Βούλα, μια ηλικιωμένη εργάτρια. Αναστενάζουν τα βουνά εκεί που περπατούσες και για το δίκιο του λαού πάντοτε πολεμούσες/ Οι αγώνες όπου έκανες δεν πήγανε χαμένοι. Στα βράχια και τις φυλακές υπάρχουνε γραμμένοι./ Αυτά ποτέ δε σβήνουνε, μένουν στην Ιστορία. Για όλους όσοι πάλεψαν για τη δημοκρατία.

Από ψηλά απ' τον Αϊ - Λιά τα πάντα αγναντεύεις και τους συντρόφους κοίταζε πάντα να συμβουλεύεις./ Παπάδες δε σε διάβασαν μα πήγες διαβασμένος, από το στόμα του λαού είσαι ευλογημένος.

Μικρό παιδί στην Κτοχή, πρωτάκουσα για σένα. Με θαυμασμό σ' ανέφεραν κάποιοι παλιοί σύντροφοι. Λέγαν: Στο δίκιο του λαού δε σκιάζεται κανέναν. Γιατί τον γράφουν διαλεχτοί εργάτες πρωτοπόροι.

Ημουνα στα δεκαεφτά όταν σε πρωταγόρασα. Νόμιμα κυκλοφόραγες μα σ' έσχιζαν οι Χίτες. Δεν πολυκαταλάβαινα τους όρους και τα ονόματα μα με τραβάγαν οι «φυριές» και οι επιφυλλίδες.

Παράνομο σε βγάλανε μα κυκλοφόραγες κρυφά. Σε διάβασα μια δυο φορές πριν φύγω για τ' αντάρτικο. Ανιση μάχη δώσαμε, μας νίκησε η σκοτεινιά. Συνέχισες παράνομος να πολεμάς το άδικο.

«Νόμιμα» κυκλοφόρησες με τη μεταπολίτευση και από τότε το πρωί πάντοτε σ' αγοράζω, σε ξεφυλλίζω κάνοντας στους τίτλους περιήγηση μετά σε πιάνω απ' την αρχή και όλον σε διαβάζω.

Λιγάκι μας τα «μούσκεψες», γύρω στα Ενενήντα, τότε που σε διεύθυναν Φαράκος - Καρτερός, μα σύντομα σαν διώξαμε αυτήν τη μαύρη ακρίδα, ξανάγινες Λενινιστής, της εργατιάς φρουρός.

Σύντροφος απαραίτητος για τους κομμουνιστές. Κι αν κάποιοι σε σνομπάρουνε και δε σε αγοράζουν κάνοντας τους πολύξερους, είναι για να τους κλαις, σαν τους στραβούς που περπατούν σ' άγνωστους δρόμους μοιάζουν.

Του ΚΚΕ μας το όργανο ήσουν από παλιά και μέσα απ' τις σελίδες σου φτάνει σε όλους η «γραμμή» και οι παλιοί κομμουνιστές, φεύγοντας για... το πουθενά, το τελευταίο φύλλο σου ζητάν να παίρνουνε μαζί.

Πριν από χρόνια έγινε ο πρώτος μεγάλος ξεσηκωμός στο Σικάγο της Αμερικής, που καταγράφηκε στην ιστορία του παγκόσμιου εργατικού κινήματος σαν η πιο μεγάλη νίκη. Και έτσι ήταν. Κερδήθηκε το οχτάωρο και έδωσε στον εργαζόμενο το δικαίωμα να ζει ως πραγματικός άνθρωπος, να ρυθμίζει όπως θέλει τη ζωή και τις υπόλοιπες κοινωνικές του δραστηριότητες.

Η πρώτη χώρα όπου εφαρμόστηκε απόλυτα το 8ωρο ήταν η Σοβιετική Ενωση, μετά την Επανάσταση του Οχτώβρη του 1917. Ιστορικό γεγονός πολύ μεγάλο, που άλλαξε την εξέλιξη της πορείας των εργαζομένων σε όλο τον κόσμο προς το καλύτερο. Με τους αγώνες τους οι εργαζόμενοι της χώρας μας το επέβαλαν και εδώ.

Τον Ιούλη του 2005 η κυβέρνηση της ΝΔ, συνεχίζοντας την πολιτική του ΠΑΣΟΚ, της νομοθετικής ρύθμισης των ευέλικτων μορφών εργασίας και της μερικής απασχόλησης, κατάργησε αυτή τη μεγάλη κατάκτηση της εργατικής τάξης, το ιστορικό και με πολύ αίμα κατακτημένο 8ωρο. Με νόμο που ψήφισε στη Βουλή κατακαλόκαιρο, εκμεταλλευόμενη η κυβέρνηση τα μπάνια του λαού για να αποφύγει τη μεγάλη αντίδραση των εργαζομένων που λείπουν.

Το νομοσχέδιο, με τον ψευδεπίγραφο τίτλο «Ρύθμιση εργασιακών σχέσεων», ψηφίστηκε από τους 55 βουλευτές της ΝΔ και καταγράφηκε «μαύρη σελίδα» στην ιστορία της, για να προστεθεί στο αμαρτωλό της παρελθόν και να πάρει τα «μπράβο» από την πλουτοκρατία της χώρας μας, που τους επιτρέπει να ρυθμίζουν και πάλι τη ζωή των εργαζομένων, όπως ήταν και πριν το Σικάγο.

Η κυβέρνηση της ΝΔ με την κατάργηση του 8ωρου εγκληματεί κατά των εργατοϋπαλλήλων, εξυπηρετώντας τους κεφαλαιοκράτες, τις πολυεθνικές, δίνοντάς τους ένα νέο όπλο για μεγαλύτερα, περισσότερα κέρδη, σε βάρος των εργαζομένων.

Αλλά στην εποχή μας, με τη μεγάλη ανάπτυξη της τεχνολογίας, οι εργαζόμενοι μπορούν και πρέπει να δουλεύουν λιγότερες ώρες, να έχουν καλύτερες συνθήκες εργασίας, μεγαλύτερους μισθούς, να απολαμβάνουν ό,τι η σύγχρονη τεχνολογία μπορεί να τους προσφέρει, να ζουν ως άνθρωποι. Η τεχνολογία δεν πρέπει να γίνεται όπλο στα χέρια των κεφαλαιοκρατών, σε βάρος των εργαζομένων.

Η κυβέρνηση της ΝΔ, όπως και οι προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, υπακούοντας στις εντολές και υποδείξεις της ΕΕ, γυρίζει τον τροχό της Ιστορίας εκατό χρόνια πίσω.

Τα ποτάμια όμως πίσω δε γυρνούν. Οι νόμοι της φύσεως δεν το επιτρέπουν. Μπορεί οι αντιλαϊκές πολιτικές να βάζουν φραγμό στους εργαζόμενους, αλλά το λαϊκό ποτάμι των αγώνων θα παρασύρει κάθε αντιλαϊκό μέτρο και μαζί αυτούς που θέλουν με βαρβαρότητα να τα επιβάλουν. Το λαϊκό ποτάμι θα φουσκώσει και θα ανατρέψει την εξουσία των κεφαλαιοκρατών και των υπηρετών τους.

Εμείς οι συνταξιούχοι αγωνιστές, αταλάντευτοι δεκάδες χρόνια, που αγωνιζόμαστε για το δίκιο, τα δικαιώματά μας και τις κατακτήσεις μας, θα είμαστε μπροστάρηδες στους νέους αγώνες, μαζί με τη νέα γενιά. Οπως δεν υποστείλαμε τις σημαίες των δίκαιων αγώνων μας, έτσι και τώρα θα πρωτοστατήσουμε στην πάλη για τα εργατικά δικαιώματα, την κοινωνική πρόνοια, το δικαίωμα στην εργασία και τη μόρφωση των παιδιών και εγγονών μας. Μπροστάρηδες για ένα καλύτερο μέλλον του λαού και του τόπου. Μόνο με αγώνες υπερασπίζουμε τις κατακτήσεις μας και κερδίζουμε τη ζωή μας.