ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΚΚΕ

Δικαιώθηκε για τις θέσεις και τη σταθερότητά του

Το ΚΚΕ είναι η μοναδική πολιτική δύναμη της οποίας η θέση για την ονομασία της ΠΓΔΜ δικαιώθηκε. Η πρότασή του παραμένει σταθερή εδώ και 13 χρόνια και σε αντίθεση με τις θέσεις και προτάσεις των άλλων κομμάτων δεν εγκλωβίζεται στην ονοματολογία. Το ΚΚΕ τόνισε εξαρχής πως το όνομα δεν είναι το κύριο και προειδοποίησε πως η χάραξη εξωτερικής πολιτικής σ' αυτή τη βάση θα αποδειχτεί αδιέξοδη, αλλά και επικίνδυνη.

Μ' αυτή τη θέση η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλ. Παπαρήγα προσήλθε τον Απρίλη του 1992 στη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κ. Καραμανλή. Οταν αυτή έληξε, η δική της υπογραφή ήταν η μοναδική που έλειπε από την απόφαση με την οποία απορριπτόταν κάθε ενδεχόμενο το όνομα της γειτονικής χώρας να περιέχει τον όρο «Μακεδονία». Την απόφαση συνυπέγραφαν οι Α. Παπανδρέου, Κ. Μητσοτάκης και Μ. Δαμανάκη από το ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ και τον ΣΥΝ αντίστοιχα. Το ΚΚΕ άλλωστε ήταν το μοναδικό που τόλμησε να πάει κόντρα στο ρεύμα του εθνικιστικού παροξυσμού, αρνούμενο να συμμετάσχει και καταγγέλλοντας τα εθνικιστικά συλλαλητήρια στα οποία πήραν μέρος όλες οι άλλες πολιτικές δυνάμεις. Για την επιλογή του αυτή λοιδορήθηκε με σφοδρότητα τότε, δεν άργησε όμως να δικαιωθεί.

Ευθύς εξαρχής το ΚΚΕ ανέδειξε και προσπάθησε να στρέψει την προσοχή του ελληνικού λαού στην ουσία του προβλήματος που ήταν και παραμένουν τα σχέδια αποσταθεροποίησης, που εδώ και 15 χρόνια οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις έχουν θέσει σε εφαρμογή στα Βαλκάνια, εξαπολύοντας πολέμους και επαναχαράσσοντας τα σύνορα. Ο εγκλωβισμός της εξωτερικής πολιτικής που ακολούθησαν οι ελληνικές κυβερνήσεις σ' αυτούς τους σχεδιασμούς αποδεικνύεται σήμερα περισσότερο από ποτέ πριν αδιέξοδος και επικίνδυνος. Οπως τόνιζε το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ σε ανακοίνωσή του για τη διπλωματική αναγνώριση της ΠΓΔΜ το Δεκέμβρη του 1993, «το ΚΚΕ από την πρώτη στιγμή της ωμής επέμβασης των Ευρωπαίων και Αμερικανών ιμπεριαλιστών στα Βαλκάνια υπογράμμισε πως το πρόβλημα της ΠΓΔΜ είναι παράγωγο της γενικότερης κρίσης, που αυτή η επέμβαση δημιούργησε» και συμπλήρωνε: «Η πολιτική που ακολουθήθηκε από ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ σχετικά με την ΠΓΔΜ, από τη στιγμή που έγινε φανερό πως και αυτή η Δημοκρατία ακολουθεί το δρόμο της απόσχισης και συγκρότησης ανεξάρτητου κράτους ήταν αδιέξοδη από την αρχή. Αντί να αναζητηθεί μια συμφωνία με το νέο αυτό κράτος που θα κατοχύρωνε με εγγυήσεις την ασφάλεια και τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας, η κύρια προσοχή της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ επικεντρώθηκαν στον όρο "Μακεδονία" και στα παράγωγά του, αρχίζοντας μια κοινή προσπάθεια επηρεασμού της κοινής γνώμης (...). Κορύφωμα αυτής της καμπάνιας ήταν τα συλλαλητήρια της Θεσσαλονίκης και της Αθήνας όπου κυριάρχησαν τα γνωστά συνθήματα εχθρότητας και μίσους».

Μάλιστα, το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ προειδοποιούσε τότε για το ενδεχόμενο να κλείσουν τα σύνορα και να επιβληθούν αντίποινα στην ΠΓΔΜ, πως τέτοια μέτρα θα συντηρήσουν την ένταση, κάτι που δεν εξυπηρετεί κανένα βαλκανικό λαό. Και επισήμανε την ανάγκη του τερματισμού των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, πρωτοβουλιών για τη συνεννόηση των βαλκανικών χωρών και κινητοποίησης των λαών σ' αυτή την κατεύθυνση. Καλούσε δε την κυβέρνηση να επανεξετάσει τον προσανατολισμό της εξωτερικής πολιτικής.

Σήμερα, 13 χρόνια μετά, σε ό,τι αφορά αυτή καθαυτή την ονομασία της γειτονικής χώρας το ΚΚΕ επιμένει πως αν αυτή θα εμπεριέχει τον όρο «Μακεδονία» ή «Μακεδονικό», τότε ο όρος πρέπει να έχει μόνο γεωγραφικό προσδιορισμό και όχι εθνοτικό. Ενώ η όποια συμφωνία υπάρξει οφείλει να είναι ξεκάθαρη σε όλα της τα σημεία ώστε να μην επιδέχεται διαφορετικές ερμηνείες από την κάθε πλευρά.

Και σήμερα το ΚΚΕ εστιάζει την προσοχή στις γενικότερες εξελίξεις στα Βαλκάνια που είναι ανησυχητικές, καθώς η αστάθεια παραμένει, ενώ ενδυναμώνεται η αμερικανική παρέμβαση (χωρίς καθόλου να υποτιμούνται οι βλέψεις της ΕΕ) και διαφαίνεται η έναρξη ενός νέου γύρου αλλαγής συνόρων, αρχής γενομένης με την ανεξαρτητοποίηση του Κοσσυφοπεδίου. Η ανησυχία εντείνεται και από την τροπή που παίρνουν οι ελληνοτουρκικές σχέσεις, αλλά και από την κατάσταση στην ευρύτερη Μέση Ανατολή.

Για το ΚΚΕ η εξέλιξη της υπόθεσης με την ΠΓΔΜ βρίσκεται σε άμεση σύνδεση με τη γενικότερη κατάσταση που επικρατεί, με το αίτημα και την πάλη για να μην υπάρξει καμία άλλη αλλαγή συνόρων. Κι αυτό, καθώς είναι κατανοητό πως καμία συμφωνία δεν μπορεί να διασφαλίσει την ειρηνική συνύπαρξη, την ανάπτυξη σχέσεων φιλίας και συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών και των λαών τους, όσο στον περίγυρο σοβούν οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις. Απ' αυτή την άποψη, το κάλεσμα προς τον ελληνικό λαό, στις φιλειρηνικές αντιιμπεριαλιστικές του δυνάμεις για επαγρύπνηση και δράση παραμένει εξαιρετικά επίκαιρο και επιτακτικά αναγκαία η υλοποίησή του.

Β. Ν.