ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

Τα «περήφανα γηρατειά» συνεχίζουν τον αγώνα

Στην πρώτη γραμμή των αγώνων των συνταξιούχων συμπεριλαμβάνονταιοι επιζώντες αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης

Ολα τα γηρατειά έχουν λόγους να είναι περήφανα! Ομως, τα «Περήφανα Γηρατειά» της Εθνικής Αντίστασης, αυτήν τους την υπερηφάνεια την ανανεώνουν καθημερινά, μέσα από τη συμμετοχή τους στους ταξικούς αγώνες. Τα παραπάνω υπογραμμίζει με επιστολή του στο «Ρ», ο Γιώργης Μαντάς, ο οποίος στο σημείωμά του αναφέρεται, κυρίως, στα περήφανα γηρατειά της ΕΑΜικής Αντίστασης και στη συνεισφορά, συνολικά, στους αγώνες του λαού μας. Αφού πρώτα αναφέρεται στην αντιμετώπισή των αγωνιστών της ΕΑ, στην κοροϊδία από το ΠΑΣΟΚ και τον αρχηγό του τότε Ανδρέα Παπανδρέου που εκμεταλλεύτηκε τα ιδανικά και τα οράματά τους, τα οράματα της Αριστεράς, του ΚΚΕ, για να εξαπατήσει τους Αντιστασιακούς, ο επιστολογράφος επισημαίνει και τονίζει, ανάμεσα σε πολλά ακόμα:

Ομως, το μεγαλύτερο κομμάτι από τα, όντως, περήφανα γηρατειά της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης, στάθηκε όρθιο και δεν αλλαξοπίστησε. Συνέχισε το δύσκολο αγώνα υπέρ των λαϊκών συμφερόντων σε πλήρη συμπαράταξη με το ΚΚΕ. Εχουν την ξεχωριστή οργάνωσή τους την ΠΕΑΕΑ που έχει εκατοντάδες παραρτήματα σ' όλη την Ελλάδα. Και είναι αυτό το κομμάτι που αγωνίζεται ως το τέλος για τα ιδανικά της Αντίστασης. Οι αγωνιστές της ΕΑ έχουν βαθιά πίστη πως όλα όσα αυτοί δεν μπόρεσαν να ολοκληρώσουν θα τα ολοκληρώσει το Κόμμα τους, το ΚΚΕ. Την αγωνιστικότητα αυτών των Αντιστασιακών μαρτυράει και το γεγονός ότι, στις 17 και 18 Δεκέμβρη του 2004 πραγματοποίησαν το 10ο Συνέδριο της ΠΕΑΕΑ με συμμετοχή εκατοντάδων αντιπροσώπων απ' όλη τη χώρα.

Παράλληλα, σημειώνεται σε άλλο σημείο της επιστολής, τα «Περήφανα Γηρατειά» της Εθνικής Αντίστασης δραστηριοποιούνται και μέσα από άλλους τομείς της κοινωνικής και πολιτικής ζωής. Ενας απ' αυτούς είναι και το κίνημα των συνταξιούχων. Εχουν έρθει έτσι τα πράγματα που, ανάμεσα στους σημερινούς συνταξιούχους, συμπεριλαμβάνονται οι επιζώντες αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης. Αλλά είναι η γενιά αυτή που, μέσα από τα ταξικά συνδικάτα, με τους αγώνες της, τότε στις δεκαετίες του 50 και του '60, έχτισε όλα τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα που τώρα πάνε να πάρουν πίσω. Και θεωρεί υποχρέωσή της, τώρα στα γεράματα, να αγωνίζεται για ανθρώπινες συντάξεις και υγιή Ταμεία...

Αλλά η παρουσία των περήφανων γηρατειών στους δρόμους, δεν αρέσει καθόλου στους εκάστοτε κυβερνώντες και φροντίζουν να μας «συνοδεύουν» με κλούβες ΜΑΤ. Μάλιστα, ο μεγάλος φίλος των «περήφανων γηρατειών» Α. Παπανδρέου, ήταν αυτός που διέταξε τα ΜΑΤ και μας «εφίλεψαν» με τα νέας τεχνολογίας δακρυγόνα, όταν με πορεία πηγαίναμε να τον συναντήσουμε.

Επιχειρούν διαστρέβλωση της ΕΑΜικής Αντίστασης και του ρόλου του ΚΚΕ

Εσχάτως, έχει εμφανιστεί στο προσκήνιο μία νέα τάση στους κόλπους της ελληνικής αντιδραστικής ιστοριογραφίας μέσω της οποίας καταβάλλεται λυσσώδης προσπάθεια για τη συστηματική διαστρέβλωση των ιστορικών γεγονότων κατά την περίοδο της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης 1941-1944, του ηγετικού ρόλου που διαδραμάτισε το ΚΚΕ στην ηγεσία του ΕΑΜ και των απώτερων σκοπών του για την κατάληξη της εξουσίας.

Η νέα αυτή ιστοριογραφική τάση η οποία αποτελεί χάλκευμα της διεθνούς αντιδραστικής ιστοριογραφίας με προεκτάσεις και στη χώρα μας, προσπαθεί μέσα από την πλήρη και συστηματική διαστρέβλωση των ιστορικών γεγονότων της συγκεκριμένης περιόδου 1941-1944, να δημιουργήσει μία νέα τάξη πραγμάτων στους κόλπους της ελληνικής ιστορίας και ειδικότερα να αποδείξει ότι:

Α) Ως αφετηρία έναρξης του Εμφυλίου Πολέμου στην Ελλάδα είναι το έτος 1943 κατά το οποίο το ΚΚΕ εκμεταλλευόμενο την κυριαρχική του θέση στην ηγεσία ΕΑΜ ώθησε τις δυνάμεις του ΕΛΑΣ να επιτεθούν κατά των τότε εθνικιστικών αντικομμουνιστικών στρατιωτικών σχηματισμών, όπως τα Τάγματα Ασφαλείας, οι Γερμανοντυμένοι του Γ. Πούλου, ο Κ. Παπαδόπουλος, ο Μιχάλ Αγάς, ο Κισά Μπατζάκ, ο Δάγκουλας και άλλοι ποικιλώνυμοι συνεργάτες των Γερμανών.

Β) Ως βασικός λόγος για την ερμηνεία του φαινομένου της συνεργασίας όλων των ανωτέρω με τα στρατεύματα κατοχής προβάλλεται η ασκηθείσα «ερυθρά βία και τρομοκρατία» από το ΚΚΕ εναντίον τους, η οποία εκ των πραγμάτων, λένε, τους ώθησε να καταφύγουν στην προστασία των κατοχικών δυνάμεων.

Κατά τα ανωτέρω, σύμφωνα με τη νέα αυτή ιστοριογραφική αντίληψη την οποία προβάλλει και υποστηρίζει με ζέση ευάριθμη προς το παρόν ομάδα πανεπιστημιακών, η συνεργασία των ανωτέρω με τα στρατεύματα κατοχής τίθεται σε δεύτερη μοίρα ή απαξιώνεται τελείως. Ενώ, αντιθέτως, η ίδια ανάγεται σε αναγκαία και εν πολλοίς επιβεβλημένη επιλογή στις συγκεκριμένες συνθήκες, προκειμένου να διασωθούν οι αξίες του ελληνοχριστιανικού πολιτισμού από τη συστηματική κομμουνιστική επιβουλή η οποία εκδηλώθηκε απροκάλυπτα κατά την υπό κρίση χρονική περίοδο. Ετσι, εντελώς αυθαίρετα, μετατοπίζουν τα διαδραματισθέντα κατά την Κατοχή γεγονότα από το πραγματικό ιστορικό τους πλαίσιο σε άλλο τεχνητό.

Η επιχειρούμενη διαστρέβλωση της ιστορικής πραγματικότητας με την κατασυκοφάντηση της ΕΑΜικής Αντίστασης 1941-1944 και του ηρωικού και γεμάτου με αίμα και θυσίες αγώνα της κατά των κατακτητών, εμφανιζόμενης μόνο σαν προσπάθεια κατάληψης της εξουσίας από το ΚΚΕ, και η εξιδανίκευση των σκοπών και προθέσεων των εθνοπροδοτών ως θεματοφυλάκων, δήθεν, του Ελληνισμού, αποτελεί κίνδυνο για τη διαμόρφωση εξωπραγματικών ιστορικών αντιλήψεων από τις νέες γενιές των Ελλήνων. Πράγμα, που, κατά την άποψή μου, θα έχει επιπτώσεις μελλοντικά και στη διαμόρφωση του πολιτικού σκηνικού της χώρας. Ηδη, αυξάνονται επικίνδυνα οι εκδόσεις αυτής της αντιδραστικής ιστοριογραφικής τάσης στη χώρα μας και νομίζω ότι, μεταξύ όλων των άλλων θεμάτων, θα πρέπει να απασχολήσει το Συνέδριο και αυτό. Το ΚΚΕ έχει ιστορικό χρέος και προς την επική ΕΑΜική Εθνική Αντίσταση και προς τον εαυτό του.

Γι' αυτό, κατά την άποψή μου, επιβάλλεται η λήψη των κατωτέρω αποφάσεων:

1) Περισσότερο ενδιαφέρον για τη συγγραφή και έκδοση βιβλίων σχετικών με την εποποιία της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης 1941-1944, στα οποία, ταυτοχρόνως, θα αναδεικνύεται μέσα από ιστορικά ντοκουμέντα ο πατριωτικός και κοινωνικός ρόλος του ΚΚΕ και η εθνική μειοδοσία των συνεργασθέντων με τα κατοχικά στρατεύματα Ελλήνων.

2) Είναι, πλέον, αναγκαίο να δοθεί η δυνατότητα σε προοδευτικούς ιστορικούς και ερευνητές να έχουν πρόσβαση στα ιστορικά αρχεία του ΚΚΕ τα οποία, κατά την άποψή μου, είναι ένα ισχυρό όπλο στα χέρια του, που, ωστόσο, για ανεξήγητο λόγο (επιτρέψτε μου την έκφραση) παραμένει αδρανές και αχρησιμοποίητο. Οποιος ξεχνάει την ιστορία του είτε λαός είναι αυτός είτε κόμμα, πέφτει στην ανυπαρξία με την πάροδο του χρόνου.

3) Ιστορικοί και ερευνητές, ως μέλη, οπαδοί και φίλοι του ΚΚΕ, κυρίως όμως οι πανεπιστημιακοί, να παίρνουν θέση σε δημοσιεύματα της νέας αυτής αντιδραστικής ιστοριογραφίας, αποδεικνύοντας την ανεδαφικότητά τους μέσα από αδιάσειστα ιστορικά ντοκουμέντα.

Δεχτείτε την έκφραση της ιδιαίτερης εκτίμησής μου.

ΣΤΕΡΓΙΟΣ ΣΠΥΡ. ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ

Ιστορικός ερευνητής - Συγγραφέας

Αλληλογραφία

Παπαδόπουλο Νικόλαο, φοιτητή Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών. Πήραμε το σημείωμά σας για την «"επιτυχή" εξωτερική μας πολιτική» που αναφέρεστε στην ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ. Ενδιαφέροντες οι προβληματισμοί σας. Ωστόσο πιστεύουμε τίθενται σε λάθος βάση και περιορίζονται, ουσιαστικά, στο ποιος, η αστική τάξη της Ελλάδας ή της Τουρκίας, ωφελείται, ουσιαστικά. Το ζήτημα κατά τη γνώμη μας είναι τι έχουν - που δεν έχουν - να ωφεληθούν οι δυο λαοί από την ένταξη στην ΕΕ. Και γι' αυτό είμαστε αντίθετοι στην ένταξη και της Ελλάδας και της Τουρκίας. Ευχαριστούμε.

ΣΚΕΨΕΙΣ-ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ-ΑΠΟΨΕΙΣ

Αγαπητέ "Ρίζο"

Συγχαρητήρια

Αγγελική Βρυώνη, Αγρότισσα. Διάβασα στην εφημερίδα τις επιστολές του Σάββα Μιχαήλ, μαθητή Β' Λυκείου, από τη Λευκωσία Κύπρου και στις 22.11.04 την επιστολή του στον προσυνεδριακό διάλογο. Τον συγχαίρω που από μικρός βρήκε το σωστό δρόμο, του σοσιαλισμού και του εύχομαι καλή επιτυχία στους αγώνες. Γιατί οι κομμουνιστές είναι αυτοί που πρωτοστατούν στο αντιπολεμικό κίνημα. Εύχομαι συνέχεια μαζί με τη νεολαία μας με αγώνες για τα δικαιώματά τους.

Σπέρνουν πόνο

Γ. Τρανταλίδης. Ο Μπους αναγνώρισε πως η αρχική του προσφορά για τα θύματα του τσουνάμι ήταν μικρή και αναγκάστηκε να την εικοσαπλασιάσει. Η Αμερική του Μπους στάθηκε τσιγκούνα στα θύματα και γενναιόδωρη στις σφαίρες, γι' αυτό και δε γίνεται να είναι δημοφιλής. Στάση έπαρσης και εγωισμού. Ομως η έπαρση είναι μόνο για τη σημαία και όχι για άτομα και λαούς. Δύσκολο ν' αλλάξει ρότα η Αμερική και να συμπάσχει με τους πονεμένους και τους αδικημένους, αφού σκορπά πόνο στους λαούς βιάζοντας και κάθε ηθική αξία.