ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Οράματα και εφιάλτες

Παπαγεωργίου Βασίλης

Καθώς παρουσιάζει σιγά σιγά τους στόχους του ο υποψήφιος του ΠΑΣΟΚ Κώστας Σκανδαλίδης, γίνεται όλο και πιο καθαρό ότι η πόλη που «ονειρεύεται» αυτός και το κόμμα που τον στηρίζει, είναι ο χειρότερος εφιάλτης για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα.

Μετά την πρόσφατη συνάντηση του υποστηριζόμενου από το ΠΑΣΟΚ υποψηφίου δημάρχου της πρωτεύουσας με την ηγεσία του υπουργείου Ανάπτυξης, περιέγραψε ότι θέλει η Αθήνα να γίνει «ένας τουριστικός, επενδυτικός και επιχειρηματικός προορισμός» και πως στόχος του είναι «να αναδείξει η Αθήνα την ανταγωνιστική της δυνατότητα, να είναι μια ανοιχτή πόλη στον κόσμο». Φυσικά, κάτι τέτοιο, δεν είναι καινούριο.

Η λογική της μετατροπής της Αθήνας σε «επιχειρηματικό προορισμό» υπήρχε και στο πρόγραμμα της Ντ. Μπακογιάννη, το 2002, όπου αναφερόταν: «Προϋπόθεση για τη μελλοντική οικονομική ανάπτυξη της Αθήνας είναι να στραφεί η ανάπτυξη (...) σε υποδομές που δημιουργούν προϋποθέσεις για την ανάπτυξη της Αθήνας ως επιχειρηματικού, εμπορικού και χρηματοοικονομικού κέντρου».

Οι ομοιότητες προφανείς... ΝΔ και ΠΑΣΟΚ ονειρεύονται πως θα κάνουν την Αθήνα παράδεισο για το μεγάλο κεφάλαιο και εφιάλτη για τους εργαζόμενους.

«Φταίει» η ΕΣΣΔ...

Από τότε που το σημερινό ρωσικό καθεστώς παρέδωσε τους ναούς στην εκκλησία, οι ναοί εμπορευματοποιούνται ή καίγονται. Από τότε που ξεκίνησε το ξεπούλημα της σπουδαίας αρχιτεκτονικής κληρονομιάς της Ρωσίας στο «νεο-ρωσικό» κεφάλαιο, τα μνημεία υποβαθμίζονται και απαξιώνονται με ταχύτατους ρυθμούς. Τα μουσεία λεηλατούνται, τα θέατρα ψάχνουν «χορηγούς», οι εργαζόμενοι στον πολιτισμό μειώνονται. Κι όμως, η κυρίαρχη προπαγάνδα εξακολουθεί να ασκεί κριτική στη... Σοβιετική Ενωση! Τι κι αν το «Ερμιτάζ» και το Κρατικό Αρχείο Λογοτεχνίας και Ιστορίας κατακλέφτηκαν επί... «δημοκρατίας» και «ελεύθερης αγοράς». Τι κι αν ο καθεδρικός της Αγ. Τριάδας στην Πετρούπολη κάηκε προχτές. Οχι! Η ΕΣΣΔ «φταίει»..!

Η καπιταλιστική ασφάλεια και...

«Δική μας πεποίθηση είναι ότι τα συμφέροντα των επιχειρήσεων ταυτίζονται με τα συμφέροντα μιας κοινωνίας που προοδεύει, που ευημερεί, που αναπτύσσεται. Γι' αυτό η βασική μας θέση είναι ότι ισχυρή οικονομία σημαίνει ασφάλεια στην κοινωνία και άρα η πιο ουσιαστική κοινωνική παροχή είναι η συνέχιση των αναγκαίων αλλαγών».

Τις βαθιά ταξικές και αντιδραστικές αυτές απόψεις, διατύπωσε ο πρόεδρος του ΣΕΒ Δ. Δασκαλόπουλος, μετά τη συνάντηση με τον πρωθυπουργό, στο πλαίσιο των καθιερωμένων συναντήσεων του τελευταίου με συνδικαλιστικούς φορείς, ενόψει της ομιλίας του στη ΔΕΘ. Κατά τον πρόεδρο του ΣΕΒ το επιχειρηματικό συμφέρον ταυτίζεται με το κοινωνικό, με μια κοινωνία που αναπτύσσεται... Κατά τον ίδιο, πάντα, ισχυρή οικονομία, ισχυρές δηλαδή ιδιωτικές επιχειρήσεις, αποτελούν την προϋπόθεση για κοινωνική ασφάλεια και κατά συνέπεια η συνέχιση των πολιτικών ενίσχυσης των επιχειρήσεων - καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις - αποτελεί σήμερα την πιο ουσιαστική κοινωνική παροχή...

... η κοινωνική ανασφάλεια

Εχουν καμία σχέση όλα αυτά με την πραγματικότητα που βιώνουν σήμερα εκατομμύρια πολίτες αυτής της χώρας; Οχι, βέβαια. Απεναντίας, ισχυρές επιχειρήσεις προϋποθέτουν ανασφαλή κοινωνία και όχι ασφαλή, όπως υποστηρίζει ο Δ. Δασκαλόπουλος. Ισχυρές και... ασφαλείς επιχειρήσεις προϋποθέτουν περισσότερο άθλια μεροκάματα και επικίνδυνες συνθήκες εργασίας, ελαστικές μορφές απασχόλησης και υψηλή ανεργία. Η καπιταλιστική ανάπτυξη και ασφάλεια είναι το προϊόν της πιο άγριας καταλήστευσης της εργατικής δύναμης. Αυτό αποδεικνύει η ελληνική, αλλά και η διεθνής εμπειρία.

Πέραν τούτων, θα θέλαμε να υπενθυμίσουμε ότι είναι αν μη τι άλλο πρόκληση να μιλά ο κ. Δασκαλόπουλος για το τι είναι ασφάλεια και τι συνιστά κοινωνική παροχή. Ο κ. Δασκαλόπουλος είναι αυτός που έχει πρωταγωνιστήσει στη σύσταση άτυπου καρτέλ στο χώρο των γαλακτοκομικών προϊόντων. Πρώτα θα πρέπει να μας εξηγήσει πώς η τιμή του γάλακτος στην Ελλάδα, με τους χαμηλότερους μισθούς, είναι η υψηλότερη στην Ευρώπη και στη συνέχεια να καταπιαστεί με την αμπελοφιλοσοφία περί κοινωνικής ασφάλειας και ανασφάλειας...

Τα ανασφαλή...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΞΕΡΕΤΕ ΤΙ ΘΑ είναι τα στρατεύματα που θα σταλούν από την ΕΕ στη Μέση Ανατολή; «Μια δύναμη που μπορεί να δώσει το αίσθημα ασφάλειας και στον ισραηλινό και στο λιβανέζικο λαό», σύμφωνα με τις δηλώσεις της Ντόρας Μπακογιάννη!

Το πρόβλημα είναι, όμως, ότι ο λαός του Λιβάνου και η ηγεσία του Ισραήλ νιώθουν «ασφαλείς» με διαφορετικό τρόπο. Για παράδειγμα, για την εκάστοτε ισραηλινή κυβέρνηση, «ασφάλεια» σημαίνει να έχουν αφοπλιστεί, βομβαρδιστεί και εξοντωθεί όλοι όσοι δε συμφωνούν μαζί της στην ευρύτερη περιοχή.

Αλλωστε, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, το δηλώνουν δημόσια. Θα νιώσουν καλά, εάν η Συρία τεθεί υπό αμερικανικό έλεγχο, αν καταστραφούν οι υποδομές του Ιράν, αν πολλαπλασιαστούν οι δυνάμεις κατοχής στο Ιράκ και αν βρεθεί υπό τον έλεγχό τους ο νότιος Λίβανος και καταστραφούν ολοσχερώς όλες οι παλαιστινιακές οργανώσεις.

Φοβόμαστε λοιπόν, βάσιμα, ότι το Ισραήλ έχει κάθε λόγο να νιώθει ασφάλεια με τις εξελίξεις που δρομολογούνται. Οχι, όμως, και ο λαός του Λιβάνου...

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ... προσέγγιση χθες στο πρες ρουμ από τον Θ. Ρουσόπουλο για τη «λειτουργία της δημοκρατίας». Οπως είπε, «ο πολίτης αξιολογεί ποιοι είναι οι άριστοι για να τον κυβερνήσουν κάθε φορά και στέλνει στην αντιπολίτευση αυτούς που θεωρεί ότι δεν είναι».

Γρηγοριάδης Κώστας

Αν καταλάβαμε καλά δηλαδή, αυτή η κυβέρνηση κυκλοφορεί στο δρόμο και νομίζει ότι ο ελληνικός λαός τους ...καμαρώνει ως «άριστους»! Ισως αυτό εξηγεί το ύφος και την άνεσή τους.

Οσο για την «αξιολόγηση» που κάνει ο πολίτης στην εκλογική διαδικασία μάλλον ο κυβερνητικός εκπρόσωπος ξέχασε κάποιες ...λεπτομέρειες: Οπως, για παράδειγμα, τα ισχύοντα καλπονοθευτικά συστήματα, τη χρήση του κρατικού μηχανισμού για εκμαυλισμό και εκβιασμό συνειδήσεων, τη στήριξη των ομίλων Μέσων Ενημέρωσης (που εξοφλείται αργότερα)...

Αλλωστε, πλευρές του όλου πράγματος έχουν και οι ίδιοι καταγγείλει στο παρελθόν. Και είναι «ηλίου φαεινότερον» πως τίποτε δεν έχει αλλάξει...

Ξεπέρασαν κάθε όριο!

Το παιχνίδι που συνεχίζει να παίζεται στις πλάτες των λαϊκών οικογενειών, με αφορμή τους εισακτέους στην ανώτατη εκπαίδευση, είναι πια παραπάνω κι από αισχρό! Από τη μια, η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι με τη βάση του «10», αφήνοντας δεκάδες χιλιάδες παιδιά εκτός εκπαίδευσης, βάζει τάξη στην ανώτατη εκπαίδευση. Ψέμα. Γιατί από τα 450 Τμήματα Πανεπιστημίων και ΤΕΙ που υπάρχουν είναι ζήτημα αν χρειάζονται τα μισά. Τα περισσότερα από αυτά έχουν σοβαρά προβλήματα υποδομών, προσωπικού και, κυρίως, περιεχομένου σπουδών. Από τα περισσότερα Τμήματα, η προοπτική για τους αποφοίτους είναι μια θέση στις ουρές των ανέργων. Για παράδειγμα, υπάρχουν πέντε Τμήματα «Πολιτικής Επιστήμης» και «Δημόσιας Διοίκησης» σε διάφορα πανεπιστήμια, τα οποία δέχονται κάθε χρόνο πάνω από 1.000 φοιτητές! Τι να τους κάνουμε 1.000 αποφοίτους Πολιτικών Επιστημών κάθε χρόνο, πού να απασχοληθούν;

Το ψευτοεπιχείρημα της κυβέρνησης ότι δήθεν πρέπει να περνούν μόνο όσοι καταβάλλουν προσπάθεια και το αξίζουν, ακούγεται σαν ειρωνεία στα αυτιά των νέων, που μετά από πολύ κόπο και χρήμα βρίσκονται σε μια σχολή και συνειδητοποιούν ότι το πτυχίο δεν τους εξασφαλίζει δουλιά, δεν τους εξασφαλίζει καμιά προοπτική. Σε τι μπαίνει «τάξη», λοιπόν, με τη βάση του «10»; Το μόνο που εξασφαλίζεται είναι μεγαλύτερη πελατεία για τα τους ιδιώτες εμπόρους κατάρτισης, από τα δεκάδες χιλιάδες παιδιά που κόβονται.

Οσο για την «ορχήστρα» δημάρχων και νομαρχών... αυτοί πια έχουν ξεπεράσει κάθε όριο! Οδύρονται, γιατί, λέει, πέφτουν τα ενοίκια, κλείνουν καφετέριες και δέχεται πλήγμα η ανάπτυξη στις περιοχές όπου μειώνονται οι εισακτέοι! Δηλαδή, οι καφετέριες και οι γκαρσονιέρες συνιστούσαν ανάπτυξη για την περιοχή; Και τώρα που οι φοιτητές δε θα πληρώνουν 400 και 500 ευρώ μια γκαρσονιέρα αδικείται - η όποια - πόλη τους; Εμφανίστηκε τοπικός παράγοντας να δηλώνει σε ρεπορτάζ: «κάθε φοιτητής αφήνει στην πόλη κατά μέσο όρο 500 ευρώ το μήνα» και η μείωση εισακτέων σημαίνει μείωση εισοδήματος! Αλλά για τη μόρφωση και το περιεχόμενό της δε λένε κουβέντα. Για τα χάλια του εκπαιδευτικού συστήματος δε νοιάζονται.

Μη φανταστεί κανείς ότι οι φοιτητές που αναγκάζονται να ξενιτευτούν για να σπουδάσουν και να σκάνε 500 ευρώ και βάλε κάθε μήνα για να ζήσουν (όταν ο βασικός μισθός είναι 600 ευρώ) είναι παιδιά του Βαρδινογιάννη... Παιδιά εργατικών οικογενειών είναι στην πλειοψηφία τους, που σφίγγουν το ζωνάρι μέχρι εκεί που δεν παίρνει για να τα βγάλουν πέρα. Δεν ακούσαμε, όμως, κανέναν από τους γαλαζοπράσινους τοπάρχες, που κλαίγονται τώρα, να διαμαρτύρεται που δεν υπάρχουν φοιτητικές εστίες, που δεν εξασφαλίζεται στους φοιτητές δωρεάν σίτιση σε πανεπιστημιακές λέσχες, που δεν εξασφαλίζονται δωρεάν μετακινήσεις κτλ. για τους φοιτητές. Δεν ακούσαμε κανέναν τους να νοιάζεται για το τι θα κάνουν οι απόφοιτοι αυτών των επαρχιακών Τμημάτων που δεν έχουν καν επιστημονικό αντικείμενο. Γιατί, πολύ απλά, κι αυτοί εφαρμόζουν την ίδια πολιτική που ξεζουμίζει με κάθε τρόπο τον εργαζόμενο. Γι' αυτό και στις ερχόμενες εκλογές πρέπει να εισπράξουν το «μαύρισμα» που τους αξίζει.

Γιάννα ΣΤΡΕΒΙΝΑ