- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Νεολαία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Η άποψή μας
- Επωνύμως
- Από μέρα σε μέρα
- Τετρασέλιδα
- Ολες οι στήλες
- Σκίτσα
- Θέατρα
- Κινηματογράφοι
- Τηλεόραση
- Φαρμακεία
- Νοσοκομεία
- Χρήσιμα τηλέφωνα
- Δρομολόγια πλοίων
- Δελτίο καιρού
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
Συνδικάτο Οικοδόμων: Πάρτε τη ζωή σας στα χέρια σας!
Eurokinissi |
«Το αίμα μας - σημειώνει σε ανακοίνωσή του το συνδικάτο - γίνεται ποτάμι και θα πνίξει αυτούς και την πολιτική τους. Αυτούς που ευθύνονται για τα εργοδοτικά εγκλήματα».
Πιο συγκεκριμένα, με τη ζωή του πλήρωσε το προχτεσινό μεροκάματο ο 42χρονος Αμιράνι Ουτμελιντζέ από τη Γεωργία, όταν έπεσε το μηχάνημα το οποίο χειριζόταν και τον καταπλάκωσε. Το θανατηφόρο ατύχημα έγινε την Τετάρτη στις 2.30 το μεσημέρι στην περιοχή Ραπεντόσα στο Μαραθώνα στο έργο κατασκευής φράγματος αντιπλημμυρικής προστασίας. Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, ο εργαζόμενος έκανε εργασίες με το μηχάνημα δίπλα στο φράγμα, όταν αυτό έπεσε από ύψος 60 μέτρων, με αποτέλεσμα ο εργαζόμενος να βρει ακαριαίο θάνατο. Είναι ενδεικτικό να αναφέρουμε ότι στο συγκεκριμένο έργο που έχει αναλάβει η εταιρία «Μετρό ΑΠΕ» έχουν διαπιστωθεί στο παρελθόν σωρεία ελλείψεων, μέτρων προστασίας της εργασίας από το Συνδικάτο Οικοδόμων Αθήνας και την Επιθεώρηση Εργασίας, η οποία μάλιστα είχε κλείσει και το εργοτάξιο για αρκετά μεγάλο διάστημα. Η αδιαφορία όμως της εργοδοσίας για την ασφάλεια των εργαζομένων συνεχίστηκε, με αποτέλεσμα ο 42χρονος εργάτης να μη γυρίσει στο σπίτι του.
Στο κενό από τον 7ο όροφο νεοαναγειρόμενης οικοδομής στην οδό Περιάνδρου και Γάζης 30 στου Ζωγράφου βρέθηκε προχτές ο 29χρονος Αλβανός οικοδόμος Αντριάν Ζόντι. Ο 29χρόνος καλούπωνε στον 7ο όροφο της οικοδομής, όταν περίπου στις 2 το μεσημέρι εντελώς αφύλακτος έπεσε στο κενό για να βρει ακαριαίο θάνατο.
Εν τω μεταξύ χτες στις 10 το πρωί ένα 19χρονο παλικάρι, ο Μιχάλης Μοσχάκης, πριν καλά καλά μπει στην παραγωγή, βρέθηκε στην εντατική του Γενικού Κρατικού Νίκαιας με βαριές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις. Ο 19χρονος τραυματίστηκε στα θεμέλια οικοδομής στο Ιλιον στην οδό Ιφιγενείας και Αιάκου. Την ώρα που έλεγχε τη λειτουργία μικρού φορτωτικού μηχανήματος αυτό ανατράπηκε (δεν έγιναν γνωστά τα αίτια), με αποτέλεσμα να τον χτυπήσει σοβαρά στο κεφάλι.
Στην ανακοίνωσή του το συνδικάτο τονίζει ότι αυτές τις μέρες που σειρά ΜΜΕ (έντυπα και ηλεκτρονικά) δίνουν το δικό τους «μαραθώνιο» για την προβολή των Ολυμπιακών έργων, για το πόσο έγκαιρα ή μη πραγματοποιούνται αυτά, που οι κυβερνητικοί υπεύθυνοι όπου βρεθούν και όπου σταθούν δηλώνουν «πανέτοιμοι» για τη «μεγάλη ιδέα», την ίδια στιγμή κρύβεται η υπερεντατικοποίηση, προκειμένου κάποιοι να θησαυρίζουν.
«Κρύβονται - συνεχίζει - τα ανύπαρκτα μέτρα ασφαλείας, οι λειψοί και αναποτελεσματικοί έλεγχοι του ΣΕΠΕ, που υπολειτουργεί λόγω λειψής υλικοτεχνικής υποδομής. Κρύβεται η ανυπαρξία ειδικά των κοινωνικών επιθεωρήσεων και γενικότερα των ελεγκτικών μηχανισμών. Κρύβεται η κυβέρνηση και η πολιτική της. Η πολιτική της αδιαφορίας. Εδώ δε χωρά καμιά περίοδος χάριτος».
Το συνδικάτο υπογραμμίζει ότι «τα περιθώρια στένεψαν πια και οι εργαζόμενοι παίρνουν την προστασία της ζωής τους στα δικά τους χέρια». Καλεί όλους τους εργαζόμενους να αντισταθούν, όπου και αν βρεθούν, απέναντι στην εργοδοσία. Να καταδικάσουν την πολιτική της κυβέρνησης που φέρνει την πρώτη και κύρια ευθύνη, όπως και την προηγούμενη, καθώς και όσους υποστηρίζουν την ίδια αντιλαϊκή - αντεργατική πολιτική.
Κάλεσμα της ΔΑΣ για υπερψήφιση της ταξικής γραμμής
Μέσα σε κλίμα έντασης της επίθεσης των εργοδοτών και της κυβέρνησης ενάντια σε δικαιώματα και κατακτήσεις των εργαζομένων, με την ανοχή και τη στήριξη των παρατάξεων ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - «Αυτόνομης Παρέμβασης», ξεκινά αύριο Σάββατο 8 Μάη το 33ο Εκλογοαπολογιστικό Συνέδριο της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδας. Απέναντι στις συνδικαλιστικές δυνάμεις του συμβιβασμού και της συναίνεσης οι ταξικές δυνάμεις της «Δημοκρατικής Αγωνιστικής Συνεργασίας», που πάλεψαν όλο το προηγούμενο διάστημα, μέσα από τις γραμμές του ΠΑΜΕ, για τα μικρά και μεγάλα προβλήματα των εργαζομένων, που συσπείρωσαν δυνάμεις μέσα από το στήσιμο επιτροπών αγώνα, συντονιστικών επιτροπών, δίνουν τη μάχη για την οργάνωση της πάλης των εργαζομένων, για την απόκρουση της επίθεσης και τη διεκδίκηση αιτημάτων που να καλύπτουν τις σύγχρονες ανάγκες τους.
Η πλειοψηφία της διοίκησης της Ομοσπονδίας, στην προσπάθειά της να διατηρήσει τους συσχετισμούς της και να περάσει την κυβερνητική και εργοδοτική πολιτική, προχώρησε πριν το συνέδριο στο στήσιμο διασπαστικών σωματείων ιδιωτικών υπαλλήλων στη Θεσσαλία, την Κατερίνη, την Καλαμάτα, παρά το γεγονός ότι σ' αυτές τις περιοχές υπήρχαν ήδη σωματεία! Επιπλέον, όπως καταγγέλλει η ΔΑΣ στη διακήρυξή της, «ορισμένα σωματεία μάς δημιουργούν πολλές υποψίες αν όντως έχουν ψηφίσει όσους παρουσιάζουν ή αν όσοι ψηφίζουν είναι εργαζόμενοι στον κλάδο».
Η δε «διαμάχη» που ξέσπασε τις τελευταίες μέρες στους «κόλπους» της ΠΑΣΚΕ δεν είναι διαμάχη για τις θέσεις της παράταξης, αλλά για την καρέκλα, αφού με πάθος στις διακηρύξεις τους και οι «διασπαστές» και οι «διασπαζόμενοι» υπερασπίζονται τη γραμμή της συναίνεσης, του συμβιβασμού, της υποταγής και του ευρωμονόδρομου!
Στα τρία χρόνια που πέρασαν από το προηγούμενο συνέδριο η θέση των εργαζομένων χειροτέρεψε. Σε όλα αυτά, βέβαια, καθοριστικό ρόλο έπαιξε η στάση των ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - «Αυτόνομης Παρέμβασης», που όχι μόνο δεν οργάνωσαν τον αγώνα των εργαζομένων, αλλά έβαλαν πλάτη για να περάσουν μια σειρά αντεργατικά μέτρα. Οι παρατάξεις αυτές είναι υπεύθυνες για τις συλλογικές συμβάσεις ντροπής των 620 ευρώ μεικτά. Είναι υπεύθυνες για το γεγονός ότι μεγάλο μέρος των εργαζομένων στον κλάδο είναι μερικώς απασχολούμενοι με μισθό 310 ευρώ το μήνα. Είναι αυτές που, με πρωτοστάτη την «Αυτόνομη Παρέμβαση», ενίσχυσαν την παρέμβαση του εργοδοτικού συνδικαλισμού στην Ομοσπονδία, με αποτέλεσμα σήμερα να εμφανίζονται ως συνδικαλιστές και μέλη της διοίκησης της Ομοσπονδίας διευθυντικά στελέχη των «σούπερ - μάρκετ»!
Οπως χαρακτηριστικά καταγγέλλει στη διακήρυξή της η ΔΑΣ, «τα "διεκδικητικά τους πλαίσια" δεν έχουν καμία σχέση με τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων. Είναι "διεκδικήσεις" στα μέτρα των καπιταλιστών και υπηρετούν την κερδοφορία τους. Τα επιχειρήματά τους είναι δανεισμένα από το οπλοστάσιο των καπιταλιστών, με στόχο την υποταγή των εργαζομένων στη λογική του συμβιβασμού και της ταξικής συνεργασίας».
Η ΔΑΣ καλεί τους αντιπροσώπους «να ψηφίσουν τους συνδικαλιστές που παλεύουν και μέσα από τις γραμμές του ΠΑΜΕ αταλάντευτα για την απόκρουση των αντεργατικών μέτρων, που παλεύουν και διεκδικούν λύσεις στα προβλήματα. Για να διεκδικήσουμε μαζί αιτήματα που καλύπτουν τις σύγχρονες ανάγκες».
Επειδή αυτοί είναι ριψάσπιδες και δίνουν καθημερινά εξετάσεις ...υποτακτικότητας και καλής συμπεριφοράς απέναντι στους εφοπλιστές και την κυβέρνηση, νομίζουν ότι και όλοι οι υπόλοιποι πρέπει να γίνουν σαν τα μούτρα τους. Ο λόγος για τους συνδικαλιστές των παρατάξεων ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ και ΑΠ στην Ομοσπονδία Υπαλλήλων Λιμανιών Ελλάδας (ΟΜΥΛΕ), οι οποίοι αυτή τη φορά τα «'βαλαν» με την ταξική διοίκηση του Συνδικάτου Μετάλλου Πειραιά.
Ετσι, στις 5 του Μάη, η ΟΜΥΛΕ έστειλε επιστολή προς τον πρόεδρο του Συνδικάτου Μετάλλου Πειραιά, για να ...εκφράσει τη διαμαρτυρία της, διότι το Συνδικάτο, λέει, δε ζήτησε την άδειά της και την άδεια της ΟΛΠ ΑΕ για να τιμήσει έναν από τους αγωνιστές του κλάδου των μεταλλεργατών, τον Στέλιο Μπουντούκη, και να δώσει το όνομά του στη δεξαμενή της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης. Σημειώνουμε ότι η σχετική εκδήλωση διοργανώθηκε από το Συνδικάτο στις 30 Απρίλη και είχε ανακοινωθεί επίσημα μέσω του Τύπου τουλάχιστον 20 μέρες πριν. Σε αυτό το διάστημα δεν εκφράστηκε καμία αντίθεση ή δυσφορία από το Λιμεναρχείο και το ΥΕΝ. Αλλά και να εκφραζόταν, λίγο θα ενδιέφερε τους μεταλλεργάτες. Η δεξαμενή αυτή τους ανήκει. Είναι ποτισμένη από τον ιδρώτα και το αίμα τους. Και, τέλος, δεν το ξέραμε ότι για να τιμήσει η εργατική τάξη τους αγωνιστές της θα πρέπει να πάρει πρώτα άδεια από τους εφοπλιστές, την εκάστοτε κυβέρνηση και τα ...τσιράκια τους στο συνδικαλιστικό κίνημα.
