Κυριακή 27 Ιούνη 2004
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Αποκαλυπτικές δηλώσεις

Παπαγεωργίου Βασίλης

Αρκετά σαφής και, ταυτόχρονα, αποκαλυπτικός, ήταν ο υφυπουργός Ανάπτυξης, Γ. Παπαθανασίου, σε προχτεσινή ομιλία του στο Ελληνογαλλικό Επιμελητήριο. Κάνοντας πιο συγκεκριμένους τους θεμελιακούς άξονες της κυβερνητικής πολιτικής, περί γνήσιων αποκρατικοποιήσεων και στενής συνεργασίας δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, συμπεριέλαβε τόσο τον τομέα «παροχής υπηρεσιών κοινωνικών υποδομών», όσο και αυτόν των υπηρεσιών που παρέχονται από τους ΟΤΑ. Σύμφωνα με όσα είπε, το Δημόσιο θα αναθέτει σε «ιδιώτες» την ανέγερση, αλλά και τη διαχείριση κτιριακών εγκαταστάσεων για τις ανάγκες στέγασης σχολείων, νοσοκομείων, φυλακών, κλπ., προκειμένου να εξοικονομεί χρήματα. Οι προαναφερόμενοι ιδιώτες - ανάδοχοι των έργων θα πληρώνονται από το Δημόσιο, για τις εγκαταστάσεις που θα παρέχουν προς δημόσια χρήση, είπε ο κ. υφυπουργός, ενώ έμεινε ασαφές, εάν θα έχουν και το δικαίωμα της ποικιλόμορφης εκμετάλλευσης των εγκαταστάσεων, προκειμένου να αποσβέσουν το κόστος τους και, βέβαια, να κερδίσουν τα αναμενόμενα.

Πέραν αυτών, όμως, ο κ. Παπαθανασίου έκανε καθαρό και το εξής: Η ιδιωτική χρηματοδότηση τέτοιων έργων - είπε - θα συνδυαστεί με «μεταφορά του βάρους του κόστους από τον φορολογούμενο στον χρήστη», δηλαδή, σ' αυτόν που επωφελείται άμεσα από το έργο. Και μπορεί η «συνταγή» αυτή να μη βρίσκει εύκολα εφαρμογή στην περίπτωση των φυλακών, αλλά στα σχολεία, στα νοσοκομεία, στους παιδικούς σταθμούς κλπ., κλπ., είναι διαφορετικά τα πράγματα...

Η καρδιά μας στο Ιράκ...

Με την έναρξη της κατοχής στο Ιράκ, ήταν αρκετοί αυτοί που πίστευαν ότι οι κατακτητές δε θ' αντιμετώπιζαν ιδιαίτερα προβλήματα. Κι όχι μόνον επειδή οι στρατιωτικές δυνάμεις των Αμερικανών και των «πρόθυμων» συμμάχων τους στην κατακτημένη χώρα είναι πολυάριθμες και πανίσχυρες, αλλά και γιατί - όπως υποστήριζαν πολλοί - η ιρακινή αντίσταση θα ήταν μικρή και αδύναμη, αφού δε θα έβρισκε ανταπόκριση και στήριξη από τον ιρακινό λαό.

Τώρα, όλοι αυτοί θα έχουν αναθεωρήσει τις απόψεις τους, καθώς βλέπουν ισχυρές φωτιές αντίστασης ν' ανάβουν σ' όλη την ιρακινή επικράτεια, προκαλώντας τον τρόμο των κατακτητών, οι οποίοι έχουν και τεράστιες ανθρώπινες απώλειες.

Για μας, βεβαίως, που εξ αρχής και πάντα «η καρδιά μας βρισκόταν στο Ιράκ», το αντιστασιακό ξέσπασμα στην ιμπεριαλιστική κατοχή δεν ήταν έκπληξη. Το περιμέναμε. Οχι μόνο γιατί γνωρίζουμε την αγωνιστική φιλοπατρία, την αγάπη για την ελευθερία και την πολιτιστική παράδοση του ιρακινού λαού, αλλά κι επειδή πιστεύουμε πως κανένας λαός δεν μπορεί ν' ανεχτεί την αφαίρεση της εθνικής κυριαρχίας και ανεξαρτησίας, την καταπάτηση της ελευθερίας και της δικαιοσύνης, την προσβολή της αξιοπρέπειας και της περηφάνιας του...

Ο πρόσκαιρος αντίπαλος...

Ο καιρός είναι, φέτος, ένας από τους πιο σκληρούς αντιπάλους των αγροτών, αφού με τις «παραξενιές» του έχει προκαλέσει πολλές και μεγάλες καταστροφές στις αγροτικές καλλιέργειες. Ιδιαίτερα η αγροτική Θεσσαλία βρέθηκε πολλές φορές στη «δίνη» των καιρικών φαινομένων, καθώς σ' όλη τη διάρκεια της άνοιξης, όπως και στις αρχές του καλοκαιριού που διανύουμε, είχαμε άκαιρες, βλαπτικές βροχοπτώσεις και σφοδρές, καταστροφικές χαλαζοπτώσεις.

Αυτή η συνεχώς επαναλαμβανόμενη καιρική αντιξοότητα, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι το χωράφι του αγρότη είναι «μαγαζί ξεσκέπαστο», έχει ως αποτέλεσμα δεκάδες χιλιάδες στρέμματα του θεσσαλικού κάμπου, σπαρμένα με στάρι, καλαμπόκι, βαμβάκι, καπνό, βιομηχανική ντομάτα κι άλλες καλλιέργειες, να έχουν υποστεί εκτεταμένες ζημιές.

Οι πληγέντες παραγωγοί ζητούν, μεν, από τον ΕΛΓΑ δίκαιες αποζημιώσεις, γνωρίζουν, όμως, ότι κέρδος από τη ζημιά δε θα έχουν, πολύ περισσότερο που ο ΕΛΓΑ είναι γνωστός «τσιγκούνης». Επομένως, ούτως ή άλλως, το αγροτικό εισόδημα θα υποστεί νέα μείωση, καθώς η σοδειά θα είναι μικρότερη κι η πολιτεία δεν πρόκειται ν' αναπληρώσει τις απώλειες...

... κι ο μόνιμος εχθρός των αγροτών

Με δεδομένο, δε, ότι, εκτός από τον πρόσκαιρο αντίπαλο - τον φετινό καιρό - η αγροτιά έχει κι ένα μόνιμο εχθρό - την αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ, που εφαρμόζουν, με ζήλο και συνέπεια, οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ - θα πρέπει να περιμένουμε ότι κι άλλοι πολλοί φτωχοί και μεσαίοι αγρότες θ' αναγκαστούν να εγκαταλείψουν την αγροτική απασχόληση και θα βρεθούν στις μεγαλουπόλεις της ανεργίας, ψάχνοντας για δουλιά ή θα ξενιτευτούν, αναζητώντας στον ήλιο μοίρα.

Ο μόνος τρόπος για να σταματήσει αυτό το «κακό» είναι η ανάπτυξη ακόμα πιο μαζικών και σκληρών αγροτικών αγώνων, με στόχο την ανατροπή της αντιαγροτικής πολιτικής της ΕΕ, που οδηγεί στο μαζικό ξεκλήρισμα της μικρομεσαίας αγροτιάς. Ομως, δε φτάνουν οι αγώνες. Χρειάζεται, οι αγρότες της Θεσσαλίας κι όλης της χώρας να συνειδητοποιήσουν ότι, όσο θα στηρίζουν πολιτικά και με την ψήφο τους τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, δεν πρόκειται να δουν «άσπρη μέρα»...

Μια ακόμη εξήγηση

Τελικά, δε θα αυξηθούν άμεσα τα διόδια στην Αττική οδό, αλλά, μάλλον, μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Απ' ό,τι φαίνεται, οι αντιδράσεις που ξεσήκωσε η είδηση της επικείμενης αύξησης (από 2 ευρώ σε 2,50) έφερε την ολιγόμηνη παράταση.

Πάντως, αν έχετε κάποια απορία, σχετικά με την οικονομική ευρωστία της κοινοπραξίας, που εκμεταλλεύεται το έργο, σας πληροφορούμε τα εξής: Σύμφωνα με τα δικά της στοιχεία, περισσότερα από 200.000 αυτοκίνητα χρησιμοποιούν ήδη καθημερινά την Αττική οδό και τα αντίστοιχα έσοδα προορίζονται κατά 30% στην κάλυψη των εξόδων διαχείρισης του έργου και κατά 70% στην αποπληρωμή των δανείων. Τα τελευταία προβλέπεται να έχουν ξεπληρωθεί το 2011, οπότε το μέρος αυτό των εσόδων θα μεταφράζεται σε κέρδη της κοινοπραξίας. Τα τελευταία, ακόμη και αν λογαριαστούν με τα σημερινά νούμερα (τιμή διοδίων και διερχόμενα αυτοκίνητα), θα ξεπερνούν τα 250 εκατ. ευρώ ή 85 δισ. δρχ. ετησίως. Στην πραγματικότητα, βέβαια, θα είναι πολύ περισσότερα, αφού η κοινοπραξία έχει δικαίωμα από τη σύμβαση να φτάσει την τιμή των διοδίων μέχρι 3 ευρώ.

Ολ' αυτά, σύμφωνα με τις προβλέψεις της κοινοπραξίας. Ετσι κι αλλιώς, πάντως, προσφέρουν μιαν ακόμη εξήγηση της πολιτικής των ιδιωτικοποιήσεων.

ΒΙΒΛΙΟ
«Σπονδή» στον Ν. Καββαδία

«Θεέ μου! είμαι μοναχά δεκαεννιά χρονών,/κι έχω σε μέρη μακρινά πολλές φορές γυρίσει./ Θεέ μου! έχω μιαν άκακη, μια παιδική καρδιά, αλλά πολύ έχω πλανηθεί, κι έχω πολύ αμαρτήσει». Μια «επιστροφή» στην ποίησή του (πολυαγαπημένη από τα εφηβικά χρόνια), ποίηση που «χόρεψε πάνω στο φτερό του καρχαρία», αλλά και «επιστροφή» σε προσωπικές της αναμνήσεις από εκείνον τον παιδικής καρδιάς, αξέχαστο, αθώο «αμαρτωλό» και παντοτινό ποιητή της εργατιάς στις θάλασσες του κόσμου, είναι για την υπογράφουσα το βιβλίο του Μήτσου Κασόλα «Νίκος Καββαδίας. Γυναίκα - Θάλασσα - Ζωή (Αφηγήσεις στο μαγνητόφωνο)» (εκδόσεις «Καστανιώτη»). Ο Μ. Κασόλας έχει γράψει και έχει μιλήσει σε πολλές εκδηλώσεις για τον Νίκο Καββαδία, καθώς πολύ αγάπησε την ποίηση του, αλλά και είχε την τύχη να γνωρίσει και να κουβεντιάσει αρκετές βραδιές, στο σπίτι του, δίπλα «στον τοίχο της Καισαριανής», με τον Καββαδία, με καλεσμένους και άλλους φίλους. Οι συναντήσεις αυτές έγιναν από το Δεκέμβρη του 1973 έως τη δεύτερη μέρα των Χριστουγέννων του 1974. Αυτή ήταν η τελευταία συνάντηση της φιλικής παρέας με τον ποιητή. Ο Καββαδίας, ξέμπαρκος καιρό, και πληγωμένος κατάβαθα, στα 65 χρόνια του, από την «άγια σκουριά που μας γεννά,/ μας τρέφει, τρέφεται από μας, και μας σκοτώνει» πέθανε όπως ποτέ δεν ήθελε. Πέθανε στη στεριά «χωρίς να σχίσει τη θολή γραμμή των οριζόντων», αλλά «κρατώντας στα χεράκια του το λύχνο του Αλαδίνου».

Η παρέα του Κασόλα και ο «σύνδεσμός» της με τον Καββαδία - ο Χρήστος Παντελίδης, που μαγεμένος από το «Μαραμπού» μπαρκάρισε, έγινε φίλος του ποιητή και έπειτα στη στεριά κινηματογραφιστής, όπως κι ο Καββαδίας όταν ήταν ξέμπαρκος - έχασαν τον αγαπημένο ποιητή. Εμεινε, όμως, μια πολύτιμη μαρτυρία του. Η μαγνητοφώνηση, από τον Μ. Κασόλα, της στερνής συνάντησης - συζήτησής τους μαζί του. Σαν θαυματουργός «λύχνος του Αλαδίνου», το βιβλίο του Μ. Κασόλα με τις ηχογραφημένες αφηγήσεις του Καββαδία, εμπλουτισμένες με τον Καββαδία και με την περισσή αγάπη του συγγραφέα για τον ποιητή, τον άνθρωπο, τον αγωνιστή του ΕΑΜ, τον ναυτικό που ένιωσε όσο κανένας άλλος τον πόνο, το μόχθο, τον καημό, το χαμό των ναυτεργατών και «σιχαινόταν το ναυτικό που εμάζεψε λεφτά./ Εμούτζωσε τη θάλασσα και τηνε κατουράει», αποτελεί μια εξαιρετική, συγκινητική, αλλά και με χιούμορ «σπονδή» στην ποίηση και μνήμη του Καββαδία.


Αρ. ΕΛΛΗΝΟΥΔΗ

ΠΡΟΣΩΠΟ
Ρο Μου Γιουν

Γρηγοριάδης Κώστας

Πριν από περίπου ενάμισι χρόνο ο Νοτιοκορεάτης Πρόεδρος Ρο Μου Γιουν κατάφερε να εκλεγεί στο ανώτατο αξίωμα της χώρας του υποσχόμενος στους συμπολίτες του μια νέα σχέση με τις ΗΠΑ. Μια σχέση στα πλαίσια της οποίας η Νότια Κορέα θα μπορούσε να λέει «όχι» στις ΗΠΑ και παράλληλα θα προωθούσε την πολιτική σύσφιξης των σχέσεων με τη ΛΔ Κορέας. Λίγα μόλις 24ωρα μετά την εκλογή του ωστόσο, ο Πρόεδρος έκανε σαφές ότι η πολιτική του τελικά δε θα είχε πολλές διαφορές από εκείνη των προκατόχων του. Η απόφαση αυτή βρήκε την ιδανική έκφρασή της στην απόφαση της κυβέρνησης να αποστείλει 3.000 στρατιώτες στο Ιράκ, παρά τη μεγάλη λαϊκή αντίθεση.

Τη βδομάδα που πέρασε η εκτέλεση του 33χρονου Νοτιοκορεάτη ομήρου Κιμ Ιλ-Σουν στο Ιράκ πυροδότησε νέο μεγάλο κύμα λαϊκής έκρηξης, αφού η κυβέρνηση δε διαπραγματεύτηκε τη μη αποστολή των στρατιωτών της (όπως ζητούσαν οι απαγωγείς). Παράλληλα, όπως έγινε γνωστό, το υπουργείο Εξωτερικών της χώρας κατά πάσα πιθανότητα γνώριζε για την απαγωγή του Σουν-Ιλ από τις αρχές Ιούνη και όχι από την προηγούμενη Κυριακή. Ο Πρόεδρος διέταξε «έρευνα» σχετικά με το ποιος γνώριζε τι και πότε, αλλά φυσικά έσπευσε να επαναλάβει ότι η κυβέρνησή του εμμένει στην απόφασή της για συμμετοχή στην κατοχή του Ιράκ.

Ωστόσο, τα πράγματα δε θα είναι καθόλου εύκολα για τον Πρόεδρο, αφού το κλίμα είναι ήδη βαρύ. Χτες πραγματοποιήθηκαν αντιπολεμικά συλλαλητήρια σε πολλές πόλεις της χώρας, ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι οργανώσεις εργαζομένων ανακοίνωσαν ότι θα προσπαθήσουν να εμποδίσουν τη μεταφορά των στρατιωτών και του πολεμικού υλικού στο Ιράκ.



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ