Ας είναι καλά οι παλιοί συναγωνιστές μας που κάθονται και γράφουν τα βιώματά τους από το αθάνατο έπος της Εθνικής μας Αντίστασης, του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ - ΕΠΟΝ και του ΔΣΕ. Χωρίς να προσδοκούν κανένα προσωπικό όφελος, αντίθετα μάλιστα, πληρώνοντας από το υστέρημά τους, τα έξοδα της έκδοσης. Γιατί η "πολιτισμένη" κοινωνία μας της "ελεύθερης αγοράς", που βομβαρδίζεται καθημερινά με όλο το βούρκο της υποκουλτούρας, βιβλία που μιλούν γι' αγώνες και ιδανικά, τα θεωρεί "μη εμπορεύσιμα". Καλά κάνουν όσοι επιμένουν να κρατούν ψηλά το δαυλό, με κάθε τρόπο, του πατριωτικού φρονηματισμού.
Ενας απ' αυτούς είναι και ο Χρήστος Θεοδωρακόπουλος με το βιβλίο του "Αγώνες και θυσίες της περιοχής Γρεβενών (1940 - 49)". Αντιστασιακός από τα παιδικά του χρόνια, μας μεταφέρει στην ευαίσθητη περιοχή των Γρεβενών. Ξεκινά το ιστόρημά του από τις πρώτες μέρες του Οχτώβρη του '40, για να καταλήξει στο 1949, στις στερνές μάχες του ΔΣΕ στο Βίτσι - Γράμμο.
Στον αναγνώστη δημιουργείται η εντύπωση, ότι ο συγγραφέας, εκτός από την περιγραφή των προσωπικών του βιωμάτων, πήρε μολύβι και χαρτί και πέρασε βήμα το βήμα από δεκάδες χωριά αυτής της περιοχής. Παραθέτει στοιχεία για το ξεκίνημα της αντίστασης σε κάθε χωριό με εκατοντάδες ονόματα, που πήραν μέρος σ' αυτόν τον σηκωμό και όσων έπεσαν για τη λευτεριά και τη λαϊκή κυριαρχία. Πλούσιο είναι επίσης και το φωτογραφικό υλικό που συνέλεξε. Πιστεύουμε ότι, κυρίως οι κάτοικοι των χωριών αυτής της περιοχής, θα δεχτούν με χαρά την έκδοση αυτού του βιβλίου. Σημαντικό βοήθημα αποτελεί επίσης και για όσους ασχολούνται με την ιστοριογραφία του τόπου μας.
Στο υστερόγραφό του ο συγγραφέας διατυπώνει και τους προσωπικούς του προβληματισμούς για την πορεία του κινήματος στη χώρα μας και τα δραματικά γεγονότα του 1989 στις ανατολικές χώρες και την πρώην ΕΣΣΔ. Σεβαστή η κάθε γνώμη όταν έχει σαν κίνητρο την αναζήτηση της αλήθειας. Βέβαια, το ΚΚΕ, με το Δοκίμιο Ιστορίας, Α Τόμος, 1918 - 1949 και με άλλα ντοκουμέντα, έχει δώσει τη δική του απάντηση στα φλέγοντα αυτά ερωτήματα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΗΠΟΥΡΟΣ
Με το πνεύμα του επικυρίαρχου της "νέας τάξης πραγμάτων" επεκτείνουν μονομερώς τη νομοθεσία τους έξω από την επικράτειά τους, επιδιώκοντας έτσι να καθορίζουν κατά το δοκούν τις εμπορικές και οικονομικές σχέσεις των χωρών και καταπατώντας τα δικαιώματα των λαών.
Εκφράζουμε την αμέριστη αλληλεγγύη μας προς τον Κουβανικό λαό και καλούμε όλους τους αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης και του ΔΣΕ, όλο τον εργαζόμενο λαό να αγωνιστεί ενάντια στις επιθετικές αυτές ενέργειες των ΗΠΑ".
"Ζητάμε - γράφουν - από σας κύριε υπουργέ, τη δική σας διοικητική παρέμβαση προκαλώντας νομοθετική ερμηνεία στη Βουλή για την αληθή έννοια του άρθρου 1 παράγραφος 2 του Ν. 1543/85. Πολλοί αγωνιστές έφυγαν και φεύγουν από τη ζωή, με την πικρία ότι η πολιτεία δεν τους αποκατέστησε πλήρως. Τέλος, ζητάμε να δοθεί και σε μας το επίδομα 15% για τη συμμετοχή μας στην Εθνική Αντίσταση".
Το Παράρτημα Νομού Θεσσαλονίκης της Πανελλήνιας Ενωσης Κρατουμένων Αγωνιστών Μακρονήσου (ΠΕΚΑΜ) την Κυριακή 17-3-96 διοργανώνει στο αμφιθέατρο του Πανεπιστημίου Μακεδονίας (Εγνατίας 156), εκδήλωση για το γιορτασμό της "μέρας μνήμης" των νεκρών και θυμάτων της Μακρονήσου.
Συνεστίαση πραγματοποιούν τα Παραρτήματα της ΠΕΑΕΑ:
Εκλογοαπολογιστικές Γενικές Συνελεύσεις πραγματοποιούν τα Παραρτήματα της ΠΕΑΕΑ:
Επίσης την Κυριακή 17-3-96:
Παλιοί ΕΠΟΝίτες, φίλοι της ΕΠΟΝ και νεολαίοι Πειραιώτες, συγκεντρώθηκαν στην πλατεία Τερψιθέας του Πειραιά όπου βρίσκεται το μνημείο με το άγαλμα της ηρωίδας ΕΠΟΝίτισσας ΗΡΩΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ και στη μνήμη της, με την ευκαιρία της επετείου των 53 χρόνων από την ίδρυση της ΕΠΟΝ, κατέθεσαν στεφάνια.
Στις ομιλίες που ακολούθησαν από τους παλιούς ΕΠΟΝίτες, έγινε αναφορά στην τραγική περίπτωση της νεαρής ηρωίδας ΗΡΩΣ που λίγο πριν το χάραμα της λευτεριάς θυσίασε τη ζωή της για την πατρίδα μας. Η θυσία αυτή του 16χρονου κοριτσόπουλου απέδειξε περίτρανα ότι οι νέοι έχουν ιδανικά και οπότε οι περιστάσεις το επιβάλλουν δε διστάζουν γι' αυτά να προχωρήσουν στη θυσία και της ζωής τους ακόμα.
"Πόση δύναμη μπορεί να κρύβει ένας λαός; - ρωτά συγκινημένος νεαρός ΚΝίτης στην ομιλία του - Πόσο έρωτα για τη ζωή, που φτάνει ακόμη και μέχρι το θάνατο χαμογελώντας, μπορεί να κρύβει η νεολαία του; Πενήντα τρία χρόνια μετά την ίδρυση της ΕΠΟΝ, η νεολαία σπαράζεται από την ανεργία, το άγχος για το μέλλον της, τον πόλεμο που κρέμεται πάντα απειλητικός από πάνω μας, με τους ίδιους πάντα υπαίτιους. Και όμως το παράδειγμα της ΕΠΟΝ αποδεικνύει πως μπορούμε να γίνουμε ήρωες του καιρού μας...".
Στη μνήμη του αντιστασιακού δημοσιογράφου ΟΘΩΝΑ ΚΑΜΠΑΝΗ και της γυναίκας του ΞΕΝΗΣ,που πέθανε πρόσφατα, ο ΤΑΣΟΣ ΚΙΤΣΟΣ και η ΛΟΛΑ ΚΙΤΣΟΥ - ΚΑΜΠΑΝΗ,πρόσφεραν στο "Σύνδεσμο Δημοσιογράφων Εθνικής Αντίστασης 1941 - 1944" 50.000 δρχ.
Την επέτειο της "Μάχης της Κοκκινιάς" τίμησαν τα μέλη του παραρτήματος της ΠΕΑΕΑ Κοκκινιάς, και πλήθος κοκκινιώτικου λαού την Πέμπτη 7 - 3 - 96, σε εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στην πλατεία Δαβάκη, με κατάθεση στεφανιών και συνεχίστηκε στον κινηματογράφο "Εσπερο" με καλλιτεχνικό χορευτικό πρόγραμμα.
Παρευρέθηκαν: Ο δήμαρχος Νίκαιας με μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου, εκπρόσωπος του Κεντρικού Συμβουλίου ΠΕΑΕΑ και οι πρόεδροι των παραρτημάτων Κερατσινίου, Δραπετσώνας, Πειραιά, Νίκαιας και Σεπολίων. Αντιπροσωπείες από: Την Ενωση Θυμάτων Γερμανικής Κατοχής "Φοίνικας", τους "Φίλους της Αντίστασης", τον "Μουσικό Ομιλο Νίκαιας", την "Ενωση Σμυρναίων", "Ενωση Ποντίων", μαζικούς συνδικαλιστικούς φορείς, εργατικά σωματεία και συνταξιούχων καθώς και επιτροπές Ειρήνης. Στην εκδήλωση παρευρέθηκαν αντιπροσωπείες του ΚΚΕ και της ΚΝΕ.
Οι ομιλητές τόνισαν τη μεγάλη σημασία της τριήμερηςμάχης, που δόθηκε τον Μάρτη του '44 σ' αυτήν την εργατογειτονιά του Πειραιά, την Κοκκινιά. Και στάθηκε ένας σημαντικός σταθμός στην ιστορία του απελευθερωτικού αγώνα, γιατί πρώτη φορά τμήματα του ΕΛΑΣ των πόλεων, έδωσαν νικηφόρα μάχη εκ παρατάξεως, με 30 Γερμανούς πάνοπλους με αυτόματα και πολυβόλα και 200 ντόπιους τσολιάδες. Οι απώλειες των κατακτητών και των συνεργατών τους ήταν συνολικά 30 νεκροί και 60 τραυματίες, ενώ ο ηρωικός ΕΛΑΣ είχε 8 νεκρούς και αρκετούς τραυματίες.
Στη φωτογραφία του Γ. Λιονάκη,νεολαίος καταθέτει στεφάνι, τιμώντας τους ΕΛΑΣίτες μαχητές.
Δυναμική παρουσία των νέων στο μνημείο της Ηρώς, στην πλατεία Τερψιθέας του Πειραιά