ΔΙΑ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Στείλ' τους από κει που ήρθανε

Του Πάνου Μαραγκού από το «ΕΘΝΟΣ»

Από τότε που σου τάξανε ότι με την ένταξη στην ΕΟΚ θα τρως με χρυσά κουτάλια πέρασε καιρός, πού να θυμάσαι ποιος έλεγε τι και ποιος κυβερνούσε, έτσι που αλλάζουν κάθε τόσο καρέκλες στο τραπέζι οι κυβερνήτες του ενός κόμματος με τις πολλές ταμπέλες.

Στο μεταξύ, αγοράζεις ακόμα και τη φραντζόλα το ψωμί με ...πιστωτική, δίνεις χαρτζιλίκι στο παιδί από το ...προσωπικό δάνειο, φοράς παπούτσια με ...καταναλωτικό. Κι από πάνω έχεις την αυταπάτη ότι μένεις σε δικό σου σπίτι με ...στεγαστικό. Είναι προφανές ότι ευημερείς.

Στενεύουν, βέβαια, λίγο τα περιθώρια, αλλά «don't worry», ήρθε, είναι ήδη εδώ η «ευρωπαϊκή αριστερά»! Αυτή ακριβώς που 'βγαλαν κάλους τα χέρια της από το χειροκρότημα, γιατί «ξαναενώθηκε η Ευρώπη». Τόσα χρόνια πάλευαν να σε πείσουν ότι ο καπιταλισμός με «κοινωνικό κράτος» είναι η σωστή επιλογή, κόντρα σ' ό,τι η εμπειρία του υπαρκτού σοσιαλισμού σού δίδασκε. Και πάνω που ήρθε η ώρα να δρέψουν τις δάφνες του αντεπαναστάτη που έκανε το καθήκον του, βρέθηκαν εκτός κυβερνήσεων. Αδικο σύστημα ο καπιταλισμός. Πετάει τις στυμμένες λεμονόκουπες, ενώ μπορεί να τις ανακυκλώνει. Αυτό το απλό ζητάει η «ευρωπαϊκή αριστερά». Να της αναγνωριστεί η χρησιμότητα.

Ευτυχώς, που υπάρχουν και κάτι φίλοι απ' τα παλιά σαν τον Σημίτη και κάνουν κάνα ψυχικό. Ακου «ιστορικοί ηγέτες» της αριστεράς ο Κύρκος κι ο Φαράκος! Κάθε ρετάλι της επιχείρησης «διάλυση του ΚΚΕ»...

Ερμη χώρα ...να χρωστάς, λέει, ευγνωμοσύνη στους θύτες σου, γιατί επιτέλους εμφανίστηκαν ομονοούντες τον ευρωατλαντισμό τους στη Βουλή.

Και να βολεύεσαι με ολίγον από αριστερά συμμέτοχη σε κυβερνήσεις, για να σου επιτρέπουν να τσιμπολογάς κάνα ψίχουλο.

Πώς το 'πε η Αλ. Παπαρήγα προχτές στη Βουλή; «λες και δεν έχουν το δικαίωμα οι λαοί να κατακτήσουν καρβέλια, να γίνουν αυτοί που θα κρατούν και το πεπόνι και το μαχαίρι»...

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ:
Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ

«ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΙΣ ΡΙΖΕΣ»

ΔΕΙΞΕ ΜΟΥ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΣΟΥ... «Μείζον πολιτικό γεγονός πρόκειται να αποτελέσει η κυκλοφορία του βιβλίου του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη (...) στην πρώτη θέση από τον χώρο της Αριστεράς βρίσκονται οι δύο ιστορικοί της ηγέτες, ο κ. Λεωνίδας Κύρκος και ο κ. Γρηγόρης Φαράκος, ενώ θα προσκληθούν και πολλά στελέχη που είναι ανοιχτά στον διάλογο με τον σοσιαλδημοκρατικό προοδευτικό εκσυγχρονισμό, όπως ο πρώην ευρωβουλευτής Μιχ. Παπαγιαννάκης» (ο Β. Σκουρής στο «ΕΘΝΟΣ»).

ΛΕΓΕ ΜΕ ΠΡΟΝΤΙ ΚΑΙ ΛΑΦΟΝΤΕΝ: «Η κρίση την οποία διέρχεται η Ευρώπη δε γνωρίζει σύνορα, αλλά υπάρχουν υπεύθυνοι για αυτήν την κρίση. Αυτοί οι υπεύθυνοι είναι οι νεοφιλελεύθερες επιλογές, οι οποίες αποφασίζονται στις Βρυξέλλες και είναι και οι πολιτικές που αποφασίζονται από τις εθνικές κυβερνήσεις. Οι επιλογές που γίνονται χρόνο με το χρόνο έχουν φέρει τις συνέπειες με τις οποίες βρισκόμαστε αντιμέτωποι σήμερα» (από τη διακήρυξη του ΚΕΑ / «ΑΥΓΗ»).

ΕΡΜΗ ΧΩΡΑ: «Η εποχή που η ΝΔ ήθελε τη χώρα να ανήκει στη Δύση και το ΠΑΣΟΚ στον Τρίτο Κόσμο πέρασε ανεπιστρεπτί. Τώρα και το ΠΑΣΟΚ αντελήφθη ότι το καλό της χώρας βρίσκεται στην Ευρώπη και στις συμμαχίες με τους εταίρους της Δύσης κι αυτό είναι θετικό για τη χώρα...» (από το κύριο άρθρο στην «ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ»).

ΕΝΟΣ ΑΦΕΝΤΗ ΥΠΗΡΕΤΕΣ: «Ενα είναι το συμπέρασμα που προέκυψε από τη χθεσινή συζήτηση για την εξωτερική πολιτική. Επί της ουσίας, σε όλα τα κρίσιμα εθνικά θέματα οι δύο "μονομάχοι" συμφωνούν ως προς τους στόχους (...) όχι πως δεν ξέραμε πώς παίζεται το παιχνίδι. Αλλά, να, χρειάζεται κάπου κάπου να το ομολογούν και οι ίδιοι. Οπως συνέβη χθες» (η Ντόρα Νταϊλιάνα στην «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»).

ΜΗΠΩΣ «ΑΙΔΩΣ ΑΧΡΕΙΟΙ»; «Η μεν κυβέρνηση περιετύλιξε τον νόμο - ταφόπετρα του δικού της νόμου περί βασικού μετόχου με τις συνήθεις δικαιολογίες, που απλώς θυμίζουν το "φεύγουν οι βάσεις του θανάτου!" της δεκαετίας του 1980. Αλλά και η αντιπολίτευση έπραξε το κατά δύναμιν χθες: ο πνευματικός πατήρ του βασικού μετόχου, ο τότε υπουργός κ. Ευ. Βενιζέλος, ομολόγησε εμμέσως ότι ήταν λάθος που το διέπραξαν υπό την πίεση εφημερίδων και της τότε αντιπολιτεύσεως!.. Αιδώς Αργείοι, έλεγαν στην αρχαιότητα» (από το κύριο άρθρο στο «ΒΗΜΑ»).

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΤΙΤΛΟΣ ΤΙΜΗΣ η απομάκρυνση από ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ

Ο ΛΟΓΟΣ: ΜΗΝΥΜΑ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ προς Τουρκία και ΠΓΔΜ

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: ΧΑΡΑΞΕ κόκκινη γραμμή ο Καραμανλής

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ (Μήτση): ΦΡΑΓΜΟΣ στην τηλεασυδοσία

ΕΘΝΟΣ: ΠΟΥΛΗΣΑΤΕ ΤΗ ΧΑΓΗ κ. Καραμανλή

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: ΣΦΥΡΟΚΟΠΗΜΑ Καραμανλή σε Γιώργο

Η ΧΩΡΑ: Γέφυρα των στεναγμών η ΝΔ

Η ΝΙΚΗ: Εβγαλαν μαχαίρια για τα... βιλαέτια

ΤΟ ΒΗΜΑ: Ο «ανάγωγος» κι ο εξάδελφος

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: ΠΑΛΙΟΠΑΙΔΟ κι ο Αλογοσκούφης

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: ΕΝΟΧΟΙ υπουργοί του ΠΑΣΟΚ

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Διάτρητο σύστημα στα τυχερά παίγνια του κρατικού ΟΠΑΠ

ΤΑ ΝΕΑ: «Είναι θρασύς» καταθέσεις - σοκ από δικαστές

ΑΥΡΙΑΝΗ: ΣΤΟ ΣΚΑΜΝΙ ΓΙΑ ΚΑΚΟΥΡΓΗΜΑ 20 ΑΚΟΜΑ ΔΙΚΑΣΤΕΣ

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ (Ρίζου): ΠΑΝΩ ΑΠΟ 60 δισ. ΕΥΡΩ χρωστούν τα νοικοκυριά στις Τράπεζες

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ: ΜΕΤΩΠΟ ΠΑΣΟΚ - ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ στις δημοτικές εκλογές

Η ΑΥΓΗ: Αριστερά, η ελπίδα για όλη την Ευρώπη

PRESS time: Θέλει να μας φιμώσει

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: «Μικρή» και με άλλο όνομα η Ολυμπιακή

Κοινός παρονομαστής

«Τι συμβαίνει στα Αριστερά της Σοσιαλδημοκρατίας και της Κεντροαριστεράς; Η πρόσφατη συνάντηση στην Αθήνα θέτει το ερώτημα του πολιτικού στίγματος ενός υπό διαμόρφωσιν χώρου, αλλά και τις πραγματικές δυνατότητες για ενότητα δράσης των δυνάμεων που τον απαρτίζουν. Οι μέχρι στιγμής εξελίξεις δεν παραπέμπουν στη διαμόρφωση μιας πολιτικής συνιστώσας που προωθεί ρήξη, ανατροπή ή έστω μακρόχρονη περιχαράκωση στη διαμαρτυρία. Πρόκειται περισσότερο για δυνάμεις που ετεροπροσδιορίζονται στο περιθώριο που αφήνουν οι αναζητήσεις και οι διαμάχες της Κεντροαριστεράς παρά για μεγάλη ρήξη ανάλογη με αυτήν που οδήγησε στη διάσπαση της Σοσιαλδημοκρατίας το 1919 με την ίδρυση του Κομμουνιστικού Κινήματος (...) το Γαλλικό ΚΚ σήμερα είναι αναγκασμένο να ριζοσπαστικοποιήσει τη ρητορική του με δεδομένη την ύπαρξη αντίστοιχης ριζοσπαστικοποίησης εντός του Σοσιαλιστικού Κόμματος. Αν η Αριστερά κερδίσει τις εκλογές του 2007 το ΓΚΚ θα μετέχει στην κυβέρνηση (...) το γεγονός της συμμετοχής του Μπερτινότι στις προκριματικές εκλογές για την ανάδειξη του υποψηφίου της Κεντροαριστεράς για την πρωθυπουργία διαμηνύει εμμέσως πλην σαφώς μια πιο νομιμόφρονα στάση στήριξης στην επόμενη κυβέρνηση Πρόντι (...) το Αριστερό Κόμμα στη Γερμανία απέναντι στον Μεγάλο Συνασπισμό δεν έχει άλλη λύση παρά να προτείνει μια εναλλακτική αριστερή συμπόρευση με το κόμμα του Σρέντερ, ηγέτης του οποίου ήταν μέχρι το 1999 ο Λαφοντέν (...) κοινός παρονομαστής των τριών αυτών πολιτικών δυνάμεων είναι η ισορροπία ανάμεσα σε μια σκληρή κριτική απέναντι στη Σοσιαλδημοκρατία - Κεντροαριστερά και σε μια στρατηγική συμμετοχής στην κυβερνητική διαχείριση στο ρόλο του εγγυητή της περιφρούρησης του κοινωνικού κράτους σε δύσκολους καιρούς (...) οι προβληματισμοί του υπό διαμόρφωσιν αυτού χώρου έχουν κοινό παρονομαστή με την Κεντροαριστερά: Δεν έχουν συνολική εναλλακτική πρόταση για το μέλλον της ΕΕ και διαφοροποιούνται απλώς ποσοτικά στο βαθμό υιοθέτησης και εκπροσώπησης της κοινωνικής δυσαρέσκειας» (η ανάλυση από τον Γιώργο Καπόπουλο στην «ΗΜΕΡΗΣΙΑ»).