ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 17 Γενάρη 1996
Σελ. /32
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
ΗΛΙΟΥΠΟΛΗ
Χρέος η κατασκευή του Μουσείου Εθνικής Αντίστασης

Ενα χρόνο μετά τις εκσκαφές, οι προσπάθειες για την ολοκλήρωση και λειτουργία του Μουσείου συνεχίζονται. Για την αποπεράτωση απαιτούνται ακόμη 150 εκατομμύρια δραχμές

Στις αρχές του προηγούμενου χρόνου άνοιξε ο δρόμος για να αποκτήσει το δικό της "σπίτι" η αληθινή ιστορία της Εθνικής Αντίστασης, έτσι όπως μοναδικά μπορούν να την αποδίδουν το φωτογραφικό υλικό, τα σημειώματα αγωνιστών, τα απολυτήρια του ΕΛΑΣ, οι στολές που λεκιάστηκαν σε μάχες και τόσα άλλα ανεκτίμητα αντικείμενα. Μετά από πολύχρονες προσπάθειες, άρχισε να κατασκευάζεται στην Ηλιούπολη το Μουσείο Εθνικής Αντίστασης. Ενα "σπίτι" που δεν έχει ακόμα "κατοικηθεί", αλλά όλα δείχνουν πως δε θα αργήσει να συμβεί κάτι τέτοιο. Η προσήλωση των αντιστασιακών του Παραρτήματος Ηλιούπολης της ΠΕΑΕΑ στην αποπεράτωσή του είναι η καλύτερη εγγύηση, ενώ σημαντικά βοηθά και η σύμφωνη γνώμη και συνδρομή του δημάρχου Ηλιούπολης Θόδωρου Γιωργάκη.

Η αρχή για τη δημιουργία του πρώτου Μουσείου Εθνικής Αντίστασης στην Ελλάδα έγινε με την απόδοση δημόσιου ακινήτου από την Κτηματική Εταιρεία Δημοσίου (ΚΕΔ) στο Δήμο Ηλιούπολης, ύστερα από αίτηση των αντιστασιακών του Παραρτήματος ΠΕΑΕΑ Ηλιούπολης στο δήμο, που προκάλεσε ανάλογη αίτηση του δήμου προς την ΚΕΔ. "Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΚΕΔ παραχωρεί στο Δήμο Ηλιούπολης τη χρήση του "ΒΚ 1942" δημόσιου ακινήτου, που είναι οικόπεδο εμβαδού 1.200 τετραγωνικών μέτρων και βρίσκεται επί των οδών Σοφοκλή Βενιζέλου, Νάστου και Ελευθερίου Βενιζέλου 6, στην Ηλιούπολη. Σκοπός της παραχώρησης είναι αποκλειστικά η ανέγερση Μουσείου Εθνικής Αντίστασης". Η συγκεκριμένη απόφαση, το παραχωρητήριο δηλαδή χρήσης του οικοπέδου αυτού, σήμανε την αρχή των εργασιών για τη δημιουργία ενός έργου πανελλαδικής εμβέλειας.

Σήμερα, ένα χρόνο περίπου μετά, ο σκελετός του κτιρίου έχει ήδη ολοκληρωθεί. Από τον προϋπολογισμό των 105 εκατομμυρίων δραχμών που ψήφισε πέρσι το Δημοτικό Συμβούλιο Ηλιούπολης, για την πρώτη φάση του έργου, έχουν δαπανηθεί τα 97 εκατομμύρια. Η αρχή για τη δημιουργία του έργου έγινε, όχι όμως εύκολα, αν αναλογιστεί κανείς ότι χρόνια τώρα οι αντιστασιακοί ανά την Ελλάδα αγωνίζονται για την ανέγερση ενός Μουσείου πανελλαδικής εμβέλειας. Εύκολη δε θα είναι ούτε η συνέχεια αυτής της προσπάθειας. Μια συνέχεια που θέλει πολλαπλή κινητικότητα από την πλευρά των αντιστασιακών Ηλιούπολης και του ομώνυμου δήμου.

"Για την αποπεράτωση του έργου απαιτούνται ακόμη 150 εκατομμύρια δραχμές", σημειώνει ο Στέφανος Θέος, πρόεδρος του Παραρτήματος Ηλιούπολης της ΠΕΑΕΑ. "Στην προσπάθειά μας για τη συγκέντρωση αυτών των χρημάτων σημαντική είναι η συνεργασία με τα κεντρικά γραφεία της ΠΕΑΕΑ και τον δήμαρχο Ηλιούπολης. Αυτή τη στιγμή έχουμε στείλει υπόμνημα στον υπουργό Πολιτισμό, με το οποίο ζητάμε τη συνδρομή του υπουργείου Πολιτισμού για την ολοκλήρωση του έργου. Περιμένουμε απάντηση για μια ενδεχόμενη συνάντηση, ώστε να του εκθέσουμε από κοντά την κατάσταση. Επίσης πρόκειται να επισκεφτούμε και τον υπουργό Στρατιωτικών, ενώ βουλευτές του ΚΚΕ μας έχουν υποσχεθεί την προώθηση του θέματος στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα".

Στο υπόμνημά του, το Παράρτημα της ΠΕΑΕΑ, αφού αναφέρεται στις προσπάθειες του Δήμου Ηλιούπολης, σε άμεση συνεργασία με τις οργανώσεις τηςΕθνικής Αντίστασης που ξεκίνησε και σχεδόν ολοκληρώνει την ανέγερση του ιστορικού Μουσείου και σημειώνει ότι "οι οικονομικές δυνατότητες είναι περιορισμένες ή σχεδόν εξαντλήθηκαν", ζητά τη συνδρομή του υπουργείου για την ολοκλήρωση ανέγερσης, κατασκευής και λειτουργίας του Μουσείου Εθνικής Αντίστασης.

Παράλληλα όμως με τις προσπάθειες αυτές, όπως επισημαίνει Στέφανος Θέος, πολλοί αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης έχουν ήδη δηλώσει την προθυμία τους να καταθέσουν τις ιδιωτικές τους συλλογές, τα προσωπικά τους κειμήλια στο νέο Μουσείο. "Πρόκειται για ένα πλούσιο υλικό, μαζί με αυτό που βρίσκεται στα γραφεία των Παραρτημάτων και των κεντρικών γραφείων της ΠΕΑΕΑ, θα αποτελέσει πηγή φρονηματισμού και εθνικής αρετής για τους νέους, ιδιαίτερα σήμερα που η χώρα μας πιέζεται και δοκιμάζεται".

Χριστίνα ΔΙΑΜΑΝΤΗ

Τι κρίμα που δεν ήταν έτσι...

Οι παιδικές τους μνήμες διδάχτηκαν από μια και επίμονη συμβουλή του πατέρα. Διαβάστε για να σπουδάσετε. Να μην εξαρτάστε ούτε από το Θεό, ούτε από κανέναν άλλο. Θεό εννοούσε τον καιρό, που τις περισσότερες χρονιές λες και έπαιρνε την εκδίκησή του από τον καημένο τον πατέρα, που δε σπούδασε και έγινε αγρότης. Αλλοτε οι βροχές και το χαλάζι, άλλοτε οι παγωνιές και όταν "γλίτωνε" από αυτές και έλεγε "επιτέλους θα έχουμε καλή σοδειά φέτος", ερχόταν κάποιος λίβας και έκαιγε πάλι το "όνειρο". Και πάλι η συμβουλή του πατέρα, που δεν ήταν παρά ελπίδα. Ειλικρινά, δική του ελπίδα, αφού και ο Θεός και η ζωή και το όνειρο κοίταζαν αλλού. Μόνο τα παιδιά του τολμούσαν να τον κοιτάξουν στα μάτια. Και τη δική του ελπίδα την έκαναν δική τους. Πρώτοι μαθητές. Πώς έλαμπαν τα μάτια του πατέρα όταν οι βαθμοί από το σχολείο "ακύρωναν" τις κυκλοθυμίες του καιρού. Τα μυστικά του δάκρυα συντρόφευαν και τα χαμένα όνειρα της μητέρας και γίνονταν φτερά για τα παιδιά τους.

Μεγάλη γιορτή η επιτυχία και των τριών παιδιών τους στο πανεπιστήμιο. Τα κεράσματα στο καφενείο ξεκίνησαν το πρωί της ευχάριστης είδησης και συνεχίστηκαν στο σπίτι με τα υπέροχα γλυκά της μητέρας. Η μοναξιά τους θα "κατοικούσε" πλέον στο μεγάλο σπίτι. Στην καρδιά τους, όμως, θα φώλιαζε το δικό τους χαμένο όνειρο, που βρήκε επιτέλους έδαφος να ξανανθίσει. Η πάλη με τους "θεούς" στους ίδιους πάντα ρυθμούς, έπαιζε τη δική της συμφωνία, καλώντας σε συμμαχία το χρόνο που θα έφερνε τους κάθε λογής καρπούς. Οι καρποί της γης γίνονταν επένδυση στις σπουδές των παιδιών τους. Λιγοστοί τις περισσότερες χρονιές, πλούσιο, όμως, "κομπόδεμα" οι γνώσεις των παιδιών τους. Του χρόνου θα είναι καλύτερα. Και ο καλύτερος χρόνος θα ήταν αυτός που θα έπαιρναν το πτυχίο.

Και ήρθαν και τα πτυχία. Το ένα μετά το άλλο. Η καλύτερη επένδυση του πατέρα. Τόσοι κόποι γραμμένοι σ' ένα χαρτί. Και η γιορτή. Η ορκωμοσία. Η συγκίνηση. Η μητέρα πήρε τη χαρά της και ταξίδεψε πολλά χιλιόμετρα μακριά από τα "αδικημένα" της χρόνια και ήρθε να μοιραστεί τη χαρά των παιδιών της, φέρνοντας μαζί της και τη χαρά του πατέρα, που έμενε ωστόσο ανολοκλήρωτη, αφού οι "επιταγές" του καιρού δεν του επέτρεπαν να έρθει. Σπορά την πρώτη φορά, θέρισμα την άλλη, όργωμα την τρίτη. Μέσα από τα δάκρυα της μητέρας, όμως, εμφανίστηκε η μορφή του χαμογελαστή, σχεδόν ευτυχισμένη.

Τώρα είναι και πάλι όλοι μαζί. Τα πτυχία στους τοίχους μαρτυρούν τους κόπους πολλών χρόνων. Ο ένας γιος δουλεύει σε δουλιά άσχετη με αυτό που σπούδασε. Ο άλλος ακόμη περιμένει απάντηση από τις δεκάδες αιτήσεις. Και η κόρη αναρωτιέται μήπως έκανε λάθος επιλογή. Ο πατέρας πάντα κάτω από τις "ορέξεις" του καιρού. Και η μητέρα πάντα να ελπίζει. Η συμβουλή του πατέρα έρχεται και ξανάρχεται στη μνήμη. Σπουδάστε. Να μην εξαρτάστε ούτε από το Θεό, ούτε από κανέναν άλλο. Τι κρίμα που δεν ήταν έτσι!

Σοφία ΑΔΑΜΙΔΟΥ

Σ' αυτό το κτίριο θα στεγαστούν η ιστορική μνήμη, ο αγώνας για κοινωνική δικαιοσύνη κι ελευθερία της Εθνικής μας Αντίστασης



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ