Associated Press |
Ισραηλινά άρματα μάχης. Οι «διευρυμένες χερσαίες επιχειρήσεις» άρχισαν χτες παρά την απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας |
Ως συνήθως, οι στόχοι ήταν εξόφθαλμα μη στρατιωτικοί. Πολλαπλοί αεροπορικοί βομβαρδισμοί σε υποδομές του Λιβάνου (Σιδώνα, Ακάρ). Πλήγματα και στα νότια προάστια της Βηρυτού. Στο χωριό Ράσαφ, νότια της Τύρου, ισραηλινά μαχητικά χτύπησαν σπίτια με αποτέλεσμα τουλάχιστον 15 άνθρωποι να βρουν το θάνατο και δεκάδες άλλοι να τραυματιστούν, αρκετοί σοβαρά. Νωρίτερα, γινόταν γνωστή η απίστευτη υπόθεση του πολλαπλού βομβαρδισμού αυτοκινητοπομπής υπό την προστασία του ΟΗΕ που μετέφερε άμαχους (ναι!..) και (ήδη αφοπλισμένους από τους Ισραηλινούς!) αστυνομικούς και στρατιωτικούς. Απολογισμός: 7 νεκροί, 22 τραυματίες. Απολογισμός της ισραηλινής εισβολής και των ρουκετών της «Χεζμπολάχ» έως την Παρασκευή το βράδυ, σύμφωνα με το «Ρόιτερ»: 1.041 Λιβανέζοι και 124 Ισραηλινοί νεκροί.
Associated Press |
Τραυματίας από βομβαρδισμό αυτοκινητοπομπής υπό την προστασία του ΟΗΕ |
Παρά τα αναρίθμητα εγκλήματα πολέμου που έχουν διαπραχθεί αυτόν το μήνα, παρά τον αποκλεισμό των δρόμων και την αδυναμία παροχής βοήθειας στους άμαχους Λιβανέζους που τους έχει φέρει σε απελπιστική κατάσταση, η Απόφαση 1701 είναι μια ξεκάθαρα μεροληπτική σε βάρος του Λιβάνου απόφαση. Ηδη από την πρώτη παράγραφο, με μια προσεγμένη διατύπωση, επιρρίπτεται η πλήρης ευθύνη για τον ισραηλινό πόλεμο στη «Χεζμπολάχ»! Το Συμβούλιο Ασφαλείας «εκφράζει τη μέγιστη ανησυχία του για τη συνεχιζόμενη κλιμάκωση των εχθροπραξιών στο Λίβανο και το Ισραήλ από την επίθεση της "Χεζμπολάχ" την 12η Ιουλίου 2006, που ήδη προκαλούν εκατοντάδες θανάτους και τραυματισμούς και στις δύο πλευρές, εκτεταμένες ζημιές στις πολιτικές υποδομές και χιλιάδες πρόσφυγες». Για όλα φταίει η «Χεζμπολάχ», λοιπόν - αν και δεν έκανε τίποτε περισσότερο από το να αιχμαλωτίσει δυο Ισραηλινούς στρατιώτες, ενώ ο ισραηλινός στρατός κάνει καθημερινά απαγωγές στην Παλαιστίνη.
Αλλά η Απόφαση 1701 δε σταματά εκεί: καλεί να συσταθεί μια νέα και άλλου τύπου «ειρηνευτική δύναμη» του ΟΗΕ, αυξημένη σε αριθμούς, δύναμη πυρός και δυνατότητα εμπλοκής, δηλαδή μια δύναμη που ουσιαστικά θα παίζει ρόλο κατοχικού στρατεύματος και ουσιαστικά θα αναλάβει να επιβλέψει την προσπάθεια αφοπλισμού της «Χεζμπολάχ», αλλά ασφαλώς «όχι χωρίς τη συναίνεση της κυβέρνησης του Λιβάνου». Ομως υπάρχει και συνέχεια. Το κείμενο καλεί αρχικά για την «άμεση» κατάπαυση του πυρός και απόσυρση των ισραηλινών δυνάμεων (πράγμα που η κυβέρνηση Ολμέρτ αγνοεί με μεγάλη άνεση), και στη συνέχεια προσθέτει ότι το Συμβούλιο Ασφαλείας θα δράσει μετά την αποχώρηση, που θα πρέπει να γίνει «το νωρίτερο δυνατόν». Ο Λιβανέζος ακαδημαϊκός Ασαντ Αμπού Χαλίλ δεν άντεξε να μην διερωτηθεί «τι από τα δύο ισχύει;».
Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι λίγο πριν την κύρωση της Απόφασης ο Ολμέρτ, σύμφωνα με ανακοινωθέν του γραφείου του, «ευχαρίστησε» τον Μπους «για τη βοήθειά του ώστε να ληφθούν υπόψη τα ισραηλινά συμφέροντα στο Συμβούλιο Ασφαλείας». Οπως, δεν είναι καθόλου τυχαία και η εναρκτήρια δήλωση του πρεσβευτή του Ισραήλ στα Ηνωμένα Εθνη, ο οποίος ισχυρίστηκε ότι η κυβέρνησή του μάχεται «τους ίδιους φανατικούς τρομοκράτες» που φέρονται να συνωμοτούσαν για να ανατινάξουν αεροσκάφη στη Βρετανία...