Στην πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ στις Βρυξέλλες οι 25 κυβερνήσεις των κρατών-μελών της κατέληξαν, έπειτα από πολλούς μαραθώνιους με έντονες αντιθέσεις, σε συμβιβασμό εγκρίνοντας τη νέα Συνθήκη που τη βάφτισαν «σύνταγμα», δημιουργγώντας νέα δεδομένα για ένταση της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης, σε συνδυασμό με την ενίσχυση της εξουσίας της πλουτοκρατίας.

Βεβαίως, η ΕΕ, σαν τη «γυναίκα του Καίσαρα που πρέπει να φαίνεται τίμια», θέλει να δείχνει δημοκρατική. Ετσι, με βάση τις ευρωενωσιακές διαδικασίες, για να εφαρμοστεί η νέα Συνθήκη, που θα υπογραφεί από τις κυβερνήσεις το Σεπτέμβρη, τυπικά, πρέπει να εγκριθεί από όλα τα κράτη-μέλη, και η διαδικασία έγκρισης πρέπει να ολοκληρωθεί σε δυο χρόνια. Εστω και ένα κράτος-μέλος να μην την εγκρίνει, δεν μπορεί να εφαρμοστεί. Ετσι, αν ένας λαός σε ένα κράτος-μέλος αποφασίσει σε δημοψήφισμα ΟΧΙ, προσφέρει μεγάλες υπηρεσίες σ' όλους τους λαούς της ΕΕ. Βεβαίως, οι δυνάμεις της πλουτοκρατίας θα κάνουν τα πάντα προκειμένου να εμποδιστεί αυτό το ενδεχόμενο. Γι' αυτό, το κύριο είναι η τοποθέτηση κάθε κόμματος με το ΟΧΙ στο «ευρωσύνταγμα» και η συσπείρωση λαϊκών δυνάμεων για να το επιβάλουν. Αλλά αν σε ένα ή περισσότερα κράτη-μέλη της ΕΕ (υπάρχει η πείρα των λαών της Νορβηγίας, της Δανίας, της Σουηδίας, κλπ., που είπαν με τα δημοψηφίσματα ΟΧΙ είτε στην ΕΕ, είτε στην ΟΝΕ) υπάρξει η αρνητική ψήφος του λαού, θα επανεξετάσουν τον τρόπο επιβολής της Συνθήκης. Ηδη έχουν ρίξει την ιδέα της εξαίρεσης του συγκεκριμένου κράτους από το «ευρωσύνταγμα», ή αντί της ομόφωνης έγκρισης να ισχύσει η έγκριση μόνο από τα 4/5 των κρατών-μελών. Ιδωμεν.

Για την Ελλάδα, που η έγκριση μπορεί να γίνει και από τη Βουλή, διάφορες δυνάμεις προβάλλουν το αίτημα για δημοψήφισμα σχετικά με το «ευρωσύνταγμα» ως την πιο δημοκρατική διαδικασία. Το ΠΑΣΟΚ ζητά δημοψήφισμα (τώρα ως αντιπολίτευση προκειμένου να εμφανιστεί ως προαγωγός της δημοκρατίας και της λαϊκής συμμετοχής μέσω της ψηφοφορίας, έως εκεί φτάνει η δημοκρατία του), προβάλλοντας το ΝΑΙ στο «ευρωσύνταγμα», προκειμένου να χρησιμοποιηθεί η λαϊκή ετυμηγορία και έγκριση της Συνθήκης ως «δημοκρατικό» άλλοθι για την επιβολή της. Ο ΣΥΝ επίσης προβάλλει την ανάγκη για δημοψήφισμα.

Αλλά το ζητούμενο στην προκειμένη περίπτωση δεν είναι η τοποθέτηση κάθε κόμματος για το αν θα γίνει δημοψήφισμα για να επιβεβαιωθεί η «δημοκρατία» της ΕΕ, οι «δημοκρατικές ευαισθησίες» μιας αστικής κυβέρνησης ή των κομμάτων του ευρωμονόδρομου, αλλά η πολιτική τοποθέτηση κάθε κόμματος απέναντι στη νέα αντιδραστική Συνθήκη και σε κάθε τέτοια Συνθήκη. Επομένως, ο λαός μας πρέπει να κρίνει τη στάση κάθε πολιτικής δύναμης όχι από το αν ζητά δημοψήφισμα, αλλά αν προβάλλει και παλεύει το ΟΧΙ στο λεγόμενο ευρωσύνταγμα -και στο συγκεκριμένο και σε κάθε «ευρωσύνταγμα» με οποιαδήποτε παραλλαγές και αν το εμφανίσουν. Ο ΣΥΝ π.χ. μπορεί να μη συμφωνεί με αυτό το ευρωσύνταγμα γιατί θέλει ένα διαφορετικό, στα πλαίσια πάντα του ευρωμονόδρομου, το οποίο θα είναι εξίσου αντιλαικό στα πλαίσια του ιμπεριαλιστικού οικοδομήματος της ΕΕ και με βάση και τους σημερινούς συσχετισμούς δυνάμεων στην Ευρώπη και διεθνώς.

Το δημοψήφισμα είναι μία, όχι όμως η μοναδική, ή η κυριότερη μορφή αγώνα και λαικής παρέμβασης, ούτε φυσικά πανάκεια για τη λύση ενός ζητήματος. Αν γίνει, πρέπει να αποτελέσει ένα βήμα, το οποίο πρέπει να αξιοποιήσει ο λαός μας προκειμένου να εκφράσει τη συνολική του αντίθεση σ' αυτή τη νέα αντιδραστική Συνθήκη και στις αρνητικές συνέπειες από την εφαρμογή της για τους λαούς. Ο λαός μας, οι λαοί της ΕΕ, πρέπει να αγωνιστούν με κάθε πρόσφορο μέσο ενάντια στη νέα Συνθήκη, προκειμένου να βάλουν φρένο στην παραπέρα ενίσχυση της αντιδραστικής καπιταλιστικής συμμαχίας. Το ΟΧΙ σε κάθε «ευρωσύνταγμα», από ένα λαό, θα επιδράσει θετικά στον αγώνα όλων των λαών των χωρών της ΕΕ και, γενικότερα, στην ενίσχυση της τάσης εναντίωσης στην ίδια την ΕΕ. Και, βεβαίως, θα αποτελέσει μια ακόμη αφορμή για να εκφραστεί πιο αποφασιστικά η συνολική λαϊκή αντίθεση στην πολιτική των κομμάτων της πλουτοκρατίας και του ευρωμονόδρομου.

Το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που εξ αρχής τάχθηκε ενάντια στο «ευρωσύνταγμα», και σε κάθε «ευρωσύνταγμα». Με τη θέση αυτή παλεύει με κάθε μέσο (αν γίνει δημοψήφισμα και στο δημοψήφισμα) για να εκφραστεί το λαϊκό ΟΧΙ σε κάθε «ευρωσύνταγμα», στα πλαίσια της πάλης για αντίσταση, ανυπακοή, αποδέσμευση από την ΕΕ προκειμένου να δρομολογηθεί η Ευρώπη της ισότιμης συνεργασίας, της αλληλεγγύης, της ειρήνης, της κοινωνικής δικαιοσύνης, του σοσιαλισμού.