ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Φύκια για μεταξωτές κορδέλες

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Η σύγκλιση των μισθών και των συντάξεων, προς το μέσο όρο της ΕΕ, μέσα στα επόμενα 8 έως 10 χρόνια» θα είναι ένας από τους βασικούς στόχους της κυβέρνησης Καραμανλή, για τους οποίους ο πρωθυπουργός θα δεσμευτεί προσωπικά στις προγραμματικές δηλώσεις. Αυτά γράφουν τις μέρες αυτές οι φιλοκυβερνητικές εφημερίδες και, ουσιαστικά, συνεχίζουν την προεκλογική επιχείρηση εντυπωσιοθηρίας, πουλώντας φύκια για μεταξωτές κορδέλες...

Ισως, βέβαια, μερικοί θεωρήσουμε ότι προτρέχουμε και προεξοφλούμε τη μη τήρηση των κυβερνητικών δεσμεύσεων. Δε συμβαίνει, όμως, κάτι τέτοιο. Εμείς λέμε ότι η τήρηση της προαναφερόμενης υπόσχεσης μεταφράζεται σε πολιτική σκληρής λιτότητας τα επόμενα χρόνια, για τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους. Και τούτο, γιατί ο μέσος όρος της ΕΕ δεν είναι πλέον αυτός των «15», σύμφωνα με τον οποίο η Ελλάδα βρισκόταν γύρω στο 70%. Την 1η του Μάη θα έχει πλήρως ολοκληρωθεί η ένταξη των 10 νέων χωρών και ο προαναφερόμενος μέσος όρος - όπως και όλοι οι κοινοτικοί δείκτες - θα υποστούν σημαντικές αλλαγές, αφού οι μισθοί και οι συντάξεις στη συντριπτικά μεγάλη πλειοψηφία των νέων μελών είναι κατά πολύ χαμηλότεροι. Και πέρα απ' αυτό, τόσο στη Γερμανία, όσο και στις άλλες ανεπτυγμένες καπιταλιστικά χώρες της ΕΕ, παίρνονται ήδη μέτρα καθήλωσης ή και μείωσης των μισθών και των συντάξεων.

Μια αξιοσημείωτη παρατήρηση

«Εσείς αγαπάτε τη ζωή και εμείς το θάνατο». Ετσι καταλήγει το βιντεοσκοπημένο μήνυμα του επονομαζόμενου Αμπου Ντουτζάν αλ Αφγάνι, ο οποίος πήρε την ευθύνη της πολύνεκρης επίθεσης στη Μαδρίτη, ισχυριζόμενος πως είναι ο στρατιωτικός εκπρόσωπος της «Αλ Κάιντα» στην Ευρώπη. Και σημειώνουμε την κατάληξη αυτή, γιατί - σύμφωνα με ορισμένους μελετητές του Ισλάμ και των μουσουλμανικών παραδόσεων - το νόημα της πρότασης αυτής είναι ξένο, αν όχι εχθρικό, προς έναν πιστό μουσουλμάνο και τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις, πόσο μάλλον για έναν φανατικό ισλαμιστή, μαχητή της «Αλ Κάιντα».

Σημειώνουμε την παρατήρηση, γιατί αυτά πρέπει να καταγράφονται...

Μπόχα...

«Πόλεμος»... δισεκατομμυρίων έχει ξεσπάσει μεταξύ του διοικητή του ΙΚΑ Μ. Νεκτάριου και του ιδιοκτήτη της εφημερίδας «Αυριανή» Γ. Κουρή. Ετσι, μετά το δημοσίευμα του Γ. Κουρή στην «Αυριανή» για τις βίλες του διοικητή του ΙΚΑ, ο Μ. Νεκτάριος ανταπάντησε με προχτεσινή του επιστολή για τα χρέη του Γ. Κουρή προς το ΙΚΑ.

Σύμφωνα λοιπόν με το δελτίο, οι επιχειρήσεις του Γ. Κουρή οφείλουν στο ΙΚΑ 4.500.000 ευρώ, περίπου 1,5 δισεκατομμύριο. Οπως αναφέρεται επίσης, ο Γ. Κουρής έχει καταδικαστεί τελεσίδικα σε πολυετείς φυλακίσεις. Τέλος, ο Μ. Νεκτάριος κατέθεσε αγωγή 5 εκατομμυρίων ευρώ κατά του Γ. Κουρή για εκβιασμό και συκοφαντική δυσφήμιση. Χτες, η «Αυριανή» έδωσε συνέχεια στον «πόλεμο», καταγγέλλοντας με τον πρωτοσέλιδο τίτλο της: «Δέκα δισ. καπέλο σε μία μόνο προμήθεια!!! - ΛΑΜΟΓΙΟ Ο ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ - Μεγάλη ληστεία στο ΙΚΑ με στημένους διαγωνισμούς».

Το ωραίον της υπόθεσης βρίσκεται στο γεγονός ότι ο καυγάς γίνεται μεταξύ ΠΑΣΟΚων και αφορά ιδιοποίηση δημόσιου χρήματος, είτε αυτό είναι παρακρατημένες εισφορές, είτε προνομιακή μεταχείριση για βίλες, είτε «καπέλα» και «προμήθειες». Βέβαια, ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία περίπτωση είναι και, παρ' όλη τη σημερινή «πολεμική» ένταση, τελικά, κάποια στιγμή, θα τα βρουν. Αυτό που θα μείνει, όμως, είναι η μπόχα τους. Κι αυτό είναι πρόβλημα.

Διαπιστευτήρια

Την «πατρότητα» στην επιβολή της ΝΑΤΟικής «μπότας» στην ασφάλεια των Ολυμπιακών Αγώνων διεκδικούν σφόδρα οι δύο εταίροι του δικομματισμού. Ο πρώην υπουργός Εθνικής Αμυνας Γ. Παπαντωνίου είπε ότι τη συμφωνία είχε κλείσει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ από πριν, αλλά - προεκλογική περίοδος γαρ - δεν την είχε ανακοινώσει και πάντως «η απόφαση της ΝΔ δεν προσθέτει κάτι καινούριο». Από την πλευρά του ο υπουργός Αμυνας της ΝΔ Σπ. Σπηλιωτόπουλος σε δήλωση του είπε ότι έχει ζητηθεί η ενεργοποίηση των άρθρων 4 και 5 της Συνθήκης του ΝΑΤΟ για την αντιμετώπιση απειλής σε μια χώρα μέλος του. Λίγο αργότερα επιχείρησε να «μαζέψει» τη δήλωση αυτή λέγοντας ότι «ζήτησαν απλώς τη συνδρομή της Συμμαχίας».

Και οι δύο νομίζοντας ότι είναι «καβάλα στο άλογο» λόγω του καλλιεργούμενου κλίματος τρομοϋστερίας, μετά το χτύπημα στην Μαδρίτη, επιχειρούν να δώσουν διαπιστευτήρια στους ιμπεριαλιστές και να περάσουν στο λαό το δήθεν αναγκαίο του ΝΑΤΟικού «καπέλου». Γι' αυτό οι εργαζόμενοι πρέπει να βγάλουν τα συμπεράσματά τους, να δυναμώσουν την πάλη τους ενάντια στα ιμπεριαλιστικά σχέδια και τους δήθεν προστάτες. Είναι ο μόνος τρόπος για να είναι πραγματικά ασφαλείς.

Δείγματα γραφής...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΩΣΤΕ ΜΕΧΡΙ το Μάη θα έχει επιλύσει το πρόβλημα των συμβασιούχων του Δημοσίου η κυβέρνηση; Δε λέμε, ακούγεται ...ενθαρρυντικό ως εξαγγελία, για ανθρώπους που ταλαιπωρούνται με αυτόν τον τρόπο επί τόσα χρόνια. Ομως ...κάποιο λάκκο έχει η φάβα.

Εκτός πια και αν είναι τυχαίο, που η ημερομηνία, όπου υποτίθεται ότι θα επιλυθεί το θέμα, συμπίπτει με την προεκλογική περίοδο των ευρωεκλογών. Ασε, που κάτι «διαρροές» περί Προεδρικών Διαταγμάτων και «μοριοδότησης» των συμβασιούχων μόνο σε εξασφάλιση των δικαιωμάτων τους δεν παραπέμπουν, αλλά σε νέες επιχειρήσεις ομηρίας και ψηφοθηρίας.

ΝΑ ΕΙΝΑΙ «συνεπείς» προς τις φορολογικές τους υποχρεώσεις, κάλεσε τους φορολογούμενους ο νέος υπουργός Οικονομίας, Γιώργος Αλογοσκούφης. Μάλλον οι κυβερνώντες πρέπει να προσέχουν λίγο τα λόγια τους...

Γιατί είναι βέβαιο πως οι φορολογούμενοι και συγκεκριμένα οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι, που σηκώνουν το μεγαλύτερο μέρος των φορολογικών βαρών, είναι πολύ περισσότερο συνεπείς από όσο οι εκάστοτε κυβερνήσεις με τα χρήματα των φόρων που εισπράττουν.

Και σίγουρα, αυτές οι κυβερνήσεις δεν μπορούν να μιλούν για «συνέπεια», όταν δεν επιστρέφουν πίσω τα χρήματα αυτά με παροχές Yγείας, Παιδείας και Κοινωνικής Ασφάλειας.

Αλλωστε, και η φορολογική νομοθεσία - θυμίζουμε - είναι τέτοια, που ένας μισθωτός είναι σχεδόν αδύνατο να φοροδιαφύγει. Σε αντίθεση με τους μεγαλοεπιχειρηματίες, που, όχι μόνο φοροδιαφεύγουν ή «ρυθμίζουν» τα χρέη τους νόμιμα, αλλά, τις περισσότερες φορές, τους ...πληρώνουμε κι από πάνω.

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΑΚΟΜΗ και η πρόταση για τη δημιουργία Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Πληροφοριών υπάρχει στο τραπέζι των «αντιτρομοκρατικών» συζητήσεων, που ξεκίνησαν με αφορμή την έκκληση Πρόντι για ενιαία πολιτική των ευρωπαϊκών κρατών στο θέμα.

Προφανώς, η ιστορία θα συνεχίσει να κινείται σε αντιδραστικές κατευθύνσεις και το μόνο ερώτημα που υπάρχει είναι ...πού θα σταματήσουν, επιτέλους.

Σε σύγκρουση με την υποταγή

Σήμερα ξεκινά το 32ο Τακτικό Συνέδριο της ΓΣΕΕ. Το κύριο ενδιαφέρον εστιάζεται και πάλι στη σύγκρουση των δύο γραμμών του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος. Ανάμεσα στη γραμμή της αταλάντευτης συνεχούς ταξικής πάλης και στη γραμμή της συναίνεσης και υποταγής στα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου. Η σύγκρουση αυτή δεν είναι επιμέρους. Αντιθέτως, αποτελεί μια κορυφαία στιγμή αντιπαράθεσης μεταξύ των δύο γραμμών, κουβαλώντας η κάθε μία τους καρπούς μιας πολύχρονης δράσης και στάσης της στο ζήτημα της υπεράσπισης ή μη των συμφερόντων των εργαζομένων. Και γι' αυτό ακριβώς το λόγο αποτελεί συνάμα μια καλή ευκαιρία για τους εργαζόμενους να βγάλουν ξεκάθαρα συμπεράσματα για το ποιος υπερασπίζεται τι. Συμπεράσματα που θα τους βοηθήσουν να διαλύσουν αυταπάτες και ψευδαισθήσεις, να πολεμήσουν τη μοιρολατρία και την αδράνεια, για να υπερασπίσουν και να διεκδικήσουν αυτό που πραγματικά τους ανήκει ως οι μοναδικοί παραγωγοί του πλούτου.

Από τη μια όχθη του ποταμού στέκονται οι εκπρόσωποι της συμβιβασμένης πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ. Οι εκπρόσωποι της ΠΑΣΚΕ, της ΔΑΚΕ και του ΣΥΝ που βασική αρχή τους έχουν ότι η κοινωνία αυτή δεν αλλάζει, επομένως η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο είναι μοιραία και αναπόφευκτη. Στην καλύτερη περίπτωση οι όροι εκμετάλλευσης μπορούν να βελτιωθούν, αλλά, πάντως, όχι να ανατραπούν. Από εδώ απορρέει η επιμονή στον «κοινωνικό διάλογο» και η άρνηση της ταξικής πάλης. Τακτική που στήριξε και διευκόλυνε το πέρασμα των ευέλικτων μορφών εργασίας, το χτύπημα της Κοινωνικής Ασφάλισης, τη νομιμοποίηση των δουλεμπορικών γραφείων και μια σειρά άλλων αντεργατικών πολιτικών που οδήγησαν στη δραματική συρρίκνωση των δικαιωμάτων των εργαζομένων, αλλά και την αποδυνάμωση του συνδικαλιστικού κινήματος.

Στην άλλη όχθη, οι δυνάμεις της ταξικής πάλης. Το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο, από την πρώτη ημέρα της γέννησής του, καταπολέμησε κάθε αντίληψη μοιρολατρίας και ανέφικτου. Αμφισβήτησε και αμφισβητεί την κυριαρχία του μεγάλου κεφαλαίου. Με περιοδείες, συγκεντρώσεις, απεργίες και καταλήψεις ανέδειξε την τεράστια δύναμη της εργατικής τάξης, την ικανότητά της να ορίσει η ίδια τη ζωή της. Αντίθετα από τη συμβιβασμένη πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, οι ταξικές συνδικαλιστικές δυνάμεις έδωσαν και δίνουν τη μάχη για το ζωντάνεμα των πρωτοβάθμιων σωματείων, για την όλο και μεγαλύτερη συμμετοχή των εργαζομένων. Εντέλει, στη σκέψη της εργατικής τάξης το ΠΑΜΕ κατόρθωσε να αποτελεί το σταθερό σημείο αναφοράς της αταλάντευτης, συνεχούς ταξικής πάλης για τη διεκδίκηση αιτημάτων που η ικανοποίησή τους μπορεί να καλύψει τις σύγχρονες ανάγκες των εργατών, ενώ, ταυτόχρονα, μέσα από αυτή την πάλη διαμορφώνονται συνειδήσεις που βλέπουν πέρα από τα όρια της μοιρολατρίας και της υποταγής.

Τα δείγματα της κάθε πλευράς είναι πλέον σαφή. Ηρθε η ώρα, οι εργαζόμενοι να καταπολεμήσουν την απογοήτευση και το φόβο. Ηρθε η ώρα, να συσπειρωθούν στο πλευρό του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος, να δώσουν τη δική τους αγωνιστική απάντηση, αλλάζοντας τους συσχετισμούς δύναμης και να μετατρέψουν τους εαυτούς τους από ομήρους σε πρωταγωνιστές των εξελίξεων. Το ίδιο το συνέδριο της ΓΣΕΕ, με διαμορφωμένους τους αρνητικούς για την εργατική τάξη συσχετισμούς, δε θα φέρει κάτι νέο. Η αντιπαράθεση, όμως, των δύο γραμμών που θα εκφραστεί και στο συνέδριο συνιστά με τον τρόπο της όπλο για τη συνέχεια.

Χρήστος ΜΑΝΤΑΛΟΒΑΣ