Associated Press

Ο ισραηλινός στρατός συνεχίζει να σπέρνει την καταστροφή...

Τα αποτελέσματα, με βάση τις τελευταίες πληροφορίες από την περιοχή, είναι, σε μεγάλο βαθμό αναμενόμενα. Γενική εκτίμηση είναι ότι ο υποψήφιος της «Φατάχ» και ένας από τους ιδρυτές της, καθώς και νυν επικεφαλής της ΟΑΠ, ο Μαχμούντ Αμπάς, θα επικρατήσει των αντιπάλων του. Η σχεδόν «βέβαιη» επικράτηση του Αμπάς, όμως, δεν ήταν δεδομένη εξαρχής.

Χρειάστηκε, καταρχάς, η απόσυρση της υποψηφιότητας του φυλακισμένου, στις ισραηλινές φυλακές, Μαρουάν Μπαργκούτι, ηγέτη της «Φατάχ» στη Δυτική Οχθη, μετά από αλλεπάλληλες υπαναχωρήσεις και πιέσεις ώστε να διασφαλιστεί ότι η οργάνωση του Γιάσερ Αραφάτ δε θα κατέλθει διχασμένη και αποδυναμωμένη στον εκλογικό στίβο. Σύμφωνα με ορισμένες πηγές, ο Μπαργκούτι πείστηκε, τελικά, να αποσυρθεί, παρά τη σίγουρη υποστήριξη των νεαρότερων και μαχητικότερων στελεχών της «Φατάχ», μετά από τη δέσμευση που έλαβε ότι εντός των επομένων μηνών θα διενεργηθούν εσωτερικές εκλογές στην οργάνωση και θα αναδειχτούν νέα ηγετικά πρόσωπα.

Από την πλευρά τους, οι ισλαμιστικές οργανώσεις «Χαμάς» και «Τζιχάντ» αποφάσισαν να μποϊκοτάρουν τις εκλογές, εκτιμώντας ότι εφόσον συνεχίζεται η ισραηλινή κατοχή δε μπορεί να υπάρξει καμία δημοκρατική διαδικασία εντός των παλαιστινιακών εδαφών. Η απουσία, ιδιαίτερα, της πρώτης από την εκλογική αναμέτρηση αποτελεί, σαφώς, «ανακούφιση» για τον Αμπάς. Η «Χαμάς», τα τελευταία χρόνια, έχει δει την πολιτική της επιρροή να αυξάνεται κατακόρυφα.

Αλάθητο κριτήριο, άλλωστε, δεν μπορεί παρά να είναι τα αποτελέσματα των τοπικών εκλογών που διενεργήθηκαν στη Δυτική Οχθη, στις 23 Δεκέμβρη. Οι υποψήφιοι, που υποστηρίχτηκαν από τη «Χαμάς», κέρδισαν τα 13 από τα 26 τοπικά συμβούλια της περιοχής, η οποία, μάλιστα, δε θεωρείται προπύργιο της οργάνωσης, σε αντίθεση με τη Λωρίδα της Γάζας, όπου, όμως, δε διενεργήθηκαν τοπικές εκλογές, λόγω των συνεχιζόμενων συγκρούσεων και εισβολών του ισραηλινού στρατού.

Κατά συνέπεια, στη λίστα των υποψηφίων διαδόχων του Γιάσερ Αραφάτ στην προεδρία της Παλαιστινιακής Αρχής συμμετείχαν, αρχικώς, 10 υποψήφιοι. Σήμερα, στις κάλπες οι Παλαιστίνιοι ψηφοφόροι θα κληθούν να επιλέξουν ανάμεσα σε 7, καθώς οι υπόλοιποι 3 αποσύρθηκαν, ένας εκ των οποίων - ο ακαδημαϊκός Αμπντέλ Σατάρ Κάσεμ - κατήγγειλε ότι δε θα μπορούσε να διεξάγει τον προεκλογικό του αγώνα εξαιτίας των ισραηλινών απαγορεύσεων.

Οι καταγγελίες του Κάσεμ, φυσικά, δεν αφορούσαν μόνο τον ίδιο. Κατά τη διάρκεια των λιγοστών ημερών της προεκλογικής εκστρατείας ο ισραηλινός στρατός κάθε άλλο παρά διευκόλυνε τη διεξαγωγή της. Δύο από τους υποψηφίους προέδρους, ο ανεξάρτητος Αμπντ αλ Καρίμ Σχμπάιρ και ο επίσης ανεξάρτητος Αλ Σαγιέντ Μπαράκεχ, που ζουν στη Γάζα, δεν έλαβαν άδεια μετακίνησης στη Δυτική Οχθη, παρά μόνο πριν από λίγες ημέρες.

Οι υπόλοιποι υποψήφιοι είναι οι Μουστάφα Μπαργκούτι (επικεφαλής της Παλαιστινιακής Εθνικής Πρωτοβουλίας, που στηρίζεται και από το Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης), Ταϊσίρ Κχαλέντ (του Δημοκρατικού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης), Μπάσαμ αλ Σάλχι (του Κόμματος του Παλαιστινιακού Λαού) και ο ανεξάρτητος Αμπντ αλ Χαλίμ αλ Ασχκάρ. Και γι' αυτούς, πλην του Αμπάς, οι μετακινήσεις, εντός της Δυτικής Οχθης αποδείχτηκαν εξαιρετικά δύσκολες και συχνά σκληρές (με κρατήσεις και ανακρίσεις).

Δεν έλειψαν και οι απαγορεύσεις περιοδειών στην Ανατολική Ιερουσαλήμ, όπου, εκτός των άλλων, μέσα από απειλές και απαγορεύσεις λειτουργίας εκλογικών κέντρων, ο αριθμός των καταγεγραμμένων Παλαιστινίων ψηφοφόρων μειώθηκε από 120.000 σε μόλις 5.367. Στα υπόλοιπα παλαιστινιακά εδάφη δε χρειάστηκε να ληφθούν νέα μέτρα εκφοβισμού των Παλαιστινίων ψηφοφόρων. Η ανακατάληψη της Δυτικής Οχθης και η καταστροφή μεγάλου μέρους των αρχείων της Παλαιστινιακής Αρχής κατέστησε αναγκαία την ανασύνταξη, εξαρχής, των εκλογικών καταλόγων με αποτέλεσμα να κλείσουν, λόγω έλλειψης τυπικών εγγράφων και πιστοποιητικών, στους 1.092.856 ψηφοφόρους - αριθμός που εκτιμάται ότι αντιπροσωπεύει μόλις το 67% των Παλαιστινίων που έχουν δικαίωμα ψήφου. Τέλος, το Ισραήλ, κατά παράβαση κάθε σχετικής νομοθεσίας, απαγόρευσε στους περισσότερους από 8.000 Παλαιστινίους κρατουμένους να ψηφίσουν.

Αν σε όλα αυτά συνυπολογίσει κανείς ότι από το θάνατο του Γιάσερ Αραφάτ μέχρι σήμερα έχουν σκοτωθεί περισσότεροι από 68 Παλαιστίνιοι, έχουν γίνει δεκάδες ισραηλινές εισβολές, κυρίως στη Λωρίδα της Γάζας, συνεχίζεται η ανέγερση του διαχωριστικού τείχους στη Δυτική Οχθη, με τις παρεπόμενες κατασχέσεις γης, και τα ισραηλινά στρατεύματα παραμένουν εντός των παλαιστινιακών εδαφών, καταλαβαίνει κανείς ότι κάθε άλλο παρά εφαρμόστηκε η λεκτική δέσμευση του Αριέλ Σαρόν περί «διευκόλυνσης της διεξαγωγής ελεύθερων παλαιστινιακών εκλογών». Εντούτοις, η ισραηλινή ηγεσία επιμένει να παρουσιάζει το γεγονός ότι «επιτρέπει» την πραγματοποίησή τους, ως δείγμα «της δημοκρατικότητας και της καλής θέλησής της».

Οπως και να έχει, η, έστω και μετ' εμποδίων, προεκλογική εκστρατεία ολοκληρώνεται σήμερα με την ψηφοφορία. Η επόμενη ημέρα, όμως, αναμένεται εξίσου δύσκολη. Ο, πιθανότερος, νικητής και νέος πρόεδρος της Παλαιστινιακής Αρχής, Μαχμούντ Αμπάς, το βέβαιο είναι ότι δε θα έχει ούτε το χρόνο ούτε τη διάθεση να γευτεί τη νίκη του. Ο παλαίμαχος Παλαιστίνιος πολιτικός θα κληθεί, καταρχάς, να κερδίσει, με πράξεις και όχι με λόγια, την εμπιστοσύνη του ίδιου του κόμματός του, αλλά και της παλαιστινιακής κοινής γνώμης.

Τόσο η Ουάσιγκτον όσο και η ισραηλινή ηγεσία, μέσα από τη διακριτική μεταχείριση που επιφύλαξαν στον Αμπάς, δεν κρύβουν την προτίμησή τους στο πρόσωπό του. Ο χαρακτηρισμός του ως «μετριοπαθής ρεαλιστής» πολιτικός, που γίνεται αποδεκτός ως συνομιλητής από την ισραηλινή πλευρά, έχει στοιχίσει στην αξιοπιστία του Αμπάς στα μάτια των Παλαιστινίων, συμπεριλαμβανομένης της «Φατάχ». Αυτό φαίνεται ότι το γνωρίζει και ο ίδιος, γι' αυτό και τις τελευταίες ημέρες της προεκλογικής εκστρατείας, ανέβασε τους τόνους.

Επιτέθηκε με σκληρό ύφος στην τακτική του ισραηλινού στρατού χαρακτηρίζοντας «σιωνιστή εχθρό» το Ισραήλ. Εξέφρασε την υποστήριξή του στους Παλαιστινίους μαχητές υποσχόμενος να σταθεί στο πλευρό τους απέναντι στον κίνδυνο της σύλληψης από τους Ισραηλινούς. Δεσμεύτηκε να αγωνιστεί για την ικανοποίηση του αιτήματος της επιστροφής των Παλαιστινίων προσφύγων, το οποίο παλαιότερα είχε δηλώσει ότι μπορεί να λυθεί μέσα από κάποιο συμβιβασμό σε διαπραγματεύσεις με το Τελ Αβίβ.

Τέλος, δεν κουράστηκε να επαναλαμβάνει ότι θα βαδίσει «στα χνάρια του Αραφάτ» διεκδικώντας ανεξάρτητο βιώσιμο παλαιστινιακό κράτος, απαλλαγμένο από όλους τους εποικισμούς, με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ. Παρ' όλα αυτά, δεν κατάφερε να μην προκαλέσει δυσαρέσκεια, επιμένοντας στην άποψή του περί αποστρατιωτικοποίησης της Ιντιφάντα, χωρίς, όμως, να μπορεί να παρουσιάσει καμία ισραηλινή δέσμευση ως αντάλλαγμα.

Οι υποσχέσεις και το «σκληρό» ύφος του Αμπάς δε φαίνεται, απαραίτητα, να πείθουν την παλαιστινιακή κοινή γνώμη. Ελλείψει αξιόμαχου, από πλευράς εκλογικής επιρροής, αντιπάλου, όμως, η νίκη του θεωρείται μάλλον αναμενόμενη. Αυτό που κανείς δεν μπορεί να προβλέψει είναι η επόμενη ημέρα τόσο του ιδίου από τη θέση της προεδρίας της Παλαιστινιακής Αρχής, όσο και των εξελίξεων στην περιοχή. Μετά από τόσο καιρό που η ισραηλινή πλευρά επέμενε ότι το «εμπόδιο για την ειρήνη είναι ο Γιάσερ Αραφάτ και η έλλειψη δημοκρατίας στα παλαιστινιακά εδάφη», τα δεδομένα αλλάζουν.

Ο Γιάσερ Αραφάτ δεν υπάρχει στο παλαιστινιακό πολιτικό προσκήνιο και οι εκλογές, έστω και ως καρικατούρα υπό τη σκιά των ισραηλινών τανκς και της κατοχής, ολοκληρώνονται. Είναι σαφές, όμως, ότι η ισραηλινή ηγεσία δεν έχει καμία πρόθεση να προχωρήσει σε σοβαρές διαπραγματεύσεις, πόσο μάλλον σε εφαρμογή των αποφάσεων του ΟΗΕ. Το Τελ Αβίβ αναμένεται να πιέσει για την, άνευ όρων, αποδοχή των δικών του θέσεων, που σε καμία περίπτωση δεν οδηγούν σε ίδρυση ανεξάρτητου βιώσιμου παλαιστινιακού κράτους.

Το πλέον αναμενόμενο είναι ότι θα πιέσει και διά μέσου της γνωστής «στρατιωτικής» οδού, που αναπόφευκτα θα πυροδοτήσει ένα νέο κύκλο αίματος. Κατά συνέπεια, δε φαίνεται οι παλαιστινιακές κάλπες να οδηγούν σε αλλαγή σελίδας στον αγώνα του παλαιστινιακού λαού για μια ελεύθερη πατρίδα.