Σε μια ακόμη προκλητική παροχή προς το μεγάλο κεφάλαιο προχωρεί η κυβέρνηση της ΝΔ που προσφέρει στα Ναυπηγεία Νεωρίου Σύρου (ιδιοκτησίας Ταβουλάρη) το δικαίωμα «αποκλειστικής και χωρίς αντάλλαγμα χρήσης του αιγιαλού» και ολόκληρης της θαλάσσιας περιοχής! Η σχετική τροπολογία -«δείγμα γραφής» για το πώς εννοεί η κυβέρνηση την «ανάπτυξη» και για ποιον - κατατέθηκε το βράδυ της Παρασκευής στο νομοσχέδιο για τις αδειοδοτήσεις των μεταποιητικών επιχειρήσεων. Βέβαια, ανάλογη διάταξη είχε προωθήσει και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ - λίγο πριν τις εκλογές και πριν σταματήσει στη Βουλή η συζήτηση νομοθετικού έργου - ενταγμένη στο νομοσχέδιο για τον Ιαματικό Τουρισμό και το Θερμαλισμό. Το νομοσχέδιο δε συζητήθηκε, αλλά η «εκκρεμότητα» παρέμεινε κι έτσι τη διεκπεραίωσή της ανέλαβε να φέρει σε πέρας η σημερινή κυβέρνηση, σε απόλυτη, προφανώς, σύμπνοια με την προηγούμενη.

Το σχετικό άρθρο που κατέθεσαν οι Γ. Αλογοσκούφης, Δ. Σιούφας, Γ. Σουφλιάς, και Μ. Κεφαλογιάννης έχει και άλλες... προεκτάσεις. Το άρθρο αναφέρει: «Παραχωρείται στην εταιρία "Νεώριον Νέα Ανώνυμη Εταιρία Ναυπηγείων Σύρου ΑΕ" για όλη τη διάρκεια της λειτουργίας των εγκαταστάσεών της κυρίως ως ναυπηγείου το δικαίωμα της αποκλειστικής και χωρίς αντάλλαγμα χρήσης του αιγιαλού (....) της προκείμενης του αιγιαλού θαλάσσιας περιοχής καθώς και των προσχωσιγενών γηπέδων και των συστατικών τους, που παρεμβάλλονται μεταξύ παλαιάς και νέας γραμμής αιγιαλού και βρίσκονται εντός των εγκαταστάσεων της εταιρίας».

Στην εισηγητική έκθεση αναφέρεται επίσης ότι ανάλογο καθεστώς ισχύει για τα Ναυπηγεία Ελευσίνας και του Σκαραμαγκά. Ωστόσο, πέρα από το γεγονός της παραχώρησης της χρήσης «χωρίς αντάλλαγμα», γεννιούνται ερωτηματικά για την ασάφεια στη διατύπωση της τροπολογίας όσον αφορά τη λειτουργία των εγκαταστάσεων «κυρίως ως ναυπηγείου». Τα ερωτήματα αυτά βρίσκουν ίσως απάντηση σε επιχειρηματικές κινήσεις του ιδιοκτήτη του ναυπηγείου Ν. Ταβουλάρη, που σύμφωνα με όσα έχουν γίνει γνωστά περιλαμβάνουν δραστηριοποίησή του στον τομέα της επισκευής - μετασκευής τουριστικών σκαφών, αλλά και την κατασκευή μαρίνας για τη φιλοξενία σκαφών και ιδιοκτητών, δραστηριότητα εντελώς άσχετη με τη ναυπήγηση. Την ίδια ώρα, σε έκταση του ναυπηγείου λειτουργεί και το Καζίνο Σύρου...

Η ενδεχόμενη χρήση της έκτασης για άλλους σκοπούς επιτρέπεται, αλλά και ενισχύεται από την τροπολογία, σύμφωνα με την οποία: «Για το σκοπό της λειτουργίας της κυρίως ως ναυπηγείου, η εταιρία έχει δικαίωμα ανέγερσης, μετατροπής και κατεδάφισης κτιρίων και εγκαταστάσεων, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις, επί των εγκαταστάσεων της αιγιαλίτιδας ζώνης που της παραχωρούνται με το νόμο αυτό, κατ' αποκλειστική χρήση». Να σημειωθεί ότι η παραχώρηση χρήσης αιγιαλού επιτρέπεται, με τη διαφορά ότι πρέπει να αναφέρεται ρητά η δραστηριότητα για την οποία δίνεται, ενώ σε άλλες περιπτώσεις προσδιορίζεται και αντάλλαγμα.

Η διεύρυνση της ΕΕ με νέα κράτη και αγορές δίνει στην ευρωπαϊκή ολιγαρχία και την ντόπια πλουτοκρατία νέες και ακόμη μεγαλύτερες δυνατότητες απομύζησης του κοινωνικά παραγόμενου πλούτου και της καταλήστευσης λαών και περιοχών.

Ενα στοιχείο αυτής της πολιτικής, είναι η φτηνή εργατική δύναμη στα βαλκανικά κράτη, την οποία με αυξανόμενους ρυθμούς εκμεταλλεύονται η ελληνική και ευρωπαϊκή πλουτοκρατία στην κατεύθυνση αύξησης της «ανταγωνιστικότητας» και της κερδοφορίας τους. Οι βλέψεις και η στρατηγική διείσδυσης ελληνικών κεφαλαίων και επιχειρηματικών ομίλων στις χρυσοφόρες γειτονικές αγορές παρουσιάστηκαν και σε χτεσινή ομιλία του υφυπουργού Οικονομίας και Οικονομικών Αδ. Ρεγκούζα, στη Θεσσαλονίκη, μπροστά ακροατήριο επιχειρηματιών. Σύμφωνα με τον κυβερνητικό παράγοντα, η Ελλάδα κατατάσσεται στις «ανεπτυγμένες οικονομίες, δηλαδή στις οικονομίες που έχουν ήδη εισέλθει στη φάση της ωρίμανσης και αξιοποιούν τα οφέλη που προκύπτουν από την οικονομική τους θέση». Πρόσθεσε πως η «Ελλάδα αποτελεί οικονομία που εξάγει οικονομική τεχνογνωσία και ευημερία, και εισάγει πρώτη ύλη για την ενδυνάμωση της παραγωγικής διαδικασίας». Είναι φανερό πως οι κυβερνητικές επεξεργασίες και στρατηγική αξιοποιούν και το «φτηνό εργατικό κόστος» και την κατάσταση της εργατικής τάξης στα γειτονικά κράτη. Σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε ο Αδ. Ρεγκούζας, οι μέσες αποδοχές των εργαζομένων σε βιομηχανικές επιχειρήσεις με περισσότερους από 10 εργαζόμενους παρουσιάζουν τεράστιες αποκλίσεις ανάμεσα στην ΕΕ, την Ελλάδα και τα βαλκανικά κράτη. Συγκεκριμένα, με βάση τα στοιχεία του υφυπουργού διαμορφώνονται ως εξής:

• Στην ΕΕ των «15» φτάνουν σε 33.000 ευρώ το χρόνο.
• Στην Ελλάδα, περίπου στο μισό, στα 16.500 ευρώ το χρόνο.
• Στα Βαλκάνια, οι σχετικές αποδοχές είναι 1.500 μέχρι 2.500 ευρώ.

Χαρακτηριστικό για την κατάσταση της εργατικής τάξης στις βαλκανικές χώρες είναι και τα τεράστια ποσοστά ανεργίας. Συγκεκριμένα για το 2004 έφτασε στην Αλβανία σε 14,5%, στη Βοσνία -Ερζεγοβίνη στο 42%, στην ΠΓΔΜ 36,7%, στη Σερβία - Μαυροβούνιο 34%, Βουλγαρία 13,6% και Ρουμανία 6,6%. Σε όλα αυτά τα κράτη, το 80% των ανέργων είναι μακροχρόνια άνεργοι.

Σύμφωνα με τον υφυπουργό, οι βαλκανικές χώρες παρουσιάζουν έλλειμμα στα βιομηχανικά προϊόντα και πλεόνασμα στα αγροτικά, γεγονός, που επιβεβαιώνει πως «το χαμηλό κόστος εργασίας δεν παρέχει στις χώρες αυτές διατηρήσιμο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα».

Στα συγκριτικά πλεονεκτήματα των βαλκανικών κρατών, σε σχέση με την ελληνική οικονομία, είναι η «σχετικά ικανοποιητική δημοσιονομική κατάσταση». Είναι φανερό πως το συγκεκριμένο δεν είναι διατηρήσιμο. Η πρόσδεση των κρατών αυτών στο ιμπεριαλιστικό άρμα της ΕΕ και τη λογική του ευρωμονόδρομου, σηματοδοτεί ταυτόχρονα την επιδείνωση δημοσιονομικών μεγεθών (όπως του κρατικού χρέους) από το οποίο, όπως και στην περίπτωση της Ελλάδας, θησαυρίζουν οι ισχυροί τραπεζικοί όμιλοι της Ευρώπης και διάφοροι ρεντιέρηδες του χρηματεμπορίου. Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία που δημοσιοποίησε η προηγούμενη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ οι ελληνικών συμφερόντων τραπεζικοί όμιλοι ελέγχουν ποσοστό 10%-15% του συνολικού ενεργητικού των τραπεζών σε κάθε χώρα της περιοχής των Βαλκανίων. Με βάση άλλους υπολογισμούς τα κοιναγορίτικα κεφάλαια ελέγχουν πάνω από το 70% των βαλκανικών τραπεζών.