Την επαναλειτουργία της επιχείρησης, τη διασφάλιση των θέσεων εργασίας καθώς και την καταβολή έκτακτης οικονομικής ενίσχυσης από το υπουργείο Απασχόλησης, διεκδικούν οι 150 απλήρωτοι εργαζόμενοι της εταιρίας «ΞΙΦΙΑΣ ΑΕ» στην Καβάλα. Απλήρωτοι τους τελευταίους 18 μήνες, πραγματοποιούν επίσχεση εργασίας, διεκδικώντας την καταβολή δεδουλευμένων περίπου 3 εκ. ευρώ και την επικόλληση των ενσήμων που τόσο διάστημα δεν τους αποδίδει η εταιρία.
Παράλληλα, εκκρεμεί η έκδοση απόφασης για την αγωγή που κατέθεσαν 80 απολυμένοι της επιχείρησης, διεκδικώντας αποζημιώσεις.
Η διοίκηση της εταιρίας που εδώ και περίπου δύο χρόνια υπολειτουργεί, επικαλούμενη οικονομικά προβλήματα, έχει ανακοινώσει ότι επίκειται εισροή κεφαλαίων από την είσοδο ξένου επενδυτή στην επιχείρηση. Η διαδικασία αυτή κρατάει μήνες τώρα. Στο μεταξύ ισχυρό παραμένει το ενδεχόμενο υποβολής αιτήματος για υπαγωγή της επιχείρησης σε καθεστώς ειδικής εκκαθάρισης.
Η «ΞΙΦΙΑΣ ΑΕ», που ιδρύθηκε το 1959 και εδρεύει στη Νέα Καρβάλη, δραστηριοποιείται στον χώρο της αλιείας, επεξεργασίας, μεταποίησης, συσκευασίας, συντήρησης και εμπορίας στην Ελλάδα και στο εξωτερικό ιχθύων και ιχθυηρών προϊόντων, καθώς επίσης και στην παραγωγή και εμπορία κάθε μορφής αλιπάστων και διατηρημένων προϊόντων.
Η ελληνική κυβέρνηση εκπροσώπησε επάξια το ντόπιο κεφάλαιο, συμβάλλοντας με την ψήφο της τόσο στην επικύρωση της λεγόμενης ανασκόπησης, όσο και στη διαμόρφωση των αντιδραστικών κειμένων που έφτασαν προς έγκριση στο Εαρινό Συμβούλιο, το οποίο ολοκληρώθηκε την Τετάρτη. Κατά τον ίδιο τρόπο που και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είχε βάλει τη σφραγίδα της στη Στρατηγική της Λισαβόνας το Μάρτη του 2000 και έδωσε μάχη για την προώθησή της την τετραετία 2000-2004, αλλά και πιο πριν. Οι αντιασφαλιστικές απόπειρες και νόμοι Γιαννίτση και Ρέππα, η θεσμοθέτηση της μερικής απασχόλησης στο δημόσιο, η ρύθμιση και η διευθέτηση του χρόνου εργασίας, το χάρισμα στους εργοδότες του επιδόματος ανεργίας, είναι μερικά μόνο από τα αντεργατικά κατορθώματα της κυβέρνησης των «σοσιαλδημοκρατών» στο δρόμο προς τη Λισαβόνα και μετά από αυτήν.
Ο κλοιός γύρω από τα εναπομείναντα δικαιώματα των εργαζομένων σφίγγει επικίνδυνα. Ο «εκμοντερνισμός» των συστημάτων Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας που αποφάσισαν οι Ευρωπαίοι ηγέτες προμηνύει άμεσα ένα νέο γύρο αντιασφαλιστικών νόμων στα χνάρια του ΠΑΣΟΚ, με στόχο τη μείωση των εργοδοτικών εισφορών, την καθήλωση των κρατικών κονδυλίων, την ακόμα ταχύτερη μετακύληση του κόστους στις πλάτες της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων. Η ανάγκη «διεύρυνσης της απασχόλησης με την παροχή κινήτρων για την παράταση του χρόνου παραμονής στην εργασία», που επιβεβαίωσε το Εαρινό Συμβούλιο, δίνει το σύνθημα για το χτύπημα των συντάξεων σε βαθμό τέτοιο ώστε το μεροκάματο στα γεράματα να είναι το απαραίτητο συμπλήρωμα στο εισόδημα, μέχρι και τη θεσμική κατοχύρωση της αύξησης των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης.
Αντίστοιχα και για τους νέους, που πρέπει να τους γίνει πλέον συνείδηση ότι η «διά βίου εργασία» με δικαιώματα αντικαθίσταται πλήρως από τη «διά βίου κατάρτιση και εργασιακή περιπλάνηση». Για την πλειοψηφία της νέας βάρδιας της εργατικής τάξης είναι αμφίβολο αν θα καταφέρει ποτέ να συμπληρώσει τα ένσημα της σύνταξης. Στην κλίνη του Προκρούστη μπαίνουν και τα δικαιώματα των ανέργων, ιδιαίτερα των νέων μέχρι 25 ετών, οι οποίοι καλούνται να υποκύψουν στις δουλεμπορικές διαθέσεις των «ενεργητικών πολιτικών για την απασχόληση», να παραδώσουν το επίδομα της ανεργίας στους εργοδότες και να δουλέψουν ακόμα και ανασφάλιστοι, για το καλό της «οικονομικής μεγέθυνσης» και την αύξηση της απασχόλησης.
Η στάση των πολιτικών δυνάμεων στην Ελλάδα απέναντι στα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα είναι ευθεία συνάρτηση της στάσης που κράτησαν και κρατούν σε όλη την περίοδο κατά την οποία το νερό άρχισε και συνεχίζει να τρέχει στο αντεργατικό αυλάκι. Η Συνθήκη του Μάαστριχτ, η μήτρα της Λισαβόνας, ψηφίστηκε στη Βουλή από το ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ και το ΣΥΝ. Οι όποιες φωνές έσπευσαν να επικρίνουν τον πρόεδρο της Κομισιόν, Χ. Μπαρόζο, για «ακρο-νεοφιλελεύθερες» επιλογές στη διαμόρφωση της πρότασης για την ανασκόπηση, μόνο οργή μπορούν να προκαλούν στους εργαζόμενους, αφού είναι οι ίδιοι που επί των κυβερνήσεών τους πέρασαν ορισμένα από τα πιο σκληρά μέτρα ενάντια στα δικαιώματα της εργατικής τάξης.
Την Κυριακή, 27 Μάρτη, στις 10 το πρωί, πραγματοποιείται η εκλογοαπολογιστική συνέλευση του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας, στα γραφεία του (Αγ. Φιλοθέης 5β - πλ. Μητροπόλεως). Τα θέματα που θα συζητηθούν στη συνέλευση είναι ο απολογισμός δράσης του Διοικητικού Συμβουλίου, ο οικονομικός απολογισμός και προϋπολογισμός, η εκλογή Εφορευτικής Επιτροπής, η αντιπροσώπευση από δευτεροβάθμιο όργανο.