμενο μελέτης και προβληματισμού σε όλα τα κόμματα και φυσικά στην Πολιτική Ανοιξη.

Σας ευχαριστώ για την ευκαιρία που μου δώσατε να απευθύνω χαιρετισμό στην εναρκτήρια συνεδρίαση του 15ου Συνεδρίου σας.

Καλή επιτυχία.

Εκ μέρους της Νέας Δημοκρατίας και του Προέδρου της, κ. Μιλτιάδη Εβερτ, χαιρετίζω το 15ο Συνέδριο του ΚΚΕ.

Το Συνέδριο κάθε κόμματος είναι κορυφαία στιγμή στη λειτουργία και την παρέμβασή του στην κοινωνία.

Είναι στιγμή ζύμωσης των ρευμάτων και των τάσεων που αναπτύσσονται στην κοινωνία, γιατί τα κόμματα είναι καταδικασμένα σε εξαφάνιση αν δεν παρακολουθούν τη δυναμική των κοινωνικών εξελίξεων και δεν ανταποκρίνονται στις κοινωνικές ανάγκες της εποχής.

Σε μία εποχή που η πολιτική ζωή και οι πολιτικοί βρίσκονται στο μάτι του κυκλώνα και δοκιμάζεται η αξιοπιστία του πολιτικού λόγου, οι πολιτικές δυνάμεις οφείλουν να επιβεβαιώσουν κάθε μέρα, με τις παρεμβάσεις τους στο κοινωνικό γίγνεσθαι, το λόγο ύπαρξής τους.

Στις ισοπεδωτικές και μηδενιστικές αντιλήψεις εκείνων που καταγγέλλουν κόμματα και πολιτικούς για όλα όσα συμβαίνουν στον τόπο, η απάντηση είναι ότι χωρίς τα κόμματα, χωρίς τη δυνατότητα λαϊκής έκφρασης μέσω αυτών δεν μπορεί να υπάρξει Δημοκρατία.

Η παρουσία τους αποθαρρύνει τις επιδιώξεις αυτών που νοσταλγούν την αποσταθεροποίηση και εξάρτιση της Εθνικής μας ζωής και υπονομεύουν τη συνεννόηση.

Στην αληθινή Δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Οφείλουμε όμως να χαράξουμε τις άμεσες προτεραιότητες, να σκύψουμε αποφασιστικά πάνω στα προβλήματα και να αντιμετωπίσουμε τις αδυναμίες και τις ελλείψεις μας.

Από τη μακρά πολιτική μου θητεία έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι επικίνδυνοι για τη σταθερότητα των θεσμών και την αποδοτική λειτουργία της Δημοκρατίας δεν είναι αυτοί που έχουν φρόνημα, εφόσον σέβονται τους κανόνες της Δημοκρατίας, αλλά αυτοί που δεν έχουν.

Με το καιροσκοπισμό τους, συντηρούν ένα κλίμα ρευστότητας που βλάπτει τα πραγματικά συμφέροντα του λαού.

Με αυτές τις σκέψεις χαιρετίζω το συνέδριό σας και εύχομαι επιτυχία στις εργασίες του.

Τη λύπη του γιατί δεν μπόρεσε να παρευρεθεί στην έναρξη του 15ου Συνεδρίου του ΚΚΕ, ανταποκρινόμενος σε σχετική πρόσκληση, εκφράζει στο "Ρ" ο πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης Θεμ. Κουρουσόπουλος, που όπως ανέφερε απουσίασε λόγω ανειλημμένων υποχρεώσεων, εκτός Αθηνών.