Από ψηλά, η πυκνοδομημένη πλέον περιοχή στη λεωφ. Κηφισίας, στο ύψος του Αμαρουσίου

Καθ' οδόν από Νέο Ηράκλειο προς την Κηφισιά στο σταθμό ΕΙΡΗΝΗ το μάτι χορταίνει θέαμα. Αψίδες θριάμβου και μεγαλομανίας υψώνονται στον ορίζοντα, πρώτο και καλύτερο το μεγαλοπρεπές σκέπαστρο του Καλατράβα, το οποίο θα πληρώνουν γενεές δεκατέσσερις!

Από εδώ κι επάνω, που μέχρι πριν λίγα χρόνια η ματιά χάιδευε το πράσινο από τη μια και την άλλη μεριά των γραμμών, τώρα πέφτει πάνω σε ακριβοπληρωμένα λουσάτα οικοδομήματα του νεοπλουτισμού! Οσο αυξάνεται το είδος αυτό των Ελλήνων πολιτών, πληθαίνει και το άλλο της φτώχειας. Τα ποσά είναι ανάλογα, χωρίς καμιά ποιοτική σχέση μεταξύ τους! Το Μαρούσι, που... παραθέριζα παιδί προπολεμικά, ξεχειλίζει από την πολυκοσμία. Κάποιες φούντες από τα δάση που το περικύκλωσαν, αγναντεύει κανείς στη διαδρομή. Το ΚΑΤ, που για δεκαετίες εξουσίαζε με τον όγκο του στην περιοχή, κύρτωσε θαρρείς και δε φαίνεται πουθενά από κάποια απόσταση. Υπέκυψε μπροστά στα αρχοντικά που το περικύκλωσαν.

Eurokinissi

Η βίλα Καζούλη όπως είναι σήμερα

Οι αμαξάδες - που σπανίζουν πια - παρατεταγμένοι, απαθανατίζονται από φωτογράφο το 1990...

«Οσοι έχουμε παιδιά, ξέρουμε ότι τρελαίνονται να λερώνονται, έχουν μεγάλη περιέργεια και τους αρέσει να μαθαίνουν μέσα από την πράξη. Τι καλύτερο από το να φτιάξουν ένα δικό τους μικρό περιβολάκι! Καλλιεργώντας τον κήπο τους, τους δίνεται η ευκαιρία να αναλάβουν υπεύθυνα τη φροντίδα του και να παρατηρούν από πρώτο χέρι το κύκλο της φύσης. Ακόμα, μπορεί να εκπλαγούμε βλέποντας τα παιδιά μας να τρώνε λαχανικά που καλλιεργούν, που παλιότερα ούτε ζωγραφιστά δεν ήθελαν.

Δε χρειάζεται κανείς να ζει στην εξοχή ή να έχει μεγάλη έκταση γης, για να δημιουργήσει ένα περιβολάκι. Αρκούν και μερικές γλάστρες στο μπαλκόνι ή στην ταράτσα.

Επειδή, μεταξύ άλλων, τα παιδιά είναι και ανυπόμονα, επιλέγουμε φυτά που μεγαλώνουν εύκολα, γρήγορα και είναι διασκεδαστική η συγκομιδή τους.

Τα μαρούλια: Φυτεύουμε το Σεπτέμβρη - Φλεβάρη σε απόσταση περίπου 25 εκατοστών. Ποτίζουμε συχνά, ιδιαίτερα τις πρώτες δύο βδομάδες. Σε περίπου 7-10 μέρες, βλασταίνουν οι σπόροι.

Τα ραπανάκια: Φυτεύουμε το Σεπτέμβρη - Μάρτη και οι σπόροι φυτρώνουν σε 3-10 μέρες και μεγαλώνουν πολύ γρήγορα, περίπου σε ένα μήνα.

Τα μπιζέλια: Φυτεύουμε πολύ πυκνά (ανά 3 εκατοστά) το Σεπτέμβρη - Νοέμβρη σε δροσερά μέρη που προστατεύονται από τον ήλιο. Μεγαλώνουν πολύ γρήγορα και τα παιδιά θα ενθουσιαστούν να τα κόβουν και να τα τρώνε κατευθείαν.

Είναι σημαντικό, τα παιδιά να κάνουν όλη τη διαδικασία, από το σπόρο μέχρι το τραπέζι του φαγητού. Εκτός από το φύτεμα και την περιποίηση των φυτών, πρέπει να μαζέψουν μόνα τους τους καρπούς και να ετοιμάσουν το φαγητό με αυτά (με τη δική μας βοήθεια φυσικά, αν χρειάζεται). Ωστόσο, προσοχή! Πρέπει να αποφεύγονται κάθε χημικό λίπασμα, εντομοκτόνο, ζιζανιοκτόνο, γιατί είναι εξαιρετικά επικίνδυνο. Ενα εύκολο και ακίνδυνο εντομοκτόνο είναι να βάλουμε λίγο υγρό πιάτων σε νερό και να ψεκάσουμε τα φυτά μας. Ετσι, τα ενοχλητικά ζιζάνια θα φύγουν και θα αναπτυχθούν όπως πρέπει τα λαχανικά μας.

«Το ελληνικό επώνυμο κρασί διανύει κατά την τελευταία εικοσαετία μια "σχετική" περίοδο ακμής, μια ανοδική πορεία στην οποία έχουν συντελέσει σημαντικά, αφ' ενός η τεχνολογική ανάπτυξη σε όλα τα στάδια της παραγωγικής διαδικασίας, από το σταφύλι και την επεξεργασία του μέχρι το μπουκάλι και τη συσκευασία του, και αφ' ετέρου ο εκσυγχρονιστής της νομοθεσίας, του νομοθετικού πλαισίου που βέβαια χρήζει συνεχούς προσαρμογής και αναθεώρησης ώστε να μπορέσουμε να αξιοποιήσουμε στο έπακρο τις δυνατότητες και τις ιδιομορφίες του ελληνικού αμπελώνα.

Πέρα όμως από τη σωρεία των προβλημάτων υποδομής (αμπελουργικό μητρώο, εδαφολογικός χάρτης αμπελουργικών περιοχών, γεωργικά επιμελητήρια, νομοθετικό πλαίσιο για τους διεπαγγελματικούς φορείς) υπάρχουν κάποιες πτυχές που αν και δε διαφεύγουν της προσοχής, εν τούτοις δεν έχουν την πρέπουσα αντιμετώπιση από το κράτος και τους αρμόδιους φορείς. Αναφερόμαστε στην έλλειψη οινικής συνείδησης που χαρακτηρίζει μια μερίδα επαγγελματιών που μετέχουν στον κύκλο της παραγωγής και της εμπορίας του οίνου και συγχρόνως στην έλλειψη οινικής παιδείας των καταναλωτών που είναι και οι τελικοί αποδέκτες του προϊόντος.

Ενδεχομένως τα πράγματα να ήταν απλά όσον αφορά ορισμένους ασυνείδητους επαγγελματίες του χώρου, καθώς η κατάσταση θα μπορούσε "εύκολα" να τεθεί υπό έλεγχο με τη σύσταση ειδικών επιτροπών σε κάθε γεωγραφικό διαμέρισμα της χώρας που θα εκτελούν εκτενείς επιθεωρήσεις, δειγματοληψίες και αναλύσεις σε κάθε κρίκο της οινικής αλυσίδας, από το αμπέλι και το οινοποιείο μέχρι την κάβα και το εστιατόριο και τελικά με την επιβολή αυστηρών κυρώσεων στους παραβάτες.

Ομως η ανυπαρξία των ελεγκτικών μηχανισμών και οι ασύστολες παραβιάσεις της ισχύουσας αμπελοοινικής νομοθεσίας καθιστούν το πρόβλημα ουσιώδες.

Το δύσκολο είναι να αντιμετωπίσουμε κάποιες συνήθειες που είτε είναι παραδοσιακά ριζωμένες στη συνείδηση του απλού κόσμου, είτε πρόκειται για σύγχρονα πανίσχυρα καταναλωτικά πρότυπα. Πώς να πείσεις τους νέους στα κέντρα διασκέδασης να παραμερίσουν τα ξενόφερτα οινοπνευματούχα ποτά ή τους ηλικιωμένους στην ταβέρνα ότι η ρετσίνα δεν είναι ο πιο αντιπροσωπευτικός τύπος οίνου. Επιπλέον, πόσος κόσμος έχει την αντίληψη ότι το χύμα προϊόν υπερτερεί του εμφιαλωμένου, για το λόγο ότι το χύμα κρασί είναι πιο αγνό από άποψη πρόσθετων και συντηρητικών;

Πριν προβούμε σε συμπεράσματα ας ανατρέξουμε σε μια έρευνα των σπουδαστών του τμήματος των ΤΕΙ Οινολογίας - από τις αίθουσες και τα εργαστήρια του οποίου πέρασε και ο γράφων - που έλαβε χώρα το 1995 με αντικείμενο την ποιότητα του χύμα κρασιού το οποίο διατίθεται στο αγοραστικό κοινό σε εστιατόρια, ταβέρνες, ουζερί και κάβες της Αττικής. Μετά την ανάλυση των δειγμάτων, βρέθηκε ένα ποσοστό 38% με αυξημένη ποσότητα θειώδους ανυδρίτη (υπερβολική θείωση) από 260 - 460 ppm τη στιγμή που το ανώτατο όριο είναι 210 ppm καθώς επίσης ένα ποσοστό 16% με υπολειμματικό LUX B (λανθασμένη αποσιδήρωση). Φαίνεται ξεκάθαρα η ανυπαρξία του κρατικού ελέγχου και η εγκληματική προχειρότητα εκ μέρους των παραγωγών του χύμα κρασιού που απομακρύνουν τον καταναλωτή από το κρασί και δημιουργούν αρνητική εικόνα για το προϊόν».