Κάθε εργοδοτικό έγκλημα αποτελεί προαναγγελία του επόμενου. Αυτό αποδεικνύεται ακόμα και από τα επίσημα στοιχεία των διεθνών οργανισμών και του Σώματος Επιθεωρητών Εργασίας (ΣΕΠΕ)στη χώρα μας. Ως προς το ΣΕΠΕ, η ίδια η κυβέρνηση παραδέχεται ότι τα εργατικά «ατυχήματα» που καταγράφει αντιστοιχούν σε λιγότερο από το 65% των πραγματικών συμβάντων. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, σε παγκόσμιο επίπεδο:

• Το 2002, παγκοσμίως, καταγράφηκαν 1.100.000 θάνατοι εξαιτίας των συνθηκών εργασίας. Συνολικά κάθε χρόνο σε όλον τον κόσμο καταγράφονται 250 εκατομμύρια σοβαρά εργατικά ατυχήματα.
• Κάθε τρία λεπτά, σε κάποιο εργασιακό κάτεργο του πλανήτη, ένας άνθρωπος πεθαίνει από εργατικό ατύχημα ή επαγγελματική ασθένεια.
• Τριακόσιες χιλιάδες θάνατοι καταγράφονται κάθε χρόνο από τη χρήση των καρκινογόνων ουσιών στην εργασία και ο αμίαντος ευθύνεται σχεδόν για τους μισούς από αυτούς τους θανάτους.

Στην Ελλάδα:

• Τα θανατηφόρα «ατυχήματα» παραμένουν σταθερά πάνω από 110 κάθε χρόνο.
• 4.500 περίπου είναι οι νεκροί εργάτες από το 1970 (χωρίς να υπολογίσουμε τους νεκρούς ναυτεργάτες, αγρότες και μεταλλωρύχους).
• Το 2000 σημειώθηκαν 4.032 σοβαρά εργατικά «ατυχήματα» και το 2005, 6.044. Σε ό,τι αφορά τα θανατηφόρα, σημειώθηκαν 127 το 2000, 188 το 2001, 153 το 2002, 145 το 2003, 127 το 2004 και 111 το 2005.
• Για τους πρώτους 5 μήνες του 2006, οι νεκροί εργάτες έχουν φτάσει τους 49. Ο συνολικός αριθμός των νεκρών από το 2000 μέχρι και σήμερα αγγίζει πλέον τους 900.

Για τις επαγγελματικές ασθένειες στη χώρα μας:

• Το 30% των περιστατικών άσθματος έχει επαγγελματική αιτιολογία.
• Το 10% των περιπτώσεων καρκίνου θεωρείται ότι είναι επαγγελματικής προέλευσης.
• Το ποσοστό της επαγγελματικής βαρηκοΐας ξεπερνάει σε πολλές κατηγορίες εργαζόμενων το 90%.
• Αναμένεται θεαματική αύξηση των θανάτων μεταξύ των επαγγελματικά εκτεθειμένων σε ίνες αμιάντου.

Για το κεφάλαιο και την κερδοφορία του δεν είναι αρκετός ο «μποναμάς» της νομοθεσίας, που βαθαίνει την εκμετάλλευση στους τόπους δουλιάς. Η ανταγωνιστικότητα δεν επιτρέπει «περιττά» για τους εργοδότες «έξοδα», που σχετίζονται με την υγιεινή και την ασφάλεια, την ουσιαστική προστασία του εργαζόμενου. Και σ' αυτή την κατεύθυνση, τόσο η ΝΔ, όσο και το ΠΑΣΟΚ, έδωσαν και δίνουν εξετάσεις στο κεφάλαιο, σε όλα τα επίπεδα, νομιμοποιώντας τις παρανομίες, απογυμνώνοντας και ιδιωτικοποιώντας τις υπηρεσίες ελέγχου και πρόληψης, αποφεύγοντας συνειδητά την πλήρη καταγραφή των επαγγελματικών ασθενειών. Επί της ουσίας, καταργούν ακόμα και αυτό το ελάχιστο δίχτυ προστασίας που παρέχει η εργατική νομοθεσία για τη ζωή, την υγιεινή και την ασφάλεια των εργαζομένων.

Τα στοιχεία που πρόσφατα παρουσιάστηκαν σε ρεπορτάζ και άρθρα στο «Ρ», βοούν:

• Ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, εμφανίζεται μείωση των ελέγχων που κάνουν οι Τεχνικές και οι Κοινωνικές Επιθεωρήσεις, με αποτέλεσμα να ενθαρρύνεται η εργοδοτική ασυδοσία. Οι τεχνικοί (ΤΕ) και κοινωνικοί επιθεωρητές (ΚΕ) έκαναν το 2000 65.669 ελέγχους (18.141 οι ΤΕ και 47.528 οι ΚΕ) και το 2005 50.161 (20.515 οι ΤΕ και 29.646 οι ΚΕ). Μείωση πάνω από 23%.
• Ενδεικτική είναι και η σταθερή μείωση των προστίμων από το 2003 και μετά. Το 2003 επιβλήθηκαν από τις Τεχνικές Επιθεωρήσεις στους εργοδότες πρόστιμα ύψους 3.877.430 ευρώ και το 2005 το ποσό αυτό μειώθηκε κατά περίπου 50%, φθάνοντας στα 1.928.250 ευρώ. Αλλά με τα πρόστιμα δε γίνεται τίποτα για την προστασία της ζωής του εργάτη.
• Από το σύνολο των προβλεπόμενων οργανικών θέσεων στο ΣΕΠΕ, πάνω από το 33% είναι κενές.
• Σήμερα στην Ελλάδα υπάρχουν μόνο 50 γιατροί Εργασίας και ότι το αρμόδιο ιατρικό προσωπικό του ΙΚΑ για την πρόληψη και αντιμετώπιση των επαγγελματικών ασθενειών δε φθάνει πάνω από 15 άτομα για πάνω από δύο εκατομμύρια εργαζόμενους!
• Το 2001, στην Ελλάδα αναγνωρίστηκαν συνολικά μόνο 67 επαγγελματικές παθήσεις.
• Ο μοναδικός ασφαλιστικός φορέας που δυνητικά μπορεί να αναγνωρίσει και να καταγράψει τα επαγγελματικά νοσήματα, το ΙΚΑ, «αδυνατούσε» για χρόνια να δώσει στη δημοσιότητα αξιόπιστα στοιχεία, τη στιγμή που ο αριθμός των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων, με την αιτιολογία της «κοινής νόσου», αυξάνει θεαματικά τα τελευταία χρόνια (9.000 νέες αιτήσεις περίπου για την τετραετία 1995-1998 μόνο για την περιοχή της Αττικής).
• Οι δομές της Ιατρικής της Εργασίας, στο πλαίσιο ενός Δημόσιου Συστήματος Υγείας, είναι ανύπαρκτες την ώρα που η υγεία των εργαζόμενων ξεπουλιέται στο ιδιωτικό κεφάλαιο (Εξωτερικές Υπηρεσίες Προστασίας και Πρόληψης). Βάζουν δηλαδή το κεφάλαιο να ελέγξει το... κεφάλαιο! Είναι χαρακτηριστικό ότι κατά τη διάρκεια κατασκευής του Ολυμπιακού Χωριού, οι νεκροί εργάτες έφτασαν τους 6. Την ευθύνη για την υγεία και ασφάλεια των εργαζομένων την είχε μια εμπορική Υπηρεσία Προστασίας και Πρόληψης (ΕΞΥΠΠ).
• Κυβέρνηση και ΣΕΒ, προωθούν την κατάργηση της εργοδοτικής εισφοράς (του 1%) για τον επαγγελματικό κίνδυνο.

Σε πορεία προετοιμασίας για τη 15η του Ιούνη που έχει προκηρυχτεί μέρα πανελλαδικής δράσης για την Κοινωνική Ασφάλιση, βρίσκονται οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ. Στην Αθήνα, εκείνη τη μέρα το ΠΑΜΕ διοργανώνει παράσταση εργαζόμενων γυναικών έξω από τα γραφεία του ΣΕΒ στις 7 μ.μ. στην οδό Ξενοφώντος. Λίγο αργότερα, στις 8.30 μ.μ., θα γίνει εκδήλωση διαμαρτυρίας στην πλατεία Ομονοίας, απ' όπου θα ακολουθήσει πορεία στο υπουργείο Απασχόλησης στην Πειραιώς. Στη Θεσσαλονίκη η συγκέντρωση θα γίνει στο άγαλμα Βενιζέλου στις 7 μ.μ. και θα ακολουθήσει πορεία. Με την πρωτοβουλία αυτή και τις εκδηλώσεις που θα προηγηθούν μέχρι τις 15 του Ιούνη, οι ταξικές δυνάμεις στέλνουν μήνυμα ότι δε θα αφήσουν να περάσει ο προσχηματικός διάλογος για το Ασφαλιστικό που στήνει η κυβέρνηση με τη στήριξη του ΠΑΣΟΚ. Δε θα επιτρέψουν στις διάφορες επιτροπές να «ψήσουν» τα νέα αντιασφαλιστικά μέτρα και να παραδώσουν «έτοιμες λύσεις» στην επόμενη κυβέρνηση για να τις νομοθετήσει. Το ΠΑΜΕ θα κάνει τη ζωή δύσκολη σε όσους επιβουλεύονται για μια ακόμη φορά τα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων και τη δημόσια Κοινωνική Ασφάλιση.

Για τις ταξικές δυνάμεις το Ασφαλιστικό είναι και παραμένει ανοιχτό. Οχι βέβαια όπως το εννοούν ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, κεφάλαιο, Ευρωπαϊκή Ενωση και συνδικαλιστικές ηγεσίες σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ. Αλλά στην αντίθετη ακριβώς κατεύθυνση. Το ΠΑΜΕ δε δέχτηκε και δε θα δεχτεί τετελεσμένα. Γι' αυτό καλεί τους εργαζόμενους να παλέψουν για την κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ που ψηφίστηκαν την τελευταία δεκαπενταετία. Θα δώσει τη μάχη με όλους τους τρόπους για να μη χειροτερεύσει το ήδη κουτσουρεμένο ασφαλιστικό σύστημα και ταυτόχρονα θα συνεχίσει να προβάλλει το πλαίσιο εκείνο που αντιστοιχεί στις σύγχρονες ανάγκες στην Ασφάλιση, στην Υγεία και την Πρόνοια.

Οι εργαζόμενοι δεν μπορεί και δεν πρέπει να αποδεχτούν οι νέες γυναίκες που μπήκαν στην παραγωγή μετά το 1993, να βγαίνουν στη σύνταξη στα 65 χρόνια, πέντε χρόνια δηλαδή περισσότερο από τις μανάδες τους. Δεν πρέπει να δεχτούν τη μείωση του συντελεστή αναπλήρωσης στη σύνταξη από το 80% στο 70%, τη μείωση των επικουρικών, τον υπολογισμό της σύνταξης στα πέντε τελευταία χρόνια, και όχι όπως ήταν πριν, στη διετία ή στον τελευταίο μισθό στο δημόσιο. Δεν αποδέχτηκαν και δε θα συναινέσουν ποτέ στην αύξηση που έγινε από τα 4.050 ένσημα στα 4.500 για τη θεμελίωση δικαιώματος συνταξιοδότησης. Θα παλέψουν με νύχια και με δόντια για να μην περάσει η ιδιωτικοποίηση της Κοινωνικής Ασφάλισης και η δημιουργία επαγγελματικών ταμείων, όπως συμφωνούν και από κοινού προωθούν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.

Παράλληλα, οι ταξικές δυνάμεις, πέρα από την κάθετη αντίθεσή τους σε ό,τι έχει γίνει σε βάρος της Κοινωνικής Ασφάλισης, με θάρρος και αποφασιστικότητα διεκδικούν εδώ και τώρα μείωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, αύξηση των συντάξεων, συνταξιοδότηση στα 30 χρόνια εργασίας χωρίς όριο ηλικίας. Παλεύουν και θα παλεύουν για ένα πραγματικά δημόσιο και καθολικό σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης. Διεκδικούν δηλαδή ό,τι τους ανήκει.

Με το σύνθημα «Να απαιτήσουμε τιμωρία για τα εγκλήματα των εργοδοτών» οι δυνάμεις της Γραμματείας Θριασίου του ΠΑΜΕ έχουν ριχτεί στη μάχη της οργάνωσης του πανθριασιακού συλλαλητηρίου που διοργανώνει την Τρίτη 6 του Ιούνη στις 7 μ.μ. στην πλατεία Ελευσίνας. Στη συνέχεια θα ακολουθήσει πορεία διαμαρτυρίας που θα καταλήξει έξω από την πύλη της ΤΙΤΑΝ.

Οι ταξικές δυνάμεις στο Θριάσιο καλούν τους εργαζόμενους να συμμετάσχουν μαζικά στο συλλαλητήριο για να καταδικάσουν το θανατηφόρο εργοδοτικό έγκλημα στην προβλήτα της ΤΙΤΑΝ με τους δύο νεκρούς εργαζόμενους και τους πέντε τραυματίες. Ταυτόχρονα, να απαιτήσουν να σταματήσει το καθεστώς ενοικιαζόμενων και εργολάβων, να σταματήσει η ατιμωρησία των υπευθύνων για τα εγκλήματα αυτά και να διεκδικήσουν σταθερή δουλιά, 7ωρο - 5ήμερο - 35ωρο, μέτρα για την υγιεινή και ασφάλεια στους χώρους δουλιάς, κ.ά.