Αξιώνουν άμεσες παρεμβάσεις για εντελώς διαφορετικό ασφαλιστικό σύστημα και μεγαλύτερη «ευελιξία» στις εργασιακές σχέσεις
Για την κατεύθυνση των αλλαγών δεν άφησε επίσης αμφιβολίες ο Ο. Κυριακόπουλος, περιορίζοντας τις «επιλογές» σε δύο:
Eurokinissi |
Η χτεσινή παρέμβαση του ΣΕΒ, που κλιμακώνει τις τελευταίες μέρες την πίεσή του για «άνοιγμα» του ασφαλιστικού, προετοιμάζοντας το έδαφος για μια νέα αντεργατική ανατροπή, έρχεται σε μια στιγμή που η κυβέρνηση ακολουθεί επικοινωνιακή τακτική απόκρυψης των πραγματικών της προθέσεων, τόσο για το σύστημα που θέλει, όσο και για το χρόνο των ανατροπών. Ο ξεσηκωμός των εργαζομένων σε μια περίοδο που βάζει μπροστά τη «νέα γενιά αποκρατικοποιήσεων» και θέτει σαν στόχο τη σημαντική μείωση του λεγόμενου ελλείμματος του προϋπολογισμού με νέα μέτρα λιτότητας, την προτρέπει να εργαστεί «σιωπηλά». Ωστόσο, στο επίκεντρο της πολιτικής της έχει τις κατευθύνσεις της Λισαβόνας, οι οποίες επιτάσσουν επίσπευση των αντιασφαλιστικών ανατροπών. Πάντως, σε κάθε περίπτωση αυτό που ισχύει είναι ότι προεκλογικά ο Κ. Καραμανλής δεσμεύτηκε με τον πλέον απόλυτο τρόπο ότι δεν πρόκειται να προχωρήσει σε νέες, ακόμα πιο αντιδραστικές, αλλαγές στο ασφαλιστικό ζήτημα.
Παράλληλα με τη «βόμβα» για το ασφαλιστικό, ο πρόεδρος του ΣΕΒ έκανε σαφές ότι θα «ανοίξει», και μάλιστα σύντομα, νέο μέτωπο στις εργασιακές σχέσεις, γιατί «πρέπει να δούμε πού και πόση "ευελιξία" χρειάζεται». Αμεσα θα ξεκινήσει διάλογος σε επίπεδο προέδρων με τους «κοινωνικούς εταίρους», ενώ ο ΣΕΒ κατά τον πρόεδρό του βρίσκεται σε συνεχή επαφή με την κυβέρνηση και το υπουργείο Εργασίας για το θέμα.
Στη συνέντευξη Τύπου ο ΣΕΒ εξέφρασε την «αισιοδοξία» των μελών του, την οποία και δικαιολόγησε ο Ο. Κυριακόπουλος, λέγοντας ότι στη ΔΕΘ «ο πρωθυπουργός έβαλε το πλαίσιο που εμείς, τουλάχιστον, περιμέναμε», εντοπίζοντας ως βασικούς τους άξονες ανταγωνιστικότητα - επιχειρηματικότητα - παραγωγικότητα - ποιότητα. «Με αυτή τη στρατηγική ξεκινάμε όλοι τη δουλιά», πρόσθεσε, για να καταλήξει: «Θα είμαστε αυστηροί κριτές, τώρα είναι η ευκαιρία για τη λύση των προβλημάτων, θέλουμε να δούμε σαφείς κινήσεις προς τη σωστή κατεύθυνση», αναφερόμενος και στο «Ολυμπιακό κεκτημένο».
Στις 30 Αυγούστου ο Σύνδεσμος Βιομηχάνων Βορείου Ελλάδας συναντάται με τον υπουργό Οικονομίας Γ. Αλογοσκούφη. Ο πρόεδρός του Δ. Συμεωνίδης δηλώνει μετά τη συνάντηση ότι εάν δε θίξει ο πρωθυπουργός στην ομιλία του στη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης (ΔΕΘ) το ασφαλιστικό, τότε θα το θέσουν οι «παραγωγικοί φορείς»! Λίγες μέρες αργότερα, στις 6 Σεπτέμβρη και μετά από συνάντηση με τον πρωθυπουργό, ο Δ. Συμεωνίδης δηλώνει για το ασφαλιστικό: «δε θέλουμε ούτε εμείς ούτε οι εργαζόμενοι να δώσουμε άλλα λεφτά».
Στις 3 του Σεπτέμβρη ο πρόεδρος του ΣΕΒ Ο. Κυριακόπουλος δηλώνει μετά τη συνάντηση με τον πρωθυπουργό: «το ασφαλιστικό είναι ένα θέμα που αργά ή γρήγορα θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε».
Στις 7 του Σεπτέμβρη, κλιμάκιο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) επισκέπτεται το ΣΕΒ και συνιστά να συνεχιστεί η πίεση προς την κυβέρνηση για να «ανοίξουν» άμεσα το ασφαλιστικό και οι εργασιακές σχέσεις.
Μια μέρα μετά, στις 8 του Σεπτέμβρη, ο Ο. Κυριακόπουλος συναντάται με τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Γ. Παπανδρέου και στη συνέχεια δηλώνει: «Αναμφισβήτητα το ασφαλιστικό είναι ένα μεγάλο θέμα που πρέπει και θα απασχολήσει μελλοντικά την κοινωνία μας...
Δε νομίζω ότι αυτή τη στιγμή τουλάχιστον είναι ένα θέμα πρώτης προτεραιότητας». Παρά τα λεγόμενά του, την επομένη, στις 9 του Σεπτέμβρη, ο ίδιος καλεί από τις Βρυξέλλες τον πρωθυπουργό να ανακοινώσει στη ΔΕΘ διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και δηλώνει την ανάγκη να ληφθούν ανάλογα μέτρα για το ασφαλιστικό.
Για «ριζική αντιμετώπιση» του ασφαλιστικού έκανε λόγο και ο πρόεδρος της Κεντρικής Ενωσης Επιμελητηρίων Ελλάδας Γ. Κασιμάτης την ίδια μέρα μετά τη συνάντηση με τον Κ. Καραμανλή και στο θέμα επανήλθε ο πρόεδρος του ΣΕΒ σε ραδιοφωνική συνέντευξή του στις 13 του Σεπτέμβρη και στη χτεσινή συνέντευξη Τύπου των βιομηχάνων.
Στις 13 του Σεπτέμβρη η κυβέρνηση για πρώτη φορά στα χρονικά δίνει στη δημοσιότητα μεταφρασμένο κείμενο του ΔΝΤ, όπου εγείρεται θέμα ασφαλιστικού. «Μακροπρόθεσμα -αναφέρεται χαρακτηριστικά - τα κόστη των συντάξεων και των δαπανών υγειονομικής περίθαλψης, τα οποία σχετίζονται με τη γήρανση του πληθυσμού, αποτελούν μια καθαρή απειλή για τη βιωσιμότητα των δημοσίων οικονομικών...». Σα να μην τους έφτανε μάλιστα αυτό, συνεχίζουν την εκβιαστική κινδυνολογία τους, σημειώνοντας: «Αν το πρόβλημα δεν επιλυθεί, η σύνταξη του καθενός θα βρεθεί σταδιακά σε κίνδυνο. Η ασφαλιστική μεταρρύθμιση του 2002, αν και ευπρόσδεκτη και χρήσιμη σε αρκετά σημεία, δεν αντιμετώπισε τις θεμελιώδεις μακροπρόθεσμες ανισορροπίες του συστήματος». Στα πλαίσια αυτά, ζητούν άμεσα μέτρα, μέσω κοινωνικού διαλόγου...
Στις 14 του Σεπτέμβρη, προχτές, ο υπουργός Οικονομίας Γ. Αλογοσκούφης, σε δηλώσεις του σε ραδιοφωνικό σταθμό, εμφανίζεται να είπε ότι «η κυβέρνηση θα ξεκινήσει δημόσιο διάλογο για την αντιμετώπιση του ασφαλιστικού με όλους τους κοινωνικούς εταίρους και πάντως η λύση δε θα αναζητηθεί στην αλλαγή των ορίων ηλικίας», αφήνοντας να εννοηθεί ότι υπό αμφισβήτηση μπαίνουν άλλες, πέραν της ηλικίας, δεσμεύσεις της κυβέρνησης (ύψος συντάξεων, εισφορές κλπ.). Χτες πάντως με ανακοίνωση «κύκλων του υπουργείου Οικονομίας», και όχι δήλωση του υπουργού, διευκρινιζόταν ότι «δεν τίθεται θέμα αλλαγών ή έναρξης διαλόγου για το ασφαλιστικό σύστημα».
Η «πλουραλιστική» αυτή ομοφωνία εξυπηρετούσε ένα και μόνο στόχο. Να κάμψει τις εργατικές αντιδράσεις, να εξουδετερώσει τις αντιστάσεις των εργαζομένων, απέναντι σε ένα νόμο που περιέκοπτε ασφαλιστικά δικαιώματα, μείωνε τις συντάξεις και αύξανε τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, ενώ όσον αφορά στο χρηματοδοτικό «πέρναγε θηλιά» στο μεγαλύτερο ασφαλιστικό οργανισμό, το ΙΚΑ.
Ολοι τους γνώριζαν πολύ καλά ότι όχι μόνο δεν είχαν «λύσει» το ασφαλιστικό, αλλά και πως μια σειρά θέματα από αυτά που νομοθετούνταν θ' αντιμετωπίζονταν σε βάθος χρόνου. Κυριότερα απ' αυτά η ένταξη των ειδικών ταμείων ΔΕΚΟ και τραπεζών στο ΙΚΑ, η ίδρυση επαγγελματικών ταμείων, τα επικουρικά κλπ. Και πάντα βέβαια σε βάρος των εργαζομένων.
Το ζήτημα, λοιπόν, δεν είναι αν «έκλεισε» ή «άνοιξε» το ασφαλιστικό. Γιατί απλούστατα τα θέματα της κοινωνικής ασφάλισης δεν μπορούν να «κλείσουν» ποτέ. Οπως δεν κλείνουν ποτέ τα θέματα των εργασιακών σχέσεων, τα προβλήματα των μισθών κλπ. Το θέμα δεν είναι αν το ανοίγει ο ΣΕΒ ή η κυβέρνηση. Το μέγα ερώτημα που πρέπει πάντα να απαντιέται είναι προς ποια κατεύθυνση «ανοίγει» το ασφαλιστικό; Ανοίγει με σκοπό να περιφρουρηθούν τα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων, «ανοίγει» προς όφελός τους ή σε βάρος τους;
Αλλωστε, επιβεβαίωση των παραπάνω αποτελεί και το γεγονός ότι η κοινωνική ασφάλιση είναι μόνιμα στην ατζέντα της Κομισιόν. Δεν υπάρχει σύνοδο κορυφής, σύνοδος των υπουργών Απασχόλησης που το ασφαλιστικό να μην μπει στο μικροσκόπιο. Και είναι μέγιστη υποκρισία εκείνων των πολιτικών δυνάμεων, εκείνων των ηγεσιών στα συνδικάτα που ισχυρίζονται ότι το ασφαλιστικό «έχει λυθεί». Που δήθεν καμώνονται ότι όλα «βαίνουν καλώς»... Εφαρμόστε την υπάρχουσα νομοθεσία.
Θέση που σημαίνει - στην καλύτερη περίπτωση - διαιώνιση του σημερινού καθεστώτος. Συνέχεια δηλαδή μιας πολιτικής που έχει οδηγήσει το 33,9% των συνταξιούχων να λαμβάνουν σήμερα σύνταξη μέχρι 400 ευρώ και τρεις στους τέσσερις συνταξιούχους να έχουν σύνταξη μέχρι 600 ευρώ.
Αντίθετα, για το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα το ασφαλιστικό είναι πάντα ένα ανοιχτό μέτωπο. Είναι και παραμένει ένα βασικό πεδίο της ταξικής πάλης. Είναι ένα πεδίο αγώνων πάνω στο οποίο διεκδικεί ουσιαστικές αλλαγές προς όφελος των εργαζομένων. Το ταξικό κίνημα, οι κομμουνιστές δε συμβιβάζονται με τη σημερινή τάξη πραγμάτων, που έχει επιβληθεί στην κοινωνική ασφάλιση από την πολιτική του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής καπιταλιστικής ολοκλήρωσης.
Απέναντι στους στόχους της εργοδοσίας να πετάξει από πάνω της τα «βάρη» της κοινωνικής ασφάλισης. Στις επιδιώξεις της ΕΕ να παρατείνει τον εργάσιμο βίο και να αυξήσει τα χρόνια εργασίας για συνταξιοδότηση, το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα προβάλλει τους δικούς του στόχους. Παλεύει για μείωση του χρόνου συνταξιοδότησης στα 60 για τους άνδρες και στα 55 για τις γυναίκες, σύνταξη ανεξαρτήτως ηλικίας στα 30 χρόνια εργασίας. Σύνταξη στο 80% του μισθού, για να σταθούμε μόνο σε μια πλευρά του ασφαλιστικού. Παλεύει και διεκδικεί, εντέλει, ένα αποκλειστικά Δημόσιο Σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης σε υγεία - συνταξιοδότηση - πρόνοια, που να καλύπτει πλήρως τις σημερινές ανάγκες των εργαζομένων και των οικογενειών τους.
Η νέα πρόκληση από τον ΣΕΒ επιβεβαιώνει με τον τρόπο της το αξίωμα ότι όπως η άρχουσα τάξη μένει στοχοπροσηλωμένη στη στρατηγική της, έτσι και οι εργαζόμενοι χρειάζεται να έχουν καθαρή τη δική τους στρατηγική, τους δικούς τους στόχους. Δηλαδή, την υπεράσπιση, αλλά και διεύρυνση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων, τη δημιουργία των πολιτικών προϋποθέσεων για ένα σύστημα κοινωνικής ασφάλισης που θα υπηρετεί τα λαϊκά στρώματα και τις ανάγκες τους.
Είναι γνωστό ότι η αξία των δεσμεύσεων που αναλαμβάνουν οι κυβερνώντες και όσοι έχουν ταχθεί να υπηρετούν το κεφάλαιο, είναι μικρή. Ομως, πάντα είναι σημαντικό οι εργαζόμενοι να γνωρίζουν τι δεσμεύσεις έχουν αναληφθεί. Γιατί, σ' αυτή την περίπτωση, είναι βέβαιο ότι διαφορετικά χειρίζονται τις καταστάσεις...
Ιδού λοιπόν η δήλωση που έκανε στις 4/2/2004 ο Κ. Καραμανλής, όταν είχε ξεσηκωθεί θόρυβος για τις θέσεις του ΝΔ στο ασφαλιστικό.
«Η νέα οικονομική μας πολιτική δίνει λύσεις στα μεγάλα προβλήματα της οικονομίας. Την ανεργία, τη φτώχεια, τους κοινωνικούς αποκλεισμούς. (...) Για να τελειώνουμε:
Για να μην ξεχνιόμαστε...