Σάλος προκλήθηκε για τον πίνακα του Τιερί ντε Κορντιέ, «Πότισέ με, με στεγνή αμαρτία», τον οποίο φυσικά χρυσοπληρώνει ο ελληνικός λαός, για να έρθει στην επιφάνεια ξανά το μείζον πρόβλημα για το ρόλο της τέχνης και των εμπόρων της, βασική μορφή χειραγώγησης του λαού, ως στοιχείο του εποικοδομήματος ενός σάπιου και ιστορικά ξεπερασμένου κοινωνικοπολιτικού συστήματος που ακούει στο όνομα καπιταλισμός και το οποίο βρίσκεται στην πιο βάρβαρη, την τελευταία βαθμίδα του, τον ιμπεριαλισμό. Το συγκεκριμένο έργο - που σε άλλες συνθήκες δε θα γύριζε κανένας πιθανόν να το κοιτάξει - θεωρήθηκε «προσβολή του χριστιανικού σταυρού» και αποσύρθηκε με απόφαση του υπουργού Πολιτισμού, λες και αν «το ανδρικό μόριο» δεν ήταν παρέα με το «σταυρό», αλλά με ένα γυναικείο σώμα ή ένα άλλο σύμβολο (πιθανόν των βουδιστών ή των μουσουλμάνων) δε θα ήταν προσβολή - όχι μόνο στην τέχνη, αλλά και στην απλή νοημοσύνη...

Σημαντική παρέμβαση για το θέμα έκανε ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδας, Μιχάλης Παπαδάκης, και σημειώνει για το γεγονός: «Η λογοκρισία και ο περιορισμός της ελευθερίας της Τέχνης και της Επιστήμης ήταν ανέκαθεν τα μέσα με τα οποία αντιδρούσαν ιδεολογικά και θρησκευτικά δόγματα που δεν αντέχουν στην ανάπτυξη της κριτικής και της Γνώσης. Από την άλλη πλευρά του ίδιου νομίσματος είναι η Αυθαίρετη, εκτός θεσμών, λειτουργία αυτών που διαχειρίζονται την πολιτική εξουσία για λογαριασμό οικονομικών συμφερόντων, που λογοκρίνουν και περιορίζουν την Τέχνη και την Επιστήμη με τους μηχανισμούς της Αγοράς (διακίνηση και προβολή).

Στην εποχή μας ο σκοταδισμός είναι μείγμα των δύο: της Λογοκρισίας και της Αυθαιρεσίας του Διαχειριστή (κράτος, εκκλησία, ιδρύματα κλπ.). Τι θα ερευνήσει ο εισαγγελέας στην περίπτωση του Outlook; Θα ερευνήσει τους προπηλακισμούς και τις απειλές για βίαιες πράξεις ενάντια στην ελευθερία της Τέχνης ή την κατάργηση των θεσμών από την "Πολιτιστική Ολυμπιάδα"; Από ό,τι φαίνεται τίποτα από τα δύο. Μάλλον προτίθεται να λειτουργήσει ως ανώτατος κριτής των ορίων της Γνώσης».

Την έντονη αποδοκιμασία του για την αποκαθήλωση του έργου εκφράζει σε ανακοίνωσή του ο Σύλλογος Φοιτητών της ΑΣΚΤ.

Φωτογραφικό έργο του Θανάση Τότσικα, που περιλαμβάνεται στην «Outlook», βεβήλωσε χτες άγνωστη γυναίκα. Ο υπουργός Πολιτισμού με ανακοίνωσή του εκφράζει τη θλίψη του και καταδικάζει τέτοιες ενέργειες.

Λ.χ. ο Βάρναλης διώχτηκε και εξορίστηκε για το «Φως που καίει» και τα άλλα έργα του. Πλήθος έργων μεγάλων δημιουργών σ' αυτό τον τόπο συκοφαντήθηκαν, «θάφτηκαν», ρίχτηκαν στην πυρά ή πολτοποιήθηκαν από τους μηχανισμούς της εξουσίας. Χρειάστηκε μεγάλος και μακρόχρονος αγώνας του λαϊκού κινήματος και των προοδευτικών δημιουργών για να καταργηθεί η μάστιγα της λογοκρισίας. Μιας λογοκρισίας, που «έπνιγε» μόνον εκείνα τα δημιουργήματα που ήταν «φως» για τις λαϊκές μάζες.

Τι είναι, τελικά, τέχνη; Τι σημαίνει, τελικά, «ελευθερία της έκφρασης»; Σε ποιους, σε πόσους, προς ποια κατεύθυνση παρέχεται η δυνατότητα, επομένως και η ελευθερία, να δημιουργήσουν; Στο όνομα της «ελευθερίας της έκφρασης», θα πληρώνει ο λαός και θα αποδέχονται οι αρμόδιοι οτιδήποτε αναγορεύει κάποιος, άνευ όρων και ορίων, ως «έργο τέχνης»; «Ελευθερία» είναι, λ.χ. όπως την εμφάνισε η χτεσινή «Αυγή», η βράβευση από τα αγγλικά εμπορευματικά κυκλώματα του έργου του τραβεστί Γκρέισον Πέρι για ένα έργο του, που αναπαριστούσε βιασμούς μικρών παιδιών και το σόου που έδωσε στην γκαλερί ντυμένος με φουστάνια, σόου που ως «παγκόσμιο καλλιτεχνικό γεγονός» προβλήθηκε διεθνώς από τα ΜΜΕ;