ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 30 Ιούνη 2005
Σελ. /40
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΒΟΥΛΗ
Συνενόχους στην αντεργατική λαίλαπα ψάχνει η κυβέρνηση

Ψηφίστηκε επί της αρχής το νομοσχέδιο με τις αντιασφαλιστικές ρυθμίσεις στις τράπεζες και τον ΟΤΕ

Με την ψήφιση επί της αρχής του σχετικού νομοσχεδίου, η κυβέρνηση επικύρωσε χτες στη Βουλή την επίθεση κατά των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων στις τράπεζες και των εργασιακών σχέσεων των υπαλλήλων του ΟΤΕ με τις «εθελούσιες απολύσεις». Η επίθεση ολοκληρώνεται σήμερα με την ψήφιση των σχετικών τροπολογιών, στις οποίες περιέχονται οι εν λόγω αντεργατικές διατάξεις.

Κατά τη χτεσινή συζήτηση, πέρα από τις δικομματικές αντεγκλήσεις ο υπουργός Εργασίας, αφού υπερασπίστηκε τις κυβερνητικές επιλογές, ανακοίνωσε για μία ακόμα φορά την πρόθεσή του να ανοίξει συνολικά το Ασφαλιστικό. Ο Π. Παναγιωτόπουλος είπε χαρακτηριστικά ότι για το θέμα θα γίνει «διάλογος πέραν της τετραετίας» και ισχυρίστηκε ότι όποιος δεν πάρει μέρος σε μία τέτοια προσχηματική διαδικασία - που το μόνο με το οποίο θα ασχοληθεί θα είναι τι θα χάσουν οι εργαζόμενοι - «ή κινδυνολογεί ή υπονομεύει στην πράξη το διάλογο και δεν υπερασπίζει το δημόσιο και κοινωνικό χαρακτήρα της Κοινωνικής Ασφάλισης»!

Στην προκλητική αυτή θέση απάντησε ο βουλευτής του ΚΚΕ Αντ. Σκυλλάκος, τονίζοντας ότι «πάει πολύ» να κατηγορεί η κυβέρνηση ως υπονομευτές όσους δεν πάρουν μέρος στη γενικευμένη επίθεση κατά των εργατικών δικαιωμάτων. «Εμείς θεωρούμε ότι είναι παγίδα αυτός ο κοινωνικός διάλογος, όπως ήταν όλοι οι προηγούμενοι κοινωνικοί διάλογοι, οι οποίοι κατέληξαν σε αφαίρεση δικαιωμάτων και κατακτήσεων. Θα μπορούσα να πω ότι όποιος συμμετέχει σε αυτό το διάλογο, είτε είναι πολιτικός είτε κοινωνικός φορέας, αυτός υπονομεύει την Κοινωνική Ασφάλιση και όχι όποιος δε συμμετέχει», τόνισε χαρακτηριστικά.

Σχολιάζοντας αναφορά του υπουργού σύμφωνα με την οποία τις ίδιες αντεργατικές ρυθμίσεις κάνουν στην Ευρώπη και οι σοσιαλιστές τόνισε: «Και οι σοσιαλιστές και οι χριστιανοδημοκράτες όταν είναι στην κυβέρνηση εφαρμόζουν την ίδια πολιτική. Αν είχε κερδίσει τις εκλογές το ΠΑΣΟΚ θα είχε φέρει ανάλογες ρυθμίσεις για τη χειροτέρευση του νόμου Ρέππα. Τώρα είναι κυβέρνηση η ΝΔ και εφαρμόζει το γνωστό πρόγραμμα των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων και των ανατροπών στα κοινωνικά δικαιώματα».

Για το ίδιο θέμα, ο βουλευτής του ΚΚΕ Α. Τζέκης τόνισε απευθυνόμενος στον υπουργό ότι «το ΚΚΕ δηλώνει ότι δε φοβάται την απειλητική τοποθέτηση του υπουργού και δε θα πάρει μέρος όπως δεν πήρε και στους διαλόγους απάτης των προηγούμενων κυβερνήσεων». Ο βουλευτής κάλεσε το λαϊκό κίνημα να αντιδράσει και να μην πάρει μέρος στον προσχηματικό διάλογο, όπου ο εργαζόμενος καλείται να συζητήσει τι δικαιώματα θα του αφαιρεθούν και αυτό πρέπει να το σκεφθούν σοβαρά αυτές τις μέρες οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες. «Ολοι οι κοινωνικοί διάλογοι μέχρι σήμερα αποτέλεσαν το άλλοθι για την αφαίρεση εργασιακών, ασφαλιστικών αλλά και δημοκρατικών δικαιωμάτων των εργαζομένων».

Σχολιάζοντας τα όσα λένε οι υπουργοί για «άνοιγμα» του Ασφαλιστικού υπενθύμισε ότι το Ασφαλιστικό «άνοιξε» από το 1990 και μάλιστα μέσα σε συγκεκριμένες κατευθύνσεις της ΕΕ όπως αυτές εκφράζονταν από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ και τις διάφορες Συνόδους Κορυφής. Οι κατευθύνσεις αυτές απαιτούσαν αύξηση των ορίων ηλικίας και μείωση των συντάξεων και με αυτές συμφωνούσε απόλυτα και το ΠΑΣΟΚ, το οποίο σήμερα δυσκολεύεται να βρει σημεία διαφωνίας με την κυβερνητική πολιτική.

Παρεμβαίνοντας στη συζήτηση ο βουλευτής του ΚΚΕ Δ. Τσιόγκας κατήγγειλε ότι η σημερινή κυβέρνηση με την αντεργατική της πολιτική έρχεται να ισοπεδώσει ό,τι δεν είχαν προλάβει οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Αυτό φαίνεται από την εφαρμογή του αντεργατικού νόμου Ρέππα με τον οποίο συμφωνούν και τα δύο κόμματα, πετσοκόβοντας και εξισώνοντας προς τα κάτω τα εργασιακά και τα ασφαλιστικά δικαιώματα. Η αντεργατική πολιτική της ΝΔ, είπε, υλοποιεί στρατηγικές επιλογές του κεφαλαίου, για να γίνει ακόμα πιο φθηνή η εργατική δύναμη για λογαριασμό της κερδοφορίας του κεφαλαίου και το ΠΑΣΟΚ στηρίζει στην ουσία αυτές τις επιλογές. Σοβαρές ευθύνες, συνέχισε, έχουν και οι πλειοψηφίες στη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ, οι οποίες στηρίζουν συστηματικά τις στρατηγικές επιλογές του κεφαλαίου.

Στη χτεσινή ολοήμερη συνεδρίαση, οι εκπρόσωποι του δικομματισμού αλληλοκατηγορήθηκαν για ψεύδη και ανακρίβειες και επανέφεραν τη συζήτηση περί «διαπλοκής».

ΤΡΑΠΕΖΕΣ
Τσεπώνουν μέχρι 50.000 ευρώ ανά εργαζόμενο

Αποκαλυπτικά στοιχεία για την κερδοφορία των τραπεζών και για τις στοχεύσεις της κυβερνητικής ρύθμισης

Η μικρή «PROTON ΕΠΕΝΔΥΤΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ», με μόλις 19 εργαζόμενους, εμφάνισε το 2003 καθαρά κέρδη 1.465.000 ευρώ, δηλαδή τα κέρδη ανά εργαζόμενο ανήλθαν σε 77.108 ευρώ, ή σε δραχμές περισσότερα από 26 εκατ. Και αν η PROTON είναι μια μικρή τράπεζα και μη αντιπροσωπευτική του συνολικού δείγματος, ας δούμε τη δυναμική των θεωρούμενων μεγάλων τραπεζών, όπως φαίνονται και στο σχετικό πίνακα. Η Alpha Bank εμφάνισε κέρδη 48.978 ευρώ ανά εργαζόμενο. Η EFG Eurobank - Ergasias του ομίλου Λάτση 48.504 ευρώ ανά εργαζόμενο. Και, όπως φαίνεται και στο σχετικό πίνακα, ακολουθεί η συνέχεια. Συνολικά οι 11 τράπεζες του πίνακα, που απασχολούσαν 49.507 εργαζόμενους, εμφάνισαν το 2003 καθαρά κέρδη 1,54 δισ. ευρώ, με συνέπεια τα μέσα κέρδη ανά εργαζόμενο να ανέλθουν στα 31.156 ευρώ.

Πρόκειται για στοιχεία της ICAP, τα οποία επεξεργάστηκε ο «Ρ» και αποδεικνύουν αφ' ενός την υψηλή κερδοφορία των τραπεζών και αφ' ετέρου τον υψηλό βαθμό εκμετάλλευσης των εργαζομένων στις τράπεζες. Είναι ολοφάνερο ότι για κάθε μισθό που καταβάλλουν στους εργαζόμενους, οι τραπεζίτες τσεπώνουν δεκάδες χιλιάδες ευρώ, ποσά πολλαπλάσια από τις αντίστοιχες αποδοχές των υπαλλήλων τους. Που, ας μην ξεχνάμε - και με αφορμή όσα ακούστηκαν τις τελευταίες ημέρες περί «ρετιρέ» και «προνομιούχων» - οι τραπεζοϋπάλληλοι αποτελούν τμήμα της εργατικής τάξης και με την εργασία τους συμβάλλουν στην αξιοποίηση του τραπεζικού κεφαλαίου.

Τις τελευταίες μέρες, η κυβερνητική προπαγάνδα κυριολεκτικά οργίασε, εκτόξευσε τόνους λάσπης, επιστράτευσε την κινδυνολογία και την καταστροφολογία, τα αναίσχυντα ψέματα. Ποιο ήταν το ζητούμενο ως προς τη ρύθμιση για το ασφαλιστικό των τραπεζών; Σύμφωνα με τους κυβερνητικούς ισχυρισμούς: α) Να αντιμετωπιστεί το ότι οι τράπεζες «κρατικού ενδιαφέροντος» δεν μπορούσαν να συνεχίσουν να καταβάλουν τις υψηλές εισφορές που καταβάλλουν σήμερα. β) Να προωθηθεί η ρύθμιση για να μην καταρρεύσουν η ΑΤΕ και η Εμπορική Τράπεζα. γ) Να επιβληθούν ίσοι όροι ανταγωνισμού μεταξύ των τραπεζών. δ) Να διευκολυνθούν - τελικά - οι γενικότερες ανακατατάξεις και αγοραπωλησίες τραπεζών χωρίς πρόσθετες υποχρεώσεις και εκκρεμότητες προς τα ασφαλιστικά ταμεία των εργαζομένων.

Το πρώτο και το δεύτερο επιχείρημα είναι κυριολεκτικά για γέλια. Γιατί προσκρούει στην πραγματικότητα, σύμφωνα με την οποία το τραπεζικό κεφαλαίο από τις αρχές της δεκαετίας του '90, εμφανίζει συνεχή και εντυπωσιακή αύξηση κερδών, η οποία απογειώθηκε την περίοδο της κερδοσκοπικής φούσκας της διετίας 1999-2000, όταν οι τραπεζίτες κυριολεκτικά οργίασαν. Οσο για το επιχείρημα ότι λόγω της εφαρμογής των Διεθνών Λογιστικών Προτύπων - που υποχρεώνουν τις τράπεζες να εμφανίσουν στους ισολογισμούς τους τις μελλοντικές ασφαλιστικές τους υποχρεώσεις - και τον... κίνδυνο κατάρρευσης της Εμπορικής, επειδή θα εμφάνιζε αρνητική καθαρή θέση, θα αποτελούσε ασφαλώς παγκόσμια πρωτοτυπία η κατάρρευση τράπεζας, λόγω της εμφάνισης μελλοντικών λογιστικών της υποχρεώσεων...

Περισσότερη αλήθεια φαίνεται να έχει ο ισχυρισμός ότι με την κυβερνητική ρύθμιση επιτυγχάνεται προσέγγιση στους όρους ανταγωνισμού μεταξύ των τραπεζών, κάτι που εξασφαλίζεται - όπως ακριβώς και η κερδοφορία - πάλι σε βάρος των εργαζομένων. Δηλαδή, η εργατική τάξη αποτελεί το πρώτο και μεγάλο θύμα του κεφαλαιοκρατικού ανταγωνισμού. Στην προκειμένη περίπτωση βέβαια έχουμε ανταγωνισμό κερδών, καθώς η Εθνική και οι άλλες τράπεζες, απαλλαγμένες από τα «ασφαλιστικά βάρη» του παρελθόντος, θα επιδιώξουν να ανεβάσουν το δείκτη κερδοφορίας στα επίπεδα των ανταγωνιστών τους.

Το τραπεζικό κεφαλαίο αποτελεί «υπόδειγμα», τον σκληρό πυρήνα και το βαρύ πυροβολικό της οικονομικής ολιγαρχίας της χώρας. Τομή στη δράση του αποτελεί η περίοδος της «απελευθέρωσής» του από... τα κρατικά δεσμά, η οποία πραγματοποιήθηκε στα τέλη της δεκαετίας του '80 με αρχιτέκνονες τον τότε υπουργό Οικονομίας Κ. Σημίτη και υφυπουργό Οικονομίας, τον Θ. Καρατζά. Η περιβόητη απελευθέρωση - η χωρίς όρια ασυδοσία της δράσης του κεφαλαίου για την ακρίβεια - συνοδεύτηκε με μια άγρια εκμετάλλευση όλων των εργαζομένων, μέσω του μηχανισμού της μεγάλης διαφοράς μεταξύ των επιτοκίων καταθέσεων και χορηγήσεων, της αφειδούς επέκτασης της καταναλωτικής πίστης, η οποία με μαθηματική ακρίβεια οδηγεί στην υπερχρέωση μεγάλα τμήματα του ελληνικού πληθυσμού και τα τελευταία χρόνια με την επιβολή προμηθειών - χαράτσια στην κυριολεξία - για κάθε τραπεζική πράξη που πραγματοποιούν οι συναλλασσόμενοι.

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ
Κόντρες με «φόντο» τραπεζικά συμφέροντα

Η διαμάχη Αλογοσκούφη - Εβερτ αποτελεί αντανάκλαση του ανταγωνισμού επιχειρηματικών συμφερόντων για τα μερίδια της αγοράς - Ολοι ενωμένοι στην κατεδάφιση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων

«Αντανάκλαση» του ανταγωνισμού των τραπεζιτών και των επιχειρηματικών συμφερόντων αποτελούν οι κόντρες στο κυβερνητικό στρατόπεδο, οι οποίες έχουν φουντώσει με αφορμή την αντεργατική τροπολογία για το Ασφαλιστικό των τραπεζών.

Ταυτόχρονα, όμως, όλος αυτός ο κουρνιαχτός που σηκώνεται λειτουργεί αποπροσανατολιστικά και αποκρύβει την ουσία, δηλαδή τη γενικευμένη αντιασφαλιστική επίθεση που προωθεί η κυβέρνηση και τη συστηματική ανατροπή των δικαιωμάτων των εργαζομένων.

Οι ενδοκυβερνητικές κόντρες που εκφράστηκαν χτες, με την οξεία αντιπαράθεση Αλογοσκούφη - Εβερτ, καθόλου δεν αφορούν στα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων. Αντίθετα, φάνηκε ότι υπάρχει ομοφωνία όσον αφορά στην κατεδάφισή τους. Η όλη ιστορία έχει να κάνει με την άγρια διαμάχη για το μοίρασμα της πίτας μεταξύ των μεγάλων ιδιωτικών τραπεζών («Αλφα Μπανκ» και «Γιούρομπανκ») και την αύξηση των μεριδίων τους ενόψει της ιδιωτικοποίησης (διάβαζε ξεπούλημα) κρατικών τραπεζών (π.χ., Εμπορική) και της «εισβολής» των διεθνών τραπεζικών κολοσσών.

Τα ίδια τα κυβερνητικά στελέχη που ενεπλάκησαν χτες σε έναν πόλεμο ανακοινώσεων άφησαν σαφείς υπόνοιες ότι εξυπηρετούν ισχυρά επιχειρηματικά συμφέροντα. Πάντως, η διαμάχη είναι ιδιαίτερα σφοδρή, με αποτέλεσμα να έχει «εκτραπεί» και σε προσωπικές επιθέσεις και «χτυπήματα κάτω από τη ζώνη». Μετά το χτεσινό «γύρο» θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι η μεν κυβέρνηση θα προχωρήσει σήμερα στην ψήφιση της τροπολογίας για το Ασφαλιστικό των τραπεζών «χωρίς καμία αλλαγή», ενώ πιθανότατα και ο Μ. Εβερτ θα επιμείνει μέχρι τέλους στη δική του τροπολογία.

Χτες ο πρώην πρόεδρος της ΝΔ, με αφορμή έκθεση των ορκωτών λογιστών στον ισολογισμό του 2004 της «Αλφα Μπανκ», διατύπωσε σαφείς αιχμές ότι η τράπεζα γνώριζε τουλάχιστον πριν από τέσσερις μήνες τη ρύθμιση για το Ασφαλιστικό που προωθεί τώρα η κυβέρνηση και είχε προεξοφλήσει την αλλαγή του καθεστώτος του Ταμείου της. Ετσι, σύμφωνα με τον Μ. Εβερτ, «ενώ έχει βεβαιωμένη υποχρέωση Καθορισμένων Παροχών, δεν καταγράφει όμως το ποσό της υποχρέωσης αυτής στον ισολογισμό της και συγχρόνως προεξοφλεί αλλαγή στο καθεστώς του Ταμείου». Στη βάση των παραπάνω αναρωτιέται με νόημα: «Με τι στοιχεία προεξοφλεί με βεβαιότητα η τράπεζα, τέσσερις μήνες πριν από την κατάθεση του νομοσχεδίου στη Βουλή, ότι θα γίνει ρύθμιση;».

Απαντώντας ο υπουργός Οικονομίας, Γ. Αλογοσκούφης, υποστήριξε ότι καμία τράπεζα δεν είχε εγγράψει στον ισολογισμό της το ποσό της υποχρέωσης Καθορισμένων Παροχών, καθώς όλες ανέμεναν την κατάληξη της σχετικής συζήτησης, που ήδη βρισκόταν σε εξέλιξη, στη Βουλή. «Ρωτήστε τον κ. Εβερτ γιατί επιμένει», προσέθεσε, απαντώντας σε σχετική ερώτηση. Σε κατ' ιδίαν συνομιλία που είχε με τους δημοσιογράφους χρησιμοποίησε βαρείς χαρακτηρισμούς για την κίνηση Εβερτ, μη διστάζοντας μάλιστα να υπαινιχθεί ότι η στάση του δεν εξηγείται πολιτικά, αποδίδοντάς του προσωπικά και ευτελή κίνητρα. Παράλληλα, ελάχιστα συγκαλυμμένες ήταν οι απειλές προς την πλευρά του πρώην προέδρου της ΝΔ, τον οποίο κάλεσε να μην ερμηνεύει ως αδυναμία την ευγένεια και τους χαμηλούς του τόνους... Ωστόσο, ο Μ. Εβερτ επέμενε και συνεργάτες του απαντώντας στον υπουργό Οικονομίας έλεγαν ότι μόνο στον ισολογισμό της «Αλφα Μπανκ» δεν καταγράφεται το ποσό της υποχρέωσης αυτής.

Η επιμονή του Μ. Εβερτ έχει εξοργίσει και το Μέγαρο Μαξίμου κυρίως γιατί ενισχύει τις διάχυτες υποψίες ότι η δήθεν αντιδιαπλεκόμενη κυβέρνηση Καραμανλή «συλλαμβάνεται» από πολύ νωρίς να διαπλέκεται με συγκεκριμένα επιχειρηματικά συμφέροντα. Αυτός είναι ο λόγος που ο Θ. Ρουσόπουλος έσπευσε να προσφέρει πλήρη κάλυψη στον υπουργό Οικονομίας, αν και δεν είχε υπόψη του τις δηλώσεις Αλογοσκούφη! «Ο υπουργός Οικονομίας, κ. Αλογοσκούφης, έχει ήδη δώσει απάντηση, η οποία και καλύπτει απολύτως την κυβέρνηση», ήταν η «κοφτή» απάντηση του Θ. Ρουσόπουλου, ο οποίος υποστήριξε ακόμα ότι «δεν υπήρξε θέμα επιλεκτικής ενημέρωσης μίας τράπεζας».

«Απρόσκοπτη» η αντεργατική επίθεση

Η ενδοκυβερνητική διαμάχη δεν εμποδίζει την κυβέρνηση να ψηφίσει σήμερα τη ρύθμιση για το Ασφαλιστικό των τραπεζών, να στρώνει συστηματικά το έδαφος για το άνοιγμα συνολικά του Ασφαλιστικού και να προωθεί το νομοσχέδιο για τη «διευθέτηση του χρόνου εργασίας».

Αν και χτες όλα τα κυβερνητικά στελέχη έδιναν έμφαση στο ότι η κυβέρνηση δεν πρόκειται να φέρει στη διάρκεια αυτής της κυβερνητικής θητείας τη ρύθμιση για το Ασφαλιστικό γενικά, ωστόσο άφηναν όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά, ειδικά για την περίπτωση που διαπιστωθεί ότι «υπάρχει μεγάλος βαθμός συναίνεσης»... Το βέβαιο είναι ότι σειρά παίρνουν η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, η μείωση των συντάξεων, η μείωση των εργοδοτικών εισφορών, η κατάργηση των βαρέων και ανθυγιεινών, κ.ο.κ. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος δε θέλησε, όταν ρωτήθηκε από το «Ρ», να σχολιάσει την εξόχως αποκαλυπτική για τις προθέσεις της κυβέρνησης δήλωση του Γ. Αλογοσκούφη ότι «το πρόβλημα του Ασφαλιστικού είναι όταν ένας εργαζόμενος απασχολείται επί 35 χρόνια το πολύ και στη συνέχεια αμείβεται για 20 χρόνια με το 80% του μισθού του»!...

ΠΑΣΟΚ
Να ανοίξει το ασφαλιστικό με «προσεκτική μελέτη»

Εγκαλώντας την κυβέρνηση ότι «ανοίγει» το ασφαλιστικό χωρίς «κοινωνική συναίνεση» και «προσεκτική μελέτη», το ΠΑΣΟΚ τάχτηκε ουσιαστικά υπέρ της έναρξης του... διαλόγου, βάζοντας πλάτη στην κυβέρνηση για την παραπέρα ανατροπή των ασφαλιστικών δικαιωμάτων.

Είναι χαρακτηριστικό ότι ο εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ Ν. Αθανασάκης, αναφερόμενος στο ασφαλιστικό, κατηγόρησε την κυβέρνηση για «απραξία», ενώ ο Ε. Βενιζέλος ότι «ανοίγει συνολικά το ασφαλιστικό τυφλά, χωρίς να καταθέτει την πρότασή της».

Ο Ν. Αθανασάκης, δηλώνοντας ξεκάθαρα ότι το ΠΑΣΟΚ συμφωνεί με το «άνοιγμα» του ασφαλιστικού, επιτέθηκε στη ΝΔ για τις διαχειριστικές ικανότητες σημειώνοντας ότι «προχωράει αυταρχικά χωρίς διάλογο, χωρίς διαφάνεια». Το ΠΑΣΟΚ με μπροστάρη τον Γ. Παπανδρέου έχει ζητήσει εδώ και μεγάλο χρονικό διάστημα να ανοίξει το ασφαλιστικό, όπως επιτάσσει η στρατηγική της Λισαβόνας, και στην πολιτική ατζέντα του ΠΑΣΟΚ η έναρξη του «κοινωνικού διαλόγου», βρίσκεται στην κορυφή.

Δικομματικό θέατρο

Η συναίνεση ανάμεσα στους εκπροσώπους του δικομματισμού, για την προώθηση κάθε αντεργατικής «μεταρρύθμισης», δεν τους εμποδίζει βέβαια να συντηρούν το θέατρο της αντιπαράθεσής τους.

Ο δικομματικός καυγάς χτες είχε νέο επεισόδιο με τον Ν. Αθανασάκη να χαρακτηρίζει «αναπόδεικτα, πλαστά και κατασκευασμένα» τα έγγραφα που κατέθεσε στη Βουλή ο πρωθυπουργός και αφορούσαν μεταβολές και μεταθέσεις στις υπηρεσίες αξιωματικών του Στρατού, με βάση την κομματική τους τοποθέτηση. Αμεση ήταν η απάντηση του υπουργείου Εθνικής Αμυνας, όπου σε ανακοίνωσή του τονίζει ότι «τα πρόσωπα που αναφέρονται στα εν λόγω σημειώματα έτυχαν ακριβώς της μεταχείρισης που "διέτασσαν" οι δήθεν συντάκτες τους».

Δώστε τα όλα στους εφοπλιστές!

Δίνοντας το έναυσμα στην κυβέρνηση να προχωρήσει σε νέες φοροαπαλλαγές και παροχές προς το εφοπλιστικό κεφάλαιο, ο Γ. Παπανδρέου μιλώντας χτες στη Ναυτιλιακή Λέσχη Πειραιά σημείωσε ότι η προσέλκυση «πλοίων στην ελληνική σημαία», πρέπει να συνοδευτεί με τη «μείωση των βαρών στους πλοιοκτήτες»!

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έχοντας για ακροατήριο τους εφοπλιστές, υπογράμμισε ότι το εφοπλιστικό κεφάλαιο πρέπει να γίνει «ανταγωνιστικό» στην «παγκόσμια οικονομία». Θέτοντας τους όρους της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας, έκανε λόγο για «αλλαγές». Στην ουσία τάχτηκε υπέρ της προώθησης των αντεργατικών καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων και στο χώρο της ναυτιλίας. Μίλησε για προβλήματα που υπάρχουν στις «εργασιακές σχέσεις», στο «φορολογικό», στις «ασφαλιστικές εισφορές» και την «εκπαίδευση», που πρέπει να λυθούν, προς όφελος πάντα των εφοπλιστών που ζητούν νέες φοροαπαλλαγές, ελαστικότερες σχέσεις εργασίας, μείωση των ασφαλιστικών εισφορών τους...

Ταυτίζοντας μάλιστα τα συμφέροντα των ναυτικών μ' αυτά των εφοπλιστών, ο Γ. Παπανδρέου υποστήριξε ότι οι «αλλαγές χρειάζονται συνεννόηση», αρκεί, όπως ισχυρίστηκε, «όσοι συμμετέχουν στη συνεννόηση να καταλάβουν ποιο είναι το όφελος», και να πιστέψουν ότι «υπάρχει η δυνατότητα να κερδίσουν όλες οι πλευρές»!

Συγχρόνως ο Γ. Παπανδρέου κάλεσε τους εφοπλιστές να επενδύσουν και στη στεριά, να συμβάλλουν, όπως είπε, «σε μια συνεργασία ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, στο χώρο της παιδείας και της ναυτικής εκπαίδευσης». Θα ήθελα να δω τα Πανεπιστήμια, ανέφερε, «να ξεφύγουν από τον κρατισμό, να υπάρχουν και δημόσια και μη κρατικά, και να αγοράζονται οι Υπηρεσίες μέσω του φοιτητή που θα πληρώνει βεβαίως το κράτος για τους φοιτητές»... Ουσιαστικά ο Γ. Παπανδρέου κάλεσε τους εφοπλιστές όχι μόνο να επενδύσουν αλλά τους εξασφάλισε και σίγουρους κρατικούς πόρους για την... επένδυσή τους.

Τέλος, τάχτηκε υπέρ της «απελευθέρωσης της ακτοπλοΐας», που όπως ισχυρίστηκε είναι καθοριστική για την παροχή σύγχρονων υπηρεσιών.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ