Λίγες μόλις μέρες μετά τις ευρωεκλογές, η κυβέρνηση της ΝΔ έσπευσε να καταθέσει προς ψήφιση στη Βουλή τον «ευρωτρομονόμο» και το «ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης και παράδοσης» σε ένα ενιαίο τρομονομοθέτημα. Η κίνηση δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Είχε προηγηθεί η ψήφιση του πρώτου «τρομονόμου» (Ν. 2928/2001) από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με τις ψήφους και της ΝΔ, και πόσα άλλα ακόμα.
Οι εταίροι του δικομματισμού γνωρίζουν πώς να μεταφράζουν στα ελληνικά και να υπερψηφίζουν μαζί τις σχετικές αποφάσεις της ΕΕ. Πρόσχημά τους η καταπολέμηση της «τρομοκρατίας». Κύριος στόχος τους η θωράκιση της πλουτοκρατίας ενάντια στη λαϊκή αγανάκτηση.
Αποφάσεις που ξεκινούν κλιμακωτά από τη Σύνοδο Κορυφής του Τάμπερε ακόμα (16 του Οκτώβρη 1999). Συνεχίζονται στην έκτακτη Σύνοδο στις 21 του Σεπτέμβρη 2001 στις Βρυξέλλες, με το βούτυρο να έχει απλωθεί στο ψωμί τους μετά το χτύπημα στους «δίδυμους πύργους». Περνούν από το Λάακεν στη Σύνοδο της 14ης του Δεκέμβρη 2001.
Στην απόφαση της Συνόδου αυτής αναφερόταν χαρακτηριστικά: «Η ΕΕ επιβεβαιώνει την απόλυτη αλληλεγγύη της προς τον αμερικανικό λαό και τη διεθνή κοινότητα στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας (...) Η συμφωνία για το ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως αποτελεί αποφασιστική πρόοδο. Ο κοινός ορισμός των τρομοκρατικών πράξεων, η κατάρτιση καταλόγων τρομοκρατών και τρομοκρατικών οργανώσεων, ομάδων και οντοτήτων, η συνεργασία μεταξύ ειδικευμένων υπηρεσιών» κ.ά. Ο,τι δηλαδή μεθοδεύεται να γίνει τώρα νόμος και του δικού μας κράτους.
Φυσικά ακολούθησαν και άλλες αποφάσεις σε επόμενες Συνόδους της ΕΕ, όπως στο πρόσφατο Εαρινό Συμβούλιο (Μάρτης 2004), με αφορμή τις βόμβες στο σιδηροδρομικό σταθμό της Μαδρίτης.
Σε όλη αυτή την πορεία η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ψήφισε υπέρ όλων των «ευρωτρομονόμων» που εισηγούνταν οι Βρυξέλλες. Μάλιστα, πρωταγωνίστησε στη διαμόρφωση και υπογραφή των «τρομοσυμφωνιών» μεταξύ ΕΕ-ΗΠΑ τον Ιούνη 2003. Απολάμβανε δε της πλήρους υποστήριξης της ΝΔ. Τώρα που οι ρόλοι κυβέρνησης-αξιωματικής αντιπολίτευσης άλλαξαν, η ΝΔ παρουσίασε τον ευρωτρομονόμο, και το ΠΑΣΟΚ δήλωσε στις συζητήσεις που έγιναν τις προηγούμενες μέρες στη Βουλή (ολοκληρώνονται αυτή τη βδομάδα) κατ' αρχήν σύμφωνο...
Δηλαδή, συμφωνούν ώστε συμβολικές καταλήψεις κτιρίων, οδών, απεργίες στην κοινή ωφέλεια και άλλες δραστηριότητες να χαρακτηρίζονται «τρομοκρατικές». Να τιμωρούνται με εξοντωτικές ποινές. Να οδηγούν ακόμη και στη διάλυση των συνδικαλιστικών ή και πολιτικών φορέων που θα θεωρηθούν «υπεύθυνοι» για τις πράξεις αυτές.
Συμφωνούν με το ευρωένταλμα, δηλαδή να ανοίγει ο δρόμος για την έκδοση κατηγορούμενων ακόμη και για πλημμελήματα, αλλά και απλών υπόπτων, Ελλήνων ή αλλοδαπών. Να συλλαμβάνονται πολίτες εναντίον των οποίων δεν έχει ασκηθεί δίωξη και να παραδίδονται σε ευρωπαϊκές δικαστικές αρχές, γεγονός που ανατρέπει όλα όσα ισχύουν σήμερα στην ελληνική έννομη τάξη.
Βέβαια, τα παραπάνω δεν περνούν αναπάντητα. Από την πρώτη στιγμή το ΚΚΕ αντέδρασε στην κατάργηση δημοκρατικών εγγυήσεων και πολιτικών προϋποθέσεων. Αρνείται την ισχυροποίηση της συνεργασίας των κατασταλτικών μηχανισμών σε επίπεδο ΕΕ με πραγματικό στόχο όσους αμφισβητούν την ιμπεριαλιστική τάξη πραγμάτων.
Ηδη οργανώνονται κινητοποιήσεις ενάντια στο έκτρωμα, στην πολιτική που το υλοποιεί και στους φορείς της. Στο δρόμο καλούν το λαό, συνδικάτα, το ΠΑΜΕ, μαζί με άλλους κοινωνικούς και μαζικούς φορείς.
Η «Δημοκρατική Συσπείρωση για τις Λαϊκές Ελευθερίες και την Αλληλεγγύη» διοργανώνει συλλαλητήριο διαμαρτυρίας, μεθαύριο Τρίτη, στις 7.30 μ.μ., στην Ομόνοια. Αύριο, Δευτέρα, διοργανώνει σύσκεψη-συνέντευξη Τύπου, στη 1 μ.μ., στην αίθουσα του Δικηγορικού Συλλόγου Αθήνας (Ακαδημίας 60). Συγκέντρωση διαμαρτυρίας διοργανώνει και στη Θεσσαλονίκη, την Πέμπτη 24 του Ιούνη (μαζί με τη Γραμματεία Θεσσαλονίκης του ΠΑΜΕ) στις 7.30 μ.μ. στο χώρο πίσω από το άγαλμα του Βενιζέλου. Κινητοποιήσεις προγραμματίζονται γι' αυτή τη βδομάδα και σε άλλες πόλεις, όπως στο Βόλο, στην Πάτρα και στη Χαλκίδα.
Συμμετέχουν, συνδιοργανώνουν και στηρίζουν: Οι κατά τόπους Γραμματείες του ΠΑΜΕ, οι τοπικές επιτροπές της «Δημοκρατικής Συσπείρωσης», η Ομοσπονδία Συλλόγων Νοσηλευτικών Ιδρυμάτων Ελλάδας, η Ομοσπονδία Εργατοϋπαλλήλων Κλωστοϋφαντουργίας-Ιματισμού-Δέρματος, η Πανελλήνια Ομοσπονδία Λογιστών, το Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Κλωστοϋφαντουργίας -Ιματισμού-Δέρματος των Νομών Αττικής, Πειραιά και Νησιών, το Παλλεσβιακό Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο, οι Συνεργαζόμενες Ομοσπονδίες Συνταξιούχων ΙΚΑ-ΤΕΒΕ-ΤΣΑ-ΝΑΤ-ΕΛΤΑ-ΤΑΕ-ΟΤΑ-ΔΗΜΟΣΙΟΥ, η «Δημοκρατική Αγωνιστική Συσπείρωση» του Δικηγορικού Συλλόγου Αθήνας. Στην Πάτρα η Επιτροπή Ειρήνης της πόλης, τα Συνδικάτα Οικοδόμων, Μετάλλου, Ιματισμού, «Κόκα-Κόλα», ο Σύλλογος Δημοκρατικών Γυναικών και ο Παμμικρασιατικός Σύλλογος. Στη Χαλκίδα η Επιτροπή Ειρήνης, η Νεανική Δράση για την Ειρήνη και εργατικά σωματεία. Και ο κατάλογος διαρκώς συμπληρώνεται.
Για τον «τρομονόμο», το περιεχόμενό του και τη δραστική περιστολή των λαϊκών ελευθεριών που παρουσιάζουμε σήμερα, μιλούν στο «Ρ» οι: Γιάννης Πανούσης, καθηγητής Εγκληματολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, Αγάπιος Παπανεοφύτου, καθηγητής Ποινικού Δικαίου στο Πάντειο και μέλος της Γραμματείας της ΕΕΔΥΕ, Χάρης Παπαμάργαρης, πρόεδρος της Ελληνικής Επιτροπής Διεθνούς Δημοκρατικής Αλληλεγγύης. Επίσης, οι Παναγιώτης Κρητικός και Διονύσης Γκούσκος, πρώην βουλευτές του ΠΑΣΟΚ.
Eurokinissi |
Ο Παναγιώτης Κρητικός |
Το υπάρχον νομικό πλαίσιο για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας είναι επαρκέστατο και σε ό,τι αφορά στην πρόσληψη και σε ό,τι αφορά στην καταστολή. Η παραπέρα "ενίσχυση" αποτελεί κίνδυνο για τις λαϊκές ελευθερίες και την πολιτική δράση. Εάν δεν αποκρούσουμε αυτό το νόμο, θα φτάσουμε σ' ένα σημείο όπου θα είναι πολύ δυσδιάκριτα τα όρια μεταξύ της πολιτικής δράσης και του ποινικού αδικήματος. Και έχουμε χρέος να παλέψουμε όλοι εναντίον αυτού νόμου, πέρα από πολιτικές τοποθετήσεις και σκοπιμότητες».
ICON |
Ο Διονύσης Γκούσκος |
Η αναγωγή της τρομοκρατίας σε παγκόσμιο εχθρό, προς υποκατάσταση του κενού που άφησε πίσω του ο ανατολικός κόσμος, οδηγεί αναγκαστικά σε αυταρχικούς κρατικούς μηχανισμούς και ταιριαστής ιδεολογίας. H ασφάλεια του πολίτη υπόκειται πλέον σε χυδαία εμπορευματοποίηση και του προσφέρεται μέσω της περιστολής των ατομικών δικαιωμάτων και των κατακτημένων ελευθεριών του.
Η Ευρώπη για μια ακόμη φορά επέδειξε έλλειψη οράματος, ενότητας και θάρρους κι η χώρα μας - κοιτίδα του ευρωπαϊκού πολιτισμού - μέσα στο φοβικό κλίμα των καιρών, δεν μπόρεσε ν' αρθρώσει ούτε μια αυτόφωτη λέξη για τ' αληθινά αίτια της τρομοκρατίας και τους πραγματικούς τρομοκράτες των λαών, ούτε να προβάλει άμυνα στο κύμα μετάλλαξης πανάρχαιων νομικών αξιών.
Στις δύσκολες συνθήκες που διαγράφονται πλέον, ο ρόλος του νομικού είναι υπέρτερος του απλού πολίτη, γιατί οφείλει συγκροτημένη αντίδραση για την ακύρωση των διατάξεων αυτών στη συνείδηση των πολιτών πρώτα και στη συνέχεια των θεσμικών οργάνων του συστήματος δικαίου».
Ο Χάρης Παπαμάργαρης |
Στο όνομα της πάταξης της τρομοκρατίας, με τον τρομονόμο Β` μπαίνει ακόμη ένας χαλκάς στη "βελούδινη" σήμερα, σιδερένια αύριο, αλυσίδα των ανελεύθερων και αντιδημοκρατικών μηχανισμών, που μεθοδικά στήνουν μετά το 1989-'91 οι Δυτικοί θεμελιωτές της νέας τάξης. Πριν το '89 κάποιες χώρες της Δύσης έστηναν όμοιο οπλοστάσιο για να μας προστατέψουν από τον κομμουνιστικό κίνδυνο (όπως έλεγαν). Σήμερα στήνεται το ίδιο και χειρότερο αντιδημοκρατικό πλέγμα. Απλώς άλλαξε ο κίνδυνος, σήμερα είναι η "τρομοκρατία".
Δεν έχει σημασία που τον τρομονόμο Β` τον ψηφίζει η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας (με τη βοήθεια του ΠΑΣΟΚ). Και το ΠΑΣΟΚ το ίδιο έκανε με τον τρομονόμο Α` (με τη βοήθεια της Νέας Δημοκρατίας). Και οι δύο την ίδια πολιτική υποτέλειας ακολουθούν. Εμείς όχι. Δημοκράτες, πατριώτες, αριστεροί θα αντιδράσουμε με κάθε δυνατό τρόπο. Για να μη μας πουν στο τέλος ότι με τη θέλησή μας πέρασε και ο τρομονόμος Β`.
Θα αγωνιστούμε όλοι μαζί, χωρίς οριοθετήσεις, χωρίς αποκλεισμούς. Οταν θα μας στείλουν μέσω Ευρωπαϊκής Ενωσης σε κάποιο Γκουαντανάμο δε θα κάνουν διάκριση ιδεολογίας ή πολιτικών πεποιθήσεων. Αρκεί το ότι είμαστε αρνητές της νέας τάξης που θεμελιώνουν στην Ευρώπη και στον κόσμο οι νεοφιλελεύθεροι συνεχιστές του φασισμού και της ναζιστικής νέας τάξης. Δε θα πάμε άκλαυτοι».
Ο Αγάπιος Παπανεοφύτου |
Ακολουθείται μια γενικότερη δικαιο-πολιτική προσβολής θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Με πρόσχημα τη δίωξη της "τρομοκρατίας", αυτή αποκτά πλέον τις διαστάσεις μιας επιβαλλόμενης παγκόσμιας αντεγκληματικής πολιτικής. Κύριο χαρακτηριστικό της είναι η καταστρατήγηση συνταγματικά κατοχυρωμένων δικαιωμάτων. Δικαιωμάτων, μάλιστα, που έχουν τα θεμέλια ισχύος τους στα τελευταία 200 χρόνια, στην περίοδο δηλαδή της προσπάθειας για ανάδειξη της ανθρώπινης αξίας ως κεντρικό χαρακτηριστικό του πολιτισμού μας. Πρόκειται συνεπώς για μια επίθεση που εκτιμώ ότι θα επεκταθεί και σε σειρά άλλων ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τα οποία συνδέονται με την προστασία της ατομικής ελευθερίας και των ουσιαστικών και δικονομικών εγγυήσεών της.
Η επίθεση αυτή συμβαίνει στα πλαίσια της εξυπηρέτησης των αναγκών της σύγχρονης ιμπεριαλιστικής πολιτικής που ασκούν σήμερα οι ΗΠΑ και η ΕΕ. Τα θεμέλια αυτής της πολιτικής επεκτείνονται στη φίμωση των λαών και στην προσπάθεια καταστολής των λαϊκών αναγκών και διεκδικήσεων.
Η μόνη απάντηση είναι η ενίσχυση της αντίστασης των λαών, με το κύριο βάρος να πέφτει φυσικά σε εκείνους τους πολιτικούς και κοινωνικούς φορείς που πρωταγωνιστούν στην αντιιμπεριαλιστική μάχη. Οπωσδήποτε σημαντικό ρόλο θα πρέπει να παίξει και το φιλειρηνικό κίνημα, το οποίο πρέπει να ενισχυθεί, από όλους αυτούς που πιστεύουν ότι τα κεκτημένα δημοκρατικά δικαιώματα αποτελούν τον πυρήνα προστασίας των εργαζομένων».
Eurokinissi |
Ο Γιάννης Πανούσης |
Η παγκοσμιοποίηση της ασφάλειας (και λόγω της τρομοκρατίας) κατέληξε σε παγκοσμιοποίηση της ανασφάλειας, με συνέπεια η διεθνής κοινή γνώμη να φοβάται τόσο τον αόρατο εχθρό όσο και τις ορατές περιστολές των ελευθεριών του. Μπορεί η δημόσια ασφάλεια να συνυφαίνεται με το κράτος και τις εξουσίες του, αλλά η προσωπική ασφάλεια συνυπάρχει με συναισθήματα μη απειλής των δικαιωμάτων του καθενός και της ψυχικής του ηρεμίας - βεβαιότητας, δηλαδή εμπιστοσύνης προς το κοινωνικό συμβόλαιο και τους πολιτειακούς θεσμούς.
Επειδή πιστεύουμε ότι ναι μεν η τρομοκρατία υπονομεύει τη δημοκρατία, αλλά και ότι η υπερβολική αντι-τρομοκρατική αντίδραση μπορεί να την καταλύσει, επειδή θεωρούμε ψευτοδίλημμα το ερώτημα "Ασφάλεια ή Δημοκρατία; Ελευθερίες ή αποτελεσματικότητα;" κι επειδή η ιστορική μνήμη διδάσκει ότι οι αντιτρομοκρατικές νομοθεσίες έχουν καταλήξει σε χειρότερες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από όσες τέλεσαν οι εγκληματίες, κρίνεται σκόπιμο και στις περιπτώσεις αυτές να υπερισχύσει η προστασία και η υπεράσπιση της ελευθερίας αυτών που διαφωνούν (κι όχι αυτών που συντάσσονται).
Αν είμαστε με το μέρος των χαμένων (κι όχι των αποκλειστών), τότε πρέπει να συνδέσουμε το σύνθημα "παγκόσμια και ένδοξα" (globalorius) με την ενδυνάμωση των δικαιωμάτων του ανθρώπου, με τη διαπολιτισμική επικοινωνία, με την κατάργηση αποκλεισμών, μ' ένα σύγχρονο κοινωνικό συμβόλαιο. Κράτος Δικαίου δεν είναι το Κράτος οποιουδήποτε δικαίου, όπως και ο de facto οικουμενισμός ή και η global governance δε συμπίπτουν υποχρεωτικά με τις αξίες της παγκόσμιας κοινωνίας ή των λαών όλης της Γης.
Η ανασφάλεια στήθηκε, παραμένει και λειτουργεί ως σκιάχτρο της παγκοσμιοποίησης, ακριβώς για να διώχνει τα περιστέρια της ειρήνης και να φοβίζει τους απλούς και φιλήσυχους ανθρώπους. Η τρομοκρατία ως απειλή και το σκιάχτρο της παγκοσμιοποίησης ως φόβητρο, έχουν όμως - άθελά τους; - αρχίσει να γεμίζουν τον ουρανό με γεράκια πολέμου και κοράκια αρπακτικά των δικαιωμάτων μας. Αυτό ας μην το ξεχνάνε ούτε οι πολιτικοί, ούτε οι επιστήμονες, ούτε οι δήθεν ασφαλείς πολίτες. Γιατί ο κίνδυνος δεν αφήνει κανέναν απ' έξω».