Από φετινή απεργιακή κινητοποίηση του Συνδικάτου Οικοδόμων Αθήνας

Χτες, ο 37 χρονος Ηλίας Σαραντόπουλος, καλουπατζής, που δούλευε στην εταιρία ΔΟΚΙΣ, σε οικοδομή στη Μεταμόρφωση, έπεσε από ύψος περίπου πέντε μέτρων χάνοντας τη ζωή του. Την ίδια ημέρα ο 61χρονος οικοδόμος Δημήτρης Λασπιάς - ενώ σε αυτή την ηλικία θα έπρεπε να απολαμβάνει τη σύνταξή του - εκτελούσε εργασίες μόνωσης σε ταράτσα οικοδομής στο Χολαργό, από όπου και έπεσε, από ύψος περίπου 12 μέτρων.

Το τρίτο θανατηφόρο εργατικό «ατύχημα» έγινε στην Πολίχνη Θεσσαλονίκης. Συγκεκριμένα, ο 31χρονος οικοδόμος Δημήτρης Γεωργιάδης δούλευε σε οικοδομή, σε εργασίες θεμελίωσης, όταν υποχώρησε το οδόστρωμα, με αποτέλεσμα να μετακινηθεί μηχάνημα συμπίεσης και μεταφοράς μπετόν, να χτυπήσει και να σκοτώσει τον εργαζόμενο. Το μηχάνημα ανήκε στην εταιρία «Στάνταρ Μπετόν».

Τέλος, αργά το απόγευμα, ο χειριστής οδοστρωτήρα, Νεκτάριος Θερμογιάννης, ενώ δούλευε σε έργα κατασκευής δρόμων στην περιοχή Διόνη Ραφήνας, υποχώρησε το οδόστρωμα, με αποτέλεσμα να ανατραπεί ο οδοστρωτήρας και ο εργαζόμενος να σκοτωθεί.

Το Συνδικάτο Οικοδόμων Αθήνας σε ανακοίνωσή του καταγγέλλει ως υπεύθυνους για τα εργατικά «ατυχήματα» την ασυδοσία της εργοδοσίας και τις κυβερνήσεις που τη στηρίζουν και την ενισχύουν. Συγκεκριμένα σημειώνει ότι στο όνομα των κερδών «όχι απλά επιτρέπονται αλλά επιβάλλονται οι ανθρωποθυσίες». Ομως όλα αυτά δε θα υπήρχαν «χωρίς τις εκάστοτε κυβερνητικές ανοχές που κατόρθωσαν... να εκφυλίσουν τις όποιες θετικές νομοθετικές παρεμβάσεις υπήρξαν κάτω από την πίεση του εργατικού κινήματος» και που «αδιαφορούν για την ουσιαστική εφαρμογή των μέτρων». Τη στιγμή, συνεχίζει το Συνδικάτο, που «οι εργάτες στα γκέτο της ασυδοσίας κάνουν καθημερινά παρέα με το θάνατο, η κυβέρνηση, πιστή στη θεά ανταγωνιστικότητα, ετοιμάζεται να διευκολύνει παραπέρα το κεφάλαιο στις αναζητήσεις του για ένταση της εκμετάλλευσης και αύξησης της κερδοφορίας». Θεωρούμε ότι το 2004, τη στιγμή που πλησιάζει η έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων και της ολυμπιακής εκεχειρίας «είναι ντροπή για τον άνθρωπο οι εργάτες να πέφτουν νεκροί στο βωμό του κέρδους. Αυτό το σύστημα αξιών πρέπει πλέον να ανατραπεί και υπεύθυνοι για να το ανατρέψουν είναι οι εργάτες, με την οργάνωση και την πάλη τους».

Το Συνδικάτο αναφερόμενο στο θάνατο του Ηλ. Σαραντόπουλου που δούλευε στην εταιρία ΔΟΚΙΣ, του Γ. Μουσγά, (πρόκειται για συνωνυμία με το συντάκτη της εφημερίδας μας), υπογραμμίζει, ότι ο εν λόγω εργοδότης «μόλις πριν από κανά δύο μήνες θέλησε να αλλάξει τα εργασιακά δεδομένα, επιχειρώντας χωρίς επιτυχία να αυξήσει το χρόνο εργασίας. Αφού κάτι τέτοιο δεν έγινε κατορθωτό, επιλέχτηκε η εντατικοποίηση και οι περικοπές στα μέτρα ασφαλείας, που με μαθηματική ακρίβεια οδήγησαν το συνάδελφο στο θάνατο».

Να δυναμώσει την ταξική της ενότητα ενάντια στην εργοδοσία και τους αντεργατικούς νόμους της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, που οδηγούν τις εργατικές οικογένειες στη φτώχεια και χιλιάδες εργάτες στην αναπηρία και το θάνατο, καλεί με ανακοίνωσή της, την εργατική τάξη της χώρας, η Κομματική Οργάνωση Αθήνας του ΚΚΕ.

Στην ανακοίνωσή της η ΚΟΑ σημειώνει:

«Τέσσερις οικοδόμοι, τρεις στην Αθήνα και ένας στη Μακεδονία, μέσα σε μια μέρα προστέθηκαν στο μακρύ κατάλογο των νεκρών εργατών. Τέσσερις εργατικές οικογένειες σε μια μόνο μέρα βυθίστηκαν στο πένθος. Θα μας πουν πάλι ότι φταίει η "κακιά στιγμή".

Κατηγορηματικά λέμε ότι αιτία είναι η ασυδοσία της εργοδοσίας, το κυνήγι του κέρδους. Η ζωή του εργάτη δε λογαριάζεται. Θα αντικατασταθεί από την ατέλειωτη στρατιά των ανέργων. Τα στοιχειώδη μέτρα προστασίας της ζωής και της υγείας των εργατών θεωρούνται κόστος για την εργοδοσία.

Φταίει ακόμη η πολιτική των κυβερνήσεων που στηρίζουν την ασυδοσία της εργοδοσίας, διέλυσαν ακόμη και τους στοιχειώδεις μηχανισμούς ελέγχου των μέτρων υγιεινής και ασφάλειας, ανέτρεψαν τις εργασιακές σχέσεις.

Εργάτες, εργάτριες πάρτε την υπόθεση στα χέρια σας.

Δεν υπάρχει άλλη λύση. Οργανωθείτε στους χώρους δουλιάς. Να απαιτήσετε και να επιβάλλετε μέτρα προστασίας της ζωής σας που διεκδικούν τα ταξικά συνδικάτα. Δυναμώστε την ταξική σας ενότητα, ενάντια στην εργοδοσία και τους αντεργατικούς νόμους της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, που οδηγούν τις εργατικές οικογένειες στη φτώχεια και χιλιάδες εργάτες στην αναπηρία και το θάνατο.

Η μόνη απάντηση στην καπιταλιστική ασυδοσία, την τρομοκρατία, την εξοντωτική σκληρή δουλιά που επιβάλλουν οι πλουτοκράτες, είναι ο εργατικός έλεγχος στους χώρους δουλιάς και την κοινωνία.

Εχετε τη δύναμη με την ταξική σας ενότητα και τη συμμαχία σας με όλα τα καταπιεσμένα λαϊκά στρώματα, να ανοίξετε το δρόμο για να κατακτήσετε τη δική σας λαϊκή εξουσία. Για να μπει τέρμα στην καταπίεση, τη φτώχεια και τις χιλιάδες ατυχήματα που κλείνουν καθημερινά τα σπίτια των εργατών».

Θα υπερασπίσουμε με κάθε τρόπο τη ζωή μας και τη σωματική μας ακεραιότητα! Την προειδοποίηση αυτή απευθύνει προς κάθε υπεύθυνο, η Ομοσπονδία Οικοδόμων Ελλάδας με αφορμή τον τραγικό θάνατο άλλων τεσσάρων εργατών μέσα σε μία μόλις μέρα. Στην ανακοίνωσή της η Ομοσπονδία Οικοδόμων Ελλάδας υπογραμμίζει:

«Τα εγκλήματα στους χώρους δουλιάς δεν έχουν σταματημό. Τέσσερις εργατικές οικογένειες ντύθηκαν στα μαύρα σε μία και μόνο μέρα, κάνοντας πιο έντονη τη βάρβαρη αιματηρή πραγματικότητα που βιώνει σήμερα η εργατική τάξη. Οι ισχυρισμοί των εργοδοτών θα επαναληφθούν για άλλη μια φορά: "Φταίει η αβλεψία του εργάτη, η κακιά στιγμή". Κανένας εργάτης δε φταίει. Ο θάνατος του εργάτη, το σακάτεμά τους είναι άμεσα συσχετισμένα με την αντιλαϊκή πολιτική και τον τρόπο παραγωγής. Και αυτός ο τρόπος είναι καπιταλιστικός.

Μοναδικός σκοπός του είναι η αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης γιατί αυτό αυξάνει και τα κέρδη τους. Και φυσικά δεν εννοούν να τα μειώσουν πληρώνοντας μέτρα προστασίας. Ο νεκρός εργάτης δεν κοστίζει, θα αντικατασταθεί, τα μέτρα προστασίας κοστίζουν.

Δίπλα σε όλα αυτά οι κυβερνήσεις του κεφαλαίου είναι αυτές που στηρίζουν την εργοδοτική ασυδοσία, που απαξιώνουν συστηματικά τους κρατικούς μηχανισμούς ελέγχου, που ικανοποιώντας τις απαιτήσεις της εργοδοσίας έκαναν τις εργασιακές σχέσεις λάστιχο. Να δουλεύουν οι εργάτες για όσο και όταν θέλουν τα αφεντικά μέχρι η κούραση να τους λυγίσει, να κάνουν "λάθος".

Στις διεστραμμένες σκέψεις της εργοδοσίας που οδηγούν στο "δε βαριέσαι, ας χαθεί και κάποιος αρκεί να αυγατίσουμε τα κέρδη μας" και στις αντιλαϊκές πολιτικές που αφήνουν αυτές τις σκέψεις να γίνονται πράξεις, εμείς απαντάμε: Κανένας εργάτης δεν περισσεύει. Δεν περισσεύει από τη μάνα του, τη γυναίκα του, το παιδί του. Από την ίδια του την τάξη. Δεν είναι νούμερο στη στατιστική, όπως το θέλουν. Είναι αξία αναντικατάστατη. Θα υπερασπίσουμε με κάθε τρόπο και μορφή πάλης τη ζωή μας και τη σωματική μας ακεραιότητα. Μόνο έτσι θα υποχρεώσουμε κυβέρνηση και εργοδοσία να σταματήσουν να παίζουν με τη ζωή μας, να μπει τέλος σε αυτή τη βάρβαρη πραγματικότητα».