- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- 20/2/2000
Κυρίως φύλλο - Ενθετο: "ΜΑΥΡΗ ΒΙΒΛΟΣ ΣΗΜΙΤΗ"
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Νεολαία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Από μέρα σε μέρα
- Τετρασέλιδα
- Ολες οι στήλες
- Σκίτσα
- Θέατρα
- Κινηματογράφοι
- Τηλεόραση
- Φαρμακεία
- Νοσοκομεία
- Χρήσιμα τηλέφωνα
- Δρομολόγια πλοίων
- Δελτίο καιρού
- Γιατροί
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
Από μια άποψη, όμως, η κυβέρνηση έχει δίκιο. Πράγματι, η πολιτική της συνεχίζεται. Εφαρμόζεται. Υλοποιείται. Το ίδιο συμβαίνει με το ύφος και το ήθος της. Κι αυτά στέκονται στο ...ύψος τους. Αλλά εδώ είναι που εντοπίζεται και ένα από τα τρωτά της σημεία. Διότι είναι πραγματικά «χάρμα» να ακούς την προπαγάνδα του ΠΑΣΟΚ και να τη συγκρίνεις με τα - εκείνης ακριβώς της στιγμής - πεπραγμένα του. Τα πεπραγμένα του, δηλαδή, όπως αυτά εξελίσσονται εκείνη την ίδια ακριβώς στιγμή που οι προπαγανδιστικοί μηχανισμοί δουλεύουν στο «φόρτε» τους, για να σε πείσουν ότι ...άλλα ακούνε τα αυτιά σου και άλλα βλέπουν τα μάτια σου!
Ας κάνουμε, λοιπόν, μια περιήγηση στις «λειτουργίες» της κυβέρνησης, τούτων των τελευταίων ημερών, θέτοντας δίπλα - δίπλα, φυσικά, τις σχετικές προεκλογικές κορόνες.
***
«Εμείς δεσμευόμαστε σε μια εκλογική αναμέτρηση, όπου θα κυριαρχούν οι θέσεις και οι προτάσεις. Καλούμε όλα τα κόμματα σε ένα διάλογο επιχειρημάτων και προτάσεων, χωρίς κραυγές, καταγγελίες και μεγαλοστομίες... Εμείς δεσμευόμαστε σε μια αναμέτρηση ποιότητας, μέτρου και επιχειρημάτων... Καλούμε όλα τα κόμματα σε αυτό τον ευγενή στίβο».
Τα παραπάνω είναι λόγια του Κ. Σημίτη, που, όπως πιστοποιεί το γραφείο Τύπου του πρωθυπουργού, ακούστηκαν στη συνεδρίαση της εκλογικής επιτροπής του ΠΑΣΟΚ, την περασμένη Τετάρτη. Σημειωτέον ότι στη συνεδρίαση παρίστατο και ο κ. Λαλιώτης.
Προφανώς, στο πλαίσιο αυτό, του ...«μέτρου» και της ...«ποιότητας», θα κινήθηκε ο κ. Λαλιώτης, όταν, μια βδομάδα πριν από τις επισημάνσεις του κ. Σημίτη, παρευρέθηκε σε συνεδρίαση της Βουλής. Μιλάμε για τη συνεδρίαση της Βουλής με θέμα το Μετρό, όπου ο κ. υπουργός, απευθυνόμενος «ευπρεπέστατα» στους συναδέλφους του βουλευτές της ΝΔ, τους αποκάλεσε ... «ψωριάρηδες», άλλους βουλευτές τους προσφώνησε «μεταλλαγμένους» κ.ο.κ.
Οσο για τον ίδιο τον κ. Σημίτη, είναι γνωστό το πώς ξεκίνησε τον εκλογικό αγώνα «επιπέδου» εκ μέρους του κόμματός του. Μιλώντας στη Συνδιάσκεψη του ΠΑΣΟΚ, πριν από 15 μέρες, και κατακεραυνώνοντας τον Κ. Καραμανλή ότι αντί για θέσεις και προγράμματα προβάλλει στα κανάλια το ...σκυλάκι που του χάρισε η σύζυγός του.
Αλλά, μην ξεχάσουμε και την τοποθέτηση του Κ. Σημίτη, με την οποία ξόρκισε, όπως είδαμε, τις προεκλογικές «μεγαλοστομίες». Προφανώς, εκείνη η προεκλογική διαφήμιση, στην οποία αντικρίσαμε «χτισμένη» (!!!) την ανύπαρκτη γέφυρα του Ρίου - Αντιρρίου, σε μακέτες φυσικά, είναι η απόδειξη της συνέπειας μεταξύ πρωθυπουργικών λόγων και προπαγανδιστικών έργων...
***
«Ζούμε μια νέα εποχή για την Ελλάδα. Ζούμε μια νέα εποχή για τον Πειραιά. Κτίζουμε ένα ασφαλές παρόν. Θεμελιώνουμε ένα καλύτερο μέλλον», είπε στη φιέστα ο πρωθυπουργός.
Τα λόγια του περί «θεμελίων» και «κτισμάτων» δεν ήταν καθόλου τυχαία. Βλέπετε, την ίδια ώρα, ο Κ. Καραμανλής περιόδευε, στα πλαίσια μιας άλλης, «γαλάζιας» φιέστας, στις σεισμόπληκτες περιοχές των Ανω Λιοσίων. Φρόντισε, δε, ο πρόεδρος της ΝΔ να προσφέρει τον ώμο του για να γείρουν πάνω του και να κλάψουν οι εγκαταλειμμένοι σεισμόπληκτοι της περιοχής. Ολως τυχαίως, οι κάμερες ήταν εκεί... Ο πρωθυπουργός, επομένως, έπρεπε να λάβει υπόψη του τις κινήσεις του δικομματικού εταίρου του, έπρεπε να εμπλουτίσει το λόγο του στον Πειραιά με φράσεις που θύμιζαν και ολίγον από σεισμό...
Στο μεταξύ, από το σεισμό της 7ης Σεπτέμβρη 1999 έως σήμερα, ουδείς έμαθε ποιος ευθύνεται για την κατάρρευση της «Ρικομέξ». Μιλάμε για το κτίριο που κτίστηκε αυθαίρετα το 1979, επί ΝΔ. Μιλάμε για το κτίριο, που η εντολή κατεδάφισής του από την Πολεοδομία, το 1993, επί ΠΑΣΟΚ, ουδέποτε εκτελέστηκε. Μιλάμε για το κτίριο, κάτω από τα ερείπια του οποίου θάφτηκαν 38 ψυχές...
***
«Με όραμα και σχέδιο, φέρνουμε την Ελλάδα σε μια νέα εποχή. Μια εποχή ειρήνης, ασφάλειας, ανάπτυξης και ευημερίας». Αυτά ήταν τα λόγια του Κ. Σημίτη.
Δυο τετράγωνα μακρύτερα από το σημείο που ο πρωθυπουργός ανέφερε τα παραπάνω, την ίδια ώρα, σε ένα άλλο κυβερνητικό κτίριο, στο υπουργείο Τύπου, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος προέβη στις ακόλουθες δηλώσεις:
«Οι Ελληνες συμμετέχουν σε μια διεθνή ειρηνευτική δύναμη. Αντιλαμβάνεστε πως έχουν τις υποχρεώσεις και τις δεσμεύσεις, όπως όλες οι άλλες δυνάμεις... Εχουμε, ως συμμετέχοντες σε αυτή τη διεθνή ειρηνευτική δύναμη, ανάλογες δεσμεύσεις και υποχρεώσεις. Και, βεβαίως, θα είμαστε σε αρμονία με τις κινήσεις των άλλων ενόπλων τμημάτων... Συμμετέχουμε σε μια διεθνή δύναμη, η οποία έχει ορισμένη δομή και ορισμένους κανόνες λειτουργίας... Εμείς επιθυμούμε να παραμείνουμε στον τόπο, όπου έχουν εγκατασταθεί οι δυνάμεις μας. Αλλά, έχουμε και συγκεκριμένες υποχρεώσεις. Δεν αποχωρούμε από τη διεθνή ειρηνευτική δύναμη».
Οι δηλώσεις αυτές του Δ. Ρέππα έγιναν - ξαναλέμε - στις 16 του μηνός. Την ίδια μέρα, δηλαδή, που ο Κ. Σημίτης υποσχόταν να υπηρετήσει με πάθος την ειρήνη! Οι δηλώσεις αυτές του Δ. Ρέππα αφορούσαν, φυσικά, τα διαδραματιζόμενα στο Κοσσυφοπέδιο και τη συμμετοχή Ελλήνων στρατιωτών στο στρατό κατοχής του ΝΑΤΟ που εδρεύει στην περιοχή. Οι δηλώσεις αυτές έγιναν, για να μη μείνει καμία αμφιβολία - ακόμα και κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου - ότι η εμπλοκή της Ελλάδας στο βρώμικο πόλεμο του Κοσσυφοπεδίου, ούτε σταμάτησε ούτε πρόκειται να σταματήσει, αν δεν ανατραπεί αυτή η τόσο «ειρηνόφιλη» πολιτική.
***
«Θα διευρύνουμε τους μηχανισμούς κοινωνικής συνοχής και αλληλεγγύης ή θα χάσουμε και όσα κερδίσαμε από τους άπειρους οπαδούς του νεοφιλελευθερισμού;». Κι αυτή μια δήλωση του κ. Σημίτη είναι, που έγινε στην εκλογική επιτροπή του ΠΑΣΟΚ.
Την επόμενη μέρα, κατά την περιοδεία του στον Πειραιά, σε μια αποστροφή του λόγου του, είπε:
«Σε ό,τι αφορά το Λιμάνι του Πειραιά, μέσα στο 2000, παραδίδεται η μελέτη επιχειρησιακού και οργανωτικού σχεδίου... δημιουργούνται οι θυγατρικές του ΟΛΠ και προχωρεί η μετοχοποίηση».
Οπως βλέπετε, στις 16 Φλεβάρη ο πρωθυπουργός ...κατατρόπωνε τους οπαδούς του νεοφιλελευθερισμού. Αλλά 24 ώρες αργότερα, στις 17 του μηνός, εμφανιζόταν ο ίδιος ως σημαιοφόρος του νεοφιλελευθερισμού (σ.σ.: προφανώς «έμπειρος», εν αντιθέσει με τους «άπειρους» της ΝΔ), προαναγγέλλοντας το ξεπούλημα στο μεγάλο κεφάλαιο ακόμα και του - κερδοφόρου - λιμανιού του Πειραιά...
***
Το ένα έλαβε χώρα κατά τη συνεδρίαση του πρωθυπουργού με τους επιτελείς του, στο Μαξίμου, και αποτυπώθηκε σε σχετική κυβερνητική ανακοίνωση της περασμένης βδομάδας: «Είμαστε αυστηροί στο ζήτημα των εκλογικών δαπανών. Η ελληνική κοινωνία δεν κατανοεί ούτε δικαιολογεί τη μετατροπή της πολιτικής ζωής σε ανταγωνισμό οικονομικό, είτε μεταξύ των κομμάτων είτε μεταξύ των υποψηφίων», είπε εκεί ο πρωθυπουργός. Και αμέσως μετά συνέχισε: «Αναλαμβάνω τη δέσμευση» να λυθεί το θέμα των υπέρογκων προεκλογικών δαπανών, της διαφάνειας και της διαπλοκής, αλλά ... «στην ερχόμενη Βουλή»!!!
Το δεύτερο θα το αφήσουμε ασχολίαστο: «Μακάρι, πολλές τηλεοράσεις στην Ευρώπη και πολλά ιδιωτικά ηλεκτρονικά Μέσα Ενημέρωσης, να έφθαναν σε ποιότητα το επίπεδο των προγραμμάτων που φιλοξενεί η ΕΡΤ», δήλωσε ο Δ. Ρέππας, όταν ρωτήθηκε για την απαράδεκτη συμπεριφορά της κρατικής τηλεόρασης κατά την προεκλογική περίοδο. Και συνέχισε, αναφερόμενος στο ρόλο της ΕΡΤ, σχετικά με την προβολή των θέσεων των κομμάτων κατά την τρέχουσα προεκλογική περίοδο: «Πιστεύω ότι η ΕΡΤ ανταποκρίνεται ικανοποιητικά σε αυτή την υποχρέωσή της. Δε δικαιολογείται οποιαδήποτε κατηγορία».
Σημείωση: Τη μέρα που έγινε η παραπάνω δήλωση, η ΕΡΤ, εκείνο το ίδιο βράδυ, μετέδωσε το δεύτερο μέρος μιας τετραλογίας αντικομμουνιστικών εκπομπών, που προγραμμάτισε να προβάλει, όλως τυχαίως, αυτό το διάστημα...
Α, ναι. Τη μέρα που ο πρωθυπουργός ομίλησε περί κοινωνικής συνοχής και κοινωνικής αλληλεγγύης, τα οποία - βέβαια - τα διασφαλίζει το ΠΑΣΟΚ, την ίδια μέρα έγιναν οι συλλήψεις των απλήρωτων εργαζομένων της «ΒΙΟΜΑΓΝ»...
Τι γυρεύει ο Κ. Καραμανλής στους εγκαταλειμμένους σεισμόπληκτους των Ανω Λιοσίων, πώς και θυμήθηκε τους ξεχασμένους άνεργους της Πάτρας, άραγε γιατί τρέχει στο Πέραμα και τη Ζώνη, γιατί ξαφνικά εκδηλώνει «ζωηρό ενδιαφέρον» για τους «ταραξίες» αγρότες της Θεσσαλίας; Μόνο αφελείς δεν το αντιλαμβάνονται. Ο πρόεδρος της ΝΔ θέλει να υφαρπάξει την ψήφο των δυσαρεστημένων λαϊκών στρωμάτων. Γι' αυτό επιστρατεύει την επίδειξη κοινωνικής ευαισθησίας του και φοράει για την περίσταση και το κοινωνικό προσωπείο του. Βασικό του μέλημα είναι να δείξει ότι διαθέτει κοινωνική ευαισθησία τουλάχιστον όσο αυτή της κυβέρνησης Σημίτη. Και αυτό επιδιώκει να το πετύχει με δύο τρόπους: Πρώτον, να δείξει ότι το «κοινωνικό πρόσωπο» της κυβέρνησης Σημίτη δεν είναι και τόσο κοινωνικό - γι' αυτό δεν κουράζεται να απαριθμεί όλα τα γνωστά στοιχεία και τους αριθμούς για την ανεργία, τους μισθούς, το γεωργικό εισόδημα, τα λουκέτα στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις κλπ. - και δεύτερον επιχειρεί να πείσει ότι η δική του πολιτική - ακριβώς η ίδια νεοφιλελεύθερη πολιτική της κυβέρνησης - είναι που εξασφαλίζει φιλολαϊκές λύσεις στα μεγάλα κοινωνικά προβλήματα! Ειδικά για το τελευταίο δε διστάζει να δημαγωγεί εξαπολύοντας πυροτεχνήματα του τύπου, η κατώτατη σύνταξη στις 150.000 δρχ., επέκταση του ΕΚΑΣ στους αγρότες, αύξηση του επιδόματος ανεργίας, «φθηνά» σπίτια κ.ο.κ.
Φυσικά πρόκειται για μια πολύ καλά σχεδιασμένη και οργανωμένη προεκλογική καμπάνια που έχει ως αποκλειστικό στόχο να κερδίσει τη «συμπάθεια» των δυσαρεστημένων από την κυβερνητική πολιτική λαϊκών μαζών και να σπάσει το φράγμα της απομόνωσης του κόμματός του με τις «ασθενέστερες τάξεις». Ετσι, ώστε, την ώρα της κάλπης να σκεφθούν ότι «μπορεί με τον Κ. Καραμανλή τα πράγματα να πάνε καλύτερα». Γνωρίζει βέβαια πολύ καλά ότι η επιχείρηση εξαπάτησης και παραπλάνησης είναι εξαιρετικά δύσκολη και με αβέβαια αποτελέσματα, όμως δεν έχει άλλη επιλογή. Προκειμένου να πετύχει αυτό το στόχο, πέρα από τις περιοδείες και τα γεύματα με τους κατατρεγμένους μπροστά στις κάμερες, καλλιεργεί ορισμένους μύθους όπως ότι οι αγρότες ψηφίζουν ΝΔ ή επιστρατεύει τα γκάλοπ για να δείξει ότι οι ψηφοφόροι τον θεωρούν καταλληλότερο για την αντιμετώπιση των κοινωνικών προβλημάτων σε σύγκριση με τον Κ. Σημίτη!
Ομως το σοβαρότερο πρόβλημα της ηγεσίας της ΝΔ είναι ότι η «κοινή γνώμη» θεωρεί - απόλυτα δικαιολογημένα - ότι «ΠΑΣΟΚ και ΝΔ είναι το ίδιο», ή ότι «και οι δύο εφαρμόζουν δεξιά πολιτική». Δεν έχει διαμορφώσει τυχαία αυτή την άποψη η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων. Την έχουν πληρώσει ακριβά τα προηγούμενα χρόνια και έχουν ζήσει στο πετσί τους ποια ήταν η στάση της ηγεσίας της ΝΔ: Στήριξη και σύμπλευση με τις νεοφιλελεύθερες επιλογές της κυβέρνησης Σημίτη, αποδοκιμασία και υπονόμευση των λαϊκών αγώνων, ιδεολογική και πολιτική συνδρομή στην προώθηση των πιο σκληρών αντιλαϊκών μέτρων. Αυτό ακριβώς υπόσχεται ο Κ. Καραμανλής για την επομένη των εκλογών.
Εξάλλου δεν έχει κρύψει τι σόι φιλολαϊκές λύσεις ετοιμάζει αν ανέβει στην εξουσία. Το κυβερνητικό του πρόγραμμα είναι κάτι παραπάνω από σαφές. Στο ερώτημα, για παράδειγμα, πού θα βρεθούν οι πόροι για την «αναπτυξιακή πολιτική» και την ικανοποίηση των «δίκαιων κοινωνικών αιτημάτων», ο Κ. Καραμανλής απαντά: «Θα προέλθουν κυρίως από την προώθηση της δημοσιονομικής εξυγίανσης... Η πολιτική για τη μείωση των δημοσίων δαπανών θα επικεντρωθεί αφ' ενός στη μείωση των δαπανών για τόκους και αφ' ετέρου στον περιορισμό των αυξήσεων των τρεχουσών πρωτογενών δημοσίων δαπανών στο ύψος του πληθωρισμού, ώστε οι δημόσιες δαπάνες να μείνουν σταθερές σε πραγματικούς όρους κατά τη διάρκεια μιας τριετίας». Δηλαδή λιτότητα τουλάχιστον για τρία χρόνια, περικοπές κοινωνικών δαπανών κ.ο.κ. Ομως δε σταματά εδώ. «Η απελευθέρωση της οικονομίας αποτελεί κυρίαρχο εργαλείο και για την προώθηση της ανάπτυξης και την υλοποίησή της, απαιτείται η κατάργηση των κρατικών μονοπωλίων, η ενίσχυση του ανταγωνισμού, η προώθηση των αποκρατικοποιήσεων και η απελευθέρωση ορισμένων αγορών». Δε διστάζει να γίνεται πιο συγκεκριμένος: «Ειδικότερα πρέπει να απελευθερωθούν οι αγορές ηλεκτρισμού και τηλεπικοινωνιών. Να προχωρήσουν οι αποκρατικοποιήσεις στο τραπεζικό σύστημα, να εξυγιανθεί και μετοχοποιηθεί η Αγροτική, να γίνουν αποκρατικοποιήσεις στις αερομεταφορές και τις αστικές συγκοινωνίες, να εξυγιανθεί ο ΟΣΕ». Και ακόμα πιο ειδικότερα: «Η παραγωγή του ηλεκτρικού ρεύματος πρέπει να ανήκει στους ιδιώτες, όπως και οι νέες τηλεπικοινωνιακές υπηρεσίες, οι οποίες δεν πρέπει να είναι προνόμιο του ΟΤΕ». Οσο για το ισχυρό χαρτί του, την αντιμετώπιση της ανεργίας, αυτή επαφίεται στον... πατριωτισμό του κεφαλαίου: «Η ενίσχυση των εγχώριων και ξένων επενδύσεων, η απελευθέρωση των αγορών, η εξυγίανση του δημόσιου τομέα, θα μπορέσουν να συμβάλουν στην αποτελεσματική αντιμετώπιση της ανεργίας». Επίσης «θα προωθήσει τη σταδιακή απελευθέρωση της αγοράς εργασίας», δηλαδή τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις, τους μερικώς απασχολούμενους και ασφαλισμένους κ.ο.κ. Οσο για τους αγρότες, παρά τις ηχηρές εξαγγελίες περί μείωσης του κόστους παραγωγής, η πραγματικότητα είναι ότι τους παραδίδει κατ' ευθείαν στην αγκαλιά της ΚΑΠ και των Βρυξελλών.
Οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα, δεν έχουν ανάγκη «χαλίφη στη θέση του χαλίφη». Η ΝΔ δεν είναι η εναλλακτική λύση, είναι η ίδια λύση. Η μόνη ψήφος «δυσαρέσκειας» στην κυβερνητική πολιτική, που πιάνει τόπο, είναι η ψήφος στο ΚΚΕ.
(ΚΑι η δίκη της Λιψίας)
Του Νίκου ΚΑΡΑΝΤΗΝΟΥ
ΣΤΙΣ μέρες που ακολούθησαν, ο Γκέριγκ - υπουργός των Εσωτερικών - προχωρούσε περισσότερο και με δήλωσή του έλεγε πως ο εμπρησμός του Ράιχσταγκ ήταν έργο του ΚΚΓ και ότι η πράξη αυτή είχε τάχατες στόχο να δώσει το σύνθημα μιας ένοπλης εξέγερσης! Οι χιτλερικοί χρησιμοποίησαν τότε τον εμπρησμό για να εξαπολύσουν ένα απίστευτο τρομοκρατικό όργιο εξόντωσης κατά των πολιτικών τους αντιπάλων και σε πρώτη γραμμή των κομμουνιστών.
ΟΙ προοδευτικοί, οι δημοκράτες κι οι αντιφασίστες διανοούμενοι στην Ευρώπη ξεσηκώνονται και μαχητικά απαντάνε στο όργιο αυτό αίματος και τρομοκρατίας, που έχει εξαπολυθεί στη Γερμανία. Είναι μια ευρωπαϊκή αντιφασιστική αντεπίθεση για να σταματήσουν τα μαζικά εγκλήματα, που σχεδιάζουν οι χιτλερικοί. Τότε ιδρύθηκε η Διεθνής Αντιχιτλερική Επιτροπή, που προεδρείο έχει τις κορυφές της παγκόσμιας διανόησης: Αϊνστάιν, Πολ Λανζεβέν και τον Αγγλο λόρδο Μέρλεϊ.
ΣΤΗ γενική αυτή αντιχιτλερική κινητοποίηση, η χώρα μας έχει το δικό της τιμητικό μερίδιο, καθώς και στην Ελλάδα ιδρύεται Αντιχιτλερική Επιτροπή, την οποία συγκροτούν τα πιο μεγάλα και πιο γνωστά ονόματα της ελληνικής διανόησης, όπως του Δ. Γληνού, του Αλ. Σβώλου, του Ν. Καρβούνη, του Κ. Βάρναλη, του Χρ. Ευελπίδη, του Β. Γεωργίου, του Ηλ. Τσιριμώκου, της Μαρίας Σβώλου, του Στρατή Σωμερίτη και πολλών άλλων.
ΣΤΙΣ 19 του Δεκέμβρη 1933, μέρα που είχε καθοριστεί για παγκόσμιες εκδηλώσεις διαμαρτυρίας για τη σκηνοθετημένη δίκη της Λιψίας, για μια παρέμβαση σωτηρίας διάσωσης των αθώων θυμάτων, η Ελληνική Αντιχιτλερική Επιτροπή έστειλε διαμαρτυρία, που την είχαν υπογράψει τα πιο γνωστά ονόματα.
ΣΤΗ διαμαρτυρία τους μεταξύ άλλων υπογράμμιζαν: «... Διαμαρτυρόμεθα με όλην μας την δύναμιν διά την καταβληθείσαν προσπάθειαν της ενοχοποιήσεως αθώων. Αποκρούομεν εκ βαθέων το επιχείρημα του εισαγγελέως ότι εφόσον δεν υπάρχουν αποδείξεις ενοχής, πρέπει να ισχύσει η ένδειξις του ότι η πυρπόλησις ήτο συμφέρουσα δια το κόμμα, εις το οποίον οι κατηγορούμενοι ανήκουν πιστεύοντες στερρώς, ότι η πυρπόλησις του Ράιχσταγκ μόνον το εθνικοσοσιαλιστικό κόμμα ημπορούσε να ωφελήση, παρέχουσα εις αυτό δικαιολογίαν δια την απηνή δίωξιν των πολιτικών αντιπάλων του...».
ΔΥΟ μέρες πριν από την έκδοση της απόφασης του Δικαστηρίου της Λιψίας, το γραφείο της ελληνικής Αντιχιτλερικής Επιτροπής έστειλε στον πρόεδρο του δικαστηρίου το εξής τηλεγράφημα: «Εκπρόσωποι ελευθέρας ελληνικής σκέψης διαμαρτυρόμεθα δια σκηνοθεσίαν δίκης Λιψίας, αξιούμεν άμεσον απελευθέρωσιν Τόργκλερ, Δημητρόφ, Τάνεφ, Ποπόφ. Δια την ελληνικήν επιτροπήν: Ευελπίδης, Θεοδωροπούλου, Γεωργίου, Καρβούνης, Νικήτας».
Σ' ΑΥΤΗΝ ακριβώς την περίοδο βγαίνει στα ελληνικά «Η καστανή βίβλος». Την επιμέλεια αλλά και τον πρόλογο έγραψε ο Νίκος Καρβούνης, για την οποία με αξίωση των χιτλερικών ασκήθηκε δίωξη κατά του Καρβούνη και έγινε δίκη που μετατράπηκε σε αντιφασιστική μάχη με τα όσα αποκαλυπτικά για τα χιτλερικά εγκλήματα έφερνε στο φως το σημαντικό αυτό βιβλίο.
ΟΙ «ΝΕΟΙ Πρωτοπόροι» από όπου και αντλούνται τα σχετικά στοιχεία, ολοκληρώνουν την αναφορά τους στη δίκη της Λιψίας και τις ελληνικές διαμαρτυρίες υπογραμμίζοντας την ανάγκη της άγρυπνης αγωνιστικής κινητοποίησης. «... Οι εργαζόμενοι, οι διανοούμενοι, κάθε τίμιος άνθρωπος, πρέπει να ενισχύσουν την Αντιχιτλερική Επιτροπή στο έργο της...».
«ΠΑΙΡΝΟΝΤΑΣ μέρος μαζικά στις συγκεντρώσεις, βροντοφωνάζοντας τη διαμαρτυρία τους για τα χιτλερικά, φασιστικά εγκλήματα, εκδηλώνοντας την αλληλεγγύη τους στα θύματα του χιτλερισμού και διαδίδοντας σε πλατύτατο κύκλο όλα τα αποκαλυπτικά έντυπα για τα χιτλερικά εγκλήματα - προπάντων την "Καστανή Βίβλο". Οσο κι αν η δίκη - της Λιψίας - τελείωσε, είναι απόλυτη ανάγκη να πληροφορηθεί κάθε τίμιος άνθρωπος το ποιόν αυτών των ανθρώπων, που εσκηνοθέτησαν μια φωτιά για να δικαιολογήσουν το ομαδικό ξεπάστρεμα εκείνων που αγωνίζονται στην πρώτη γραμμή για ν' απελευθερώσουνε τη Γερμανία από τον αιματοβαμμένο μπαλτά του φασισμού...».
ΑΛΛΑ ας γυρίσουμε στην αίθουσα του Αυτοκρατορικού Δικαστηρίου της Λιψίας, όπου ο Γκεόργκι Δημητρόφ, ηγετικό στέλεχος της Κομμουνιστικής Διεθνούς (Κ.Δ.) θαρραλέως και αταλάντευτος, μπροστά στις απειλές των ναζιστών, υπερασπίζεται με πάθος τις αρχές της ΚΔ και βροντοφώναξε στους διώκτες του πως αυτοί οι ίδιοι έκαψαν το Ράιχσταγκ. Εγινε έτσι ο πραγματικός κατήγορος του φασισμού.
ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ σ' όλο τον κόσμο και στη χώρα μας παρακολούθησαν με κομμένη ανάσα τη συγκλονιστική δίκη της Λιψίας. Και χάρηκαν όταν το λιοντάρι εκείνης της δίκης, ο Δημητρόφ μαστίγωσε ανελέητα και ταπείνωσε τον κυνικό ψεύτη, τον Γκέριγκ και τη χιτλερική δικαιοσύνη. Ο γίγαντας Δημητρόφ, όπως τον έζησαν και τον θυμούνται οι αγωνιστές, όπως τον έχει απαθανατίσει το λαϊκό μας τραγούδι.
Νίκου ΚΑΡΑΝΤΗΝΟΥ
