Γρηγοριάδης Κώστας

***

Καλή η γέφυρα του Ρίου, αλλά πιο καλά τα καραβάκια...

***

Το πληροφορηθήκατε; Ο Γιώργος (Παπανδρέου) απορρίπτει ότι είναι φιλο - ΗΠΑ!! Και δεν του φαινότανε...

***

Ενώ, προφανώς, θεωρεί εύσημο να είναι κανείς φιλο - ΕΕ!!!

***

Δε συνεχίζουμε, γιατί θα τσαντιστεί ο ΣΥΝ...

***

Παντού λίγες είναι οι περιπτώσεις της σαπίλας. Ελάχιστες! Λες και το σύνολο του κορμού είναι υγιές!...

***

Το είπε (ΜΕΓΚΑ) και η Βούλτεψη: Πενήντα δημοσιογράφοι είναι όλοι κι όλοι στους 3.000 που έχει η Αθήνα!!! 50 διπλοθεσίτες! Καλά, για τους 50 (διπλο-τριπλό...) γίνεται τόση φασαρία; Βρε, δεν υπάρχει πρόβλημα τότε...

***

Αλλά και ο Πρωτόπαππας το επισήμανε: Σε κάθε χώρο υπάρχουν οι καλοί και οι κακοί!!! Οπότε, ας το αφήσουμε το θέμα...

***

`Η, μάλλον, αυτοκάθαρση!!!!!

***

Μαύρα κονδύλια; Δεν υπάρχουν! Θα υπάρχουν, αν αποδειχτεί!!!!!

***

Πήρε τους τρεις βαθμούς ο Ολυμπιακός; Αλίμονο!!!...

***

Πώς, λοιπόν, τα υπόλοιπα, όπως τα ΑΕΚάκια να έχουν εμπιστοσύνη στην ελληνική Δικαιοσύνη;

***

Οποιος (όποια) κουράζεται πολύ, στο Λίβανο πηγαίνει;

***

Ακου αυτοκάθαρση...

Γρηγοριάδης Κώστας

Η ελευθερία είναι από τις πλέον χρησιμοποιούμενες λέξεις στη σημερινή πολιτική - και όχι μόνο - επικαιρότητα. «Ελευθερία της αγοράς», «ελεύθερη διακίνηση των ιδεών», «ελεύθερη κοινωνία», και ο σχετικός κατάλογος συνεχίζεται. Το πλέον, όμως, ανησυχητικό είναι ότι η «ελευθερία» χρησιμοποιείται και για να αιτιολογήσει ορισμένα από τα πλέον ειδεχθή εγκλήματα. Η εισβολή στο Ιράκ έγινε στο όνομα της ελευθερίας, το ίδιο και η επίθεση στο Αφγανιστάν. Και για να υπενθυμίσουμε κάτι σχετικό: Ο Μπιν Λάντεν και η ομάδα του, όταν πρωτοϊδρύθηκε, ονομάζονταν... «Μαχητές της Ελευθερίας».

Στις περισσότερες περιπτώσεις, μάλιστα, η ελευθερία του κεφαλαίου, απαιτεί την ανελευθερία των ανθρώπων και δει των εργαζόμενων. Ας πάρουμε για παράδειγμα τον πόλεμο στο Ιράκ. Η απελευθέρωση των κατοίκων από τον δικτάτορα Σαντάμ, ήταν το πρόσχημα, για την εισβολή. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Απάνθρωπα βασανιστήρια, φυλακίσεις, διωγμοί, αγωνιζόμενων Ιρακινών. Η σκλαβιά τους, ήταν το τίμημα για την «απελευθέρωση» των αγορών - και συγκεκριμένα του πετρελαίου - του Ιράκ.