Ούτε καν τον επίσημο πληθωρισμό δεν καλύπτει η εισοδηματική πολιτική του 3% στο βασικό μισθό, που ανακοίνωσε χτες η κυβέρνηση της ΝΔ
Πρόκειται για ονομαστικές αυξήσεις, οι οποίες οδηγούν σε απόλυτη μείωση των πραγματικών μισθών και κατά συνέπεια της αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων του Δημοσίου, δεδομένου ότι δεν καλύπτουν ούτε τον προβλεπόμενο πληθωρισμό, ο οποίος το 2006 αναμένεται να διαμορφωθεί περί το 3,5%. Αν βέβαια λάβουμε υπόψη ότι ο επίσημος πληθωρισμός σε καμία περίπτωση δεν αντικατοπτρίζει την ανεξέλεγκτη ακρίβεια, που λεηλατεί τους μισθούς και τις συντάξεις, τότε η μείωση των πραγματικών εισοδημάτων των εργαζομένων, είναι κατά πολύ μεγαλύτερη από αυτή που προκύπτει από τα επίσημα στοιχεία.
Η εισοδηματική πολιτική που ανακοίνωσε χτες η κυβέρνηση της ΝΔ, αποτελεί ένα ακόμα μοχλό της συνολικής επίθεσης που μένεται με ιδιαίτερη σφοδρότητα το τελευταίο διάστημα κατά των λαϊκών κατακτήσεων. Με δεδομένο ότι οι εισοδηματικές αυξήσεις του Δημοσίου παραδοσιακά αποτελούν την πυξίδα για την υπογραφή των συλλογικών συμβάσεων και στον ιδιωτικό τομέα, η κυβέρνηση δημιουργεί το ευρύτερο πλαίσιο συνέχισης της απρόσκοπτης κερδοφορίας του κεφαλαίου και για το 2006, μετά τις ιδιαίτερα... λαμπρές επιδόσεις των εμποροβιομηχανικών επιχειρήσεων και των τραπεζών κατά το 2005, όπου τα κέρδη κυριολεκτικά απογειώθηκαν. Με άλλα λόγια πρόκειται για εισοδηματική πολιτική, η οποία εγγυάται την περαιτέρω αύξηση της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και νέα διεύρυνση των οικονομικών και κοινωνικών ανισοτήτων. Πρέπει βέβαια να σημειώσουμε ότι οι εκπρόσωποι του κεφαλαίου, αποθρασυμένοι από την κυβερνητική πολιτική, με τις αξιώσεις που προβάλλουν, επιδιώκουν να εξέλθουν από τα έως σήμερα... παραδοσιακά πλαίσια διαπραγματεύσεων, αφού στο στόχαστρο πλέον τίθενται οι ίδιες οι συλλογικές διαπραγματεύσεις, οι οποίες αμφισβητούνται ανοιχτά.
Το τι σημαίνει η νέα εισοδηματική κοροϊδία και απάτη από την πλευρά της κυβέρνησης και του εξαγριωμένου κεφαλαίου, προκύπτει από τα ακόλουθα στοιχεία:
Τα τέσσερα εισοδηματικά κλιμάκια του ΕΚΑΣ αναπροσαρμόζονται με βάση το ύψος του πληθωρισμού του 2005, δηλαδή κατά 3,5%. Ετσι:
Η προνοιακή σύνταξη του ΟΓΑ αυξάνει από 212 ευρώ σε 227 ευρώ.
Τις ...επιδόσεις των ιδιωτικών επιχειρήσεων Υγείας, με τα υπερκέρδη και τους τεράστιους τζίρους, «ζήλεψαν» οι φαρμακευτικές εταιρίες, ανεξάρτητα από τα ...παράπονα που διατυπώνουν κατά καιρούς τα «αφεντικά» τους. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι φαρμακευτικές εταιρίες, που δραστηριοποιούνται σε έναν εξαιρετικά ευαίσθητο τομέα, κατορθώνουν να καταγράφουν διαρκή αύξηση κερδών στην πλειοψηφία τους και «απλώς» κέρδη στη μειοψηφία τους! Σύμφωνα με έρευνα της «HELLASTAT», η αγορά των φαρμάκων αναπτύσσεται τα τελευταία 10 χρόνια με αύξηση του όγκου κατά 5% και της αξίας κατά 14%.
Οι τζίροι και τα κέρδη των εταιριών αυξάνονται διαρκώς, βασιζόμενα στη συνεχή είσοδο στην αγορά νέων, αποτελεσματικότερων φαρμάκων σε υψηλότερη τιμή διάθεσης και στην αύξηση της κατανάλωσης, που σχετίζεται με τη γήρανση του πληθυσμού και την εμφάνιση ασθενειών και επιδημιών. Και σ' αυτήν την περίπτωση, οι «μεγάλοι» της αγοράς γίνονται όλο και πιο ισχυροί, ελέγχοντας και την αύξηση της κατανάλωσης, αλλά και αποσπώντας μερίδια αγοράς από τις μικρότερες εταιρίες. Σύμφωνα με την έρευνα, η πλειοψηφία των 102 βιομηχανικών και εισαγωγικών εταιριών εμφάνισε κερδοφόρα αποτελέσματα το 2004. Μόνον οι 23 από αυτές εμφανίζουν ζημιά και οι 14 από αυτές ήταν κερδοφόρες το 2003.
Οι 10 μεγαλύτερες εταιρίες του κλάδου (όλες θυγατρικές πολυεθνικών εκτός της ΒΙΑΝΕΞ) αύξησαν το μερίδιο αγοράς από 45% το 2001 στο 51% το 2004. Αυτό μεταφράζεται σε μια μεταβολή τζίρου από τα 2,67 δισ. ευρώ το 2001 στα 4,19 δισ. ευρώ το 2004 και ρυθμό αύξησης 14,2% σε σχέση με το 2003 και κατά 16% ετησίως!!! Τα συνολικά κέρδη του κλάδου είναι επίσης εντυπωσιακά. Αυξάνονται με σταθερό ρυθμό 17,3% την περίοδο 2001 - 2004 και την τελευταία χρονιά ανήλθαν σε 330,52 εκατ. ευρώ. Η σημαντική κερδοφορία καθορίζεται κυρίως από τις 20 μεγαλύτερες εταιρίες.
Στο φόντο των υπερκερδών τους, οι φαρμακευτικές εταιρίες εμφανίζονται με πλήθος ...παραπόνων, με το βασικότερο να είναι αυτό της μη αύξησης της τιμής των φαρμάκων!!! Παραβλέπουν το γεγονός ότι αυξάνουν εντυπωσιακά τα κέρδη τους, δεν αναφέρουν όμως το προφανές: ότι μεταξύ άλλων συχνά ξεπερνούν τα τιμολογιακά εμπόδια με μεθόδους, όπως η επανέκδοση ενός παλιού φαρμάκου με νέα συσκευασία και νέα ...(υψηλότερη) τιμή! Σε κάθε περίπτωση, τα κέρδη μιλούν από μόνα τους και οι πιέσεις που ασκούν οι εταιρίες για αλλαγές στην τιμολόγηση των φαρμάκων - ήδη άλλαξε η μέθοδος - δε βασίζονται σε μιαν ενδεχόμενη οικονομική «κρίση» του κλάδου, αλλά στην επιθυμία τους να κερδίσουν ακόμη περισσότερα.