ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 21 Απρίλη 1996
Σελ. /48
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Οι κομμουνιστές μπροστά στην εργατική Πρωτομαγιά

Του Κ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΑ

Κάθε χρόνο στις περισσότερες χώρες της Γης και στη χώρα μας γιορτάζεται με αγωνιστικές κινητοποιήσεις η εργατική Πρωτομαγιά. Παρά τις προσπάθειες, που συστηματικά έχουν γίνει να θολώσει η μνήμη για τον ηρωικό αγώνα των εργατών του Σικάγου, το αγωνιστικό ταξικό περιεχόμενο αυτής της μνήμης υπάρχει, είναι ζωντανό στις πιο αγωνιστικές λαϊκές δυνάμεις.

Οι κομμουνιστές και οι κομμουνίστριες πάλεψαν και συνεχίζουν ως σήμερα να παλεύουν, ώστε η μέρα της εργατικής Πρωτομαγιάς να είναι μέρα αγώνα και απεργίας της εργατικής τάξης. Ομως, δεν κλείνουμε τα μάτια μας. Τα τελευταία χρόνια, με ευθύνη της πλειοψηφίας των ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ, των συνδικαλιστικών παρατάξεων ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - "ΣΥΝ", όλο και περισσότερο, εμφανίζεται σαν μια μέρα που από τα μπαλκόνια ακούγονται μεγάλα και ηρωικά λόγια, για την εργατική τάξη, μέχρι και την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο διακηρύσσουν. Την άλλη μέρα, όμως, τα ξεχνάνε, συνεχίζουν την προσπάθεια να επιβληθεί στην εργατική τάξη η λεγόμενη "κοινωνική ειρήνη", η υποταγή της στις επιδιώξεις του κεφαλαίου.

Η εργατική Πρωτομαγιά έχει αξία όταν 365 μέρες το χρόνο παλεύεις αγωνιστικά. Τότε μόνο μπορείς να αποτίσεις φόρο τιμής στους νεκρούς του Σικάγου.

Την Πρωτομαγιά, οι κομμουνιστές θα βρεθούν μαζί με τους άλλους εργάτες και εργάτριες στην πρώτη γραμμή του αγώνα, όπως έκαναν όλο το χρόνο. Θα επιδιώξουν να αναδειχτούν τα πραγματικά προβλήματα των εργαζομένων και οι αιτίες που τα προκαλούν. Θα οξύνουν την αντιπαράθεση με την εργοδοσία, την κυβέρνηση, τις συντηρητικές πολιτικές και τους φορείς τους, την Ευρωπαϊκή Ενωση και τις δυνάμεις αυτές, που προωθούν την ενσωμάτωση και υποταγή του συνδικαλιστικού κινήματος. Ταυτόχρονα, θα κρατήσουν ανοιχτή την επικοινωνία με όλους τους εργαζόμενους, θα βρεθούν μαζί με τους συναδέλφους τους εργάτες στις εκδηλώσεις που θα γίνουν στους χώρους δουλιάς και θα στείλουν το μήνυμα του αγώνα και της ελπίδας. Θα είναι μαζί με τους άλλους εργάτες και εργάτριες στη συγκέντρωση στο Πεδίον του Αρεως και στις συγκεντρώσεις σε κάθε πόλη, με τη φωνή και τα συνθήματα, που οι ταξικά συνειδητοποιημένοι εργάτες και άλλοι έχουν. Με τα συνθήματα, που οι απολυμένοι έλεγαν στις κινητοποιήσεις τους, με τα συνθήματα, που πολλές φορές ακούστηκαν. Θα εκφράσουν τη διαμαρτυρία των εργαζομένων για τα προγράμματα "σύγκλισης" και λιτότητας.

Θα επιδιώξουν, οι συγκεντρώσεις να γίνουν πραγματικές συγκεντρώσεις των εργατών. Να ακουστεί η φωνή των χιλιάδων "ομιλητών" από τα κάτω. Η αγωνία των εργαζομένων. Το πραγματικό αγωνιστικό μήνυμα και περιεχόμενο.

Να καταδειχθούν οι υπεύθυνες πολιτικές δυνάμεις για την ανεργία, τη βαριά λιτότητα για τους εργαζόμενους, τα τσαλαπατήματα των δικαιωμάτων και την αντεργατική ανατροπή των εργασιακών σχέσεων.

Να αποκαλυφθούν οι ευθύνες και ο ρόλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Να προβληθεί η ανάγκη αγωνιστικής αντίστασης στην επίθεση της εργοδοσίας των μονοπωλίων.

Να καταγγελθεί ο ρόλος των πλειοψηφιών των ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ και άλλων συνδικαλιστικών οργανώσεων. Να αποκαλυφθούν οι τεράστιες ευθύνες των παρατάξεων ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - "ΣΥΝ" για την υποταγή και αδρανοποίηση σημαντικών τμημάτων του συνδικαλιστικού κινήματος.

Να προβάλουν την ανάγκη αναδιοργάνωσης και ισχυροποίησης του ταξικού ρεύματος στο συνδικαλιστικό κίνημα.

Στο χρόνο που πέρασε, αναπτύχθηκαν σημαντικές αντιστάσεις και αντιδράσεις των εργαζομένων για την υπεράσπιση της δουλιάς και των δικαιωμάτων τους. Οι αγώνες αυτοί των εργατών και εργατριών της "Ρόκα", της ΣΕΞ - ΑΠΗΛ, των οικοδόμων, των ναυτεργατών, των εργατών μετάλλου Πειραιά, των συνταξιούχων και τόσων άλλων χώρων δουλιάς και κλάδων επιβεβαιώνουν την αλήθεια ότι μεγάλα τμήματα εργαζομένων οδηγούνται σε αδιέξοδο. Υπογραμμίζουν, επίσης, ότι αυτές οι αντεργατικές επιδιώξεις και πολιτικές δεν μπορούν να περάσουν εύκολα και αδιαμαρτύρητα.

Η άρχουσα τάξη της χώρας μας, οι ηγεσίες των κομμάτων, που έχουν αναλάβει να προωθήσουν τα συμφέροντα των μονοπωλίων και τις αντεργατικές επιταγές της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ανησυχούν από τον κίνδυνο γι' αυτούς, η δυσαρέσκεια να πάρει μαζική αγωνιστική μορφή και να αμφισβητηθούν οι συντηρητικές πολιτικές και οι φορείς τους. Αυτές οι δυνάμεις είναι υποχρεωμένες να μετρούν τις λαϊκές αντιδράσεις, την πορεία του κινήματος. Επιδιώκουν να καλλιεργήσουν νέες αυταπάτες, να καλλιεργήσουν παλιούς και νέους μύθους, ώστε να προλάβουν δυσάρεστες γι' αυτούς εξελίξεις.

Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι χρόνια τώρα βρίσκεται σε εξέλιξη μια τεράστια ιδεολογικοπολιτική αποπροσανατολιστική εκστρατεία, με στόχο την υποταγή των εργαζομένων και του συνδικαλιστικού κινήματος.

Οι δυνάμεις του λεγόμενου ευρωπαϊκού προσανατολισμού και οι φορείς τους στο συνδικαλιστικό κίνημα επιδιώκουν, μέσα από τις λογικές του "κοινωνικού διαλόγου" και της "κοινωνικής συναίνεσης", να προωθήσουν τις στρατηγικές επιδιώξεις του κεφαλαίου, που είναι η υποταγή της εργατικής τάξης, της μεθοδικής διάλυσης του συνδικαλιστικού κινήματος.

Στον αντίποδα αυτών των πολιτικών βρίσκεται το ΚΚΕ, η πολιτική δύναμη που επέμενε και επιμένει αταλάντευτα ότι απέναντι στην επίθεση των μονοπωλίων είναι ανάγκη να αντιπαρατεθεί το μέτωπο και ο αγώνας του λαού. Απέναντι στη λογική της "κοινωνικής συναίνεσης" και της υποταγής, να αντιπαρατεθεί η δοκιμασμένη γραμμή του αγώνα και της ταξικής πάλης. Γι' αυτόν ακριβώς το λόγο, το ΚΚΕ δε δέχτηκε μόνο την επίθεση της εργοδοσίας, αλλά και τον ενορχηστρωμένο, ανοιχτό ή συγκαλυμμένο, αντικομμουνισμό των άλλων δυνάμεων.

Σήμερα είναι πια φανερό ότι ενοχλεί και ανησυχεί τους εχθρούς της εργατικής τάξης η φωνή του αγώνα, της αντίστασης ενάντια στα μονοπώλια που σηκώνει το ΚΚΕ.

Οι δυνάμεις αυτές γνωρίζουν πολύ καλά ότι για να δώσουν πιο αποφασιστικό πλήγμα στο συνδικαλιστικό κίνημα είναι ανάγκη να πλήξουν πρώτα απ' όλα το ΚΚΕ και τις ιδέες του.

Το συνδικαλιστικό κίνημα της χώρας βρίσκεται σε κρίσιμο σταυροδρόμι, στα επόμενα χρόνια θα κριθεί η πορεία του συνδικαλιστικού κινήματος. Αν θα καταφέρει να αναδιοργανωθεί, να αποχτήσει αγωνιστικό ταξικό προσανατολισμό ή θα περάσει μια παρατεταμένη πορεία κρίσης.

Οι δυνατότητες για μια πορεία ανάκαμψης του κινήματος υπάρχουν. Πρέπει, όμως, να μη χαθεί άλλος χρόνος.

Το ΚΚΕ πάλεψε όλα αυτά τα χρόνια, σ' όλα τα επίπεδα και απ' όλες τις θέσεις που βρισκόταν μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα, να μείνει ζωντανή η φλόγα του αγώνα και της πάλης. Να αναπτυχθούν οι αγώνες των εργαζομένων. Να διευρυνθεί το μέτωπο της κοινής δράσης ανάμεσα στους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα.

Ομως σήμερα, το ταξικό ρεύμα που υπάρχει στις γραμμές του συνδικαλιστικού κινήματος, στην πρώτη γραμμή του οποίου είναι οι κομμουνιστές, χρειάζεται να ενισχυθεί, να πλατύνει και να κάνει πιο δυναμική την παρέμβασή του ενάντια στο ρεφορμισμό και την υποταγή που κυριάρχησε τόσα χρόνια.

Η ενωτική αγωνιστική διέξοδος του συνδικαλιστικού κινήματος εξαρτάται από τη διαμόρφωση ενός ισχυρού ταξικού ρεύματος και την ενίσχυση του ΚΚΕ, που συσπειρώνει, δραστηριοποιεί αγωνιστικά πλατιά τμήματα των εργαζομένων, δίνει αγωνιστική διέξοδο στην αγανάκτηση και τη δυσαρέσκειά τους. Που παίρνει πρωτοβουλία, για να προχωρήσει παραπέρα ο συντονισμός της δράσης των ταξικών αγωνιστικών δυνάμεων του συνδικαλιστικού κινήματος και να αποτελέσει το αντίβαρο στις δυνάμεις της υποταγής και της ενσωμάτωσης των εργαζομένων και του λαϊκού κινήματος.

Η προτεραιότητα στη δράση των κομμουνιστών για την ανάπτυξη της πάλης πρέπει να στραφεί στο πρωτοβάθμιο σωματείο.

Σ' αυτές τις συνθήκες, οι κομμουνιστές είναι ανάγκη να αναπτύξουν την πιο πλατιά δράση μέσα στους εργαζόμενους, ώστε να ανέβει η αντιμονοπωλιακή αντιιμπεριαλιστική συνείδηση. Να μπολιάσουν τους εργαζόμενους με την ιδέα της αποφασιστικής ισχυροποίησης του ΚΚΕ στην πολιτική ζωή και των παρατάξεων που στηρίζει στο συνδικαλιστικό κίνημα.

Ο προσανατολισμός αυτός της δράσης χρειάζεται πιο αποφασιστικά να διαπεράσει κάθε πτυχή της δράσης των κομμουνιστών. Η πορεία για την Πρωτομαγιά αποτελεί μια σημαντική ευκαιρία αγωνιστικής ιδεολογικοπολιτικής παρέμβασης ολόκληρου του Κόμματος στην εργατική τάξη. Με τις Θέσεις της ΚΕ για το 15ο Συνέδριο, τη Διακήρυξη για την 1η Μάη, να απευθυνθούμε σε όσο το δυνατό περισσότερους εργαζόμενους με το "Ριζοσπάστη" στο χέρι.

Η ενωτική αγωνιστική διέξοδος του συνδικαλιστικού κινήματος εξαρτάται από τη διαμόρφωση ενός ισχυρού ταξικού ρεύματος και την ενίσχυση του ΚΚΕ, που συσπειρώνει, δραστηριοποιεί αγωνιστικά πλατιά τμήματα των εργαζομένων, δίνει αγωνιστική διέξοδο στην αγανάκτηση και τη δυσαρέσκειά τους

ΣΕΛΙΔΟΡΑΜΑ

ΒΙΟΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ,Γενετική Μηχανική, Κλωνοποίηση, Μοριακή Βιολογία, Γενετική Τεχνολογία: Νέες επιστήμες, όροι άγνωστοι... Εφιάλτης ή ελπίδα για το μέλλον της ανθρωπότητας; Πάντως, το κουτί της Πανδώρας έχει ανοίξει... Μεταλλαγμένα πρόβατα, βιολογική γεωργία... Το πώς θα αξιοποιηθούν οι νέες ανακαλύψεις της επιστήμης, οι οποίες, ας σημειωθεί, αφορούν το ανθρώπινο σώμα και τους άλλους ζώντες οργανισμούς, θα εξαρτηθεί από το ποιες δυνάμεις θα ελέγχουν αυτές τις νέες επιστήμες και τα επιτεύγματά τους, για ποιο σκοπό αυτές θα λειτουργούν; Ενδιαφέρουσα έρευνα του "Ρ" (σελίδες 23 - 26).

ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ,πάντως, το μέλλον του κόσμου, οι νέοι άνθρωποι, βιώνουν μια σκληρή πραγματικότητα, στην οποία το δικαίωμα στη δουλιά έχει τεθεί σε διωγμό. Βλέπετε, τα επιτεύγματα της επιστήμης δε βελτιώνουν την κατάστασή τους, γιατί έχουν τεθεί στην υπηρεσία των πολυεθνικών. Η ΚΝΕ δεν είναι διατεθειμένη να αποδεχτεί αυτή την κατάσταση και αυτή την περίοδο ξεκινά καμπάνια, με στόχο να γνωρίσουν οι νέοι άνεργοι τις προτάσεις της για την εργασία των νέων, αλλά και να αγωνιστούν μαζί με τους νέους κομμουνιστές (σελίδα 37).

ΥΠΟΘΕΣΗ ΜΑΒΗ.Η αντιστροφή της αλήθειας. Η τελευταία πράξη στο "κουκούλωμα" της υπόθεσης ΜΑΒΗ επιχειρείται να γραφτεί αυτόν τον καιρό, με την απαλλαγή, μέσω δικαστικού βουλεύματος, των κατηγορουμένων για την επίθεση στο αλβανικό φυλάκιο της Επισκοπής. Στην πρότασή του στο Συμβούλιο Εφετών ο αντεισαγγελέας, Ελ. Πατσής, επιχειρεί μέσα σε 199 σελίδες να παρουσιάσει τους κατηγορούμενους ως άσχετους με το φονικό επεισόδιο της Επισκοπής και καταλήγει σε μια σειρά από αυθαίρετα και σε ορισμένες περιπτώσεις ευφάνταστα συμπεράσματα, μέσα από τα οποία γίνεται αντιστροφή της αλήθειας και το μαύρο παρουσιάζεται σαν άσπρο (σελίδες 16, 33).

ΠΡΟΣΓΕΙΩΣΗ στη σκληρή πραγματικότητα συνέχεια... Κάθε 15 λεπτά γίνεται ένα εργατικό ατύχημα και κάθε τρεις μέρες ένα θανατηφόρο. Κι όμως, στην Ελλάδα αντί για 700 γιατρούς εργασίας υπάρχουν μόνο 40, ενώ δεν υπάρχει ούτε ένα νοσοκομειακό κρεβάτι για διάγνωση και αντιμετώπιση επαγγελματικών παθήσεων. Η υποκρισία, όμως, της ΕΕ και της κυβέρνησης ζει και βασιλεύει (σελίδα 14).

ΔΥΣΚΟΛΕΣ ώρες και ζοφερές προοπτικές για την τύχη των δύο μεγάλων ναυπηγείων της χώρας. Τα Ναυπηγεία της Ελευσίνας έχουν καταδικαστεί από την κυβερνητική πολιτική σε μια παρατεταμένη αδράνεια, με προφανή στόχο να τα βουλιάξουν στο χάος του ξεπουλήματος. Ανάλογες περιπέτειες διαγράφονται και για τα Ναυπηγεία Ελευσίνας (σελίδα 34).

ΠΟΛΛΟΙ ταυτίζουν τους δημοσιογράφους, ιδίως όσους εργάζονται στην τηλεόραση, με υψηλούς μισθούς, με παντοδύναμη εξουσία κλπ. Πίσω, όμως, από τα φώτα και τα χρώματα, πίσω από την "γκλάμουρ" που διαφημίζεται σε όλους τους τόνους, υπάρχει μια σκληρή πραγματικότητα, που αφορά τη μεγάλη πλειοψηφία των δημοσιογράφων (σελίδα 20).

ΜΕΡΙΚΕΣ φορές η αλήθεια αργεί να λάμψει και να δικαιωθεί. Ο Γάλλος δημοσιογράφος, Μπέρναντ Βόλκερ, ο οποίος δύο χρόνια πριν υποστήριξε ότι την οβίδα στην αγορά του Σαράγεβο, το Φλεβάρη του 1994, την είχαν ρίξει μουσουλμάνοι, κέρδισε τον περασμένο Δεκέμβρη τη δίκη, αποδεικνύοντας την αλήθεια της αποκάλυψής του (σελίδα 46).

ΣΗΜΕΡΑ προσέρχονται στις κάλπες εκατομμύρια Ιταλοί, για να αναδείξουν τη νέα κυβέρνηση. Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, όμως, σημειώθηκαν ορισμένες ενδιαφέρουσες διεργασίες και μετατοπίσεις (σελίδα 44).



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ